>>>>......วันหนึ่งในช่วงกลางปี 2544.....<<<<
จำได้ว่าวันนั้นฉันกับพ่อแม่ไปซื้อของกันที่บิ๊กซีลำปาง หลังจากที่ซื้อของอะไรต่างๆ เสร็จแล้ว กำลังจะกลับบ้าน พ่อกับแม่พากันไปที่ร้านร้านนึงที่อยู่ชั้นหนึ่ง ชื่อร้านว่า "Jay Mart" (สมัยนั้นร้านนี้จะอยู่ตรงฝั่งขวามือของประตูหน้า) ฉันในตอนนั้นก็เพิ่งขึ้นป.3 ยังเป็นเด็กน้อยอ่อนต่อโลก ที่เพิ่งเริ่มสนใจต่อเรื่องไอที และเพลงของ บริทนีย์ สเปียร์ส ฉันเดินวนเวียนอยู่ที่หน้าร้าน ยังไม่รู้หรอกว่าร้านนั้นมันร้านอะไรเพราะคนมุงกันเต็มร้าน ซักพักใหญ่ๆ พ่อกับแม่ก็ถือถุงร้าน Jay Mart เดินออกมา พร้อมกับใบปลิวมือถือของร้านแผ่นเบ้อเริ่ม และใบปลิวมือถือของดีแทคอีก 1 แผ่นใหญ่ ตอนนั้นฉันก็ยังไม่รู้หรอกว่าพ่อกับแม่ไปซื้ออะไรที่ร้านนั้น แต่คิดว่าคงไม่ใช่ซื้อมือถือแน่ อำเภอที่ฉันอยู่ คนที่มีมือถือใช้นี่แทบจะนับหัวได้ ฉันหยิบใบปลิวออกมาดู เห็นมือถือแต่ละรุ่น ราคาหลักหลายพัน ไปจนถึงหลักหมื่น บ้านคงไม่มีปัญญาซื้อหรอก แพงจะตายชัก เอามาใช้ก็ไม่รู้จะโทรหาใครนอกจากโทรหากันเองกับโทรไปบ้านญาติ ตอนนั้นยังไม่คิดอะไร สนใจแต่เทปบริทนีย์ที่แม่ซื้อให้ตอนนั้นมากกว่า
กลับมาถึงบ้าน หลังจากที่แม่เอากับข้าวกับปลาที่ซื้อมาจากห้างเก็บเข้าตู้เย็น แม่ก็หยิบอะไรซักอย่างออกมาจากถุงร้าน Jay Mart พอแม่หยิบมาเท่านั้นแหละ ฉันตื่นเต้นใหญ่เลย เพราะสิ่งที่แม่หยิบออกมาคือ Siemens A36 เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็น "มือถือ" ตัวเป็นๆ แบบชัดๆ แม่หยิบออกมาจากกล่อง ใส่แบต ใส่ซิม แล้วเปิดเครื่อง จำได้ชัดเจนว่า พอแม่กดปุ่มเปิดเครื่อง ไฟสีเขียวติด ที่หน้าจอขึ้นคำว่า "ยินดีต้อนรับสู่ ซีเมนส์" ซักแป๊บก็ขึ้นคำว่า "ค้นหาเครือข่าย" มันขึ้นอย่างงั้นอยู่นานมาก แม่หน้ามุ่ย เดินไปหาพ่อที่เอาถุง Jay Mart อีกถุงนึง ขึ้นชั้นบนไปได้ซักพักแล้ว ฉันเดินตามไป...
