สวัสดีค่ะ เพื่อนทุกๆคน
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อน เราเป็นนิสิตคณะวิทยาศาสตร์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนี้เรียนอยู่ปี 4 แล้วอีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้ว
ตอนนี้เรามีปัญหาที่คิดไม่ตกเกี่ยวกับอนาคตของตัวเอง คือ อยากจะทำงานในสายงานที่เป็นคนละอย่างกับที่เรียนมาซึ่งต่างกันอย่างสิ้นเชิง (อยากจะทำงานเป็นพวก ล่าม, แปลหนังสือ , ประมาณว่าอาชีพทางด้านภาษาน่ะค่ะ)
ถ้าถามว่าทำไมไม่เลือกคณะที่ตรงกับสายงานที่อยากจะทำแต่แรก เราก็ขอตอบว่าอันที่จริงก็อยากทำอย่างนั้นแต่เพราะความไม่เด็ดเดี่ยวในความฝัน ความไม่กล้าที่จะขัดใจแม่ ไม่อยากให้แม่เสียใจที่เราไม่เชื่อฟัง เลยทำให้ไม่สามารถเลือกสิ่งที่อยากทำได้ ตัวเราเป็นคนชอบภาษาและศิลปะมาตั้งแต่เด็กๆ รู้สึกมีความสุขที่ได้ทำมัน แต่หลังจากที่สอบเข้าม.ต้นแล้วได้เรียนห้องวิทย์ ตั้งแต่นั้นมาแม่ก็ให้เรียนสายวิทย์มาตลอด เคยคิดที่อยากจะย้ายไปเรียนสายศิลป์แต่ก็ไม่ได้รับอนุญาต ต่อพอมาม.6 ตอนจะเลือกคณะ ตอนนั้นเราแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย รู้แต่ว่าภาษาและงานศิลปะคือสิ่งที่เรารักมากๆ แม่ก็คาดหวัง(ออกแนวบังคับ) อยากจะให้เราเป็นครูมาก(กไก่ล้านตัว) แม่บอกว่าเป็นอาชีพที่มั่นคง ทำงานสบาย (เหรอ อยากจะแย้งว่าอาชีพไหนก็เหนื่อยหมด) มีปิดเทอม จะได้มาสอนใกล้บ้าน จะได้ดูแลแม่ บลาๆๆๆๆ เราเลยไม่รู้จะทำยังไง เราไม่ได้อยากเป็นครู แต่ไม่อยากขัดใจเลยยอมทำตามแม่ครึ่งนึงคือคิดว่าไหนๆก็เรียนสายวิทย์ งั้นเอาคณะวิทย์ก็ได้ เรียนจบจะได้หาทุนเรียนต่อโทต่อเอก เเล้วมาเป็นอาจารย์สอนมหา'ลัยแถวบ้าน แม่ก็โอเค
ถ้าถามว่าเรียนได้มั๊ย มันก็พอเรียนได้แต่เราไม่มีความสุขและคิดว่าคงไม่ต่อโทคณะวิทย์อีกแน่ๆ หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่เอา
หลังจากที่เราทนหลับหูหลับตาเรียนคิดว่าเรียนๆไปเดี๋ยวคงชอบจนจะจบปี4 แต่สุดท้ายสิ่งที่เราไม่ชอบไม่มีความสุขมันก็ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ชอบได้
ยิ่งพอใกล้เรียนจบความฝัน สิ่งที่อยากทำมันยิ่งชัดเจนขึ้นทุกวัน จำได้ว่าเคยเล่าให้แม่ฟังว่าเราชอบอะไรตอนที่เราอยู่ปี1ที่เริ่มเรียนแรกๆ แม่ก็บอกว่าจบตรีแล้วค่อยไปต่อโทเอา แต่พอมาตอนนี้แม่กลับบอกว่ามันไม่ทันเเล้วที่จะไปทำในสิ่งที่เราอยากทำ แม่บอกว่าไหนๆก็เรียนมา 4 ปีแล้วก็ไปทำอาชีพที่เรียนมาดีกว่า พอแม่พูดแบบนี้เราเสียใจมาก เสียใจที่เหมือนจะไม่มีโอกาสได้ไปทำอาชีพที่เราฝันเพราะเราไม่ได้จบในสาขาที่เกี่ยวข้องกับงานที่เราอยากทำเลย ความรู้ด้านภาษาก็ไม่ได้จะเก่งอะไรมาก หนำซ้ำพอจะคิดไปเรียนต่อในสิ่งที่ชอบ แม่ก็ดับฝันโดยการบอกว่าไม่มีเงินจะให้อีกแล้วนะ แล้วก็พูดแต่คำเดิมๆว่าอยากให้เป็นครู เราก็เลยทำตามใจแม่อีกรอบคือสมัครสอบทุน สควค.