สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกคน แน๊ทขอมาเล่าประสบการณ์ที่เกิดจากความโง่ของแน๊ทเอง เพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้กับผู้บริโภคอย่างเราๆ ให้รอบคอบ และเลือกซื้อมากขึ้น ไม่ได้มีเจตนาจะพาดพิงหรือทำให้ใครเสียหายนะคะ โปรดใช้วิจารณญานในการรับชมค่าาาาาา
(ขออนุญาตเรียกบริษัท Toms สั้นๆว่า Toms นะคะ)
.....เรื่องมีอยู่ว่าแน๊ทเนี้ยอยากได้รองเท้าคัทชูใส่สบายๆสักคู่นึง จริงๆอ่ะอยากได้มานานล้ะ วันนั้นก็ได้ไปเดินเล่นห้างแถวๆบ้าน ระหว่างทางกลับนั้น ก็ได้ไปจ้ะเอ๋เข้ากับบูทรองเท้าToms เราก็มองๆ เห้ยร้านดูดีอ่าาาา ป้ายเขียนว่าลด 50% - 70% เราก็นะ ตามประสาผู้หญิงป้ายแดงๆมาทีไร ใจก็ลอยตามไปทุ๊กกกที เลยเดินเข้าไปดูสินค้าในร้านซึ่งก็มีหลากหลายแบบมากกก แต่!!!! แน๊ทไม่เคยซื้อตามช็อปมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นเลย เคยเห็นพี่ๆเค้าบอกรองเท้าToms ใส่สบายโน้นนี่ ก็อยากได้อ่ะสิคะ เข้าไปถามราคาพี่เค้าอย่างไว
แน๊ท : พี่ๆเท่าไรคะ
คนขาย : 1,000บาทครับบบ
(ด้วยความโง่เขลาเราก็คิดไปเองว่าเห้ยมันคงมาจาก Outlet ไรงี้แน่ๆ จากสองสามพันลดเหลือหนึ่งพันคงไม่เเปลกมั้ง..... เอออจ้าาาาา ไม่เช็คก่อนเลยนะอีบ้าแน๊ท!!!)
พอคิดว่า1,000บาทไม่แพง เลยเอาว้ะ ซื้อก็ซื้อ ซื้อเองก็ได้ว้ะ แม่ไม่ให้ตังซื้อ55555 จัดแจงลองใส่นู้นนี่ เลือกสี บราๆๆๆ จนจบที่เอาคู่สีกรมมาก่อนจ่ายจึงถามพี่เค้าว่า
แน๊ท : พี่คะ ของแท้ป้ะเนี้ย?
คนขาย : แท้ดิครับน้อง ไม่แท้ขึ้นห้างไม่ได้หรอกคร้าบบบบบบ
เห้ยยยย รู้ไรป้ะแกรรรรร ด้วยความโง้โง่อ่ะ ฉันก็เชื่อเฉยยยย (ทำไมไม่คิดว้ะว่าร้านขายของก้อปในห้างนี้เยอะแยะไป ปั๊ดโถ่ววววว) หลังจากนั้นเราก็ยิ้มเริงร่ากลับบ้านใสใส มโนว่าเปิดเทอมฉันจะมีรองเท้าใส่สบายๆล้าาาา
รูปรองเท้าที่ได้มาค้าาาาา
พอมาถึงบ้านก็เอาถุงออกมาดูก็เอะใจว่า เอ้ะ! ทำไมถุงใส่มันดูราคาต่ำจังว้ะ? แนวๆแบบเอาผ้าดิบมาสกรีนเลยอ่ะคิดดูดิ แบบผ้าบางอลังการงานล้านดวงมากกกกก หน้าเริ่มชาๆ รู้สึกร้อนวูบวาบ เดินด้วยความใจร้อนไปเปิดคอม และหาข้อมูลว่าจะดูของแท้ยังไง
เซอร์ไพร์!!!!! ทุกอย่างที่รองเท้าเรามี
!!!! ทำไมมันเหมือนของปลอมหมดทุกอย่างเลยล้าาาา ทำไมน้าาา ทำไมมมมมมม
(ขอขอบคุณ
http://chickyitems.com/2016/01/tomscrochet-catch-fake/ สำหรับข้อมูลดีดีนะคะ)
รูปแรกนะคะ เริ่มจากป้ายไม่มีบาร์โค้ด! เราก็ เห้ยแกรรรมันของ Outlet ป้ะว้าาา โนซีเรียสสิจ้ะ ไม่มีบาร์โค้ดก็อาจจะแท้ก็ได้ไงงง
อ้ะจ้าาา พอมารูปที่สองเริ่มบอกตัวเองว่า ไม่น่าจะใช่หน่าาาา พื้นเค้าอาจจะมีหลายรุ่นก็ได้หน่าาาา อย่าคิดมากๆ
พอเจอรูปนี้เท่านั้นแหละ เออค่ะ! กูยอมก็ได้ค่ะ! แหมมมมมม โจมตีรุนแรงมากกก ชัดค่ะ ชัดเลยว่าฉันโง่ ซื้อมาได้ไงไม่เช็คของก่อน ขอเตือนเพื่อนๆทุกคนเลยนะคะว่าอย่าด่วนสรุปซื้อของแท้ที่เป็นของถูกเลยนะคะ เช็คดีๆก่อน ไม่งั้นจะเป็นแบบแน๊ทนี่แหละค่ะ 5555
ที่โจมตีรุนแรงกว่านั้นก็คือ!! ไปเช็คค่ะว่าของปลอมราคาเท่าไร ผลที่ได้คือ....ขนาดปลีกยังคู่ล้ะ 500 บาท ถ้าส่งล่ะ 300 - 400 ได้มั้ย หื้มมมม เจ็บค่ะ จุกมากก นี่โดนเพิ่มตังเท่าตัวเลยอ่ะแกรรร!!!
