สวัสดีครับ
นี่ไม่ใช่กระทู้แรกของผมในพื้นที่แห่งนี้
เรื่องนี้ไม่ใช่การรีวิวสิ่งของ,สถานที่ ไม่ใช่กระทู้คำถามแต่เป็นแค่กระทู้เรื่องเล่าเกี่ยวกับความรู้สึกดีๆของคนคนนึงทีมีให้อีกคนที่อาจจะไม่มีจุดพีคใดๆเลย เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เมื่อหลายปีที่แล้ว ผมได้ท่องไปบนโลกออนไลน์ที่ชื่อ Facebook ผมเป็นคนบ้าบอลไทยหนักมาก แต่ไม่ได้เล่นการพนันนะครับ ในทุกๆวันผมจะใช้ช่องทางผ่านโลกออนไลน์นี้ในการติดตามเสพข่าวสารวงการฟุตบอลไทย
กระทั่งเมื่อกันยาปี 56 ผมไปเจอะเข้ากับ FB น้องคนนึงซึ่งสะดุดตามากสำหรับผมและคิดว่าคงเหมือนกับผู้ชายอีกหลายๆคน ตามธรรมชาติสันดานผู้ชายเจอคนถูกใจต้องรีบแอดเพื่อน ฮ่าๆๆ ครับ นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
...หลังจากแอดเพื่อน ผมก็ติดตามน้องคนนี้มาตลอด ไปส่องเฟซน้องเช้า-เย็น กดไลค์น้องเค้าบ้างในช่วงแรกๆกระทั่งเริ่มไปไลค์ทุกโพสของน้องในช่วงเวลาต่อมา ยังไม่หนำ ผมติดดาวรับแจ้งเตือนน้องเค้าใว้มันซะเลย จะได้ตามติดชีวิตน้องไม่ให้คลาด (เหมือนโรคจิตทีเดียว 😂)
นานวันเข้าจนเริ่มรู้สึกตัวว่าผมชอบน้องคนนี้แล้วนะ 😂😂
เหมือนสวรรค์บันดาลครับ อีก 3 เดือนต่อมาผมได้เจอน้องในงานเทศกาลประจำปีของจังหวัด(ทุ่งศรีเมือง)
น้องผอมขาว ตัวเล็ก แก้มป่อง น่ารัก เรียกว่า "สเป๊คเค้าเลย" 😂 แต่.... แต่ทว่าการเจอกันมันเป็นแค่ความบังเอิญของโชคชะตาหาใช่ผมกับน้องกำหนดไม่
แต่ที่ 2 เป็นการเจอที่มีเพียงแค่ผมรู้จักน้อง น้องมองมาที่ผมแล้วมองไปที่อื่นๆเหมือนปกติที่มนุษย์มองคนทั่วๆไป
ผมติดตามน้องเรื่อยมา ช่วงไหนน้องมีความสุขผมก็ยิ้มเพราะน้องจะอัพรูปตอนยิ้มน่ารักๆให้ผมดู ช่วงที่น้องทุกข์ใจ ผมนี่แทบอยากจะโผเข้าไปปลอบเหลือเกินแต่... น้องไม่รู้จักผม!! 😔 มันคงแปลกน่าดูหากผมจะทักเข้าไป
เพราะติดตามเลยรู้ เห็นว่าน้องคบใครบ้าง แฟนน้องแต่ละคนหน้าตาเรียกว่าระดับ A+ ทั้งนั้น หันมาเคาะกะลาใส่น้ำมองเงาเบ้าหน้าตัวเอง อืมมมมม..... ให้ Z ก็เกรงใจตัวเองเอาเป็น F- ละกัน หยวนๆไป ฮ่าๆๆ 😂😂😂
ด้วยที่ว่า "เจียมตัว" เลยไม่กล้าที่จะอะไรมากมายไปกว่ากดไลค์ไปวันๆ
"น้องสวย น่ารักขนาดนี้คงมีคนเข้าหาเยอะมากแน่ๆ และแน่นอนน้องคงมีให้เลือกเยอะ ไอ้เบ้าหน้าบ้านๆแบบเราน้องจะมองเร๊ออออ!!"
