เพื่อนร่วมห้อง

ต้องขอเกริ่นก่อนนะคะ เรายืมลอคอินของเพื่อนมาตั้งกระทู้ อาจจะเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ต้องขออภัย เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ถ้าใครไม่ชอบหรือจะด่าเรา กรุณาข้ามไป เราแค่อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ที่เราเจอมากับตัวให้เพื่อนๆได้รู้ว่า สังคมของเด็กโรงเรียนเอกชน ที่ภายนอกหลายๆคนอาจจะมองว่าดี ครอบครัวค่อนข้างมีฐานะ แต่บางทีนิสัยของคนบางคนก็ไม่ได้ดีไปตามฐานะที่มี
-----------------------------
เราขอเรียกผู้หญิงคนนี้ว่า ม. และเรียกผู้ชายว่า ช. คือเรากับช.คบกันตั้งแต่ม.3 & เรากับม.เรียนที่เดียวกันตั้งแต่ป.1ถึงม.3ที่เดียวกัน เราก็เจอม.แค่ผ่านๆ ไม่เคยได้คุยหรือทำความรู้จักกัน พอจบ ม.3 เราก้ย้ายไปโรงเรียน ก่อนเปิดซัมเทอม รายชื่อว่าใครอยู่ห้องไหนก็ประกาศ ปรากฎเรากับช. อยู่คนละห้อง เรากับช.ก็แบบโหยไรว้าอดอยู่ด้วยกันตั้งสามปีเลย แต่สุดท้ายช.ก็หาทางทำเรื่องย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับเราจนได้ พอซัมเม่อร์ตอนเช้าเข้าแถว เราก็แบบเอ้าม.หนิ อยู่ห้องเดียวกับเราด้วยหรอ  แล้วเรื่องราวทั้งหมดก็เลยเกิดขึ้นต่อจากนี้
มาเข้าเรื่องกันเลยค่ะ คือ พอเปิดเทอมเราก็มีโอกาสได้คุยกับม.มากขึ้น ได้รู้จักมากขึ้น ยอมรับเลยว่าตอนนั้นเรามองว่าม.ดูน่ารัก เรียนเก่ง และน่าจะนิสัยดี แล้วเราก็เห็นมีรุ่นพี่มาจีบม. ตอนแรกก็เห็นสวีท เดินไปไหนก็ไปด้วยกัน สุดท้ายไม่รอดเพราะได้ข่าวว่ารุ่นพี่คนนั้นไม่ได้จีบแค่ม.คนเดียว จีบพนักงานเซเว่นด้วย555555 ตอนนั้นเลยไม่ได้ระแวงอะไรมันว่าจะมาแย่งแฟนจากเราเลย ส่วนเรากับช.ก็สวีทกันดี เพื่อนทุกคนในห้องก็รับรู้ว่าเรากับช.เป็นแฟนกัน คบกัน ซึ่งแน่นอนม.ก็ต้องรู้ด้วย (ขอบอกถึงนิสัยของช.นิดนึงนะคะ คือ ช.เป็นคนที่เจ้าชู้มาตั้งนานแล้ว ชอบคุยกับผญไปทั่ว มีคืนนึง เราคุยกับช.จนง่วง เราก็บอกว่าเราจะนอนแล้วนะ ช.ก็บอกว่าเห้ก็จะนอนเหมือนกัน บอกฝันดีกันเรียบร้อย เราก็นอน พอผ่านมาหลายวันเราเข้าไปเช็คแชทในเฟสบุ้คของช.เจอ!!!!ผู้หญิงสก๊อยคนนึงทักเห้มา ช.ก็ตอบ คุยไปคุยมา ช.ก็พิมพ์ไปประมาณว่าแบบจะชวนผญคนนั้นเข้าห้อง จุ้บๆ สารพัดคำที่คนที่มีแฟนแล้วไม่ควรจะพูด หลังจากนั้นทะเลาะกันใหญ่โต เราก็ถามว่าทำแบบนี้ทำไม ช.ก็สวนกลับมาว่าที่เรายังทำ เราก็แบบทำอะไร เวลาคุยกับใครก็คุยแบบพี่-น้องชัดเจน ไม่เคยมีจุ้บจงจุ้บๆแบบนี้ พอช.เถียงไม่ได้ก็ทำเป็นหงุดหงิดแล้วก็หายไป สุดท้ายก็ดีกันเพราะอะไรไม่รู้จำไม่ได้)
แล้วเรื่องมันเริ่มมาเกิดตอน ม.5เทอม2 ตอนนั้นเราขอดูโทรศัพท์ของช. แต่ช.กลับไม่ยอมให้เราดูเลย พอเราเข้าไปเล่นด้วย เข้าไปนั่งคุยด้วย ก็ดูแบบรำคาญ จากปกติที่คุยไลน์กันทุกวัน ช.กลับเริ่มตอบช้า บอกจะเล่นเกมบ่อยขึ้น เราก็เอะใจแล้วแหละ แต่ยังไม่ได้คิดมากอะไร พอนานไป ช.เปลี่ยนไปมากจนวันนึงเราไม่ไหวขอโทรเคลีย คุยไปคุยมา ช.ก็พูดมาว่า
ช.: ตอนนี้เราอยากโฟกัสเรื่องเรียนอ้ะ ยังไม่อยากยุ่งเรื่องความรัก
เรา: แล้วมาขอคบเราแต่แรกทำไม
ช.: ...(เงียบ)
ด้วยความที่ตอนนั้นเรายอมรับเลยว่าโง่ เราคิดว่าช.อยากจะโฟกัสเรื่องเรียนจริงๆ เราก็โอเค งั้นสัญญากันนะว่าถ้าจบม.6 ต่างคนต่างไม่มีใคร เรากลับมาคบกันนะ ช.ก็สัญญา


