คือเราทำใจไม่ได้ เรามีลูกด้วยกันอีกไม่กี่เดือนเราจะคลอด
ช่วงเวลาที่มีกันมันดีมากนะ เค้าคอยดูแลตลอดไปไหนพาไปตลอดและทุกวันเราก็มีแต่เค้า
คุยแต่กับเค้า อยู่แต่กับเค้า ตอนแรกเราก็คิดว่าเราไม่รักเค้ามากหรอก เค้าไม่อยู่เราก็ไม่เป็นอะไร
แต่ไม่กี่วันก่อนเค้าไปศาล คดีเมื่อปีที่แล้วก่อนจะคบกับเรา เค้าเป็นคนดีเค้าช่วยเพื่อนเค้าแต่เค้ากลับต้อง
ติดคุกแต่เค้าก็ผิดที่เค้ารักเพื่อน ไม่กี่วันก่อนเค้าเข้าไปอยู่ในนั้นในคุกเรารู้สึกผิดที่ก่อนเค้าจะติดคุก
เราไม่ค่อยพูดดีกับเค้าเท่าไหร่ เพราะเราคิดแน่ๆว่ายังไงเค้าก็ต้องไม่ติด เค้าบอกเราว่าไม่ติด
เค้าจะดูเรากับลูกคอยอยู่ข้างๆกัน เราทรมานมากทำอะไรก็นึกถึงแต่เค้า คิดถึงเค้าแต่ทำอะไรไม่ได้
เป็นห่วงเค้าว่าเค้าจะเป็นยังไงบ้าง เราก็ไปเยี่ยมเค้าตลอดตั้งแต่ติดไป แต่พอเราเจอเราก็ร้องไห้เราก็ทำใจไม่ได้
พอไม่เจอเราก็คิดถึงเค้า เค้าบอกว่าให้เรารอเค้า เค้าจะออกมาไม่นานหรอก จะออกมาเจอหน้าลูกกับเรา
ให้เราดูแลตัวเองดีๆ จะออกมาใส่แหวนให้รอเค้านะ แล้วแน่นอนเราก็ร้องไห้ตลอด
แต่คือเราจะให้กำลังใจเค้าเข้มแข็งเพื่อเค้าได้ยังไงในเมื่อตัวเราเองยังทรมานขนาดนี้จิตใจแย่ขนาดนี้
สำหรับเราเรารักเค้าเรารออยู่แล้ว แต่กว่าจะผ่านไปแต่ละวัน เราทรมานมาก เค้าติดคุกแต่มีกรงขังแต่ส่วนเราก็เหมือนติดคุก แต่ไม่มีกรง
เราควรทำยังไงกับใจตัวเอง เรารู้สึกแย่ใจจะขาด คนไม่เจอเรื่องแบบนี้เค้าไม่มาเข้าใจหรอก ว่าเราทรมานแค่ไหน
เราก็มัวแต่คิดว่าเค้าจะเป็นยังไงทำอะไร ใครทำร้ายเค้าแกล้งเค้าไหม เค้าจะคิดถึงหน้าเรากับตัวน้อยไหม
เค้าจะรู้สึกแย่แค่ไหนถ้าช่วงหนึ่งเราไม่ได้ไปเยียมเค้า เค้าจะลืมเราไหม
แฟนติดคุก
ช่วงเวลาที่มีกันมันดีมากนะ เค้าคอยดูแลตลอดไปไหนพาไปตลอดและทุกวันเราก็มีแต่เค้า
คุยแต่กับเค้า อยู่แต่กับเค้า ตอนแรกเราก็คิดว่าเราไม่รักเค้ามากหรอก เค้าไม่อยู่เราก็ไม่เป็นอะไร
แต่ไม่กี่วันก่อนเค้าไปศาล คดีเมื่อปีที่แล้วก่อนจะคบกับเรา เค้าเป็นคนดีเค้าช่วยเพื่อนเค้าแต่เค้ากลับต้อง
ติดคุกแต่เค้าก็ผิดที่เค้ารักเพื่อน ไม่กี่วันก่อนเค้าเข้าไปอยู่ในนั้นในคุกเรารู้สึกผิดที่ก่อนเค้าจะติดคุก
เราไม่ค่อยพูดดีกับเค้าเท่าไหร่ เพราะเราคิดแน่ๆว่ายังไงเค้าก็ต้องไม่ติด เค้าบอกเราว่าไม่ติด
เค้าจะดูเรากับลูกคอยอยู่ข้างๆกัน เราทรมานมากทำอะไรก็นึกถึงแต่เค้า คิดถึงเค้าแต่ทำอะไรไม่ได้
เป็นห่วงเค้าว่าเค้าจะเป็นยังไงบ้าง เราก็ไปเยี่ยมเค้าตลอดตั้งแต่ติดไป แต่พอเราเจอเราก็ร้องไห้เราก็ทำใจไม่ได้
พอไม่เจอเราก็คิดถึงเค้า เค้าบอกว่าให้เรารอเค้า เค้าจะออกมาไม่นานหรอก จะออกมาเจอหน้าลูกกับเรา
ให้เราดูแลตัวเองดีๆ จะออกมาใส่แหวนให้รอเค้านะ แล้วแน่นอนเราก็ร้องไห้ตลอด
แต่คือเราจะให้กำลังใจเค้าเข้มแข็งเพื่อเค้าได้ยังไงในเมื่อตัวเราเองยังทรมานขนาดนี้จิตใจแย่ขนาดนี้
สำหรับเราเรารักเค้าเรารออยู่แล้ว แต่กว่าจะผ่านไปแต่ละวัน เราทรมานมาก เค้าติดคุกแต่มีกรงขังแต่ส่วนเราก็เหมือนติดคุก แต่ไม่มีกรง
เราควรทำยังไงกับใจตัวเอง เรารู้สึกแย่ใจจะขาด คนไม่เจอเรื่องแบบนี้เค้าไม่มาเข้าใจหรอก ว่าเราทรมานแค่ไหน
เราก็มัวแต่คิดว่าเค้าจะเป็นยังไงทำอะไร ใครทำร้ายเค้าแกล้งเค้าไหม เค้าจะคิดถึงหน้าเรากับตัวน้อยไหม
เค้าจะรู้สึกแย่แค่ไหนถ้าช่วงหนึ่งเราไม่ได้ไปเยียมเค้า เค้าจะลืมเราไหม