63
แผนซ้อนแผน
โดย ฮาร์โมนิก้า
ห้องทำงานของกรรมการบริหารบริษัทอเมนาคิสเป็นห้องขนาดใหญ่ติดกระจกโดยรอบ
ห้องทำงานที่ทำไว้ใหญ่โต สะดวกสบายแต่แทบไม่มีข้าวของอะไรที่บ่งบอกลักษณะเจ้าของห้องเนื่องจาก
เวรอนิก้าแทบไม่เคยย่างกรายมานั่งในนี้เลย เวลานี้เป็นนิโคลาโยสที่เข้ามานั่งเก้าอี้ตัวนี้แทน
เขาเปิดเช็คเมลดูและคลิกเมลของบริษัทนักสืบเอกชนแห่งหนึ่งออกดู อีเมลนั้นมีแนบภาพถ่ายอเล็กซิสซึ่ง
เขาได้ว่าจ้างนักสืบเอกชนให้ติดตามดูในระยะเวลาสองวัน กิจกรรมที่เธอทำดูไม่มีอะไรมากเพราะส่วนใหญ่
ดูจะหมกตัวอยู่ในเพนท์เฮ้าส์ หรือไปเล่นเรือนอกชายฝั่ง มีไปปรากฏตัวที่บริษัทอนาโตลาคิสครั้งหนึ่ง แต่ที่
ทำให้นิโคลาโยสโกรธจนหน้าเขียวคือภาพถ่ายที่อเล็กซิสเดินควงแขนกับกฤชที่ถนนในหมู่บ้านเล็กๆ นอกเมือง
ภาพทั้งคู่จุมพิตกันอย่างหวานซึ้ง
นิโคลาโยสโกรธจัด เขาขว้างโทรศัพท์มือถือทิ้งแล้วยังไม่หนำใจหันไปคว้าที่ทับกระดาษเขวี้ยงตามไปยังจุด
ที่โทรศัพท์มือถือตกอยู่ ที่แท้ที่อเล็กซิสปฏิเสธไมตรีจากเขาก็เพราะเธอรับไมตรีของไอ้หนุ่มเลือดไทยคนนี้หรือ
นิโคลาโยสคิดอย่างเคียดแค้น เขาโกรธจนอกแทบระเบิด นึกอยากทำร้ายคนทั้งคู่อย่างรุนแรง แต่สักพักก็มีสติ
อเล็กซิสกับกฤชรักกันตอนไหนและเมื่อไหร่ ตลอดเวลาร่วมแปดปีที่เขารู้จักกฤชเขารู้ว่ากฤชหลงรักอนาสเตเซีย
ภรรยาของเขาโดยไม่ได้สนใจผู้หญิงอื่นจริงจังนัก และนี่อเล็กซิสที่แม้จะหน้าตาเหมือนหญิงคนรักของเขามาก
แต่อย่างไรก็ตามในความเป็นญาติที่โตมาด้วยกันความรู้สึกที่กฤชมีให้กับอนาสเตเซียและอเล็กซิสไม่มีทาง
สับสนได้ กฤชต้องแยกความรู้สึกออกได้ชัดเจนระหว่างคนสองคนนี้ ที่สำคัญกฤชกับอเล็กซิสไปชอบพอกัน
ตั้งแต่เมื่อไหร่
หรือว่า… นิโคลาโยสเริ่มรู้สึกเย็นสันหลังวาบ เขายังไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นไปได้ ความรู้สึกล้ำลึกรุนแรงที่เขา
มีต่ออเล็กซิสทำให้เขาไม่ยอมปักใจเชื่อง่ายๆ ถึงความเป็นไปได้ว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะไม่ใช่อเล็กซิส อนาโตลาคิส
เขาไม่เชื่อ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างของเลขาณุการสาวที่เดินเข้ามา
“คิริโยสวาลลาซคะ การประชุมบอร์ดเริ่มแล้วค่ะ ที่ห้องประชุมท่านประธานนะคะ”
นิโคลาโยสพยักหน้า รอจนเลขาสาวเดินออกไปเขาจึงสงบสติอารมณ์เดินกลับไปเก็บโทรศัพท์มือถือกับที่ทับกระดาษ
กลับขึ้นมาวางคืนบนโต๊ะ เขาคลิกดูภาพในเมลนั้นจากมือถืออีกครั้ง ในสมองกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก ในที่สุดเขาก็
ตัดสินใจบางอย่างได้ ยิ้มเครียดปรากฏขึ้นที่มุมปากพร้อมกับแววตามาดร้าย ก่อนจะหันหลังกลับคว้าเสื้อแจ็คเก็ตและ
เดินออกจากห้องไปพร้อมแท็บเล็ตและมือถือ