วันต่อมา เรามาถึงโรงเรียนเร็ว (โรงเรียนเราใครมาก่อนเวลาเข้าแถว สามารถขึ้นไปนั่งเล่นอยู่บนห้องได้) เราก็นั่งคุยกับเพื่อนเราปกติ ก็มีคนเดินเข้าห้องมา เราก็แบบหันไปมอง ปรากฎเป็น ช.กับม. เดินเข้ามาพร้อมกัน ตอนนั้นเราก็งงสิคะท่านผู้ชม เราก็ถามเพื่อนว่าทำไมมันมาด้วยกันวะ เพื่อนก็บอกว่า "มันมาด้วยกันสักพักแล้วเว่ย แต่ไม่มีใครกล้าบอก บางวันอีช.มาถึงก่อน พอม.มาถึงก็วิ่งลงไปรับ"   เราก็แบบหื้มมมมมมมแสดงว่าทำแบบนี้มาตั้งแต่ระหว่างคบกับเราแล้วสินะ
วันนั้นเราเลยทักไลน์ ม.ไปว่า
เรา: แอบคุยกันมานานแล้วหรือยัง ทำไมถึงคุยกันได้
ม.: ตอนแรกช.ทักมาถามงานอ้ะ
เรา: แล้วคุยอะไรกันอีก
ม.: ก็มีถามว่ากินไรยัง ทำไรอยู่ อะไรประมาณนี้
เราก็เลยขอให้ม.เลิกคุยได้มั้ย ยังไงเราก็เพื่อนในห้องเดียวกัน เห็นใจกันหน่อยยย ม.ก็สัญญาว่าได้จะเลิกคุยและไม่คบกับช. ม.ให้เหตุผลอีกว่า ช.ไม่คิดจะคบกับช.อยู่แล้ว เพราะม.ยังไม่พร้อมจะมีใครแล้วก็ไม่อยากผูกมัด เรื่องก็เหมือนจะจบ เราก็พยายามจะกลับมาคุยกับม.แบบเพื่อนปกติ
แต่มันจบที่ไหนนนนนนนนน พอเรารู้ว่ามันยังคุยกัน ด้วยความที่โกรธเนอะ ทำไมเพื่อนในห้องเดียวกัน รู้ทั้งรู้ว่าเรากับช.คบกัน แต่ยังแอบคุย เราก็เลยทวิตแซะ แล้วเพื่อนกลุ่มนางจ้าา เห็นเลยทวิตกลับประมาณว่ามีสิทธิ์อะไรมาด่าเพื่อนนาง เพื่อนของนาง นางด่าได้คนเดียว แล้วด่าเราสารพัดเหมือนเราเองที่ไปเองแฟนม.มา แล้วกลุ่มพวกนางก็เอาเราไปนินทาสารพัดแถมทั้งยุทั้งแซวเวลาที่ม.กับช.อยู่ด้วยกัน เราแบบอืมทำดีจ้าาาาาาาา เพื่อนที่ดียุให้เพื่อนแย่งแฟนเพื่อนหรอ แทนที่จะห้าม จะบอกเพื่อน กลับส่งเสริม
