อยากมีคนคุยมาก เราเหงามากคะ

โสดมาสักพัก แรกๆ ก้ยังปรับตัวไม่ได้ ชินกับการมีคนอยุ่ด้วย ชินกับการมีคนให้คอยเป็นห่วง ชินกับเสียงโทรศัพท์ที่มีคนคอยโทรหา คอยถามโน่นนี่นั่น ชินกับการมีคนคอยถามว่า วันนี้กินข้าวกับอะไร เย็นนี้กินรัยกันด

ต้องบอกก่อนว่าผมอยู่กับยายสองคน ยายทำงานคอยเลี้ยงดูผม พ่อแม่แยกทางกันไม่เคยเลี้ยงดู ตอนผมกลับจากโรงเรียนก็ไม่ค่อยเห็นยาย ผมรู้ว่างานที่ยายทำเลิกตอนเย็น แต่สองสามืุ่มย่ยยังไม่กลับ ผมเจอแบบนี้บ่อยมาก เจ

อยากมีคนคุย แค่คุยกันเฉยๆ ไม่ต้องเห็นหน้า อยากมีคนคอยแชร์เรื่องราวในแต่ละวัน อยากมีคนคอยฮีลใจ

เคยเป็นไหมค่ะ ความรู้สึกแบบไม่ได้รักหรือชอบใคร ชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ แต่บางทีก้อแอบเหงาแบบว่าอยากมีคนคอยถามคอยเป็นห่วง แต่ไม่อยากมีใคร โสดมาแบบนี้ 1ปีล่ะค่ะ ชอบความรู้สึกตอนนี้ไม่รักและคิดถึงใครเลย (นอ

อารมณ์เหงาๆ นี่มันโหดร้ายมากเลยกับชีวิตคนโสดอย่างเรา บางทีมันก็คิดว่าเห้ย ก็ดีออก!! ไม่มีแฟน จะทำอะไรก็สบาย ไม่ต้องมาคอยนั่งคิดถึงใคร ไม่ต้องคอยหึงหวงใคร ไม่ต้องตามงอนง้อใคร แต่บางที มันก็เหงาๆ เ

มีใครเป็นเหมือนเรามั้ง โสดมันก็ดีน่ะ มีอิสระ จะทำอารายก็ได้ แต่บางทีก็โครตเหงาอ่า มองเห็นคนอื่นมีคู่กันหมด ก็อยากมีเหมือนเขาบ้างน่ะ อยากมีคนคอยให้กำลังใจ อยู่เคียงข้าง เวลาสุข ทุกข์ เหงา เหนื่อย ท้อแท

ก็เป็น ผญ คนนึงค่ะ ที่ล้มเหลวกับเรื่องความรักมาพอสมควร บางทีก็คิดว่าอยู่คนเดียวไปมันก็โอเคนะ แต่บางทีมันก็เหงานั้นแหละค่ะ อยากมีคนคอยพูดคุย ให้กำลังใจ คอยรับฟังบ้าง คือเพื่อนก็มีแหละค่ะ แต่คนเราก็นะอ

คือเคยมีแฟนค่ะ คบกันมาได้ประมาณปีครึ่ง แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกกันไปเพราะเขาไปมีคนอื่น ตอนนี้โสดมาได้จะสองปีแล้วค่ะ แฟนเก่าเนี่ย เขาจะเป็นคนตลกๆเฮฮา เราคุยกันทุกเรื่องค่ะ เข้าประเด็นเลยแล้วกันนะคะ คือแฟน

ความโสด คือ เราได้ทำตามใจตัวเอง อยากกินอะไร อยากไปไหนมาไหน ไม่มีใครห้าม ไม่ต้องกลัวว่าใครจะรอจะคอย แต่การอยู่คนเดียว นอนห้องเช่าคนเดียว กินข้าวคนเดียว มันรู้สึกเหงา คิดทบทวนดูแล้ว ความโสดไม่ใช่ความสุข

คือเราโสดมาปีกว่าละนะ ช่วงที่โสดแรกๆเลยอะก้อยังคิดว่าโสดนะสบายไม่มีแฟนก้อดีนะ จะได้ไม่ต้องมาคอยทะเลาะกันทุกวัน คอยเป็นห่วงไรงี้ แต่พอมาพักหลังๆ แลเริ่มหว้าเหว่แปลกๆไงไม่รู้นะ แบบเห็นใครเดินคู่กะแฟนหรื