ปมรัก รอยอดีต Book III เงาใจ บทที่ 63 แผนซ้อนแผน
แผนซ้อนแผน
โดย ฮาร์โมนิก้า
ห้องทำงานของกรรมการบริหารบริษัทอเมนาคิสเป็นห้องขนาดใหญ่ติดกระจกโดยรอบ
ห้องทำงานที่ทำไว้ใหญ่โต สะดวกสบายแต่แทบไม่มีข้าวของอะไรที่บ่งบอกลักษณะเจ้าของห้องเนื่องจาก
เวรอนิก้าแทบไม่เคยย่างกรายมานั่งในนี้เลย เวลานี้เป็นนิโคลาโยสที่เข้ามานั่งเก้าอี้ตัวนี้แทน
เขาเปิดเช็คเมลดูและคลิกเมลของบริษัทนักสืบเอกชนแห่งหนึ่งออกดู อีเมลนั้นมีแนบภาพถ่ายอเล็กซิสซึ่ง
เขาได้ว่าจ้างนักสืบเอกชนให้ติดตามดูในระยะเวลาสองวัน กิจกรรมที่เธอทำดูไม่มีอะไรมากเพราะส่วนใหญ่
ดูจะหมกตัวอยู่ในเพนท์เฮ้าส์ หรือไปเล่นเรือนอกชายฝั่ง มีไปปรากฏตัวที่บริษัทอนาโตลาคิสครั้งหนึ่ง แต่ที่
ทำให้นิโคลาโยสโกรธจนหน้าเขียวคือภาพถ่ายที่อเล็กซิสเดินควงแขนกับกฤชที่ถนนในหมู่บ้านเล็กๆ นอกเมือง
ภาพทั้งคู่จุมพิตกันอย่างหวานซึ้ง
นิโคลาโยสโกรธจัด เขาขว้างโทรศัพท์มือถือทิ้งแล้วยังไม่หนำใจหันไปคว้าที่ทับกระดาษเขวี้ยงตามไปยังจุด
ที่โทรศัพท์มือถือตกอยู่ ที่แท้ที่อเล็กซิสปฏิเสธไมตรีจากเขาก็เพราะเธอรับไมตรีของไอ้หนุ่มเลือดไทยคนนี้หรือ
นิโคลาโยสคิดอย่างเคียดแค้น เขาโกรธจนอกแทบระเบิด นึกอยากทำร้ายคนทั้งคู่อย่างรุนแรง แต่สักพักก็มีสติ
อเล็กซิสกับกฤชรักกันตอนไหนและเมื่อไหร่ ตลอดเวลาร่วมแปดปีที่เขารู้จักกฤชเขารู้ว่ากฤชหลงรักอนาสเตเซีย
ภรรยาของเขาโดยไม่ได้สนใจผู้หญิงอื่นจริงจังนัก และนี่อเล็กซิสที่แม้จะหน้าตาเหมือนหญิงคนรักของเขามาก
แต่อย่างไรก็ตามในความเป็นญาติที่โตมาด้วยกันความรู้สึกที่กฤชมีให้กับอนาสเตเซียและอเล็กซิสไม่มีทาง
สับสนได้ กฤชต้องแยกความรู้สึกออกได้ชัดเจนระหว่างคนสองคนนี้ ที่สำคัญกฤชกับอเล็กซิสไปชอบพอกัน
ตั้งแต่เมื่อไหร่
หรือว่า… นิโคลาโยสเริ่มรู้สึกเย็นสันหลังวาบ เขายังไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นไปได้ ความรู้สึกล้ำลึกรุนแรงที่เขา
มีต่ออเล็กซิสทำให้เขาไม่ยอมปักใจเชื่อง่ายๆ ถึงความเป็นไปได้ว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะไม่ใช่อเล็กซิส อนาโตลาคิส
เขาไม่เชื่อ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างของเลขาณุการสาวที่เดินเข้ามา
“คิริโยสวาลลาซคะ การประชุมบอร์ดเริ่มแล้วค่ะ ที่ห้องประชุมท่านประธานนะคะ”
นิโคลาโยสพยักหน้า รอจนเลขาสาวเดินออกไปเขาจึงสงบสติอารมณ์เดินกลับไปเก็บโทรศัพท์มือถือกับที่ทับกระดาษ
กลับขึ้นมาวางคืนบนโต๊ะ เขาคลิกดูภาพในเมลนั้นจากมือถืออีกครั้ง ในสมองกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก ในที่สุดเขาก็
ตัดสินใจบางอย่างได้ ยิ้มเครียดปรากฏขึ้นที่มุมปากพร้อมกับแววตามาดร้าย ก่อนจะหันหลังกลับคว้าเสื้อแจ็คเก็ตและ
เดินออกจากห้องไปพร้อมแท็บเล็ตและมือถือ