วกวนนิดนึงขอโทษนะค่ะ
คือเราได้มาเจอพี่คนหนึ่งค่ะคือเราก็ไม่รู้ว่าพี่เขามีอะไรดนจิตรดนใจเราค่ะแต่ที่รู้คือความรู้สึกตอนนี้คือยังรักพี่เขาเหมือนเดิมค่ะ รักตั้งแต่แรกพบจนถึงวันนี้ก็ยังรัก
คือเราได้มีโอกาศคุยกันอยู่พักใหญ่ๆเลยค่ะแต่ไม่ใช่แฟนนะค่ะเป็นแค่คนคุยที่รู้สึกดีเท่านั้นระยะเวลาที่คุยกันเราก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดยังไงนะค่ะแต่เขาบอกว่าเขารู้สึกดีที่คุยกับเราพี่เขาไม่เคยทักเราก่อนเลยพอเราทักไปคำตอบก็คือคะ,กับสติ๊กเกอร์ จนเกิดเรื่องที่ทำให้ต้องเลิกคุยกัน เวลาผ่านสักพักใหญ่จนเราก็พยายามจะจูนให้
ได้คุยกับมาคุยกัยอีกครั้งแต่มันก็เหมือนจะศูนย์เปล่าคือเขาไม่ตอบสนองค่ะคือทำไมเรารักพีเขามากๆๆๆคือเรารู้นะว่าเราไม่ใช่คนที่ใช่สำหลับพี่เขา แต่ใจเรามันก็ขอแค่ได้แอบส่องโซเชี่ยลต่างๆของเขาได้ทักบางเวลาได้แอมมองรูปเขาแค่นั้นก็พอแล้วอาจดูเหมือนคนโรคจิตนิดนะค่ะ
คือไม่รู้ว่าทำไมถึงรักเขามาก...ถึงจะมีคนผ่านเข้ามาในชีวิตเรามากมายแต่เราก็ยังรักเขา เขาคือที่หนึ่งตลอดไม่เคยมีใครมาแทนที่เขาได้เลยจริงๆค่ะ
ใครเคยรักคนที่เคยเห็นหน้าแค่สองสามครั้งบ้างค่ะ?
คือเราได้มาเจอพี่คนหนึ่งค่ะคือเราก็ไม่รู้ว่าพี่เขามีอะไรดนจิตรดนใจเราค่ะแต่ที่รู้คือความรู้สึกตอนนี้คือยังรักพี่เขาเหมือนเดิมค่ะ รักตั้งแต่แรกพบจนถึงวันนี้ก็ยังรัก
คือเราได้มีโอกาศคุยกันอยู่พักใหญ่ๆเลยค่ะแต่ไม่ใช่แฟนนะค่ะเป็นแค่คนคุยที่รู้สึกดีเท่านั้นระยะเวลาที่คุยกันเราก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดยังไงนะค่ะแต่เขาบอกว่าเขารู้สึกดีที่คุยกับเราพี่เขาไม่เคยทักเราก่อนเลยพอเราทักไปคำตอบก็คือคะ,กับสติ๊กเกอร์ จนเกิดเรื่องที่ทำให้ต้องเลิกคุยกัน เวลาผ่านสักพักใหญ่จนเราก็พยายามจะจูนให้
ได้คุยกับมาคุยกัยอีกครั้งแต่มันก็เหมือนจะศูนย์เปล่าคือเขาไม่ตอบสนองค่ะคือทำไมเรารักพีเขามากๆๆๆคือเรารู้นะว่าเราไม่ใช่คนที่ใช่สำหลับพี่เขา แต่ใจเรามันก็ขอแค่ได้แอบส่องโซเชี่ยลต่างๆของเขาได้ทักบางเวลาได้แอมมองรูปเขาแค่นั้นก็พอแล้วอาจดูเหมือนคนโรคจิตนิดนะค่ะ
คือไม่รู้ว่าทำไมถึงรักเขามาก...ถึงจะมีคนผ่านเข้ามาในชีวิตเรามากมายแต่เราก็ยังรักเขา เขาคือที่หนึ่งตลอดไม่เคยมีใครมาแทนที่เขาได้เลยจริงๆค่ะ