แม่: ใจ๊ได้ก่อ (ใช้ได้มั้ย)
พ่อ: สัญญาณขึ้น 3 ขีด เสามันมีปู๊น (สัญญาณขึ้น 3 ขีด เสามันอยู่ตรงโน้นนนน)
แม่: เสาดีแทคบ้านเฮาก้าหาขึ้น เขาว่าพฤษภาปู๊นจะใจ๊ได้น่ะ (เสาดีแทคบ้านเราเขาเพิ่งตั้งเสา เขาว่าพฤษภาโน่นจะใช้ได้)
พ่อ: แต่ตี้โฮงยาตั๋วตี้ประจวบมีคลื่นหน่อ (แต่ที่โรงพยาบาลเธอที่ประจวบมีคลื่นเนาะ)
แม่: มีก่ะ... (มีสิ)
ฉันมองที่มือถือของพ่อชัดๆ เครื่องของพ่อเป็น Motorola T180 ใส่ซิม จีเอสเอ็ม 2 วัตต์ ดูหน้าจอขึ้น TH AIS GSM พร้อมโชว์สัญญาณ 3 ขีด ฉันนั่งมองของแม่กับพ่อด้วยความตื่นเต้น ดีใจที่บ้านเราจะมีโทรศัพท์ใช้กันซะที
หลังจากนั้น 1 วันฉันกับพ่อก็ต้องไปส่งแม่ขึ้นรถไฟไปประจวบ เพราะแม่ไปเรียนหนังสือที่นั่น หลังจากส่งแม่เสร็จ ก็ไปซื้อของที่บิ๊กซีอีกนิดหน่อย ตอนที่เดินซื้อของซักแป๊บ โทรศัพท์ของพ่อก็ดัง ย่าโทรมา บอกฝากซื้อของ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้คุยมือถือ มันเป็นความรู้สึกฟินอย่างบอกไม่ถูก (เด็กน้อยอ่ะเนาะ) หลังจากวันนั้นมา ฉันเริ่มดูข้อมูลมือถือจากหนังสือพิมพ์ ใบปลิว และแอบหวังอยู่เบาๆ ว่า ซักวัน ฉันจะซื้อมือถือเป็นของตัวเองให้ได้
---------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะ แนนซี่เองค่ะ หลายๆ คนยังจำกระทู้ซาวด์อะเบ้าท์เมื่อปีที่แล้วได้ รอบนี้เปลี่ยนจากซาวด์อะเบ้าท์ เป็นมือถือค่ะ เมื่อก่อนบ้ามือถือมาก พอๆ กับซาวด์อะเบ้าท์วอล์กแมนเลย วันนี้เลยมาแชร์เรื่องราวเกี่ยวกับมือถือเก่าๆ ในอดีตที่เคยใช้ มือถือทุกเครื่อง รวบรวมความทรงจำในอดีตของเราเอาไว้ ทุกคนก็เคยมีอดีตเกี่ยวกับมือถือพวกนี้เหมือนกัน เลยลองเอามาแชร์ดูค่ะ
ปล. ใครมีเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับมือถือเก่าๆ เอามาแชร์ได้นะคะ
ปล. ภาษาอาจจะยังต้องพัฒนาอีกเยอะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
(กระทู้ย้อนยุค) มือถือเก่า กับความทรงจำในอดีตของฉัน
จำได้ว่าวันนั้นฉันกับพ่อแม่ไปซื้อของกันที่บิ๊กซีลำปาง หลังจากที่ซื้อของอะไรต่างๆ เสร็จแล้ว กำลังจะกลับบ้าน พ่อกับแม่พากันไปที่ร้านร้านนึงที่อยู่ชั้นหนึ่ง ชื่อร้านว่า "Jay Mart" (สมัยนั้นร้านนี้จะอยู่ตรงฝั่งขวามือของประตูหน้า) ฉันในตอนนั้นก็เพิ่งขึ้นป.3 ยังเป็นเด็กน้อยอ่อนต่อโลก ที่เพิ่งเริ่มสนใจต่อเรื่องไอที และเพลงของ บริทนีย์ สเปียร์ส ฉันเดินวนเวียนอยู่ที่หน้าร้าน ยังไม่รู้หรอกว่าร้านนั้นมันร้านอะไรเพราะคนมุงกันเต็มร้าน ซักพักใหญ่ๆ พ่อกับแม่ก็ถือถุงร้าน Jay Mart เดินออกมา พร้อมกับใบปลิวมือถือของร้านแผ่นเบ้อเริ่ม และใบปลิวมือถือของดีแทคอีก 1 แผ่นใหญ่ ตอนนั้นฉันก็ยังไม่รู้หรอกว่าพ่อกับแม่ไปซื้ออะไรที่ร้านนั้น แต่คิดว่าคงไม่ใช่ซื้อมือถือแน่ อำเภอที่ฉันอยู่ คนที่มีมือถือใช้นี่แทบจะนับหัวได้ ฉันหยิบใบปลิวออกมาดู เห็นมือถือแต่ละรุ่น ราคาหลักหลายพัน ไปจนถึงหลักหมื่น บ้านคงไม่มีปัญญาซื้อหรอก แพงจะตายชัก เอามาใช้ก็ไม่รู้จะโทรหาใครนอกจากโทรหากันเองกับโทรไปบ้านญาติ ตอนนั้นยังไม่คิดอะไร สนใจแต่เทปบริทนีย์ที่แม่ซื้อให้ตอนนั้นมากกว่า
กลับมาถึงบ้าน หลังจากที่แม่เอากับข้าวกับปลาที่ซื้อมาจากห้างเก็บเข้าตู้เย็น แม่ก็หยิบอะไรซักอย่างออกมาจากถุงร้าน Jay Mart พอแม่หยิบมาเท่านั้นแหละ ฉันตื่นเต้นใหญ่เลย เพราะสิ่งที่แม่หยิบออกมาคือ Siemens A36 เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็น "มือถือ" ตัวเป็นๆ แบบชัดๆ แม่หยิบออกมาจากกล่อง ใส่แบต ใส่ซิม แล้วเปิดเครื่อง จำได้ชัดเจนว่า พอแม่กดปุ่มเปิดเครื่อง ไฟสีเขียวติด ที่หน้าจอขึ้นคำว่า "ยินดีต้อนรับสู่ ซีเมนส์" ซักแป๊บก็ขึ้นคำว่า "ค้นหาเครือข่าย" มันขึ้นอย่างงั้นอยู่นานมาก แม่หน้ามุ่ย เดินไปหาพ่อที่เอาถุง Jay Mart อีกถุงนึง ขึ้นชั้นบนไปได้ซักพักแล้ว ฉันเดินตามไป...