เราอยากจะรู้จริงๆถ้าพวกนางโดนเพื่อนที่รู้จักกัน แย่งแฟนกันซึ่งๆหน้าขนาดนี้ จะไม่โกรธ ไม่ด่า แถมใจดีเป็นแม่พระแล้วยกให้มั้ย แบบเอาไปเลยจ้าแฟนเรา เรายกให้
เราก็แบบโอเคนิ่งๆ ไม่ได้อยากมีเรื่องกับเพื่อนในห้องมากนักหรอก แต่ในใจก็แบบยังโกรธ ปนสงสัยจนวันนึงเราตัดสินใจอยากถามม.ให้รู้เรื่อง เราก็ทักไปหาม. ขอเบอร์แล้วบอกว่ามีเรื่องจะเคลียด้วย
บทสนทนาจึงเกิดขึ้นตามนี้(จำได้คร่าวๆ ไม่ได้เป้ะทุกคำพูดนะคะ)
เรา: ทำไมตอนนั้นรู้อยู่ว่าเราเป็นแฟนกับช.  แล้วทำไมถึงยังคุย
ม.: ม.ก็บอกช.แล้วนะว่าถ้าช.ยังคบกับเราอยู่ ม.จะเลิกคุยกับช.แล้วนะ (ตอนนั้นเรากำลังใสๆเลยไม่ได้เอะใจอะไรกับประโยคนี้ ตอนนี้เรามานั่งนึกๆประโยคนี้ที่ม.พูดแล้วแบบเห้ยมันหมายความว่า'ต้องให้ช.เลิกกับเราก่อน ม.ถึงจะคุยด้วยนะ)
เรา: แล้วจำคำสัญญาที่ให้กันไว้ได้มั้ย
ม.: ที่สัญญาว่าจะไม่คบใช่มั้ย จำได้ๆ
เรา: แล้วทำไมถึงยังคบ
ม.: แกก็รู้จักนิสัยช.ใช่มั้ยว่ามันมีนิสัยขี้ตื้อ ตอนมันขอคบครั้งแรก เราก็ตอบผลัดๆไปหลายรอบแล้วนะ จนถึงวันเกิดเราอ้ะ มันก็ขอคบอีก เราก็เลยตัดสินใจคบไป
หลังจากนั้นม.ก็พูดซ้ำๆว่า ขอโทษนะเว้ยไม่ได้ตั้งใจทำให้เลิกกัน
รูปคู่รุปแรกที่นางกล้าเอาลงไอจีหลังจากที่แย่งไป


วันปัจฉิมวันสุดท้าย ก็มีกิจกรรมนึงเป็นกิจกรรมระบายความในใจ ใครอยากจะลาใคร ใครอยากจะกอดใคร ก็อนุญาตให้ทำได้ในกิจกรรมนี้ ซึ่งแน่นอนม.เข้ามากอดเรา นางร้องไห้แล้วบอกว่าขอโทษนะไม่ได้ตั้งใจจริงๆ พอกอดจากเราเสร็จ เราก็หันไปเจอนางกอดช.ต่อ อื้อหื้อหมดคำจะพูดเลย

ก่อนวันรับใบประกาศจบการศึกษา ม.ก็แท็กเรามา พร้อมแคปชั่นตามรูปนี้

รูปสุดท้ายของกระทู้นี้ ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงบรรทัดสุดท้ายนี้