นั่นคือสิ่งผมคิดอยู่ตลอดจนมองข้ามจุดเด่นของตัวเองไป (มีจุดเด่นกะเค้าด้วยนะ 😂)
"ความจริงใจไง" ครับ เพราะเราเป็นเรา เราจะรู้ตัวเองดีว่าเป็นคนยังไง ผมไม่เล่นการพนัน ไม่กินเหล้า ไม่ดูดบุหรี่ ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน มีความใส่ใจเพราะเป็นคนชอบเก็บรายระเอียด(โปรโมทตัวเองนิดนึง) แต่ก็หลายครั้งที่ผมคิดว่ามันคงสู้พวกหน้าหล่อไม่ได้(เจอประจำๆ) จึงล้มเลิกความคิดที่จะเข้าไปจีบจริงๆจังๆไป
"ติดตาม แอบชอบแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆดีกว่า ไม่ต้องคาดหวัง ไม่ต้องอกหัก ไม่เสียใจ"
เมื่อเวลาผ่านไปเร็วถึง 2 ปี ความคิดที่ว่าต้องเจียมตัวมันเกิดแทรกมาด้วยความคิดที่ว่า "ต้องบอกให้รู้ดีกว่าเก็บเอาใว้"
ก่อนเมษาปี 58 ผมเลยตัดสินใจส่งข้อความบอกความในใจอันยาวเฟื้อยตามสไตล์คนบ้าอธิบายของผมไปถึงน้อง
"เอาว่ะ ให้น้องรู้ ไม่ต้องชอบกลับก็ยังดีกว่าเก็บใว้ให้อึดอัด"
ผมนั่งประดิษฐ์คำหวังให้มันสละสลวยที่สุดและเล่าเรื่องราวบอกถึงตัวตนและความจริงใจที่ผมมีต่อน้องลงไปด้วยให้มากที่สุด เพราะคิดว่าหากโดนตอกกลับประมาณว่า "อย่ามายุ่งกะหนูเลยค่ะ หนูมีแฟนแล้วค่ะ หนูรักแฟนหนูมาก" อะไรทำนองนี้ จะได้ใช้ข้อความอันยาวเฟื้อยนั้นเล่าทุกอย่างไปทีเดียวเลยแล้วไม่ต้องไปวุ่นวายน้องอีก 😂
พอข้อความถูกอ่าน ผมนั่งลุ้นจุดไข่ปลา 3 จุดที่เด้งดึ๋งๆๆว่าข้อความตอบกลับมาจะด่าเรามั้ยน้อ ตามปกติคนเราไม่ได้รู้จักกันคงไม่มาด่ากันแน่ๆครับและน้องก็ไม่ได้ด่าแต่ผมวิตกจริตไปก่อนแล้ว
น้องขอบคุณที่ผมติดตาม วันนั้นบทสนทนาจบลงแบบสั้นๆซึ่งผมเองก็เข้าใจดีและก็ไม่กล้ารบกวนอะไรน้องมากและทุกอย่างก็เงียบหายไป ผมไม่กล้าทักน้องไปอีกจนกระทั่งวันที่ 12 เมษา 2558 ผมดีใจจนเนื้อเต้นเพราะมีเมสเสจน้องเด้งเข้ามาถึงผม แน่นอนล่ะครับ ผมรีบตอบกลับทันทีแต่สวรรค์ล่มครับ ข้อความตอบกลับจากน้องมาอีกทีบอกว่า "เพื่อนน้องแกล้งส่งข้อความมา" นึกถึงสติ๊กเกอร์ก้มหน้าคอตกแล้วมีเส้นขีดๆแนวตรงตรงหน้า พื้นหลังสีเทาๆ อารมณ์นั้นเลยครับ
