สุภาษิตโบราณบอกว่า คนล้มอย่าข้าม แต่สิ่งที่เจอ กับตรงกันข้าม..

ตัวเราเอง อยู่ต่างประเทศ

อย่ากับแฟน อยู่คนเดียว ตกงาน กว่าจะได้งานใหม่เกือบปี

อยู่อย่างกระเบียดกระเสียด

ปฏิบัติตัวดี เป็นคนดี มีความซื่อสัตย์ต่อตนเอง ไม่ด่าใคร นำธรรมะมาใช้ในชีวิต

ถูกแฟนเก่าทำร้ายทางจิตใจ  จนขออย่า  

แต่ก่อนมีเพื่อนคนไทยแค่คนเดียว ไม่รู้จักใคร พอหย่า ก็ทำให้รู้จักคนไทยมากขึ้น หลายคนก็ถามว่าอย่าเพราะเรื่องอะไร

เราก็บอกตามจริง  

สุดท้ายหลายคนที่เราว่าดี คนเหล่านั้น นินทาเราว่า ขายตัวกิน แฟนหย่า ตกงาน

และมีพี่คนไทยคนหนึ่ง เราพึ่งรู้จักเพราะเขามีร้านขายของไทย เราก็ไปชื้อของที่ร้าน

เขาก็ถามเรื่องเราเราก็บอก และที่ร้านพี่เขามีลูกค้า เราก็แอบปิ้ง แต่เราไม่เคยบอกพี่คนไทย และลูกค้าของพี่เขาเลย  มีแต่พี่เขาบอกเราว่าคนนี้เจ้าชู้ เราก็แค่รับฟังเท่านั้น

แต่พี่เขาเอาเราไปบอกฝรั่งคนนี้ว่า เรา แรด ขายตัว นิสัยไม่ดี ปัญญาอ่อน และอีกหลายอย่าง แย่มากกกๆๆๆ  เราเสียใจที่มองคนผิดไป แต่ไม่โกรธที่เขาพูดกับคนโน้นคนนี้นะ

แค่เสียความรู้สึก  ต่อไปคงเฉยๆกับคนไทย แค่สวัสดีก็พอ

แต่ถ้าใครดีก็ดีตอบ ใครไม่ดี ก็ห่างออกเสีย