สวัสดีคะ นี้เป็นกระทู้แรกอยากระบายให้ฟัง
เริ่มเลยนะคะ เราคบกับแฟนมาตั้งแต่ม.3จนตอนก็5ปีกว่าแล้วตอนช่วงม.5เขาเคยนอกใจเราอยู่1ครั้ง เป็นผญที่รู้จักกันในเกมส์แต่เราไม่ได้จับได้นะเขามาสารภาพกับเราเอง ตอนรู้ตอนนั้นเราก็ทำไรไม่ถูกใจมันเจ็บแต่ปากบอกไม่เป็นไรให้อภัยได้เราก็คบกันมาเรื่อยๆพอจบม.6เราเลยตัดสินใจเข้ามหาลัยเดียวกันในกรุงเทพ(เราเป็นเด็กต่างจังหวัด)ช่วงก่อนคบรอบ5ปี เราก็คือคู่ที่ธรรมดาทั่วไป ไปเที่ยว ดูหนัง เราชอบเลี้ยงสัตว์ทั้งคู่คะ ว่างๆเราชอบไปเดินเที่ยวจัตตุจักกันประจำ แฟนเรานิสัย อารมณ์ร้อน ส่วนเราก็เป็นคนที่ถ้าไม่พอใจอะไรจะเงียบ เราก็เรียนปี1 พอเรียนมาซักพักแฟนเราก็คิดว่าจะซิ่ว เพราะคณะที่เรียนมันไม่ใช่ แฟนเราเลยดรอปเรียน กลับบ้านมาอ่านหนังสือเพื่อที่จะสอบที่ใหม่ แฟนเราติดมหาลัยทางภาคเหนือเราก็เพิ่งมารู้ว่าตัวเองไม่ชอบคณะที่เรียนเหมือนกันเราก็เลยซิ่วเหมือนกันมาที่เดียวกับแฟน(เราตัวติดกันมาก)เรื่องเริ่มจากมหาลัยใหม่สังคมใหม่ พอเข้ามาเรียนแฟนเรามีกลุ่มเพื่อนอยู่ประมาณ 4คน ตอนเรารู้จักเพื่อนเขาเราก็โอเคกับเพือนเขาอยู่นะ พอนานๆไป ยิ่งคบกับเพื่อนกลุ่มนี้จากแฟนเราคนที่ไม่กินเหล้า ก็กลายเป็นกินทุกวัน โดยจะมีเพื่อนในกลุ่มที่ชื่อ บาสเป็นคนชักชวน เราก็เข้าใจนะมหาลัยคือเรื่องปกติ แต่ไม่นานเราก็มาจับได้ว่าแฟนเริ่มสูบบุหรี่ มาจากบาสนี่แหละให้ลอง เราก็ขอให้เขาเลิกตอนแรกเหมือนจะเลิกแต่มันก็แอบสูบอีก เราก็ไม่รู้จะทำไง เพราะตัวมันยังไม่ห่วงเราจะทำไรได้ เพื่อนที่ชื่อไอ้บาสจะเป็นคนที่พูดปากไม่ค่อยเข้าหูเราเท่าไหร่ ไอ้บาสจะชอบพูดว่าแฟนอะไม่สำคัญยังไงเพื่อนก็สำคัญกว่า พูดแบบนี้ต่อหน้าเรา พอเราทะเลาะกับแฟนเรา
ไอ้บาสมันก็จะพูดว่าไม่เบื่อบ้างหรอ (คือจะเบื่อไม่เบื่อเป็นเรื่องของกุสองคนปะวะ)พอนานๆไปไอ้บาสเริ่มพูดไม่เกรงใจเรา มีครั้งหนึ่งมันพูดกับแฟนเราว่า ถ้าใครมาบอกให้เลิกสูบบุหรี่ ให้เลิกกับคนนั้นง่ายกว่า เราย้ายจากหอในมาอยู่หอนอกกับแฟน แต่เหมือนไม่ได้อยู่ แฟนเรากลับห้องทีไม่เคยก่อน4ทุ่มเลย เรารอแฟนเรากินข้าวทุกวันแต่กว่ามันจะกลับ เวลามันถามเราก็บอกว่ากินแล้วทั้งๆที่ไม่ได้กิน พอแฟนเรามีรถยนต์ก็กลายเปนคนที่สำคัญมาในกลุ่ม