แต่ทว่าจากวันนั้น วันไหนที่ผมใจดีๆ กล้าๆหน่อยก็จะเด้งเมสเสจบอกฝันดีน้อง น้องก็จะตอบกลับมาสั้นๆว่า "จ้า" เกือบทุกครั้ง มีบ้างในช่วงหลังๆที่น้องเริ่มชินในสิ่งที่ผมทำและกล้าเล่านู้นนี่สั้นๆให้ผมรับรู้
จบบทสนทนาของวันนั้นๆไป วันใหม่ก็คล้ายๆเดิมคือ "สั้นๆ"
เวลาเหล่านั้นผมไม่คิดและไม่คาดหวังใดๆเลยว่าน้องจะหันมามองคนเห่ยๆแบบผม ผมก็เลยสามารถติดตามดูความเคลื่อนไหวชีวิตน้องได้ในทุกๆวันกระทั่งเมื่อกุมภาที่ผ่านมาน้องโพสรูปน้องกะแฟนอยู่ด้วยกันในไอจี ต้องบอกก่อนว่าน้องจะไม่ค่อยอัพรูปน้องกับแฟนเท่าไหร่ แทบนับครั้งได้เลยที่น้องจะอัพรูปแฟนซึ่งนั่นเป็นเหตุผลนึงด้วยที่ทำให้ผมไม่รู้สึกสะเทือนใจและสามารถติดตามน้องได้เรื่อยมากระทั่งน้องเริ่มอัพรูปแฟนบ้าง "โอเค ผมไม่มีสิทธิ์อะไรอยู่แล้ว ปัดภาพนี้ทิ้งไป"
และอีกครั้ง น้องอัพลงเฟซในอิริยาบทที่สะเทือนจิตสะเทือนใจคนที่แอบชอบเหลือเกิน...😂 แต่ใครจะแคร์ล่ะ?(กัดฟัน)
ผมไปคอมเม้นท์ใต้รูปเพื่อแสดงออกว่าผมเห็นและรู้สึกนะ แต่แป่ววววว ผมไม่ได้มีบทบาทอะไรกะชีวิตน้องเขาครับ น้องตอบกลับแบบอารมณ์เฉยๆต่อการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ของผม ผมไม่ตอบกลับ ลบเม้นท์นั้นทันทีและบอยคอท หยุดการรับแจ้งเตือนน้องในเวลานั้น 😂😂
เงียบเหงาเรื่อยมากระทั่งวันที่ 15 มีนาที่ผ่านมาสดๆร้อนๆ จู่ๆน้องก็ทักมาหาผม เป็นครั้งแรกที่เป็นน้องทักเข้ามาด้วยตัววเองเลยครับ ผมทั้งแปลกใจและดีใจเป็นที่สุดในเวลาเดียวกัน เพราะผมบอยคอทน้องอยู่เลยไม่รู้ความเป็นไปในชีวิตของน้องในช่วงเวลาเดือนเศษๆที่ผ่านมา
น้องทะเลาะกับแฟน!! ผมขอไม่เล่าเรื่องนี้เพราะไม่ใช่เรื่องของผมและให้เกียรติคนทั้งคู่แต่ขอละใว้ในฐานที่เข้าใจครับว่าสาเหตุอะไรคนเป็นแฟนถึงทะเลาะกันได้
ถึงแม้ผมจะดีใจมากที่น้องทักมาครั้งแรกแต่ก็ยังไม่วายติดนิสัยอยากรู้อยากเห็น ผมไปส่องเฟซน้องเลยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและเข้าใจทันทีว่าทำไมน้องถึงทักมา....
แม่เจ้าาา!!! น้องขอคบกับผมมมม!!!
