ตามหัวข้อเลยค่ะ แบบแพ้ทางคนนี้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหน ก็ใจอ่อนยอมเป็นทาสเค้าทู้กกกกกกที
เรามีแฟนเก่าคนนึง เค้าเป็นรักแรกของเรา แต่ไม่ใช่แฟนคนแรก งงมั้ย? เออ งงเอง
เราชอบเค้าตั้งแต่ ม.ต้น เราบังเอิญแอด msn กัน แล้วคุยกันถูกคอมาก แต่เราก็ไม่กล้าคบกับเค้านะคะ
เพราะกลุ่มเพื่อนเค้าจะเกเรๆหน่อย ทำให้เรากลัว555
จนเวลาผ่านไป ไอ้เราก็มีแฟนไปเรื่อยๆตามประสาคนสวย ไม่ใช่ละ5555555
ประมาณ ม.5 ได้ เราก็ได้คบกันค่ะ เหมือนฝัน!!!! มากกกกกก ทุกอย่างดีไปหมด ลงตัวไม่ต้องปรับอะไร
คบกันไปเรื่อยๆ เค้าก็เลิกกับเรา ตอนเค้ากำลังจะเข้ามหาลัย เราอ่อนกว่าเค้าปีนึง เค้าหายไปเลย
เราก็ฟูมฟายโวยวายพักใหญ่ แต่สุดท้ายเวลาก็ช่วยค่ะ
เราย้ายมาเรียนมหาลัยจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ เรื่องของเค้าก็ค่อยๆหายไปตามกาลเวลา
เราไม่เคยติดต่อกับเค้าเลย เพราะเราบล็อค!! บล็อคเค้าทุกทาง เปลี่ยนเบอร์หนี แค้นฝังหุ่นมาก เจ็บแล้วจำสุดดดด
เวลาผ่านไปสามปี เราเจอเฟสบุ๊คเค้า เราคิดว่า เอาล่ะ ลืมทุกอย่างแล้วเป็นพี่น้องกันก็ยังดีวะ5555555 กำขี้ดีกว่ากำตด
เราเวิ่นๆ เพิ่งอกหักไรงี้ด้วย แอดเฟรนด์เรียบร้อยยยย พี่แกทักหาเราอย่างไว ถามไถ่สารทกข์สุขดิบ
ลงท้ายด้วยคำว่า "คิดถึง"
ใจอ่อนยวบเลยค่ะคุณขาาาาาาา กำแพงที่เคยสร้างมาพังลงแค่คำพูดเดียว
แต่คุยกันได้ไม่นาน เค้าก็ลายเดิม ติสท์แตกหนีหายเงียบไป เราก็ไม่แปลกใจเพราะรู้แกวเค้า
รู้ทีหลังว่าหนีไปมีแฟน เอ้ออออออ คนเรา นิสัยยยยยยย เราก็เลยมีบ้าง แฟร์ๆ
แต่มันจะมีเหตุการณ์ประมานนี้ตลอดๆ กลับมาคุยกัน หายไป กลับมาใหม่ หายอีก
แต่หลังๆเราเริ่มเบื่อและเหนื่อย เลยพยายามจะตัด แต่เค้าก็ไม่ยอมจากไปไหน เราเริ่มกระบวนการบล็อคทุกอย่างอะเกนน
แต่!!! ลืมบล็อคเบอร์ เค้าโทรมาก็พังอีกสิคะงานนี้ ทำยังไงดีถึงจะเลิกเป็นแบบนี้ได้
รู้สึกเหมือนเป็นเจ้ากรรมนายเวรกัน หนียังไงก็เจอออออ
แล้วแพ้เค้าตัลหลอดดดดดดด แล้วเค้าจะเข้ามาถูกที่ ถูกเวลาเสมอ แต่เราไม่เข้าใจ ว่าทำไมมันต้องมีอะไรบางอย่าง ที่ทำให้คบกันไม่ได้
ปล. - เวลาที่กลับมาคุยกันต่างคนต่างโสดตลอดนะคะ ถ้าหายไปคือไปมีแฟน
- ไม่เคยมีเรื่อง 18+ บวกเกิดขึ้นระหว่างเราสองคนใดใดทั้งสิ้นค่ะ
เคยแพ้ทางใครบ้างมั้ยคะ?