เพื่อนชอบมาทักให้ไปรับไปส่งหน่อย (อยากบอกกับแฟนนะถ้าไม่มีรถยนต์เพื่อนจะสนใจขนาดนี้มั้ย)กับเพื่อนนั่งรถยนต์แต่เราเวลาไปไหนเราขี่มอไซไปเอง เวลาไปเรียนก็นั่งรถเมล์ไปเรียน ความรู้สึกเรามาแย่มากก็ตอนนี้แหละเหมือนเราหมดความสำคัญไปทันที แฟนเราติดเพื่อน จนไม่มีเวลาให้เราเลย บ้างครั้งความรู้สึกเราโครตอยากเลิก มันก็รู้ว่าเรายังไม่ค่อยมีเพื่อน เรานอนร้องไห้ประจำ
มาพักหลังนี้แฟนเราไม่เคยบอกเลยจะไปไหนทำอะไร ต้องให้เรารู้เอง ตั้งแต่มีรถพาเพื่อนไปเที่ยวโดยไอ้บาสจะเป็นคนบอกตรงนู้นตรงนี้น่าไปและทุกครั้งที่จะไปมันชอบจะถามว่าเราไปด้วยไหม ถ้าเราไม่ไปมันจะบอกดีละเด่วไม่สนุก ไอ้บาสชอบพูดแนะนำผญใหม่ให้แฟนเราประจำเราเกลียดตรงนี้มาก คือก็รู้ปะว่ามีแฟนแล้ว พอเสาร์อาทิตย์แทนที่เราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันกับแฟนไอ้บาสก็ชอบทักให้ไปหาหน่อยพาไปกินข้าวหน่อย คือเป็นหงอยหรอหากินเองไม่เป็น พอแฟนเราออกไปหาพวกมันทีกว่าจะกลับก็เที่ยงคืนหรือไม่กลับเลย เราเหมือนคนโง่ที่วันๆอยู่แต่ห้อง แฟนจากคนที่ชอบอยู่กับเรากลับเปลี่ยนไป เราก็อดทนนะคิดว่าเด่วก็ผ่านไปแต่ยิ่งนานวันมันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ ไอ้บาสจะชอบชวนแฟนเราออกไปข้างนอกตลอด วันนี้แฟนเราก็ไปกินข้าวในเมืองกับเพื่อน ไม่เคยชวนเราสักคำ (โครตน้อยใจ)จากคนที่เมื่อก่อนจะมากินข้าวด้วยกัยแต่ตอนนี้มันกับกินเพื่อนตลอด ตั้งมีไอ้บาสเข้ามาในชีวิตคู่ เราไม่เคยรู้จักคำว่าความสุขเลย มันเหมือนเอาแฟนออกห่างไปจากเรา ไอ้บาสเริ่มนำสิ่งเห ี้ยๆเข้ามาชวนแฟนเราแท่งบอล พาไปโต๊ะสนุก เรารู้ทุกอย่างนะแต่ไม่อยากพูด พูดไปก้กลายเป็นผญงี่เง่า เราเก็บความรู้สึกแย่ๆนี้มาตลอด ไม่คิดว่าคนหนึ่งคนจะมาทำให้เรากับแฟนเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ เราอยากพูดกับไอ้บาสตรงๆนะแต่เป็นเพราะเราไม่อยากให้แฟนเราลำบากใจที่แฟนเข้ากับเพื่อนไม่ได้
สุดท้ายนี้เราอยากบอกกับแฟนว่าถ้ายังเป็นแบบนี้เพื่อนที่เองคบมา5เดือนกว่ามันจะทำให้เองเสียคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเองมา5ปีไป
ขอบคุณนะที่เขามาฟังเราระบายนะ เราโคตรอึดอัด
รัก5ปีพัง เพราะเพื่อนใหม่เพียงคนเดียว
เริ่มเลยนะคะ เราคบกับแฟนมาตั้งแต่ม.3จนตอนก็5ปีกว่าแล้วตอนช่วงม.5เขาเคยนอกใจเราอยู่1ครั้ง เป็นผญที่รู้จักกันในเกมส์แต่เราไม่ได้จับได้นะเขามาสารภาพกับเราเอง ตอนรู้ตอนนั้นเราก็ทำไรไม่ถูกใจมันเจ็บแต่ปากบอกไม่เป็นไรให้อภัยได้เราก็คบกันมาเรื่อยๆพอจบม.6เราเลยตัดสินใจเข้ามหาลัยเดียวกันในกรุงเทพ(เราเป็นเด็กต่างจังหวัด)ช่วงก่อนคบรอบ5ปี เราก็คือคู่ที่ธรรมดาทั่วไป ไปเที่ยว ดูหนัง เราชอบเลี้ยงสัตว์ทั้งคู่คะ ว่างๆเราชอบไปเดินเที่ยวจัตตุจักกันประจำ แฟนเรานิสัย อารมณ์ร้อน ส่วนเราก็เป็นคนที่ถ้าไม่พอใจอะไรจะเงียบ เราก็เรียนปี1 พอเรียนมาซักพักแฟนเราก็คิดว่าจะซิ่ว เพราะคณะที่เรียนมันไม่ใช่ แฟนเราเลยดรอปเรียน กลับบ้านมาอ่านหนังสือเพื่อที่จะสอบที่ใหม่ แฟนเราติดมหาลัยทางภาคเหนือเราก็เพิ่งมารู้ว่าตัวเองไม่ชอบคณะที่เรียนเหมือนกันเราก็เลยซิ่วเหมือนกันมาที่เดียวกับแฟน(เราตัวติดกันมาก)เรื่องเริ่มจากมหาลัยใหม่สังคมใหม่ พอเข้ามาเรียนแฟนเรามีกลุ่มเพื่อนอยู่ประมาณ 4คน ตอนเรารู้จักเพื่อนเขาเราก็โอเคกับเพือนเขาอยู่นะ พอนานๆไป ยิ่งคบกับเพื่อนกลุ่มนี้จากแฟนเราคนที่ไม่กินเหล้า ก็กลายเป็นกินทุกวัน โดยจะมีเพื่อนในกลุ่มที่ชื่อ บาสเป็นคนชักชวน เราก็เข้าใจนะมหาลัยคือเรื่องปกติ แต่ไม่นานเราก็มาจับได้ว่าแฟนเริ่มสูบบุหรี่ มาจากบาสนี่แหละให้ลอง เราก็ขอให้เขาเลิกตอนแรกเหมือนจะเลิกแต่มันก็แอบสูบอีก เราก็ไม่รู้จะทำไง เพราะตัวมันยังไม่ห่วงเราจะทำไรได้ เพื่อนที่ชื่อไอ้บาสจะเป็นคนที่พูดปากไม่ค่อยเข้าหูเราเท่าไหร่ ไอ้บาสจะชอบพูดว่าแฟนอะไม่สำคัญยังไงเพื่อนก็สำคัญกว่า พูดแบบนี้ต่อหน้าเรา พอเราทะเลาะกับแฟนเรา
ไอ้บาสมันก็จะพูดว่าไม่เบื่อบ้างหรอ (คือจะเบื่อไม่เบื่อเป็นเรื่องของกุสองคนปะวะ)พอนานๆไปไอ้บาสเริ่มพูดไม่เกรงใจเรา มีครั้งหนึ่งมันพูดกับแฟนเราว่า ถ้าใครมาบอกให้เลิกสูบบุหรี่ ให้เลิกกับคนนั้นง่ายกว่า เราย้ายจากหอในมาอยู่หอนอกกับแฟน แต่เหมือนไม่ได้อยู่ แฟนเรากลับห้องทีไม่เคยก่อน4ทุ่มเลย เรารอแฟนเรากินข้าวทุกวันแต่กว่ามันจะกลับ เวลามันถามเราก็บอกว่ากินแล้วทั้งๆที่ไม่ได้กิน พอแฟนเรามีรถยนต์ก็กลายเปนคนที่สำคัญมาในกลุ่ม