น้องขอคบกับผม!!! ใช่ครับ น้องขอคบกับผม(ย้ำทำไมเยอะแยะเนี่ย) ผมไม่ได้ฝันไป ผู้หญิงในฝันของผมกำลังมาขอคบกับผม เว่อร์ไปไกลละ ฮ่าๆๆ 😂😂😂
"ไม่ทักกันเลยนะ คิดถึง"
คงไม่ต้องให้ทายว่าหัวใจผมมันพองโตแค่ไหน
"พี่คบกับใครอยู่ เรามาลองคบกันไหม"
ครับ ถึงจะดูรวบรัดตัดตอนแต่ผมก็คงไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธ ก็ชอบมานานแล้วปฏิเสธผมก็บ้าแล้ว เน๊อะ? 😂😂😂
แต่ในหัวก็ฉุกคิดว่านี่มันไม่ใช่ความรู้สึกที่แท้จริงหรอกเหมือนกัน
แม้ผมจะดีใจมากๆแต่ก็ไม่ลืมที่จะหยิบเอาเหตุและผลขึ้นมาประกอบกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ผมเข้าใจน้องว่าน้องกำลังคิดอะไรอยู่ มันไม่ใช่ความรักแต่เป็นแค่การพยายามหาอะไรบางอย่างมาแทนที่สิ่งที่กำลังจะหายไปของน้องซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำอะไรแบบนั้นได้ในระยะเวลาอันรวดเร็วนี้และอาจจะดูไม่ยุติธรรมสำหรับผม
วันนั้นผมกับน้องจัดการแลกเบอร์โทรกัน ลองโทรคุยกันแต่ผมก็ยังไม่เห็นความเป็นไปได้ว่าเราจะคบกันจริงๆด้วยความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันได้ในเร็ววันนี้หรอก น้องคงต้องใช้เวลาซักพักหรืออาจจะนานหน่อยและมีความเป็นไปได้สูงมากๆด้วยซ้ำที่คนเดิมจะกลับมามีบทบาทเหมือนเดิมอีกครั้ง
คนอย่างผมมันไม่มีอะไรจะเสียครับ ผมชอบน้องมานานมากและมันสามารถเปลี่ยนเป็น "รัก" ได้เลยทันทีด้วยซ้ำ
ผมยินยอมทำตามกติกาที่น้องตั้งขึ้นมาให้โดยไม่มีข้อแม้อะไรเลย เพราะถึงน้องกลับไปกับคนเดิมจริงผมก็ยังชอบน้องอยู่ดี เมื่อน้องยื่นโอกาสให้ แม้มันจะดูเป็นโอกาสปลอมๆแต่ผมก็ยังยินดีที่จะยื่นมือรับมันด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขโดยที่รู้ๆว่าชะตากรรมหลังจากนี้ที่หากน้องเขามีสติมากขึ้น ผมอาจจะต้องเสียใจแทนแต่อย่างที่บอก "คนอย่างผมคงไม่มีอะไรจะเสียแล้ว" วัดดวงกันไปเลย!!
หลังจากเหตุการณ์วันที่ 15 น้องก็มีสติมากขึ้นตามลำดับบวกกับการที่แฟนน้องพยายามยื้อ ก็ไม่ต้องเดาครับ ซึ่งผมก็เข้าใจดี คิดใว้อยู่แล้วและเตรียมใจรับมือใว้เรียบร้อย
"เวลาที่ผู้หญิงร้องไห้ คนที่ปลอบใจได้ดีที่สุดก็คนที่ทำให้ร้องไห้นั่นแหละครับ"
เพลง "เมื่อเขามาฉันจะไป" ของ ดา เอนโดรฟินดังก้องขึ้นมาในหูทันที 😂
มันคงเหมือนฝนผิดฤดูที่โถมมาห่าใหญ่แล้วหล่นรินเปาะแปะๆบางๆจากนี้ก็คงค่อยๆเฟดหายไป
แม้ผมจะยอมรับได้กับการที่ต้องดูคนที่เราชอบอยู่กับคนอื่นแต่ก็ยังแอบหวังอยู่ว่าวันนึง "ผมจะมีโอกาสได้ดูแลน้องด้วยตัวเองบ้าง" มันคงดูริบรี่เหมือนหาน้ำแข็งก้อนบนดวงอาทิตย์เลยมั้ง ทว่าเชื่อมั้ยว่าผมกลับปฏิญาณว่าผมจะรอผู้หญิงคนนี้เท่าที่ผมจะอดทนแบกความรู้สึกนี้ได้ ผมคงไม่แคร์ว่าเธอจะผ่านอะไรมาแต่หากวันนั้นเป็นวันของผม ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด ขอแค่เธอมีแค่ผมมันก็คงจะดีมากๆแล้วสำหรับ "อาภัพแมน" ผู้ชายอาภัพรักคนนึงที่หวังอยากมี "แฟน" เป็นตัวเป็นตนเหมือนคนอื่นๆเค้าบ้างซักที...
