มุมมองของเด็กวัด

ตั้งแต่เล็กจนโต ชีวิตก็อยู่กับทีวี ที่นำเสนอเรื่องต่างๆผ่านจอ ในหลายๆรายการก็จะบอกว่าให้ใช้วิจารณญานในการรับชม ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแทนที่เราจะมาบอกให้ใช้วิจารณญานตอนชม แต่แล้วทำไม?  เราไม่ใช้วิจารณญานตั้งแต่ก่อนนำเสนอซะเลยจะได้ไม่ทำให้คนลุ่มหลง แล้วหลงเข้าใจผิด อีกอย่างแปลกใจสื่อไทยเราชอบออกข่าว ฆาตกรรมอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  หรือเค้าอาจเข้าใจว่าจะได้เป็นอุทาหรณ์จะได้ไม่ทำกันเพราะมันไม่ดี
แต่เท่าที่ผ่านมานำเสนอสื่อแบบนี้มากี่ปี่แล้ว แทบจะสิ้นชาติอยู่แล้ว
ข่าวการฆ่ากันทำร้ายกันก็ไม่เหนจะลดลงเลย  มิหน่ำซ้ำยังจะมากขึ้นเรื่อยๆทุกวัน หรืออาจเป็นเพราะว่าเด็กวัยรุ่นเห็นข่าวแบบนี้ทุกวันจนเจนตา และคุ้นชินไปแล้ว จนรู้สึกว่าการฆาตกรรมหรือทำไม่ดีมันเป็นเรื่องปกติที่ใครๆก้อทำกันอยู่ทั่วทุกมุมโลก เราจะทำอีกคนจะเป็นไรไป

           โลกของเราทุกวันนี้ต้องยอมรับกันเลยว่า สื่อคือตัวหล่อหลอมคนในชาติเพราะทุกๆวัน ทุกๆบ้านก็มีทีวี และดูทีวีทุกวัน ถ้าสื่อนำเสนอที่ไม่สร้างสรรค์คนในชาติก็ไม่สร้างสรรค์
มันมีผลต่อสภาวะใจคนโดยตรง เพราะเมื่อเสพคุ้นกับอะไรมากเข้าเราก็จะเป็นเช่นนั้น. เหมือนคำว่า : คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล: สื่อจึงเป็นตัวแปลสำคัญในการหล่อหลอมคนในชาติ ถ้าสื่อหลอกคนในชาติ คนไทยก็เสพแบบผิดๆไปทั้งชาติ
      ผมอยากฝากขอความนี้ถึงสื่อนะคับ คุณได้อยู่ในจุดที่สำคัญและยิ่งไหญ่มาก อันนี้จริงๆเพราะถ้าโลกขาดข่าวสาร ชาติก็ไร้การพัฒนา ผมแค่อยากให้นำเสนอแต่เรื่องราวดีๆที่สร้างสรรค์ เพื่อให้คนในชาติไทยเราได้คุ้นเคยกับเรื่องดีๆ ลบภาพเสียๆออกจากความรู้สึกที่ถูกฝังมาอย่างยาวนาน
ตอนเด็ก เห็นแต่หัวข้อข่าว
1 ข่าวในพระราชสำนัก
2 ข่าวการเมือง
3 ข่าวต่างประเทศ
4 ข่าวกีฬา
5 ข่าวบันเทิง
อันนี้ที่เป็นข่าวหลักๆที่คนในชาติเสพกัน แต่ผมในฐานนะที่ไทยเป็นเมืองพุทธมานาน ทำไมเราไม่มีหัวข้อข่าวที่ว่าด้วยพระพุทธศาสนาบ้างละครับ
คนจะได้คุ้นกับการทำทาน รักษาศีล เจริญภานา เอาเรื่องราวกิจกรรมดีของพระและคนในชาติไปนำเสนอกัน
ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีข่าวออกทุกวันเหมือนข่าวฆากรรมหรอกนะครับ
เพราะเรื่องดีๆมีอยู่ทุกวันและทุกวัด
ฝากด้วยนะครับด้วยความเคารพ