ผมกับเพื่อนคบกันมา 10 กว่าปี คบกันตั้งแต่ประถม
ก็ความรู้สึกผมก็มาเปลี่ยนตอนประมาณม.4
ตอนนั้นก็ยังไม่ได้ชอบมาก แต่ตอนนี้ก็ปีสองแล้ว
มันชอบมากกว่าเดิมอีก เขารู้ว่าผมชอบเขาครั้งแรกตอนม.4 เพราะเพื่อนบอก ผมกับเขาก็มาคุยกันว่าไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนเปลี่ยนไป อยากให้เป็นเหมือนเดิม ผมก็รับปากเขาแต่ผมก็ทำไมไม่ได้
นับวันยิ่งชอบมากขึ้ ผมก็ชอบเขามาตลอด ผมทำให้เขามากกว่าคนอื่นทุกอย่าง ก็หวังเขาจะมีใจให้ผมบ้าง จนมาช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาผมก็รู้ว่ามีคนมาจีบเขา ผมก็ไปถามเขาว่าคนนี้มาจีบหรอ เขาก็บอกว่าใช่ ผมเลยถามต่อว่าแล้วชอบมันไหม เขาก็บอกว่าก็ดูๆ กันไปก่อน เราก็โล่งนึกว่าไม่มีอะไร จนกระทั้งวันที่ 14 เห็นมีทำของให้กัน เหมือนว่าจะตกลงคบกัน พอผมรู้ก็รู้สึกเหมือนใจจะขาด กระวนกระวาย อึดอัดมาก อยากบอกไปจะได้จบๆ วันที่ 15 ก็เลยตัดสินใจไปปรึกษาเพื่อนสนิทในกลุ่มเพื่อนก็บอกว่าให้ไปบอกความรู้สึก บอกไปให้หมด และเพื่อจะได้แสดงความจริงใจต่อกันด้วย ผมก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดไปบอกเขา ผมก็บอกไปว่าผมอ่ะ ชอบเขา ต่างๆนาๆ ผมก็บอกว่าการกระทำที่เขาทำกับผมมันโคตรอ่อยเลย มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าเขามีใจให้ แต่จริงๆมันไม่มีอะไร เขาก็ทั้งขอโทษที่ทำให้ผมเครียดตลอดมา เขาก็บอกเขารู้มาตลอดว่าผมยังชอบเขาอยู่แต่แค่พยายามไม่คิดเรื่องนี้ แล้วเขาก็บอกว่าเขาคิดกับผมได้แค่เพื่อนจริงๆ และก็ขอให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม คือ มันเจ็บมากครับ เงียบจนพูดอะไรไม่ออก น้ำตาไม่ไหล แต่มันทรมานมาก แต่ก็ต้องยอมตกลง เวลาผ่านไปสักอาทิตย์เป็นช่วงรักษาแผล ผมก็เลิกคิดถึงเขาไปได้สักพักนึกว่าทำใจได้แล้ว พอเรากลับมาคุยกันใหม่ ความรู้สึกเดิมๆ มันเริ่มกลับมา จนผมรู้สึกว่ามันคงไม่ใช่แค่ชอบแล้วละ มันคงเป็นความรักแน่ๆ (ชื่อเหมือนเพลงเลย) ผมเลยยอมแพ้ความรู้สึกตัวเอง ถ้าหากยังจะรักเขาแบบนี้อยู่ก็คงจะต้องรักต่อไป ถ้ามันหยุดไม่ได้ก็คงจะไม่หยุด จะไม่โกหกความรู้สึกตัวเองอีกต่อไป แล้วยิ่งตอนนี้เขามีแฟน ผมยิ่งต้องเจียมตัวเจียมใจ ไม่อยากทำให้เขาลำบากใจ ไม่อยากไปเป็นมือที่สามที่ทำให้เขาต้องเลิกกัน แค่เราเห็นเขามีความสุขเราก็มีความสุขแล้ว (หรอ? ผมว่าไม่จริงนะ) แต่คือผมตอนนี้ยังไม่อยากมีแฟน เพราะยังไม่พร้อม แต่ผมก็ไม่อยากให้เขามีใคร ผมดูแย่ไหมที่คิดแบบนี้ แต่เมื่อไหร่ที่ผมพร้อมผมก็จะลองจีบเขาดู ถ้าตอนนั้นเขาไม่มีใครนะ
..ก็ผมก็อยากระบายความรู้สึกให้ฟัง เล่าให้คนที่สนิทๆ ก็ขำกัน ไม่รู้ขำไรหนักหนา
..และอีกอย่างผมอยากได้คำแนะนำ ช่วยแนะนำผมทีนะครับ ว่าผมควรทำไงต่อไป ขอบคุณมากๆ ครับ