แม่: ใจ๊ได้ก่อ (ใช้ได้มั้ย)
พ่อ: สัญญาณขึ้น 3 ขีด เสามันมีปู๊น (สัญญาณขึ้น 3 ขีด เสามันอยู่ตรงโน้นนนน)
แม่: เสาดีแทคบ้านเฮาก้าหาขึ้น เขาว่าพฤษภาปู๊นจะใจ๊ได้น่ะ (เสาดีแทคบ้านเราเขาเพิ่งตั้งเสา เขาว่าพฤษภาโน่นจะใช้ได้)
พ่อ: แต่ตี้โฮงยาตั๋วตี้ประจวบมีคลื่นหน่อ (แต่ที่โรงพยาบาลเธอที่ประจวบมีคลื่นเนาะ)
แม่: มีก่ะ... (มีสิ)
ฉันมองที่มือถือของพ่อชัดๆ เครื่องของพ่อเป็น Motorola T180 ใส่ซิม จีเอสเอ็ม 2 วัตต์ ดูหน้าจอขึ้น TH AIS GSM พร้อมโชว์สัญญาณ 3 ขีด ฉันนั่งมองของแม่กับพ่อด้วยความตื่นเต้น ดีใจที่บ้านเราจะมีโทรศัพท์ใช้กันซะที
หลังจากนั้น 1 วันฉันกับพ่อก็ต้องไปส่งแม่ขึ้นรถไฟไปประจวบ เพราะแม่ไปเรียนหนังสือที่นั่น หลังจากส่งแม่เสร็จ ก็ไปซื้อของที่บิ๊กซีอีกนิดหน่อย ตอนที่เดินซื้อของซักแป๊บ โทรศัพท์ของพ่อก็ดัง ย่าโทรมา บอกฝากซื้อของ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้คุยมือถือ มันเป็นความรู้สึกฟินอย่างบอกไม่ถูก (เด็กน้อยอ่ะเนาะ) หลังจากวันนั้นมา ฉันเริ่มดูข้อมูลมือถือจากหนังสือพิมพ์ ใบปลิว และแอบหวังอยู่เบาๆ ว่า ซักวัน ฉันจะซื้อมือถือเป็นของตัวเองให้ได้
สวัสดีค่ะ แนนซี่เองค่ะ หลายๆ คนยังจำกระทู้ซาวด์อะเบ้าท์เมื่อปีที่แล้วได้ รอบนี้เปลี่ยนจากซาวด์อะเบ้าท์ เป็นมือถือค่ะ เมื่อก่อนบ้ามือถือมาก พอๆ กับซาวด์อะเบ้าท์วอล์กแมนเลย วันนี้เลยมาแชร์เรื่องราวเกี่ยวกับมือถือเก่าๆ ในอดีตที่เคยใช้ มือถือทุกเครื่อง รวบรวมความทรงจำในอดีตของเราเอาไว้ ทุกคนก็เคยมีอดีตเกี่ยวกับมือถือพวกนี้เหมือนกัน เลยลองเอามาแชร์ดูค่ะ
ปล. ใครมีเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับมือถือเก่าๆ เอามาแชร์ได้นะคะ
ปล. ภาษาอาจจะยังต้องพัฒนาอีกเยอะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