มีคนเคยบอกว่า ชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวอยากทำอะไรก็รีบทำ ทำตามที่ใจต้องการผมก็เชื่ออย่างนั้นผมชอบท่องเที่ยวดูความเป็นไปของโลกที่น้อยคนนักจะได้พบเจอ ในมุมที่โหดร้ายมุมสวยๆงามๆก็ยังมี ใช้ชีวิตตามที่เราอยากให้เป็นผิดแปลกกับผู้คนที่ไหลตามกระแสสังคมไม่กล้าแหกกรอบสุดท้ายแล้วชีวิตก็ไม่แตกต่าง เหมือนกับคนมากมายที่ผ่านเลยไปก่อนหน้านี้ เคยตั้งคำถามหรือเปล่าว่าทุกวันนี้เราทำอย่างนั้นอย่างนี้ไปเพื่ออะไร หรือทำตามเพียงเพราะเขาบอกว่ามันดี แต่อย่าลืมสิว่ามันมีสิ่งที่ดีกว่า ตลอดทางที่เดินผ่านมาผมเจอกับผู้คนมากมายหลายอุปนิสัย หลายความคิด มันบอกผมอย่างหนึ่งว่า โลกนี้แตกต่าง คนเหมือนกันก็ไม่เหมือนกัน ท้องฟ้าเหมือนกันก็ไม่เหมือนกัน เราอยู่ใต้ฟ้าเดียวกันก็จริงแต่เรามองเห็นฟ้าไม่เหมือนกันเลย การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นคนธรรมดาเดินดินคนนึงมันวิเศษมาก สามารถไปที่ไหนก็ได้เท่าที่กำลังจะไปไหว ผมไม่อยากไปเที่ยวที่ๆอยากไปตอนนั่งอยู่บนรถเข็นหรอกแบบนั้นคงไม่สนุกไร้ความตื่นเต้น ผมจึงอยากทำงานเรียนและใช้เวลาท่องเที่ยวไปพร้อมๆกัน นั่นเป็นสิ่งที่ผมทำ หลายๆคนไม่เข้าใจผมก็พอๆกับที่ผมไม่เข้าใจพวกเค้านั่นแหละ ไม่เข้าใจที่ว่าชีวิตเกิดมาทำไมต้องรับใช้ใครทำไมต้องทำตามใคร เพราะสุดท้ายเป็นเราที่ใช้ชีวิตไม่ใช่ใครอื่น ใครก็ไม่แคร์หรอกว่าเราจะมีความสุขมั้ยเพราะเราก็ต่างต้องเอาชีวิตรอดเหมือนกันทุกคน แม้ความสุขอาจเกิดจาก ข้าวอุ่นเพียงหนึ่งจาน กาแฟร้อนๆในเช้าอันหนาวเหน็บ กับไฟกองเล็กๆในฤดูหนาวก็ตาม แต่มันน่าเสียดายที่ไม่ได่ดิ้นรนเพื่ออะไรเลย ชีวิตที่ไม่มีเพื่อคนอื่นไม่มีเพื่อแสวงหาเป็นชีวิตที่ไร้ค่า
คุณต้องถามตัวเองและตอบตัวเองให้ได้ว่า อยากที่จะให้ชีวิตเป็นแบบไหนเพราะเราทุกคนต่างมีความพิเศษในตัวเองที่กำหนดชะตาชีวิตว่าเราเกิดมาเพื่อทำอะไร   ไม่เบื่อบ้างหรือไงกับสังคมเดิมๆ ผู้คนเดิมๆ มันน่าเสียดายนะที่มีผู้คนหลายพันล้านคนกับโลกที่กว้างใหญ่ใบนี้ มันน่าเสียดายที่คุณรู้จักแค่ไม่กี่คนกับสถานที่เดิมๆ ชีวิตเราเต็มที่สุดก็แค่ 70 ปี คุณเหลือเวลาอีกเท่าไหร่กัน 50 ปีต่อจากนี้ของผมคงน่าสนใจอย่างมากผมยังไม่ถึงยี่สิบเลย 55555
ผมชอบเดินทางไปในที่ๆไม่เคยไปกับผู้คนที่ไม่คุ้นหน้า ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเรา มันตื่นเต้นดีที่ได้เห็นอะไรแปลกๆใหม่ๆกับท่าทีของเพื่อนใหม่ของเรา ยิ่งเจอกับอุปสรรคมากมายเท่าไหร่ เรายิ่งเติบโต อุปสรรคทำให้ชีวิตยากก็จริงแต่สุดท้ายอุปสรรคจะทำให้ชีวิตง่าย ผมเชื่อโลกใบเดิมใบนี้ รอคอยการมาของเราอยู่ ที่แห่งนั้นจะมีหลายๆคำตอบในใจเราที่ไม่เคยหาได้จากที่ไหน กับคนๆหนึ่งที่เฝ้ารอการมาเยือนของเราอยู่เหมือนกัน เราอาจจะเจอคนของเราที่เค้าเองก็รอเราอยู่เหมือนกัน เมื่อได้เจอกับคนของเราเราจะเข้าใจเองว่าที่ผ่านๆมาทำไมมันไม่ใช่ โชคชะตาไม่ได้ให้อะไรกับเราง่ายๆหรอกมันต้องแลกด้วยสิ่งของที่เท่าเทียม ชีวิตก็เหมือนกันการจะเป็นคนที่พร้อมคนหนึ่งต้องผ่านพบอุปสรรคมากมายเท่ากัน หรือแม้กระทั่งความรักโลกมักเหวี่ยงคนที่ไม่ใช่มาทำร้ายเราก่อนเสมอรักแท้จึงแลกกับความเจ็บปวดที่เท่าเทียมกัน  
อย่าหมดศรัทธา อดทนและเฝ้ารอซักวันหนึ่งคนของเราจะปรากฎอยู่ตรงหน้า
คิดให้มากเชื่อในทางของเราแล้วเดินไป เชื่อตัวเอง ทำตามใจของตัวเอง ชีวิตจริงไม่มีใครช่วยเหลือเราได้มากเท่ากับตัวเราเองหรอก
ชะตาชีวิตของคุณ อย่าให้ใครมากำหนด ชีวิตจะเป็นยังไงก็ให้เป็นเพราะตัวเราเองที่เลือก เป็นเราที่กำหนด
ถ้าหากคุณเป็นนักเดินทางเช่นกัน ณ ที่แห่งหนึ่งบนโลกใบนี้ คุณอาจจะเจอกับผม เราคงจะเจอกัน .....