ความรู้สึกเหมือนคนโดนตบหน้าแรงๆสามสี่ที คือต้องเข้าใจนะว่าใช้เงินตัวเองซื้อ และเราก็ยังเป็นเด็กนักเรียนยังหาเงินเองไม่ได้โน๊ะ 1,000บาทอาจจะน้อยสำหรับใครหลายๆคน แต่กับแน๊ท มันไม่น้อยนาจาาาา ร้อนอกร้อนใจสิคะ หาวิธีที่จะเอาเงินคืนค่าาา ไม่ยอมโว้ยยย!!!
คือแบบแน๊ทก็ไม่ได้แอนตี้ของปลอมนะคะ ผู้บริโภคมีสิทธิ์ที่จะเลือกซื้อสินค้าเองได้ แล้วก็ไม่ได้แบบ อุ้ยฉันใส่ไม่ได้นะแกรร ของก็อปอ่ะ ใส่แล้วเดี๋ยวคัน ไม่ใช่แบบนี้นะคะ แต่ประเด็นคือ ร้านนี้โกหกไง โกหกว่าแท้ยังไม่เท่าไร นางโกหกโดยเอารูปที่ Toms ได้แจกรองเท้าให้กับเด็กยากไร้(แจกรองเท้าคือโครงการที่Toms ทำมาคือถ้าเราซื้อ1คู่ก็เหมือนซื้อให้เด็กยากไร้ด้วย1คู่ซึ่งเป็นโครงการที่ดีมาก และนับถือToms จริงๆค่ะ) แบบรู้สึกได้เลยว่าทำไมจรรยาบรรณคุณถึงต่ำแบบนี้คะ คุณกล้าเอารูปนี้มาแปะได้ไงอ่ะ ฉันซื้อคุณไปแล้วเด็กยากไร้จะได้มั้ยคะรองเท้าอ่ะ ห้ะ!!! โค ตะ ระ โมโหมากกก
แผนของเราจึงได้เริ่มต้นขึ้น...คนอย่างฉันไม่ยอมหรอกนะคะ ใครที่จะมาเอารัดเอาเปรียบ แค่โกหกเรื่องของจริงของปลอมก็น่าจะละอายแก่ใจแล้ว ยังจะกล้าเอารูปมาแปะไว้หน้าร้านอีกกก เราเลยต้องทำให้เค้ารู้ซะบ้างว่าคนบนโลกนี้ก็ไม่ได้ยอมเธอทุกคนไปหรอกนะคะ
แน๊ทเริ่มจากการรวบรวมข้อมูลของการเปรียบเทียบของจริงและของปลอมทั้งของเว็ปต่างประเทศ และเว็ปของประเทศไทย ,ข้อมูลด้านกฏหมายที่เค้าหลอกลวงและปิดบังความจริง พร้อมกับทักไปถามToms(facebook)ว่าที่ร้านมีพื้นแบบนี้มั้ย(กันไว้เผื่อเค้าบอกว่ามันมีพื้นหลายแบบไงโง้นงี้ กันหน้าแตกด้วยเผื่อมันมีจริงๆ) พร้อมกับปริ้นทุกอย่างไปเลยค่ะ ใสใส ตอนนั้นคือ สตรองมาก พร้อมลุยทุกนาทีอ่ะบอกเลอออ
อันนี้คำตอบที่ได้ค่ะ
พอทุกอย่างพร้อมปุ้ป! ก็กะว่าจะตรงดิ่งไปคืนของพร้อมเอาหลักฐานไปเลยค่ะ ก่อนไปก็ได้ปรึกษาคนนู้นคนนี่ผลปรากฎว่าเราลืมค่ะ ลืมหลักฐานว่าฉันซื้อของจากร้านนี้ไง มันเป็นบูทธรรมดาๆอ่ะนึกออกป้ะ ใบส่งใบเสร็จไม่มีอ่ะ ซวยล้ะค่ะ เลยคิดว่าจะทำไงดี คิดไปคิดมากเล่นละครเอาก็ได้ว้ะ!!
เช้าวันรุ่งขึ้นจึงเดินทางไปที่ร้านค่ะ ก่อนเข้าร้านเปิดถ่ายวิดีโอไว้และถือโทรศัพท์นาบอกไว้ในองศาที่พอเหมาะหลังจากนั้นก็เดินยิ้มอย่างร่าเริงสุดฤทธิ์พร้อมดัดเสียงสองแล้วพูดว่า
แน๊ท : สวัสดีค่าาาาาา พี่จำแน๊ทได้มั้ยคะ เนี้ยยยย เอารองเท้าพี่ไปลองใส่ที่บ้านอ่ะ พี่สาวชอบม้ากกกมากก (เอ่อ...แน๊ทคะลูกคนเดียวค่ะ
)
พี่แน๊ทไซส์เท่าแน๊ทเลย ขอลองคู่นี้หน่อยได้มั้ยคะ บราๆๆๆ... (แล้วมันก็มาถึงจุดพีคตรงที่ถามเค้าไปว่า...) ของแท้แน่นะคะ ?
พี่ : แท้ครับ...เสียงเเผ่วเบาประดุจเสียงลมอ่อนๆ เห้ยย!! พี่คะ ทำไมพูดเบาอย่างนี้ล่ะคะ จะเข้ากล้องมั้ยล่ะขุ่นพี่!!! เราก็ท่าไม่ดีล้ะ ออกไปเช็คก่อน
แน๊ท : โอเคคร้าาาา เดี๋ยวแน๊ทไปโทรถามเค้าก่อนน้าา ว่าอยากได้สีอะไร
พออมาเช็ค จ้าาาา นอกจากกล้องสั่น ไม่เห็นหน้าแล้ว ในคลิปมันเหมือนแน๊ทพูดอยู่คนเดียวอ่ะ อะไรว้าาา ต้องเอาใหม่คะ เอาใหม่ คราวนี้เสียบหูฟังไปเลยจ้าาา ทำทีถือรวบๆ เอาไมค์หันออก
เลย แกล้งทำไปคุยแนวเดิมเลยจ้า พอมาถึงท่อนที่ว่า..
แน๊ท : แท้จริงนะพี่ แน่ใจนะ หนูซื้อไปให้เค้าอ่ะ หนูเลยไม่สบายใจนิดหน่อย ขอโทษนะคะพี่ที่ถามบ่อยๆอ้าาา [เห้ย มันได้ผลอ่ะ เหมือนแม่ค้าจิเริ่มหงุดหงิดและมีน้ำโห (มีคนขายสองคน คนนี้ผญ คนแรกผช)]
แม่ค้า : แท้สิน้อง น้องไม่สบายใจน้องไปซื้อในช็อปเลย พี่เห็นอย่างน้องหลายคนล้ะ นักศึกษาแบบน้องเนี้ยแหละ ซื้อฝากเค้าแล้วก็มีปัญหา ตัวน้องก็เดือดร้อนเอง มาหาว่าของพี่ปลอม พี่ก็ให้เปลี่ยนไปเลยรำคาน ทางที่ดีน้องไม่ต้องไปซื้อให้เค้าเลย ให้เค้ามาซื้อเอง ถ้าของพี่ปลอมนะน้อง พี่ขายไม่ได้หรอกในเซ็นทรัล (คือเซ็นทรัลมันมีช็อปป้ะพี่ พี่ไปขายสาขาไหนเนี้ย สาขาที่ไม่มีช็อปใช่มั้ย!!) ในห้างอ่ะ ดารายังมาซื้อร้านพี่เลย(อู้วหู้วววว) คนที่ซื้อในช็อปเค้าซื้อร้านพี่ประจำ เพราะเค้าจะรู้ว่าร้านพี่ของแท้ ของหลุดสต็อคก็ต้องเข้าใจสภาพ เค้าไม่แปะมาให้อยู่แล้วสติ๊กเก้อข้างในอ่ะไม่งั้นโรงงานจะเอาอออกมาไม่ได้ พื้นก็มีหลายแบบ (เข้าใจค่ะว่าสภาพหลุดสต็อคเป็นไง เพราะเราเคยซื้อของแบบนี้มาก่อน ล่าสุดคือซื้อ NIKE จาก6000 เหลือ 3200 แต่มันคือเหมือนของแท้ทุกอย่างไง กล้องเอย ป้ายเอย แต่สินค้ามันอาจจะมีตำหนินิดหน่อยอะไรแบบนี้ แต่ของพี่มันไม่บังเอิญไปหน่อยหรอคะ ทั้งการเย็บ ตะเข็บ พื้นรองเท้า ทุกองค์ประกอบเนี้ยบังเอิญมันไปเหมือนของโรงงานของก็อปเลยเนอะะะ ฟังแล้วรู้สึกแย่หนักไปกว่าเดิมอีกที่ปั้นเรื่องได้เป็นเรื่องเป็นราว เค้าข่มเเน๊ทมากอ่ะอาจจะเพราะเห็นว่าเราอายุน้อยกว่าคงไม่กล้าทำอะไรแน่ๆ เราก็ทำหน้าตาเชื่อสุดพลังงง แอคติ้งดีเลิศสมควรได้ตุ๊กตาทองมากกก)
แม่ค้า : เสื้อผ้าที่พี่ขายอ่ะ (ชี้ไปอีกร้าน) นั่นซาร่า เฮชเเอนด์เอ็มหมดเลยนะ น้องซื้อไปแล้วใช่ป้ะ (หันไปถามผช ผชพยักหน้า) ใส่ได้ป้ะ?
แน๊ท : ใส่ได้ค่ะๆ แล้วถ้ามีคนเอามาเปลี่ยนพี่ให้อะไรเค้าไปคะ?
แม่ค้า : พี่ก็ให้เงินไปเลย (ได้ยินประโยคนี้ล้ะชื่นนนใจจจ ได้คืนแน่ๆเงินกรู อิอิอิอิ)
แน๊ท : อ่ออ โอเคเลยค่ะ งั้นเดี๋ยวแน๊ทไปถามพี่ก่อนเนอะ ถ้าเค้าไม่เอาก็ไม่ซื้อขอโทษจริงๆนะคะพี่ ขอโทษจริงๆนะคะ (ก้มหัวหงึกๆๆ หน้าสำนึกผิดมากๆๆ)
แม่ค้า : ไม่เป็นไรค่ะน้องไม่เป็นไร
หลังจากนั้นก็วิ่งค่ะ วิ่งสิคะ วิ่งไปเช็คหลักฐานว่ามีครบมั้ย แต่คราวนี้เด็ดค่ะ ได้ทั้งเสียง ได้ทั้งหน้า ได้ทั้งพูดว่าเราซื้อของไปแล้ว แน๊ทก็เลยโทรไปปรึกษาเพื่อน ซึ่งสงสัยว่าเราจะดูละครมากไป5555 นางบอก " ส่งมาให้กูก่อนเผื่อพี่เค้าแย่งโทรศัพท์ไปทำลายหลักฐาน " 5555 ดุเดือดค่ดดดด
พอจัดแจงเสร็จเรียบร้อยก็เลยเดินไปที่ร้านพร้อมกับพูดว่า
แน๊ท : พี่คะ แน๊ทขอเงินคืนได้มั้ยคะ (แม่ค้าเดินออกมาทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย) คือนี่ค่ะพี่ หลักฐานที่จะบอกได้ว่าของที่แน๊ทซื้อไปมันเป็นของปลอม (หยิบกระดาษในกระเป๋ายื่นให้พี่เค้า) นี่เป็นหลักฐานการเปรียบเทียบจากเว็ปในไทยและต่างประเทศ อันนี้กฎหมายและบทลงโทษนะคะ (แม่ค้าเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแห้งๆพร้อมพูดว่าโหววว ก่อนหันไปหาแฟนที่คุยโทรศัพท์อยู่)
แม่ค้า : เห้ยๆ วางก่อนๆ มาเอาเงินคืนให้น้องก่อนดิ้ๆ
แน๊ท : แน๊ทต้องขอโทษพี่ด้วยนะคะ แน๊ทไม่รู้ว่าพี่รู้หรือไม่รู้ คือสินค้านี้ปลอมจริงๆนะคะ พี่เช็คดีๆนะคะ เผื่อถ้าพี่ไม่รู้เนี้ยก็แสดงว่าคนที่สต็อคของให้พี่ตามที่พี่บอกเค้าโกงพี่เลยนะคะเนี้ย (แน๊ทไม่ได้มีลักษณะข่มขู่พวกพี่เค้าเลยนะคะ หนำซ้ำยังทำหน้ารู้สึกผิดมากๆอีกด้วย)
หลังจากได้เงิน
แน๊ท : พี่คะเเน๊ทขอโทษจริงๆนะคะพี่
พี่ : ไม่เป็นไรค่ะน้องไม่เป็นไร (สีหน้าซีดเล็กน้อย)
เสร็จแล้วแน๊ทก็เดินกลับอย่างมีความสุข....จบ
เรื่องนี้สอนให้แน๊ทรู้ว่าจะซื้ออะไรอย่าด่วนตัดสินใจ คิดให้รอบคอบ ดูให้ถี่ถ้วน จะได้ไม่ต้องมานั่งเดือดเนื้อร้อนใจ และทำให้เเน๊ทรู้ว่า พวกพี่เค้าคงจะคิดและรู้สึกผิดได้บ้างไม่มากก็น้อย แน๊ทขอร้องนะคะ ใครที่ยังทำแบบนี้ หยุดทำนะคะ จริงๆแล้วถ้าพี่บอกแน๊ทว่าเป็นของปลอมแต่แรก แน๊ทไม่โกรธ ไม่อะไรหรอกค่ะ พี่อาจจะมีความสุขกับเงินที่พี่ได้ไป แต่ให้พี่คิดในมุมกลับกัน ถ้าพี่เป็นผู้บริโภค หรือเป็นลูกค้า พี่คงไม่อยากเจอแบบนี้ใช่มั้ยคะ? บางคนอาจจะทำงานเหนื่อยแทบตายเพื่อเก็บเงินมาซื้อรองเท้าพี่เพราะเค้าคิดว่าเป็นของแท้ แถมได้ทำบุญ ถ้าเค้ารู้ว่าโดนหลอกเค้าคงจะเสียใจน่าดูนะคะพี่ สุดท้าย...ผู้บริโภคทุกคนมีสิทธิที่จะเรียกร้องความเป็นธรรมนะคะ ถ้ามีแต่คนโดนแล้วแบบ เออ ช่าง
ถือว่าเป็นประสบการณ์ไป ช่าง
ไม่เรียกร้องหรือไม่ทำอะไร คนที่เค้าทำผิดเค้าก็จะยิ่งได้ใจ คนที่เค้าเห็นว่าทำผิดแล้วไม่เป็นไร ก็คงแห่มาทำกันหมดเลยมั้งคะเนี้ย5555
ย้ำนะคะว่าแน๊ทไม่ได้พาดพิงและไม่ได้จะทำร้ายใคร แน๊ทแค่เล่าไว้ให้เป็นประสบการณ์ที่ดีให้กลับทุกคนนะคะ
ปล.1ก่อนออกจากบ้านยายพูดว่า "ถ้าแน๊ทไปเอาตังคืน เค้าอาจจะโกรธ แล้วให้พวกมาดักตีหัวที่หน้าประตูก็ได้นะลูก อย่าไปเลยลูก เค้าอาจจะมีการ์ดก็ได้นะ "..ยายคะยายก็ดูหนังมาใช่มั้ยคะ?
ปล.2 หลังจากปรึกษาแม่แม่ก็พูดว่า "ระวังเค้าจะตบหน้าหันกลับมานะ"แล้วก็เดินจากไป
ปล.3 แม่เดินมาพูดกับยายตอนเช้าว่า "แม่ๆดูไอ้แน๊ทมันด้วยนะ วันนี้มันอาจจะโดนตบกลับมา ดูมันด้วย"
ค่ะ ซึ้งคะ โอเคค่ะ จบ
แชร์ประสบการณ์การแก้เผ็ดแม่ค้าที่หลอกให้ซื้อของปลอม (เอาคืนอย่างผู้ชนะ 555555)
(ขออนุญาตเรียกบริษัท Toms สั้นๆว่า Toms นะคะ)
.....เรื่องมีอยู่ว่าแน๊ทเนี้ยอยากได้รองเท้าคัทชูใส่สบายๆสักคู่นึง จริงๆอ่ะอยากได้มานานล้ะ วันนั้นก็ได้ไปเดินเล่นห้างแถวๆบ้าน ระหว่างทางกลับนั้น ก็ได้ไปจ้ะเอ๋เข้ากับบูทรองเท้าToms เราก็มองๆ เห้ยร้านดูดีอ่าาาา ป้ายเขียนว่าลด 50% - 70% เราก็นะ ตามประสาผู้หญิงป้ายแดงๆมาทีไร ใจก็ลอยตามไปทุ๊กกกที เลยเดินเข้าไปดูสินค้าในร้านซึ่งก็มีหลากหลายแบบมากกก แต่!!!! แน๊ทไม่เคยซื้อตามช็อปมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นเลย เคยเห็นพี่ๆเค้าบอกรองเท้าToms ใส่สบายโน้นนี่ ก็อยากได้อ่ะสิคะ เข้าไปถามราคาพี่เค้าอย่างไว
แน๊ท : พี่ๆเท่าไรคะ
คนขาย : 1,000บาทครับบบ
(ด้วยความโง่เขลาเราก็คิดไปเองว่าเห้ยมันคงมาจาก Outlet ไรงี้แน่ๆ จากสองสามพันลดเหลือหนึ่งพันคงไม่เเปลกมั้ง..... เอออจ้าาาาา ไม่เช็คก่อนเลยนะอีบ้าแน๊ท!!!)
พอคิดว่า1,000บาทไม่แพง เลยเอาว้ะ ซื้อก็ซื้อ ซื้อเองก็ได้ว้ะ แม่ไม่ให้ตังซื้อ55555 จัดแจงลองใส่นู้นนี่ เลือกสี บราๆๆๆ จนจบที่เอาคู่สีกรมมาก่อนจ่ายจึงถามพี่เค้าว่า
แน๊ท : พี่คะ ของแท้ป้ะเนี้ย?
คนขาย : แท้ดิครับน้อง ไม่แท้ขึ้นห้างไม่ได้หรอกคร้าบบบบบบ
เห้ยยยย รู้ไรป้ะแกรรรรร ด้วยความโง้โง่อ่ะ ฉันก็เชื่อเฉยยยย (ทำไมไม่คิดว้ะว่าร้านขายของก้อปในห้างนี้เยอะแยะไป ปั๊ดโถ่ววววว) หลังจากนั้นเราก็ยิ้มเริงร่ากลับบ้านใสใส มโนว่าเปิดเทอมฉันจะมีรองเท้าใส่สบายๆล้าาาา
รูปรองเท้าที่ได้มาค้าาาาา
พอมาถึงบ้านก็เอาถุงออกมาดูก็เอะใจว่า เอ้ะ! ทำไมถุงใส่มันดูราคาต่ำจังว้ะ? แนวๆแบบเอาผ้าดิบมาสกรีนเลยอ่ะคิดดูดิ แบบผ้าบางอลังการงานล้านดวงมากกกกก หน้าเริ่มชาๆ รู้สึกร้อนวูบวาบ เดินด้วยความใจร้อนไปเปิดคอม และหาข้อมูลว่าจะดูของแท้ยังไง
เซอร์ไพร์!!!!! ทุกอย่างที่รองเท้าเรามี
(ขอขอบคุณ http://chickyitems.com/2016/01/tomscrochet-catch-fake/ สำหรับข้อมูลดีดีนะคะ)
รูปแรกนะคะ เริ่มจากป้ายไม่มีบาร์โค้ด! เราก็ เห้ยแกรรรมันของ Outlet ป้ะว้าาา โนซีเรียสสิจ้ะ ไม่มีบาร์โค้ดก็อาจจะแท้ก็ได้ไงงง
อ้ะจ้าาา พอมารูปที่สองเริ่มบอกตัวเองว่า ไม่น่าจะใช่หน่าาาา พื้นเค้าอาจจะมีหลายรุ่นก็ได้หน่าาาา อย่าคิดมากๆ
พอเจอรูปนี้เท่านั้นแหละ เออค่ะ! กูยอมก็ได้ค่ะ! แหมมมมมม โจมตีรุนแรงมากกก ชัดค่ะ ชัดเลยว่าฉันโง่ ซื้อมาได้ไงไม่เช็คของก่อน ขอเตือนเพื่อนๆทุกคนเลยนะคะว่าอย่าด่วนสรุปซื้อของแท้ที่เป็นของถูกเลยนะคะ เช็คดีๆก่อน ไม่งั้นจะเป็นแบบแน๊ทนี่แหละค่ะ 5555
คือแบบแน๊ทก็ไม่ได้แอนตี้ของปลอมนะคะ ผู้บริโภคมีสิทธิ์ที่จะเลือกซื้อสินค้าเองได้ แล้วก็ไม่ได้แบบ อุ้ยฉันใส่ไม่ได้นะแกรร ของก็อปอ่ะ ใส่แล้วเดี๋ยวคัน ไม่ใช่แบบนี้นะคะ แต่ประเด็นคือ ร้านนี้โกหกไง โกหกว่าแท้ยังไม่เท่าไร นางโกหกโดยเอารูปที่ Toms ได้แจกรองเท้าให้กับเด็กยากไร้(แจกรองเท้าคือโครงการที่Toms ทำมาคือถ้าเราซื้อ1คู่ก็เหมือนซื้อให้เด็กยากไร้ด้วย1คู่ซึ่งเป็นโครงการที่ดีมาก และนับถือToms จริงๆค่ะ) แบบรู้สึกได้เลยว่าทำไมจรรยาบรรณคุณถึงต่ำแบบนี้คะ คุณกล้าเอารูปนี้มาแปะได้ไงอ่ะ ฉันซื้อคุณไปแล้วเด็กยากไร้จะได้มั้ยคะรองเท้าอ่ะ ห้ะ!!! โค ตะ ระ โมโหมากกก
แผนของเราจึงได้เริ่มต้นขึ้น...คนอย่างฉันไม่ยอมหรอกนะคะ ใครที่จะมาเอารัดเอาเปรียบ แค่โกหกเรื่องของจริงของปลอมก็น่าจะละอายแก่ใจแล้ว ยังจะกล้าเอารูปมาแปะไว้หน้าร้านอีกกก เราเลยต้องทำให้เค้ารู้ซะบ้างว่าคนบนโลกนี้ก็ไม่ได้ยอมเธอทุกคนไปหรอกนะคะ
แน๊ทเริ่มจากการรวบรวมข้อมูลของการเปรียบเทียบของจริงและของปลอมทั้งของเว็ปต่างประเทศ และเว็ปของประเทศไทย ,ข้อมูลด้านกฏหมายที่เค้าหลอกลวงและปิดบังความจริง พร้อมกับทักไปถามToms(facebook)ว่าที่ร้านมีพื้นแบบนี้มั้ย(กันไว้เผื่อเค้าบอกว่ามันมีพื้นหลายแบบไงโง้นงี้ กันหน้าแตกด้วยเผื่อมันมีจริงๆ) พร้อมกับปริ้นทุกอย่างไปเลยค่ะ ใสใส ตอนนั้นคือ สตรองมาก พร้อมลุยทุกนาทีอ่ะบอกเลอออ
อันนี้คำตอบที่ได้ค่ะ
พอทุกอย่างพร้อมปุ้ป! ก็กะว่าจะตรงดิ่งไปคืนของพร้อมเอาหลักฐานไปเลยค่ะ ก่อนไปก็ได้ปรึกษาคนนู้นคนนี่ผลปรากฎว่าเราลืมค่ะ ลืมหลักฐานว่าฉันซื้อของจากร้านนี้ไง มันเป็นบูทธรรมดาๆอ่ะนึกออกป้ะ ใบส่งใบเสร็จไม่มีอ่ะ ซวยล้ะค่ะ เลยคิดว่าจะทำไงดี คิดไปคิดมากเล่นละครเอาก็ได้ว้ะ!!
เช้าวันรุ่งขึ้นจึงเดินทางไปที่ร้านค่ะ ก่อนเข้าร้านเปิดถ่ายวิดีโอไว้และถือโทรศัพท์นาบอกไว้ในองศาที่พอเหมาะหลังจากนั้นก็เดินยิ้มอย่างร่าเริงสุดฤทธิ์พร้อมดัดเสียงสองแล้วพูดว่า
แน๊ท : สวัสดีค่าาาาาา พี่จำแน๊ทได้มั้ยคะ เนี้ยยยย เอารองเท้าพี่ไปลองใส่ที่บ้านอ่ะ พี่สาวชอบม้ากกกมากก (เอ่อ...แน๊ทคะลูกคนเดียวค่ะ
พี่แน๊ทไซส์เท่าแน๊ทเลย ขอลองคู่นี้หน่อยได้มั้ยคะ บราๆๆๆ... (แล้วมันก็มาถึงจุดพีคตรงที่ถามเค้าไปว่า...) ของแท้แน่นะคะ ?
พี่ : แท้ครับ...เสียงเเผ่วเบาประดุจเสียงลมอ่อนๆ เห้ยย!! พี่คะ ทำไมพูดเบาอย่างนี้ล่ะคะ จะเข้ากล้องมั้ยล่ะขุ่นพี่!!! เราก็ท่าไม่ดีล้ะ ออกไปเช็คก่อน
แน๊ท : โอเคคร้าาาา เดี๋ยวแน๊ทไปโทรถามเค้าก่อนน้าา ว่าอยากได้สีอะไร
พออมาเช็ค จ้าาาา นอกจากกล้องสั่น ไม่เห็นหน้าแล้ว ในคลิปมันเหมือนแน๊ทพูดอยู่คนเดียวอ่ะ อะไรว้าาา ต้องเอาใหม่คะ เอาใหม่ คราวนี้เสียบหูฟังไปเลยจ้าาา ทำทีถือรวบๆ เอาไมค์หันออก
แน๊ท : แท้จริงนะพี่ แน่ใจนะ หนูซื้อไปให้เค้าอ่ะ หนูเลยไม่สบายใจนิดหน่อย ขอโทษนะคะพี่ที่ถามบ่อยๆอ้าาา [เห้ย มันได้ผลอ่ะ เหมือนแม่ค้าจิเริ่มหงุดหงิดและมีน้ำโห (มีคนขายสองคน คนนี้ผญ คนแรกผช)]
แม่ค้า : แท้สิน้อง น้องไม่สบายใจน้องไปซื้อในช็อปเลย พี่เห็นอย่างน้องหลายคนล้ะ นักศึกษาแบบน้องเนี้ยแหละ ซื้อฝากเค้าแล้วก็มีปัญหา ตัวน้องก็เดือดร้อนเอง มาหาว่าของพี่ปลอม พี่ก็ให้เปลี่ยนไปเลยรำคาน ทางที่ดีน้องไม่ต้องไปซื้อให้เค้าเลย ให้เค้ามาซื้อเอง ถ้าของพี่ปลอมนะน้อง พี่ขายไม่ได้หรอกในเซ็นทรัล (คือเซ็นทรัลมันมีช็อปป้ะพี่ พี่ไปขายสาขาไหนเนี้ย สาขาที่ไม่มีช็อปใช่มั้ย!!) ในห้างอ่ะ ดารายังมาซื้อร้านพี่เลย(อู้วหู้วววว) คนที่ซื้อในช็อปเค้าซื้อร้านพี่ประจำ เพราะเค้าจะรู้ว่าร้านพี่ของแท้ ของหลุดสต็อคก็ต้องเข้าใจสภาพ เค้าไม่แปะมาให้อยู่แล้วสติ๊กเก้อข้างในอ่ะไม่งั้นโรงงานจะเอาอออกมาไม่ได้ พื้นก็มีหลายแบบ (เข้าใจค่ะว่าสภาพหลุดสต็อคเป็นไง เพราะเราเคยซื้อของแบบนี้มาก่อน ล่าสุดคือซื้อ NIKE จาก6000 เหลือ 3200 แต่มันคือเหมือนของแท้ทุกอย่างไง กล้องเอย ป้ายเอย แต่สินค้ามันอาจจะมีตำหนินิดหน่อยอะไรแบบนี้ แต่ของพี่มันไม่บังเอิญไปหน่อยหรอคะ ทั้งการเย็บ ตะเข็บ พื้นรองเท้า ทุกองค์ประกอบเนี้ยบังเอิญมันไปเหมือนของโรงงานของก็อปเลยเนอะะะ ฟังแล้วรู้สึกแย่หนักไปกว่าเดิมอีกที่ปั้นเรื่องได้เป็นเรื่องเป็นราว เค้าข่มเเน๊ทมากอ่ะอาจจะเพราะเห็นว่าเราอายุน้อยกว่าคงไม่กล้าทำอะไรแน่ๆ เราก็ทำหน้าตาเชื่อสุดพลังงง แอคติ้งดีเลิศสมควรได้ตุ๊กตาทองมากกก)
แม่ค้า : เสื้อผ้าที่พี่ขายอ่ะ (ชี้ไปอีกร้าน) นั่นซาร่า เฮชเเอนด์เอ็มหมดเลยนะ น้องซื้อไปแล้วใช่ป้ะ (หันไปถามผช ผชพยักหน้า) ใส่ได้ป้ะ?