ขอบคุณหลายๆท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ
ปล.ผิดพลาดประการใดขออภัยใว้ในโอกาสนี้ด้วยครับผม
เมื่อคนในความฝันกระโจนเข้ามาในชีวิตจริง
นี่ไม่ใช่กระทู้แรกของผมในพื้นที่แห่งนี้
เรื่องนี้ไม่ใช่การรีวิวสิ่งของ,สถานที่ ไม่ใช่กระทู้คำถามแต่เป็นแค่กระทู้เรื่องเล่าเกี่ยวกับความรู้สึกดีๆของคนคนนึงทีมีให้อีกคนที่อาจจะไม่มีจุดพีคใดๆเลย เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เมื่อหลายปีที่แล้ว ผมได้ท่องไปบนโลกออนไลน์ที่ชื่อ Facebook ผมเป็นคนบ้าบอลไทยหนักมาก แต่ไม่ได้เล่นการพนันนะครับ ในทุกๆวันผมจะใช้ช่องทางผ่านโลกออนไลน์นี้ในการติดตามเสพข่าวสารวงการฟุตบอลไทย
กระทั่งเมื่อกันยาปี 56 ผมไปเจอะเข้ากับ FB น้องคนนึงซึ่งสะดุดตามากสำหรับผมและคิดว่าคงเหมือนกับผู้ชายอีกหลายๆคน ตามธรรมชาติสันดานผู้ชายเจอคนถูกใจต้องรีบแอดเพื่อน ฮ่าๆๆ ครับ นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
...หลังจากแอดเพื่อน ผมก็ติดตามน้องคนนี้มาตลอด ไปส่องเฟซน้องเช้า-เย็น กดไลค์น้องเค้าบ้างในช่วงแรกๆกระทั่งเริ่มไปไลค์ทุกโพสของน้องในช่วงเวลาต่อมา ยังไม่หนำ ผมติดดาวรับแจ้งเตือนน้องเค้าใว้มันซะเลย จะได้ตามติดชีวิตน้องไม่ให้คลาด (เหมือนโรคจิตทีเดียว 😂)
นานวันเข้าจนเริ่มรู้สึกตัวว่าผมชอบน้องคนนี้แล้วนะ 😂😂
เหมือนสวรรค์บันดาลครับ อีก 3 เดือนต่อมาผมได้เจอน้องในงานเทศกาลประจำปีของจังหวัด(ทุ่งศรีเมือง)
น้องผอมขาว ตัวเล็ก แก้มป่อง น่ารัก เรียกว่า "สเป๊คเค้าเลย" 😂 แต่.... แต่ทว่าการเจอกันมันเป็นแค่ความบังเอิญของโชคชะตาหาใช่ผมกับน้องกำหนดไม่
แต่ที่ 2 เป็นการเจอที่มีเพียงแค่ผมรู้จักน้อง น้องมองมาที่ผมแล้วมองไปที่อื่นๆเหมือนปกติที่มนุษย์มองคนทั่วๆไป
ผมติดตามน้องเรื่อยมา ช่วงไหนน้องมีความสุขผมก็ยิ้มเพราะน้องจะอัพรูปตอนยิ้มน่ารักๆให้ผมดู ช่วงที่น้องทุกข์ใจ ผมนี่แทบอยากจะโผเข้าไปปลอบเหลือเกินแต่... น้องไม่รู้จักผม!! 😔 มันคงแปลกน่าดูหากผมจะทักเข้าไป
เพราะติดตามเลยรู้ เห็นว่าน้องคบใครบ้าง แฟนน้องแต่ละคนหน้าตาเรียกว่าระดับ A+ ทั้งนั้น หันมาเคาะกะลาใส่น้ำมองเงาเบ้าหน้าตัวเอง อืมมมมม..... ให้ Z ก็เกรงใจตัวเองเอาเป็น F- ละกัน หยวนๆไป ฮ่าๆๆ 😂😂😂
ด้วยที่ว่า "เจียมตัว" เลยไม่กล้าที่จะอะไรมากมายไปกว่ากดไลค์ไปวันๆ
"น้องสวย น่ารักขนาดนี้คงมีคนเข้าหาเยอะมากแน่ๆ และแน่นอนน้องคงมีให้เลือกเยอะ ไอ้เบ้าหน้าบ้านๆแบบเราน้องจะมองเร๊ออออ!!"
