[CR] กาลครั้งหนึ่ง.....ไชยปราการ

ฟังเพลงคลอๆระหว่างการอ่านไปด้วยละกันครับ


อะไรคือไชยปราการ ไชยปราการคืออะไร อยู่ที่ไหน มีอะไร ตอนแรกผมก็ไม่รู้จักหรอกครับว่าอำเภอนี้มีอะไร จริงๆเป็นเมืองผ่านเสียด้วยซ้ำ อำเภอไชยปราการ เป็นอำเภอเล็กๆของจังหวัดเชียงใหม่ครับ ถ้าใครคิดถึงดอยอ่างขางก็ต้องคิดถึงอำเภอฝาง แต่ก่อนถึงฝางก็ต้องผ่านไชยปราการนี้ก่อนครับ บางคนพอพูดมาถึงตรงนี้ก็เริ่มคุ้นๆกันแล้วใช่ไหมครับว่า ไชยปราการอยู่ที่ไหน

ซึ่งการเดินทางของผมครั้งนี้ เป้าหมายหลักไม่ได้ไปสโลว์ไลฟ์อะไรหรอกครับ ไปร่วมออกค่ายอาสา ไปจัดกิจกรรมวันเด็กย้อนหลังให้เด็กๆชาวเขาเผ่าลีซูในไชยปราการนี้เองครับ ในส่วนกิจกรรมของค่ายผมขอข้ามไปเลยนะครับ เพราะผมเป็นเพียงสมาชิกตัวน้อยๆที่อาสามาร่วมกิจกรรมครั้งนี้ แต่ผมจะเอาวิวที่ผมถ่ายระหว่างการเดินทางของชีวิตที่ไชยปราการมาให้ดูครับ

ปล. รูปทั้งหมดถ่ายด้วย  iPhone6 อย่างเดียวเหมือนเดิม แต่งด้วยแอพ Lightroom บ้างในบางรูปครับ อาจไม่สวยมาก แต่ก็อยากให้ทุกคนพกกล้องหน้าสองดวงของเราไปเก็บความรู้สึกเองดีกว่าครับ เผื่อจะฟินแบบผมบ้าง



พอลงจากเครื่องบินที่สนามบินก็ต้องนั่งรถหรูเปิดหน้าต่างรับลมกันสิครับ นี่ครับ รถหรูที่จะพาไปส่งที่อาเขต



อาเขตคือชื่อเรียกสถานีขนส่งครับ ซึ่งผมก็งงๆตอนแรกมีคนบอกว่าถ้าจะไปไชยปราการต้องไปขึ้นรถที่อาเขต เดี๋ยวนะ อาเขตนี่อยู่ที่ไหน เป็นอำเภอ หรือเป็นอะไร ซึ่งอาเขตจริงๆก็คือชื่อเรียกสถานีขนส่งของคนเชียงใหม่ครับ

พอถึงอาเขตต่อไปต้องไปไชยปราการต่อ ระดับนี้แล้วรถธรรมดานั่งเป็นที่ไหน ต้องเบนซ์เท่านั้นครับ



นี่เลยครับ เบนซ์2ประตู20หน้าต่าง รถเชียงใหม่-ท่าตอนครับ บอกพนักงานบนรถว่าลงไชยปราการครับ

พอถึงไชยปราการ ผมเดินทางไปล่วงหน้าหนึ่งวันก่อนไปร่วมทำค่ายเพื่อที่จะมีเวลาดูเมืองดูความเป็นอยู่ของที่นี่ก่อนครับ ที่พักคืนนี้ผมนอนที่ไชยปราการแมนชั่น ราคา450บาท ตรงข้ามกับหน้าอำเภอไชยปราการจุดที่ลงรถประจำทางครับ สังเกตง่ายๆร้านทองอยู่ปากซอย ตกดึกหน้าปากซอยจะมีร้านนมเล็กๆตั้งอยู่ครับ

