คนเราจะยอมทนโง่ให้เค้าโกหกเราได้นานแค่ไหนครับ ใจผมมันแหลกสลายไปหมดแล้ว

ผมเป็นไบครับ เคยคบผู้หญิงมาก่อน จนได้มาเจอกับเค้า เค้าเป็นผู้ชายคนแรกที่ผมตัดสินใจจะคบจริงจังด้วย เราเจอกันในโปรแกรมแชต ครั้งแรกเรามีอะไรกัน หลังจากนั้นเราก็เจอกันมาตลอด นอนด้วยกันแทบทุกวัน กินข้าว ไปเที่ยว ดูหนังกัน แล้วมีอยู่วันนึงวันที่เค้าไม่ว่างบอกผมว่ากลับดึก ผมเลยซื้อของไปให้เค้าแล้วเอาไปไว้ที่ห้อง เจอเค้าอยู่ในห้องกับอีกคน ซึ่งไม่รู้เป็นใครผมวางของไว้แล้วก็กลับ คืนนั้นผมเมาเละเลยครับ รู้เลยว่าเค้าโกหก แต่ยังคิดว่าเราไม่ได้บอกว่าเราจริงจังกับเค้าแค่ไหน พอตอนเช้าก็เลยเจอกันปกติแล้วไปดูหนังกินข้าวกัน ผมขอเค้าเป็นแฟน มันคงลงเอยด้วยดีใช่มั้ยครับ แต่เค้าตอบกลับมาว่าเค้าไม่อยากมีแฟน อยากคบกันแบบเพื่อนอย่างนี้ดีกว่า ผมหน้าชาเลยครับ แต่ก็ทำยิ้มหัวเราะกลบเกลื่อนไป ผมก็สงสัยแหละว่าเค้าก็คุยกับคนอื่น  พยายามตัดใจด้วยซ้ำ แต่ผมทำไม่ได้ จนกระทั่งผมแอบเห็นว่าเค้าคุยกับผู้ชายคนนึงประมาณว่าจะมาหา ผมก็ชาไปหมดทั้งตัวทำไรไม่ถูก ก็ได้แต่ทำเป็นไม่รู้เรื่องไป ตอนเย็นเค้าก็ไลท์มาบอกว่าจะกลับดึกไปกินข้าวกับที่ออฟฟิศไม่ต้องรอ  อยู่ๆน้ำตาผมมันไหลออกมาเองเลยคับ คราวนี้เจ็บสุดในชีวิต ผมร้องไห้จนชาไปทั้งตัว ผมรู้ว่าผมควรเดินออกมา แต่ผมก็แอบคิดว่าผมอาจมีความหวังบ้าง  ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้วจริงๆ