ถ้าคุณเจอปันหาแบบนี้คุณจะแก้ไขยังไง

เรื่องนี้ก้มีอยู่ว่า เมื่อ3ปีที่ผ่านมา เราก็เป็นผู้หญิงทั้วไปคบกับผู้ชายมาตลอด จนกระทั่งมาเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่คุยกันในโลกออนไลน์นี้แหละ คือแบบว่าเราไม่ได้เอารูปตัวเองขึ้นเอารูปผู้ชายขึ้น เขาก็ไม่รู้ว่าเราเป็นผู้หญิงจนมานัดเจอกันครั้งแรก เราก็อ้างว่าเป็นน้องคนในรูปนั้น เขาก็เชื่อเราก็ทำตัวปกติแต่งตัวเหมือนผู้หญิงทั่วไป เขาก็ยังไม่รู้ ว่าคนที่คุยด้วยมาตลอดนั่นไม่มีตัวตน คนที่คุยนั้นคือเรา เราก็ไม่ได้คิดอะไรจริงจังก็แค่เล่นๆ แต่พอเราได้เจอหน้าได้พูดคุยกับเขารู้สึกโดนใจคุยแล้วรู้สึกดี แต่เราลืมตัวไปเรยว่าเราก้มีแฟนอยู่แล้วก็คือผู้ชาย เชื่อไหมผู้ชายคนที่เราคบเขาดีมากตามใจยอมให้เราคุยกับผู้หญิงคนนั้น แต่เราก้ไม่คิดว่ามันจะเกินเรย เรากับมาขอเลิกกับแฟนเราเพื่อไปคุยกับผู้หญิง เราไม่รู้ว่าเราคิดอะไรอยู่ เราก็ยังคุยกับผู้หญิงคนนั้น เราก็รู้ว่าเขาก้มีคนที่คุยด้วยแหละเพราะเขาน่าตาดี ไม่รุ่ว่าเราไปติดใจอะไรคนนั้น จนกระทั่งเราทนไม่ได้ที่ต้องมาทรมานตัวเองต้องมาแอบชอบเขาเฝ้าเดียวจนเราบอกว่าผู้ชายคนนั้นไม่มีตัวตน มันก็คือเราเองเขาหลังจากนั้นเขาก็หายไป2วัน เราก้พยายามติดต่อเขาก็ไม่สนใจคือแบบว่าโทรไปทั้งวันเขาก็ไม่สนใจจนกระทั่งมีผู้ชายรับเราก้บอกว่าขอคุยกับเจ้าของเครื่องหน่อยเขาก็บอกว่า " เป็นผู้หญิงจะมารักกันได้ยังบ้าป่ะเลิกโทรมาหามันได้ล่ะมันแฟนกู " ตอนนั้นคือแบบใจสั้นมากอยากคุยกับผู้หญิงคนนั้นขอร้องเขาขอคุยสุดท้ายได้ไหม เขากับด่าเราสารพัด เราเรยพูดว่าทำไมกูเป็นผู้หญิงกูรักกันไม่ได้หรอ ก้กูรักมันไปแล้ว หลังจากนั้นเราก็วางสายไปแทบจะเป่นบ้า คบกับผู้ชายมาไม่เคยจะเป่นจะตายขนาดนี้ สุดท้ายเราก็ทำไรไม่ได้ เราก้พยายามลืมเขาไปพอลืมได้เขากับมาคุยกับเราบอกว่ารับได้สิ่งที่เป็นเราเป็นลองกับมาคุยกันไหม เราโคตรจะดีใจ หลังจากนั้นเค้าก็ไปหาซื้อเสื้อผ้าผู้ชายใส่ ทั้งๆที่เราก้เป่นผู้หญิงที่แบบรักสวยรักการแต่งตัวเรียกได้ว่าแรดสุด555+ ยอมตัดผมสั้นจากที่เราผมยาว ยอมเปลี่ยนทุกอย่าง จนทุกวันนี้เป็นทอม นี้แหละจุดเริ่มต้นก่อนจะได้มาอยู่ด้วยกัน  หลังจากนั้นเขาก็พาเราไปหาแม่เขาที่ต่างจังหวัดแต่บอกแม่พี่น้องเขาว่าเราเป็นเพื่อนมาเล่นบ้าน2-3วัน แม่เขาก้ไม่ได้ว่าไร กลัวเขาจะรับไม่ได้เพราะลูกเขาคบแต่ผู้ชายไม่เคยคบผู้หญิง แต่พอเรื่อยยบ้างทีเราก้ออกโอการหึงหวงแบบไปไหนมาไหรจับมือกัน จนแม่เขารู้ความจริงถึงกับรับไม่ได้เรยให้แยกกันอยู่แต่เราก็ยังแอบๆคุยกันในโทรสับตลอดเวลา ตอนนั้นแฟนเราอยุ่ตจว เราอยุ่ กทม แฟนเราก้แอบมาหามากินอยู่กับเรา เราเข้าใจนะไม่มีใครอยากให้ลูกตัวเองมาเอาทอมมาเป่นผัวหรอก ส่วนน้อยที่จะรับได้ ขนาดเรายังเสียใจเรยที่มาเป่นแบบนี้เราก้สงสารแม่ไม่รุ่จะไปทางไหนแม่ก็อยากให้เรากับไปเป่นผู้หญิง พอแฟนเรามาอยุ่ด้วยไม่กี่วันแม่แฟนโทรมาหาเราบอกว่าตกลงจะเอากันแบบนี้ใช่ไหมถ้าแฟนเราไม่กับบ้านแม่เขาจะแจ้งตำจรวจับเรา เรารุ่เราผิดก้เพราะความรักไงมันถึงต้องมาเจอปันหาแบบนี้เราจะมาตามที่บ้านอีกด้วยเราก้หนีไปทุกทีเราไม่ได้อยากให้มาเป่นแบบนี้เรย แฟนเราก้บอกว่าไม่อยากกับบ้านอยากอยุ่กับเราเราไม่รุ่ว่าคิดไรอยุ่ ก้หนีแบบนี้มาปีกว่า จนแม่เขาไม่ตามไม่อะไรแล้ว จนทุกวันนี้แม่เขายังไม่อยากมองหน้าเรยแต่เราก้พยายามให้เขาเห็นว่าเราเลี้ยงดูลูกสาวเขาได้ เราก็ไปคุยกับเขาว่าจะดูแลทำให้เขาคิดว่าเราดูแลลูกสาวเขาได้ เชื่อไหมทุกวันนี้เราทำงานมา 3 ปี คนเดียวหาตังให้เขาใช้อยากได้ไรหาตังซื้อให้ ยอมแฟนทุกอย่าง คือแบบว่าแฟนเราไม่ทำงานเลยจนญาติเราพูดว่าถ้าจะเลี้ยงดูมันทั้งๆที่ทันไม่เคยหาตังให่ใช้ หาตังให้แม่ใช้ไม่ดีกว่าหรอวะ เปลี่ยนตัวเองได้ใจก้ไม่ได้เป่นทอมอยุ่แล้วไม่ใช่หรอ เราอยากจะถามทุกคนว่าถ้าเจอปันหาแบบนี้จะทำยังไงใจนึงก้รักเขามากใจนึงก้เหนื่อยที่ต้องทำอะไรคนเดียว ตอนนี้คิดไรไม่ออกเรย