นั่นคือสิ่งผมคิดอยู่ตลอดจนมองข้ามจุดเด่นของตัวเองไป (มีจุดเด่นกะเค้าด้วยนะ 😂)
"ความจริงใจไง" ครับ เพราะเราเป็นเรา เราจะรู้ตัวเองดีว่าเป็นคนยังไง ผมไม่เล่นการพนัน ไม่กินเหล้า ไม่ดูดบุหรี่ ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน มีความใส่ใจเพราะเป็นคนชอบเก็บรายระเอียด(โปรโมทตัวเองนิดนึง) แต่ก็หลายครั้งที่ผมคิดว่ามันคงสู้พวกหน้าหล่อไม่ได้(เจอประจำๆ) จึงล้มเลิกความคิดที่จะเข้าไปจีบจริงๆจังๆไป
"ติดตาม แอบชอบแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆดีกว่า ไม่ต้องคาดหวัง ไม่ต้องอกหัก ไม่เสียใจ"
เมื่อเวลาผ่านไปเร็วถึง 2 ปี ความคิดที่ว่าต้องเจียมตัวมันเกิดแทรกมาด้วยความคิดที่ว่า "ต้องบอกให้รู้ดีกว่าเก็บเอาใว้"
ก่อนเมษาปี 58 ผมเลยตัดสินใจส่งข้อความบอกความในใจอันยาวเฟื้อยตามสไตล์คนบ้าอธิบายของผมไปถึงน้อง
"เอาว่ะ ให้น้องรู้ ไม่ต้องชอบกลับก็ยังดีกว่าเก็บใว้ให้อึดอัด"
ผมนั่งประดิษฐ์คำหวังให้มันสละสลวยที่สุดและเล่าเรื่องราวบอกถึงตัวตนและความจริงใจที่ผมมีต่อน้องลงไปด้วยให้มากที่สุด เพราะคิดว่าหากโดนตอกกลับประมาณว่า "อย่ามายุ่งกะหนูเลยค่ะ หนูมีแฟนแล้วค่ะ หนูรักแฟนหนูมาก" อะไรทำนองนี้ จะได้ใช้ข้อความอันยาวเฟื้อยนั้นเล่าทุกอย่างไปทีเดียวเลยแล้วไม่ต้องไปวุ่นวายน้องอีก 😂
พอข้อความถูกอ่าน ผมนั่งลุ้นจุดไข่ปลา 3 จุดที่เด้งดึ๋งๆๆว่าข้อความตอบกลับมาจะด่าเรามั้ยน้อ ตามปกติคนเราไม่ได้รู้จักกันคงไม่มาด่ากันแน่ๆครับและน้องก็ไม่ได้ด่าแต่ผมวิตกจริตไปก่อนแล้ว
น้องขอบคุณที่ผมติดตาม วันนั้นบทสนทนาจบลงแบบสั้นๆซึ่งผมเองก็เข้าใจดีและก็ไม่กล้ารบกวนอะไรน้องมากและทุกอย่างก็เงียบหายไป ผมไม่กล้าทักน้องไปอีกจนกระทั่งวันที่ 12 เมษา 2558 ผมดีใจจนเนื้อเต้นเพราะมีเมสเสจน้องเด้งเข้ามาถึงผม แน่นอนล่ะครับ ผมรีบตอบกลับทันทีแต่สวรรค์ล่มครับ ข้อความตอบกลับจากน้องมาอีกทีบอกว่า "เพื่อนน้องแกล้งส่งข้อความมา" นึกถึงสติ๊กเกอร์ก้มหน้าคอตกแล้วมีเส้นขีดๆแนวตรงตรงหน้า พื้นหลังสีเทาๆ อารมณ์นั้นเลยครับ
