เคยเป็นมั้ย รู้สึกดีกับคนที่คุยด้วยแต่ไม่กล้าคบ

จากหัวข้อเลยนะค่ะ คือเราโสดมาได้เกือบปีแล้ว เลยลองเปิดใจคุยกับคนที่เข้ามาหาเรา เขาคือรุ่นพี่เราค่ะ เรารู้จักกันมานานแล้วแต่ไม่สนิทกัน
เรามีโอกาสได้คุยกัน ตอนแรกที่คุยกันก็ไม่คิดว่าจะรู้สึกอะไรจนได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปรับไปส่งกันตลอด สักพักเราเริ่มรู้สึกกับพี่เขาขึ้นมา จนพี่เขามาสารภาพความรู้สึกของพี่เขากับเรา เราเองก็รู้สึกดีด้วยเช่นกัน แต่เหตุผลที่เราไม่กล้าคบก็คือพี่เขาไม่ใช่สเปคเราหรอกแต่เรารู้สึกดีนะเวลาเขาดูแลเรา เวลาที่เขาแกล้งหรืออยุ่ข้างๆเรา พี่เขาเป็นผู้ชายที่ใช้ชีวิตสโลวไลฟ์มากกกกกกกกกกกกกกกกกก ขับเวสป้า ไว้หนวด แต่งตัวเซอร์ๆ ทำอะไรก็ชักช้าไม่มีระเบียบเลย คือเราชอบอะไรที่ตรงเวลา ไม่ชักช้า  รวมๆเลยคือเราสองคนชอบอะไรไม่เหมือนนกันเลย แต่ที่อยุ่ด้วยกันได้เพราะพี่เขาชอบตามใจเราตลอดเลย พี่เขาชอบนอนไม่เป็นเวลา ออกไหนเที่ยวไปไหนตอนกลางคืน สูบบุหรี่ กินเหล้ากินเบียร์ ซึ่งเราไม่ค่อยชอบบ เราเลยทะเลาะกันเรื่องพวกนี่อยุ่บ่อยๆ ที่เราไม่โอเคกับเรื่องพวกนี้คือเราก็เป็นห่วงเขานั้นแหละค่ะ ไม่อยากให้เขาไปไหนตอนกลางคืนเพราะเขาชอบมีอุบัติเหตุบ่อยๆ พอเราไม่ให้ไปเขาก้นอยด์ๆ แต่ก็ให้ไปแบบนานๆทีไป เราก็ชอให้พี่แกเลิกบุหรี่พี่เขาก็พยายามเลิกให้ ไม่ค่อยกินเบียร์บ่อยๆเหมือนเดิมแล้วก็เขายิมลดหุ่นด้วย น่ารักจริมๆเล้ยยยย  เราทำตัวเหมือนแฟนกันแต่เราก็เป็นแค่คนคุยกัน แต่เราไม่มั่นใจในตัวพี่เขาเท่าไหร่เลยอ่ะ กลัวพี่เขาทำตัวเหลวไหลเรารับไม่ได้เราไม่เคยเจอผู้ชายใช้ชีวิตแบบนี้เลยก็ไม่ได้ว่าตัวเองดีมากจากไหนนะแค่เราเหนื่อยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้แบบที่เรารับไม่ได้อะ ช่วยคอมเม้นท์เราหน่อย เราไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