พอมาถึงก็เดินทางเที่ยวครับ เช่ามอเตอร์ไซค์แต่ที่นี่ไม่มีแบบให้ขับเองครับ ต้องเหมาวินมอเตอร์ไซค์ให้เค้าขับพาเราเที่ยวครับ ตกลงราคาเสร็จสรรพออกเดินทางครับ





มองไกลๆนึกว่าบ้านชาวเผ่าอินเดียนแดง จริงๆคือกองฟางครับ พี่เค้าบอกว่าเก็บแบบมีหลังคาพอเวลาถึงหน้าฝนข้างในก็ไม่เปียกครับน้ำฝนจะไหลลงตามหลังคาของฟางข้าวอีกที ดูดีเชียวววว ช่วงที่ไปเป็นช่วงเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จแล้ว ถ้าไปช่วงที่มีทุ่งนาข้าวก็คงสวยไปอีกแบบครับ





อันนี้คือบ่อผุดต้นตะเคียนครับ น้ำใสมากกก เหมือนบลูลากูนเล็กๆเลยครับ พี่วินบอกว่าที่นี่พอถึงหน้าร้อนจะเป็นที่เที่ยวที่คนมาเที่ยวและเล่นน้ำเยอะมาก เพราะน้ำจะใสแบบนี้ตลอด ใสมากจริงๆครับ จริงๆอยากแก้ผ้ากระโดดลงไปแต่เกรงใจครับ ไม่ได้เกรงใจว่าพี่วินจะตกใจถึงขั้นตาบอดนะครับ แต่กลัวน้ำที่ใสๆกลายเป็นบูดเน่าขึ้นมาทันที ฮาาาาาา



ใกล้ๆกันก็มีวัดถ้ำตับเต่าครับ เป็นถ้ำที่มีองค์พระใหญ่ๆอยู่ข้างใน เย็นกมากครับ ไม่ได้ถ่ายรูปตรงจุดนี้มาครับ ถ่ายมาแค่เล็กน้อย



วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากนั่งซ้อนท้ายพี่วินมอเตอร์ไซค์ดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยๆครับ



ซากุระเมืองไทยก็มีมาให้ชมนะครัชชชช



ส่วนอันนี้ดอกอะไรไม่รู้ครับ สีส้มๆก็สวยดี



ที่นี่ก็มีไร่ส้มนะครับ ขอเดินดูครับ เดินไปเรื่อยๆร้องเพลงไปด้วยคิดว่าตัวเองเป็นพี่อาทิตย์แห่งธรณีนี่นี้ใครครอง แต่ไม่เข้าใจทำไมหมาต้องตามมาเห่าด้วย

วันนี้ก็หมดไปกับการตะลอนๆรอบๆเมืองไชยปราการครับ เวลามีจำกัดแค่ช่วงบ่ายของวันแรกเท่านั้น เพราะเช้าวันถัดมาต้องขึ้นดอยไปหมู่บ้านชาวเขาเผ่าลีซูเพื่อทำกิจกรรมครับ ซึ่งได้เกริ่นไปตอนต้นแล้วว่าเรื่องกิจกรรมขอข้ามเพราะผมเป็นแค่อาสาสมัครจากทางบ้านมาร่วมด้วยเฉยๆ จะเน้นเอาวิวมาให้ดูละกันครับ



การเดินทางของเราครับ ไต่เขาไปเรือยๆ ผ่านป่าสน ป่าสักผลัดใบ ป่าอะไรอีกเยอะแยะเลยครับ





อันนี้บ้านชาวเขาที่ผ่านครับ ความเป็นอยู่เรียบง่ายมากครับ บ้านเรือนน่ารัก



มองไปด้านหน้านั่นละครับหมู่บ้านที่จะไปทำกิจกรรม เมืองในขุนเขา



มาถึงก็เดินดูความเป็นอยู่ ภูเขา สายลม เรื่อยๆครับ



ภูเขาหญ้าสีทอง ดูพระอาทิตย์ตกดิน  ได้บรรยากาศชาวเขาดีครับ









สัมผัสความเป็นอยู่ของชาวเขา