แต่ทว่าจากวันนั้น วันไหนที่ผมใจดีๆ กล้าๆหน่อยก็จะเด้งเมสเสจบอกฝันดีน้อง น้องก็จะตอบกลับมาสั้นๆว่า "จ้า" เกือบทุกครั้ง มีบ้างในช่วงหลังๆที่น้องเริ่มชินในสิ่งที่ผมทำและกล้าเล่านู้นนี่สั้นๆให้ผมรับรู้
จบบทสนทนาของวันนั้นๆไป วันใหม่ก็คล้ายๆเดิมคือ "สั้นๆ"
เวลาเหล่านั้นผมไม่คิดและไม่คาดหวังใดๆเลยว่าน้องจะหันมามองคนเห่ยๆแบบผม ผมก็เลยสามารถติดตามดูความเคลื่อนไหวชีวิตน้องได้ในทุกๆวันกระทั่งเมื่อกุมภาที่ผ่านมาน้องโพสรูปน้องกะแฟนอยู่ด้วยกันในไอจี ต้องบอกก่อนว่าน้องจะไม่ค่อยอัพรูปน้องกับแฟนเท่าไหร่ แทบนับครั้งได้เลยที่น้องจะอัพรูปแฟนซึ่งนั่นเป็นเหตุผลนึงด้วยที่ทำให้ผมไม่รู้สึกสะเทือนใจและสามารถติดตามน้องได้เรื่อยมากระทั่งน้องเริ่มอัพรูปแฟนบ้าง "โอเค ผมไม่มีสิทธิ์อะไรอยู่แล้ว ปัดภาพนี้ทิ้งไป"
และอีกครั้ง น้องอัพลงเฟซในอิริยาบทที่สะเทือนจิตสะเทือนใจคนที่แอบชอบเหลือเกิน...😂 แต่ใครจะแคร์ล่ะ?(กัดฟัน)
ผมไปคอมเม้นท์ใต้รูปเพื่อแสดงออกว่าผมเห็นและรู้สึกนะ แต่แป่ววววว ผมไม่ได้มีบทบาทอะไรกะชีวิตน้องเขาครับ น้องตอบกลับแบบอารมณ์เฉยๆต่อการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ของผม ผมไม่ตอบกลับ ลบเม้นท์นั้นทันทีและบอยคอท หยุดการรับแจ้งเตือนน้องในเวลานั้น 😂😂
เงียบเหงาเรื่อยมากระทั่งวันที่ 15 มีนาที่ผ่านมาสดๆร้อนๆ จู่ๆน้องก็ทักมาหาผม เป็นครั้งแรกที่เป็นน้องทักเข้ามาด้วยตัววเองเลยครับ ผมทั้งแปลกใจและดีใจเป็นที่สุดในเวลาเดียวกัน เพราะผมบอยคอทน้องอยู่เลยไม่รู้ความเป็นไปในชีวิตของน้องในช่วงเวลาเดือนเศษๆที่ผ่านมา
น้องทะเลาะกับแฟน!! ผมขอไม่เล่าเรื่องนี้เพราะไม่ใช่เรื่องของผมและให้เกียรติคนทั้งคู่แต่ขอละใว้ในฐานที่เข้าใจครับว่าสาเหตุอะไรคนเป็นแฟนถึงทะเลาะกันได้
ถึงแม้ผมจะดีใจมากที่น้องทักมาครั้งแรกแต่ก็ยังไม่วายติดนิสัยอยากรู้อยากเห็น ผมไปส่องเฟซน้องเลยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและเข้าใจทันทีว่าทำไมน้องถึงทักมา....
แม่เจ้าาา!!! น้องขอคบกับผมมมม!!!