ผมรักเพื่อนสนิทที่คบกันมากว่า 10 ปี
ก็ความรู้สึกผมก็มาเปลี่ยนตอนประมาณม.4
ตอนนั้นก็ยังไม่ได้ชอบมาก แต่ตอนนี้ก็ปีสองแล้ว
มันชอบมากกว่าเดิมอีก เขารู้ว่าผมชอบเขาครั้งแรกตอนม.4 เพราะเพื่อนบอก ผมกับเขาก็มาคุยกันว่าไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนเปลี่ยนไป อยากให้เป็นเหมือนเดิม ผมก็รับปากเขาแต่ผมก็ทำไมไม่ได้
นับวันยิ่งชอบมากขึ้ ผมก็ชอบเขามาตลอด ผมทำให้เขามากกว่าคนอื่นทุกอย่าง ก็หวังเขาจะมีใจให้ผมบ้าง จนมาช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาผมก็รู้ว่ามีคนมาจีบเขา ผมก็ไปถามเขาว่าคนนี้มาจีบหรอ เขาก็บอกว่าใช่ ผมเลยถามต่อว่าแล้วชอบมันไหม เขาก็บอกว่าก็ดูๆ กันไปก่อน เราก็โล่งนึกว่าไม่มีอะไร จนกระทั้งวันที่ 14 เห็นมีทำของให้กัน เหมือนว่าจะตกลงคบกัน พอผมรู้ก็รู้สึกเหมือนใจจะขาด กระวนกระวาย อึดอัดมาก อยากบอกไปจะได้จบๆ วันที่ 15 ก็เลยตัดสินใจไปปรึกษาเพื่อนสนิทในกลุ่มเพื่อนก็บอกว่าให้ไปบอกความรู้สึก บอกไปให้หมด และเพื่อจะได้แสดงความจริงใจต่อกันด้วย ผมก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดไปบอกเขา ผมก็บอกไปว่าผมอ่ะ ชอบเขา ต่างๆนาๆ ผมก็บอกว่าการกระทำที่เขาทำกับผมมันโคตรอ่อยเลย มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าเขามีใจให้ แต่จริงๆมันไม่มีอะไร เขาก็ทั้งขอโทษที่ทำให้ผมเครียดตลอดมา เขาก็บอกเขารู้มาตลอดว่าผมยังชอบเขาอยู่แต่แค่พยายามไม่คิดเรื่องนี้ แล้วเขาก็บอกว่าเขาคิดกับผมได้แค่เพื่อนจริงๆ และก็ขอให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม คือ มันเจ็บมากครับ เงียบจนพูดอะไรไม่ออก น้ำตาไม่ไหล แต่มันทรมานมาก แต่ก็ต้องยอมตกลง เวลาผ่านไปสักอาทิตย์เป็นช่วงรักษาแผล ผมก็เลิกคิดถึงเขาไปได้สักพักนึกว่าทำใจได้แล้ว พอเรากลับมาคุยกันใหม่ ความรู้สึกเดิมๆ มันเริ่มกลับมา จนผมรู้สึกว่ามันคงไม่ใช่แค่ชอบแล้วละ มันคงเป็นความรักแน่ๆ (ชื่อเหมือนเพลงเลย) ผมเลยยอมแพ้ความรู้สึกตัวเอง ถ้าหากยังจะรักเขาแบบนี้อยู่ก็คงจะต้องรักต่อไป ถ้ามันหยุดไม่ได้ก็คงจะไม่หยุด จะไม่โกหกความรู้สึกตัวเองอีกต่อไป แล้วยิ่งตอนนี้เขามีแฟน ผมยิ่งต้องเจียมตัวเจียมใจ ไม่อยากทำให้เขาลำบากใจ ไม่อยากไปเป็นมือที่สามที่ทำให้เขาต้องเลิกกัน แค่เราเห็นเขามีความสุขเราก็มีความสุขแล้ว (หรอ? ผมว่าไม่จริงนะ) แต่คือผมตอนนี้ยังไม่อยากมีแฟน เพราะยังไม่พร้อม แต่ผมก็ไม่อยากให้เขามีใคร ผมดูแย่ไหมที่คิดแบบนี้ แต่เมื่อไหร่ที่ผมพร้อมผมก็จะลองจีบเขาดู ถ้าตอนนั้นเขาไม่มีใครนะ
..ก็ผมก็อยากระบายความรู้สึกให้ฟัง เล่าให้คนที่สนิทๆ ก็ขำกัน ไม่รู้ขำไรหนักหนา
..และอีกอย่างผมอยากได้คำแนะนำ ช่วยแนะนำผมทีนะครับ ว่าผมควรทำไงต่อไป ขอบคุณมากๆ ครับ