ไป แต่ในใจไม่เคยคิดว่าอยากจะติดเลย ไม่อยากจะอ่านหนังสือไปสอบอ่ะ แต่ก็เสียดายเงินค่าสมัครเลยต้องข่มใจอ่านๆมันไป จากสิ่งที่เล่ามามันอาจจะยาวไปหน่อย แต่เราก็อยากจะระบายและอยากให้พี่ๆเพื่อนทุกคนช่วยแนะนำหนทางที่จะสามารถไปทำงานในสายงานที่ชอบได้ คือเราต้องไปเรียนตรีอีกใบในคณะทางด้านภาษามั๊ยคะ เพราะเท่าที่ทราบมาบริษัทหรือหน่วยงานส่วนใหญ่คงต้องการคนจบตรงสายและมีความรู้เกี่ยวกับตำแหน่งที่เข้าไปทำจริงๆ เราจะทำยังไงดีคะเพราะครอบครัวก็ไม่ได้รวยอะไร ถ้าจะเรียนตรีใหม่อีกใบก็ไม่รู้จะไปหาเงินมาจากไหน แล้วก็ไม่รู้จะหางานได้เมื่อไหร่แล้วจะมีเงินเก็บไปเรียนในสิ่งที่ฝันได้ตอนไหน ตอนนี้รู้สึกหนทางมืดไปหมด แถมตอนนี้ยังเครียดกับโปรเจคจบอีกเพราะค่อนข้างยาก
ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ถือว่าช่วยคนจนหนทางให้ได้พบทางสว่างเพราะอย่างน้อยพี่เพื่อนๆหลายคนที่อยู่ในพันทิปอาจจะมีแง่มุมที่หลากหลายในการใช้ชีวิตมากกว่าเรา ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ป.ล. ถ้า Tag ห้องผิดก็ขออภัยค่ะ ตั้งกระทู้ครั้งแรก
อนาคต ความฝันกับงานที่อยากจะทำ สายเกินไปแล้วใช่มั๊ยกับการที่อยากเปลี่ยนเส้นทางไปทำในสิ่งที่ตัวเองรัก
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อน เราเป็นนิสิตคณะวิทยาศาสตร์ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนี้เรียนอยู่ปี 4 แล้วอีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้ว
ตอนนี้เรามีปัญหาที่คิดไม่ตกเกี่ยวกับอนาคตของตัวเอง คือ อยากจะทำงานในสายงานที่เป็นคนละอย่างกับที่เรียนมาซึ่งต่างกันอย่างสิ้นเชิง (อยากจะทำงานเป็นพวก ล่าม, แปลหนังสือ , ประมาณว่าอาชีพทางด้านภาษาน่ะค่ะ)
ถ้าถามว่าทำไมไม่เลือกคณะที่ตรงกับสายงานที่อยากจะทำแต่แรก เราก็ขอตอบว่าอันที่จริงก็อยากทำอย่างนั้นแต่เพราะความไม่เด็ดเดี่ยวในความฝัน ความไม่กล้าที่จะขัดใจแม่ ไม่อยากให้แม่เสียใจที่เราไม่เชื่อฟัง เลยทำให้ไม่สามารถเลือกสิ่งที่อยากทำได้ ตัวเราเป็นคนชอบภาษาและศิลปะมาตั้งแต่เด็กๆ รู้สึกมีความสุขที่ได้ทำมัน แต่หลังจากที่สอบเข้าม.