ก็ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ ตอนนี้เราอาการหนักมาก แต่ก็มีผช.ที่พอเข้าใกล้ได้บ้างนะคะ คือพ่อ และเพื่อนสนิทค่ะ
คือนอกจากนั้นก็ไม่ได้เลยค่ะ ตอนแรกเราคิดว่าใช้เวลารักษาคงจะหาย ตอนนี้ก็ 3 ปีแล้วค่ะ เรามีแฟนใหม่เป็นผช. เขาดีมากนะแต่เราก็ยังรู้สึกอึดอัดอ่ะค่ะ แบบเราเป็นแฟนแต่แม้แต่จับมือยังทำไม่ได้เพราะเรากลัว ถ้าถามว่าคนแล้วผช.คนแรกคนนั้ยล่ะ ยิ่งแล้วใหญ่เลยค่ะ แค่เจอหน้าก็กลัวจนตัวสั่นหนักสุดคือแทบร้องไห้
และยิ่ง3ปีที่ผ่านมา ยิ่งหนักขึ้นทุกวัน กลายเป็นคนขี้อาย เราไม่รู้จะทำไงดีจริงๆ คือไม่รู้จะคุยกับใครจริงๆ เพราะ เพื่อนที่คบก็ไม่ได้มีคำว่าจริงใจเลย และที่เราเคยเห็นมาก็แบบพอมีใครรู้เรื่องว่าไม่ซิงห็ประจานจนแทบอยู่ในรร.ไม่ได้เลย ยิ่งพ่อแม่ยิ่งปรึกษาไม่ได้เลยแม้สักนิดเดียว
(เนื่องด้วยอันนี้คือกระทู้แรกนะคะ หากมีไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ)
เป็นโรคกลัวผช.เพราะคนแรกทำไงดี
คือนอกจากนั้นก็ไม่ได้เลยค่ะ ตอนแรกเราคิดว่าใช้เวลารักษาคงจะหาย ตอนนี้ก็ 3 ปีแล้วค่ะ เรามีแฟนใหม่เป็นผช. เขาดีมากนะแต่เราก็ยังรู้สึกอึดอัดอ่ะค่ะ แบบเราเป็นแฟนแต่แม้แต่จับมือยังทำไม่ได้เพราะเรากลัว ถ้าถามว่าคนแล้วผช.คนแรกคนนั้ยล่ะ ยิ่งแล้วใหญ่เลยค่ะ แค่เจอหน้าก็กลัวจนตัวสั่นหนักสุดคือแทบร้องไห้
และยิ่ง3ปีที่ผ่านมา ยิ่งหนักขึ้นทุกวัน กลายเป็นคนขี้อาย เราไม่รู้จะทำไงดีจริงๆ คือไม่รู้จะคุยกับใครจริงๆ เพราะ เพื่อนที่คบก็ไม่ได้มีคำว่าจริงใจเลย และที่เราเคยเห็นมาก็แบบพอมีใครรู้เรื่องว่าไม่ซิงห็ประจานจนแทบอยู่ในรร.ไม่ได้เลย ยิ่งพ่อแม่ยิ่งปรึกษาไม่ได้เลยแม้สักนิดเดียว
(เนื่องด้วยอันนี้คือกระทู้แรกนะคะ หากมีไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ)