ขอเล่าเลยนะคะว่ามีวันอยู่วันหนึ่งพ่อแม่ทะเราะกันเรื่องค่าใช้จ่ายในครอบครัวว่าไม่ค่อยพอใช้แต่พ่อก็ทำทุกอย่างเพื่อทุกอย่างจะได้ดีขึ้นแต่แม่ไปอยู่บ้านเพื่อน ขอไปหาที่บ้านเพื่อนก็ไม่บอกคือไม่เคยคิดเลยค่ะว่าจะถึงขั้นเลิกกันแต่พ่อก็พยายามขอคืนดีนะคะแต่ก็ยังไม่สำเร็จ เราจากแต่ก่อนอยากได้ไรก็เก็บตังซื้อเองนะคะซื้อโดยไม่คิดเยอะแต่เดี๋ยวนี้เก็บตังอยากได้อะไรยังไม่กล้าซื้อเลยค่ะ คือไปเรียน เพื่อนชวนไปไหนก็ไม่กล้าไปค่ะ เพราะเรื่องที่พ่อแม่ทะเลาะกัน ก็อยากจะแบ่งเบาภาระพ่อแม่บ้างด้วยการไปเรียนเสร็จก็รีบกลับบ้านช่วยงานทุกอย่างเก็บเงินทุกบาทเพื่อที่เสียค่าอะไรเล็กน้อยก็จ่ายเองค่าโทรศัพท์ค่าของใช้บางอย่างในบ้านเราพยายามช่วยเพื่อจะได้ดีขึ้นแต่เหมือนว่าแม่จะใจแข็งมากค่ะ พ่อก็เหมือนน้ำตาตกในเลยค่ะสงสารทั้งคู่นะคะเราก็ร้องไห้แทบทุกวันแต่ไม่ให้พ่อเห็นนะคะพยายามไม่ให้เห็นกลัวว่าพ่อจะรู้ว่าเราเป็นห่วงมากแค่ไหนไม่กล้าทิ้งพ่อให้อยู่คนเดียวค่ะ จนทุกวันนี้เรากลัวการนอนหลับกลัวไม่ตื่น เห็นคนอื่นนอนยังระแวงเลยค่ะกลัวหลับไปเลย
เขียนครั้งแรกนะคะมีอะไรผิดพลาดหรือเขียนผิดขออภัยค่ะ
เศร้ามากเลยค่ะ