เรามีแฟนเก่าคนนึง เค้าเป็นรักแรกของเรา แต่ไม่ใช่แฟนคนแรก งงมั้ย? เออ งงเอง
เราชอบเค้าตั้งแต่ ม.ต้น เราบังเอิญแอด msn กัน แล้วคุยกันถูกคอมาก แต่เราก็ไม่กล้าคบกับเค้านะคะ
เพราะกลุ่มเพื่อนเค้าจะเกเรๆหน่อย ทำให้เรากลัว555
จนเวลาผ่านไป ไอ้เราก็มีแฟนไปเรื่อยๆตามประสาคนสวย ไม่ใช่ละ5555555
ประมาณ ม.5 ได้ เราก็ได้คบกันค่ะ เหมือนฝัน!!!! มากกกกกก ทุกอย่างดีไปหมด ลงตัวไม่ต้องปรับอะไร
คบกันไปเรื่อยๆ เค้าก็เลิกกับเรา ตอนเค้ากำลังจะเข้ามหาลัย เราอ่อนกว่าเค้าปีนึง เค้าหายไปเลย
เราก็ฟูมฟายโวยวายพักใหญ่ แต่สุดท้ายเวลาก็ช่วยค่ะ
เราย้ายมาเรียนมหาลัยจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ เรื่องของเค้าก็ค่อยๆหายไปตามกาลเวลา
เราไม่เคยติดต่อกับเค้าเลย เพราะเราบล็อค!! บล็อคเค้าทุกทาง เปลี่ยนเบอร์หนี แค้นฝังหุ่นมาก เจ็บแล้วจำสุดดดด
เวลาผ่านไปสามปี เราเจอเฟสบุ๊คเค้า เราคิดว่า เอาล่ะ ลืมทุกอย่างแล้วเป็นพี่น้องกันก็ยังดีวะ5555555 กำขี้ดีกว่ากำตด
เราเวิ่นๆ เพิ่งอกหักไรงี้ด้วย แอดเฟรนด์เรียบร้อยยยย พี่แกทักหาเราอย่างไว ถามไถ่สารทกข์สุขดิบ
ลงท้ายด้วยคำว่า "คิดถึง"
ใจอ่อนยวบเลยค่ะคุณขาาาาาาา กำแพงที่เคยสร้างมาพังลงแค่คำพูดเดียว
แต่คุยกันได้ไม่นาน เค้าก็ลายเดิม ติสท์แตกหนีหายเงียบไป เราก็ไม่แปลกใจเพราะรู้แกวเค้า
รู้ทีหลังว่าหนีไปมีแฟน เอ้ออออออ คนเรา นิสัยยยยยยย เราก็เลยมีบ้าง แฟร์ๆ
แต่มันจะมีเหตุการณ์ประมานนี้ตลอดๆ กลับมาคุยกัน หายไป กลับมาใหม่ หายอีก
แต่หลังๆเราเริ่มเบื่อและเหนื่อย เลยพยายามจะตัด แต่เค้าก็ไม่ยอมจากไปไหน เราเริ่มกระบวนการบล็อคทุกอย่างอะเกนน
แต่!!! ลืมบล็อคเบอร์ เค้าโทรมาก็พังอีกสิคะงานนี้ ทำยังไงดีถึงจะเลิกเป็นแบบนี้ได้
รู้สึกเหมือนเป็นเจ้ากรรมนายเวรกัน หนียังไงก็เจอออออ
แล้วแพ้เค้าตัลหลอดดดดดดด แล้วเค้าจะเข้ามาถูกที่ ถูกเวลาเสมอ แต่เราไม่เข้าใจ ว่าทำไมมันต้องมีอะไรบางอย่าง ที่ทำให้คบกันไม่ได้
ปล. - เวลาที่กลับมาคุยกันต่างคนต่างโสดตลอดนะคะ ถ้าหายไปคือไปมีแฟน
- ไม่เคยมีเรื่อง 18+ บวกเกิดขึ้นระหว่างเราสองคนใดใดทั้งสิ้นค่ะ