น้องขอคบกับผม!!! ใช่ครับ น้องขอคบกับผม(ย้ำทำไมเยอะแยะเนี่ย) ผมไม่ได้ฝันไป ผู้หญิงในฝันของผมกำลังมาขอคบกับผม เว่อร์ไปไกลละ ฮ่าๆๆ 😂😂😂
"ไม่ทักกันเลยนะ คิดถึง"
คงไม่ต้องให้ทายว่าหัวใจผมมันพองโตแค่ไหน
"พี่คบกับใครอยู่ เรามาลองคบกันไหม"
ครับ ถึงจะดูรวบรัดตัดตอนแต่ผมก็คงไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธ ก็ชอบมานานแล้วปฏิเสธผมก็บ้าแล้ว เน๊อะ? 😂😂😂
แต่ในหัวก็ฉุกคิดว่านี่มันไม่ใช่ความรู้สึกที่แท้จริงหรอกเหมือนกัน
แม้ผมจะดีใจมากๆแต่ก็ไม่ลืมที่จะหยิบเอาเหตุและผลขึ้นมาประกอบกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ผมเข้าใจน้องว่าน้องกำลังคิดอะไรอยู่ มันไม่ใช่ความรักแต่เป็นแค่การพยายามหาอะไรบางอย่างมาแทนที่สิ่งที่กำลังจะหายไปของน้องซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำอะไรแบบนั้นได้ในระยะเวลาอันรวดเร็วนี้และอาจจะดูไม่ยุติธรรมสำหรับผม
วันนั้นผมกับน้องจัดการแลกเบอร์โทรกัน ลองโทรคุยกันแต่ผมก็ยังไม่เห็นความเป็นไปได้ว่าเราจะคบกันจริงๆด้วยความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันได้ในเร็ววันนี้หรอก น้องคงต้องใช้เวลาซักพักหรืออาจจะนานหน่อยและมีความเป็นไปได้สูงมากๆด้วยซ้ำที่คนเดิมจะกลับมามีบทบาทเหมือนเดิมอีกครั้ง
คนอย่างผมมันไม่มีอะไรจะเสียครับ ผมชอบน้องมานานมากและมันสามารถเปลี่ยนเป็น "รัก" ได้เลยทันทีด้วยซ้ำ
ผมยินยอมทำตามกติกาที่น้องตั้งขึ้นมาให้โดยไม่มีข้อแม้อะไรเลย เพราะถึงน้องกลับไปกับคนเดิมจริงผมก็ยังชอบน้องอยู่ดี เมื่อน้องยื่นโอกาสให้ แม้มันจะดูเป็นโอกาสปลอมๆแต่ผมก็ยังยินดีที่จะยื่นมือรับมันด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขโดยที่รู้ๆว่าชะตากรรมหลังจากนี้ที่หากน้องเขามีสติมากขึ้น ผมอาจจะต้องเสียใจแทนแต่อย่างที่บอก "คนอย่างผมคงไม่มีอะไรจะเสียแล้ว" วัดดวงกันไปเลย!!
หลังจากเหตุการณ์วันที่ 15 น้องก็มีสติมากขึ้นตามลำดับบวกกับการที่แฟนน้องพยายามยื้อ ก็ไม่ต้องเดาครับ ซึ่งผมก็เข้าใจดี คิดใว้อยู่แล้วและเตรียมใจรับมือใว้เรียบร้อย
"เวลาที่ผู้หญิงร้องไห้ คนที่ปลอบใจได้ดีที่สุดก็คนที่ทำให้ร้องไห้นั่นแหละครับ"
เพลง "เมื่อเขามาฉันจะไป" ของ ดา เอนโดรฟินดังก้องขึ้นมาในหูทันที 😂
มันคงเหมือนฝนผิดฤดูที่โถมมาห่าใหญ่แล้วหล่นรินเปาะแปะๆบางๆจากนี้ก็คงค่อยๆเฟดหายไป
แม้ผมจะยอมรับได้กับการที่ต้องดูคนที่เราชอบอยู่กับคนอื่นแต่ก็ยังแอบหวังอยู่ว่าวันนึง "ผมจะมีโอกาสได้ดูแลน้องด้วยตัวเองบ้าง" มันคงดูริบรี่เหมือนหาน้ำแข็งก้อนบนดวงอาทิตย์เลยมั้ง ทว่าเชื่อมั้ยว่าผมกลับปฏิญาณว่าผมจะรอผู้หญิงคนนี้เท่าที่ผมจะอดทนแบกความรู้สึกนี้ได้ ผมคงไม่แคร์ว่าเธอจะผ่านอะไรมาแต่หากวันนั้นเป็นวันของผม ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด ขอแค่เธอมีแค่ผมมันก็คงจะดีมากๆแล้วสำหรับ "อาภัพแมน" ผู้ชายอาภัพรักคนนึงที่หวังอยากมี "แฟน" เป็นตัวเป็นตนเหมือนคนอื่นๆเค้าบ้างซักที...
ขอบคุณหลายๆท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ
ปล.ผิดพลาดประการใดขออภัยใว้ในโอกาสนี้ด้วยครับผม