หนูไม่รู้รายละเอียดที่แน่ชัดนะคะ ฟังมาจากทั้ง2ฝ่ายมีรายละเอียดดังนี้ค่ะ

พ่อเป็นคนขี้น้อยใจแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทำให้ทะเลาะกันงอนง้อกับแม่บ่อยๆ ซึ่งทุกครั้งแม่ก็จะเป็นคนง้อค่ะ แม่เคยมาถามหนูครั้งนึงเมื่อหลายปีมาแล้วว่าจะรับได้ไหมถ้าพ่อกับแม่เลิกกัน หนูก็ตอบว่ารับได้ค่ะ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะพ่อกับแม่ก็ยังปกติดีอยู่

จนมาประมาณอาทิตย์ที่แล้ว แม่มาบอกว่าจะเลิกกับพ่อ เนื่องมาจากปัญหาที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อย แต่ครั้งนี้รุนแรงกว่านั้นเพราะแม่ไปคุยกับคนอื่นด้วย
(ต้องบอกก่อนว่าพ่อกับแม่แตกต่างกันมากค่ะ แม่เอาใจคนเก่ง พ่อไม่ชอบเอาใจใคร  แม่ชอบเข้าสังคมมากๆ ส่วนพ่อจะติดบ้านมากๆ และเรื่องนี้ก็เป็นปัญหาทะเลาะกันด้วยค่ะ) พ่อจับได้ ท่านเสียใจและรับไม่ได้มากๆ เพราะพ่อเป็นคนที่ไม่เจ้าชู้เลย แม่รู้สึกผิด ก็เลยไปง้อพ่อที่บ้านย่า (พอพ่อรู้เรื่องไปอยู่บ้านย่าค่ะ) แม่ง้อพ่อสำเร็จค่ะ พ่อกลับมาอยู่บ้านเหมือนเดิม แต่หนูก็รู้สึกว่ามันยังไม่เหมือนเดิมนะคะ ความรู้สึกเสียใจยังอยู่ พ่อไม่ร่าเริงเหมือนเดิม แม่ก็พยายามนะคะ พยายามมากๆที่จะทำให้บ้านเรากลับมาสดใสเหมือนเดิม หนูรู้สึกสงสารทั้งแม่และพ่อเลยค่ะ ท่านพยายามกันทั้งคู่

แต่มาวันนี้พ่อก็มาคุยกับหนูว่า พ่อจะไหวมั้ย พ่อยังเสียใจมาก และยังรับไม่ได้
พ่อบอกว่าพ่อเอาแต่โทษตัวเองว่าพ่อผิดมากเลยหรอทำไมแม่ต้องมีคนอื่น
หนูไม่รู้จะพูดอะไรเลยค่ะ รู้เลยว่าพ่อยังเครียดอยู่มากๆ (พ่อเคยเป็นโรคเครียดด้วย)
ได้แต่บอกว่าให้พ่อสู้ๆ หนูเข้าใจพ่อกับแม่ ถึงพ่อกับแม่จะเลิกกันลูกก็ยังรักพ่อกับแม่เหมือนเดิม

หนูควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ?
หรือควรปล่อยให้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ดี?

คิดไม่ออกจริงๆค่ะ แนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ

ปล. หนูอายุ20ปีแล้วค่ะ