นับจากที่แม่จากไปไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ร้องให้ รู้สึกชีวิตมันหมดสิ้นแล้ว เสียใจที่ยังไม่ได้ทำดีต่อท่านเลย คือไม่กี่เดือนจะพาแม่มาเที่ยวต่างประเทศ จะส่งเงินให้แม่ใช้ แต่แม่มาเสียไปเสียก่อน แต่พอแม่จากไป ชีวิตไม่มีความสุขอีกเลย เสียใจที่ยังไม่ได้ทดแทนบุญคุณ รู้สึกผิดมากมาก รู้สึกเป็นคนบาป ทุกอย่างที่เคยทำไม่ดี หรือพูดไม่ดีกับแม่ ภาพย้อนมาหาตลอดเวลา รู้สึกว่าทำไม่ตัวเองต้องรอตัวเองพร้อมก่อน มีแต่คำว่าเดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน คึดถึงแต่ตัวเองก่อน ตอนนี้มาคิดได้ก็สายไปเสียแล้ว แม่ลำบากมาทั้งชีวิต แต่พออีกไม่กี่เดือนจะได้สบายแม่ก็มาเสียไปแบบกระทันหัน ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ ใช้เวลาเท่าไรถึงจะทำใจได้ ตอนนี้เหมือนตายทั้งเป็น ใช้ชีวิตอยู่ไปวันวัน มีครอบครัวของตัวเอง มีสามีที่ดี มีลูกที่น่ารัก แต่ตัวเองก็ไม่มีความสุข คึดถึงแต่แม่ เวลาไปเดินห้าง เห็นใครมากับแม่ เราจะสะเทือนใจมาก เสียใจที่ไม่เคยทำให้แม่มีความสุขเลย
เมื่อไรจะทำใจได้คะ เมื่อคนที่รักเราที่สุด จากไปไม่มีวันกลับ