ต้นแล้วได้เรียนห้องวิทย์ ตั้งแต่นั้นมาแม่ก็ให้เรียนสายวิทย์มาตลอด เคยคิดที่อยากจะย้ายไปเรียนสายศิลป์แต่ก็ไม่ได้รับอนุญาต ต่อพอมาม.6 ตอนจะเลือกคณะ ตอนนั้นเราแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย รู้แต่ว่าภาษาและงานศิลปะคือสิ่งที่เรารักมากๆ แม่ก็คาดหวัง(ออกแนวบังคับ) อยากจะให้เราเป็นครูมาก(กไก่ล้านตัว) แม่บอกว่าเป็นอาชีพที่มั่นคง ทำงานสบาย (เหรอ อยากจะแย้งว่าอาชีพไหนก็เหนื่อยหมด) มีปิดเทอม จะได้มาสอนใกล้บ้าน จะได้ดูแลแม่ บลาๆๆๆๆ เราเลยไม่รู้จะทำยังไง เราไม่ได้อยากเป็นครู แต่ไม่อยากขัดใจเลยยอมทำตามแม่ครึ่งนึงคือคิดว่าไหนๆก็เรียนสายวิทย์ งั้นเอาคณะวิทย์ก็ได้ เรียนจบจะได้หาทุนเรียนต่อโทต่อเอก เเล้วมาเป็นอาจารย์สอนมหา'ลัยแถวบ้าน แม่ก็โอเค
ถ้าถามว่าเรียนได้มั๊ย มันก็พอเรียนได้แต่เราไม่มีความสุขและคิดว่าคงไม่ต่อโทคณะวิทย์อีกแน่ๆ หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่เอา
หลังจากที่เราทนหลับหูหลับตาเรียนคิดว่าเรียนๆไปเดี๋ยวคงชอบจนจะจบปี4 แต่สุดท้ายสิ่งที่เราไม่ชอบไม่มีความสุขมันก็ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ชอบได้
ยิ่งพอใกล้เรียนจบความฝัน สิ่งที่อยากทำมันยิ่งชัดเจนขึ้นทุกวัน จำได้ว่าเคยเล่าให้แม่ฟังว่าเราชอบอะไรตอนที่เราอยู่ปี1ที่เริ่มเรียนแรกๆ แม่ก็บอกว่าจบตรีแล้วค่อยไปต่อโทเอา แต่พอมาตอนนี้แม่กลับบอกว่ามันไม่ทันเเล้วที่จะไปทำในสิ่งที่เราอยากทำ แม่บอกว่าไหนๆก็เรียนมา 4 ปีแล้วก็ไปทำอาชีพที่เรียนมาดีกว่า พอแม่พูดแบบนี้เราเสียใจมาก เสียใจที่เหมือนจะไม่มีโอกาสได้ไปทำอาชีพที่เราฝันเพราะเราไม่ได้จบในสาขาที่เกี่ยวข้องกับงานที่เราอยากทำเลย ความรู้ด้านภาษาก็ไม่ได้จะเก่งอะไรมาก หนำซ้ำพอจะคิดไปเรียนต่อในสิ่งที่ชอบ แม่ก็ดับฝันโดยการบอกว่าไม่มีเงินจะให้อีกแล้วนะ แล้วก็พูดแต่คำเดิมๆว่าอยากให้เป็นครู เราก็เลยทำตามใจแม่อีกรอบคือสมัครสอบทุน สควค.ไป แต่ในใจไม่เคยคิดว่าอยากจะติดเลย ไม่อยากจะอ่านหนังสือไปสอบอ่ะ แต่ก็เสียดายเงินค่าสมัครเลยต้องข่มใจอ่านๆมันไป จากสิ่งที่เล่ามามันอาจจะยาวไปหน่อย แต่เราก็อยากจะระบายและอยากให้พี่ๆเพื่อนทุกคนช่วยแนะนำหนทางที่จะสามารถไปทำงานในสายงานที่ชอบได้ คือเราต้องไปเรียนตรีอีกใบในคณะทางด้านภาษามั๊ยคะ เพราะเท่าที่ทราบมาบริษัทหรือหน่วยงานส่วนใหญ่คงต้องการคนจบตรงสายและมีความรู้เกี่ยวกับตำแหน่งที่เข้าไปทำจริงๆ เราจะทำยังไงดีคะเพราะครอบครัวก็ไม่ได้รวยอะไร ถ้าจะเรียนตรีใหม่อีกใบก็ไม่รู้จะไปหาเงินมาจากไหน แล้วก็ไม่รู้จะหางานได้เมื่อไหร่แล้วจะมีเงินเก็บไปเรียนในสิ่งที่ฝันได้ตอนไหน ตอนนี้รู้สึกหนทางมืดไปหมด แถมตอนนี้ยังเครียดกับโปรเจคจบอีกเพราะค่อนข้างยาก
ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ถือว่าช่วยคนจนหนทางให้ได้พบทางสว่างเพราะอย่างน้อยพี่เพื่อนๆหลายคนที่อยู่ในพันทิปอาจจะมีแง่มุมที่หลากหลายในการใช้ชีวิตมากกว่าเรา ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ป.ล. ถ้า Tag ห้องผิดก็ขออภัยค่ะ ตั้งกระทู้ครั้งแรก