เพื่อนชอบมาทักให้ไปรับไปส่งหน่อย (อยากบอกกับแฟนนะถ้าไม่มีรถยนต์เพื่อนจะสนใจขนาดนี้มั้ย)กับเพื่อนนั่งรถยนต์แต่เราเวลาไปไหนเราขี่มอไซไปเอง เวลาไปเรียนก็นั่งรถเมล์ไปเรียน ความรู้สึกเรามาแย่มากก็ตอนนี้แหละเหมือนเราหมดความสำคัญไปทันที แฟนเราติดเพื่อน จนไม่มีเวลาให้เราเลย บ้างครั้งความรู้สึกเราโครตอยากเลิก มันก็รู้ว่าเรายังไม่ค่อยมีเพื่อน เรานอนร้องไห้ประจำ
มาพักหลังนี้แฟนเราไม่เคยบอกเลยจะไปไหนทำอะไร ต้องให้เรารู้เอง ตั้งแต่มีรถพาเพื่อนไปเที่ยวโดยไอ้บาสจะเป็นคนบอกตรงนู้นตรงนี้น่าไปและทุกครั้งที่จะไปมันชอบจะถามว่าเราไปด้วยไหม ถ้าเราไม่ไปมันจะบอกดีละเด่วไม่สนุก ไอ้บาสชอบพูดแนะนำผญใหม่ให้แฟนเราประจำเราเกลียดตรงนี้มาก คือก็รู้ปะว่ามีแฟนแล้ว พอเสาร์อาทิตย์แทนที่เราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันกับแฟนไอ้บาสก็ชอบทักให้ไปหาหน่อยพาไปกินข้าวหน่อย คือเป็นหงอยหรอหากินเองไม่เป็น พอแฟนเราออกไปหาพวกมันทีกว่าจะกลับก็เที่ยงคืนหรือไม่กลับเลย เราเหมือนคนโง่ที่วันๆอยู่แต่ห้อง แฟนจากคนที่ชอบอยู่กับเรากลับเปลี่ยนไป เราก็อดทนนะคิดว่าเด่วก็ผ่านไปแต่ยิ่งนานวันมันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ ไอ้บาสจะชอบชวนแฟนเราออกไปข้างนอกตลอด วันนี้แฟนเราก็ไปกินข้าวในเมืองกับเพื่อน ไม่เคยชวนเราสักคำ (โครตน้อยใจ)จากคนที่เมื่อก่อนจะมากินข้าวด้วยกัยแต่ตอนนี้มันกับกินเพื่อนตลอด ตั้งมีไอ้บาสเข้ามาในชีวิตคู่ เราไม่เคยรู้จักคำว่าความสุขเลย มันเหมือนเอาแฟนออกห่างไปจากเรา ไอ้บาสเริ่มนำสิ่งเห ี้ยๆเข้ามาชวนแฟนเราแท่งบอล พาไปโต๊ะสนุก เรารู้ทุกอย่างนะแต่ไม่อยากพูด พูดไปก้กลายเป็นผญงี่เง่า เราเก็บความรู้สึกแย่ๆนี้มาตลอด ไม่คิดว่าคนหนึ่งคนจะมาทำให้เรากับแฟนเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ เราอยากพูดกับไอ้บาสตรงๆนะแต่เป็นเพราะเราไม่อยากให้แฟนเราลำบากใจที่แฟนเข้ากับเพื่อนไม่ได้
สุดท้ายนี้เราอยากบอกกับแฟนว่าถ้ายังเป็นแบบนี้เพื่อนที่เองคบมา5เดือนกว่ามันจะทำให้เองเสียคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเองมา5ปีไป
ขอบคุณนะที่เขามาฟังเราระบายนะ เราโคตรอึดอัด