เมื่อเพื่อนกำลังจะกลายเป็นเเค่คนรู้จัก

ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง... เเต่ก่อนสนิทกันมากเพราะเรารู้จักกันตอนเพิ่งขึ้นมหาลัย เขาหน้าตาดีพอได้ เลยมีคนให้ความสนใจเขาเยอะ
ผมหน้าตาอาจจะไม่ดีเท่าไหร่ แต่ผมเป็นคนพูดเก่งสามารถเข้ากับเพื่อนที่สาขาเกือบได้ทุกกลุ่ม..เเต่
นั้นไม่ไช่ประเด็น...ถึงผมจะรู้จักเเละสนิทกับกลุ่มอื่นเเค่ไหนผมก็ไม่เคยทิ้งเพื่อนคนเเรกของผมเลย  ผมช่วยเหลือเขาทุกอย่าง ชวนทานข้าว
ไปรับไปส่ง  ตี3-4 ไปรับ 10กิโลจาก บขส.ผมก็ช่วยมาหมด
ไม่ว่าจะเรื่องเเฟน งาน การใช้ชิวิต ผมให้ความสำคัญเขามาเป็นอันดับ1
จนเมื่อจนถึงปี2 เขาได้รู้จักกับเพื่อนอีกคน สำหรับผมถือว่าเป็นคนดีเลยล่ะ เเต่!!!!!
ตอนเเรกผมไม่ได้คิดอะไร เขา2คนก็คุยถูกคอมากขึ้น เหมือนมีนิสัยใจคอที่คล้ายๆกัน
ทำให้ผมรู้สึกว่า...เพื่อนเริ่มจะคุยกับเราน้อยลง
อย่างเช่น  ชวนไปทานอาหาร เขา2คนคุยกันสนุกพอผมถามหรือตอบเขาก็จะนิ่งหรือตอบคืนมาเป็นคำที่สั้นมากๆ
จนเพื่อนไหม่อีกคนพูดว่าสนใจผมหน่อย...หรือตอนที่ชวนไปไหนเขาก็จะชวนเพื่อนคนไหม่ตลอดหรือชวนคนนั้นก่อน
เเล้วค่อยมาถามผมจะไปไหม ผมเจ็บมากๆเลย
ตอนนี้มีสิ่งเดียวที่เขาจะพูดกับผมคือเรื่องเรียน..มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาจะคุยยาวขึ้น
ผมว่า.. เหมือนเขาจะเจอกับคนที่ถูกใจมากกว่าผม
อาจจะเป็นเพราะผมมีความคิดเป็นผู้ไหญ่เลยทำไห้เขาไม่ยากที่จะคุยกับเรา
หรือว่าผมจะเเคร์เพื่อนเกินไป ผมไม่ไช่คนชอบทวงบุญคุณอะไรหรอกนะครับ
เเต่เหมือนสิ่งที่เราทำทั้งหมดนี้เป็นเเค่ความช่วยเหลือที่เขาไม่สนใจ...