ตามหา คนที่อยู่บนรถเมล์ บนรถไฟฟ้า

เมื่อวานเวลา ตั้งแต่ 1ทุ่มตรงจนถึง 1ทุ่ม40 เค้ากับผมอยู่บนรถคันเดียวกัน เค้าเป็นพี่ผม อยู่มหาลัยแล้ว แต่ผมไม่รู้อยู่มหาลัยอะไร ผมไม่อยากบอกรายละเอียดเกี่ยวกับตัวผมมาก กลัวคนจะรู้ว่าผมเป็นใคร เรานั่งรถมาคันเดียวกัน รถเมล์สาย547 ระหว่างทางรถเมล์แวะ เติมแก๊ส รอบแรกทุกคนลงไปรอ รอรถเติมแก๊ส ตอนนั้นผมยังไม่เจอพี่เค้า พอรถเติมแก๊สเสร็จ ขึ้นมามีปัญหา
รถ สตาร์ทไม่ติด ลงไปอีกรอบ รอบสอง จังหวะนั้น ผมยืนใกล้พี่เค้าเลย เค้ามาคนเดียว ไม่อยากหันไปมองมาก กลัวเค้ารู้ ทำเป็นมองผ่านๆมองไปเรื่อย มองห้องน้ำปั๊ม มองรถที่จอดอยู่ แต่ความเป็นจริงแอบมองพี่ครับ ผมมากับพี่สาวอีกคน ตอนแรกพี่เค้าจะออกจากปั๊มไปแล้ว ไปรอรถ รอบใหม่หน้าปั๊ม มีป้ายอยู่ เลยปั๊มไปนิดหน่อย โชคดีมากที่ตอนนั้นรถสตาร์ทติดพอดี พี่เค้าเลยกลับมาขึ้นรถ เค้านั่งข้างหลัง ผม
ผมนั่งกับพี่อยู่ข้างหน้า พอถึงสถานีบางหว้า มีคนลงรถมา4คน มีผม มีพี่ผม มีผู้หญิงอีกคน และก็มีพี่เค้า ผมกับพี่เดินตามเค้าไปติดๆตั้งแต่ขึ้นบันไดเลื่อน จนถึงหน้ารถไฟฟ้า ตอนกดบัตร ผมก็มองไม่ทันเค้าลงสถานีไหน เค้ากดเร็วมาก ผมเผลอแปปเดียว
เค้าก็เดินไปแล้ว ตอนขึ้นรถไฟฟ้า เค้าก็เดิน ไๆ แต่ผมเหมือนโดนพี่สาวยื้อไว้ เพราะพี่ผม เข้าประตูแรก ผมลง วุฒากาศ เสียดายมากที่โชคชะตาของผมกับพี่คนนั้น จบลงตรงนี้เลย น่าจะไม่มีภาคต่อด้วย มันเป็นเรื่องบังเอิญ เหมือนหลายอย่างๆถูกกำหนดวางไว้เลย เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ทุกทุกวัน เกิดได้กับ
ทุกทุกคน เป้าหมายของผมคือไปบ้าน ปู่-ย่า ไปเช็งเม้ง ไปค้างคืนที่บ้านปู่-ย่า จริงๆอาทิตย์หน้า อาทิตย์ต่อๆไปก็ ไปได้ แต่โชคดี
อาทิตย์หน้า ปู่ไป สระบุรี ผมเรียกปู่ว่า อากงนะ ทุกอย่างก็เลยลงตัวอาทิตย์นี้