แน๊ท : ใส่ได้ค่ะๆ แล้วถ้ามีคนเอามาเปลี่ยนพี่ให้อะไรเค้าไปคะ?
แม่ค้า : พี่ก็ให้เงินไปเลย (ได้ยินประโยคนี้ล้ะชื่นนนใจจจ ได้คืนแน่ๆเงินกรู อิอิอิอิ)
แน๊ท : อ่ออ โอเคเลยค่ะ งั้นเดี๋ยวแน๊ทไปถามพี่ก่อนเนอะ ถ้าเค้าไม่เอาก็ไม่ซื้อขอโทษจริงๆนะคะพี่ ขอโทษจริงๆนะคะ (ก้มหัวหงึกๆๆ หน้าสำนึกผิดมากๆๆ)
แม่ค้า : ไม่เป็นไรค่ะน้องไม่เป็นไร
หลังจากนั้นก็วิ่งค่ะ วิ่งสิคะ วิ่งไปเช็คหลักฐานว่ามีครบมั้ย แต่คราวนี้เด็ดค่ะ ได้ทั้งเสียง ได้ทั้งหน้า ได้ทั้งพูดว่าเราซื้อของไปแล้ว แน๊ทก็เลยโทรไปปรึกษาเพื่อน ซึ่งสงสัยว่าเราจะดูละครมากไป5555 นางบอก " ส่งมาให้กูก่อนเผื่อพี่เค้าแย่งโทรศัพท์ไปทำลายหลักฐาน " 5555 ดุเดือดค่ดดดด
พอจัดแจงเสร็จเรียบร้อยก็เลยเดินไปที่ร้านพร้อมกับพูดว่า
แน๊ท : พี่คะ แน๊ทขอเงินคืนได้มั้ยคะ (แม่ค้าเดินออกมาทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย) คือนี่ค่ะพี่ หลักฐานที่จะบอกได้ว่าของที่แน๊ทซื้อไปมันเป็นของปลอม (หยิบกระดาษในกระเป๋ายื่นให้พี่เค้า) นี่เป็นหลักฐานการเปรียบเทียบจากเว็ปในไทยและต่างประเทศ อันนี้กฎหมายและบทลงโทษนะคะ (แม่ค้าเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแห้งๆพร้อมพูดว่าโหววว ก่อนหันไปหาแฟนที่คุยโทรศัพท์อยู่)
แม่ค้า : เห้ยๆ วางก่อนๆ มาเอาเงินคืนให้น้องก่อนดิ้ๆ
แน๊ท : แน๊ทต้องขอโทษพี่ด้วยนะคะ แน๊ทไม่รู้ว่าพี่รู้หรือไม่รู้ คือสินค้านี้ปลอมจริงๆนะคะ พี่เช็คดีๆนะคะ เผื่อถ้าพี่ไม่รู้เนี้ยก็แสดงว่าคนที่สต็อคของให้พี่ตามที่พี่บอกเค้าโกงพี่เลยนะคะเนี้ย (แน๊ทไม่ได้มีลักษณะข่มขู่พวกพี่เค้าเลยนะคะ หนำซ้ำยังทำหน้ารู้สึกผิดมากๆอีกด้วย)
หลังจากได้เงิน
แน๊ท : พี่คะเเน๊ทขอโทษจริงๆนะคะพี่
พี่ : ไม่เป็นไรค่ะน้องไม่เป็นไร (สีหน้าซีดเล็กน้อย)
เสร็จแล้วแน๊ทก็เดินกลับอย่างมีความสุข....จบ
เรื่องนี้สอนให้แน๊ทรู้ว่าจะซื้ออะไรอย่าด่วนตัดสินใจ คิดให้รอบคอบ ดูให้ถี่ถ้วน จะได้ไม่ต้องมานั่งเดือดเนื้อร้อนใจ และทำให้เเน๊ทรู้ว่า พวกพี่เค้าคงจะคิดและรู้สึกผิดได้บ้างไม่มากก็น้อย แน๊ทขอร้องนะคะ ใครที่ยังทำแบบนี้ หยุดทำนะคะ จริงๆแล้วถ้าพี่บอกแน๊ทว่าเป็นของปลอมแต่แรก แน๊ทไม่โกรธ ไม่อะไรหรอกค่ะ พี่อาจจะมีความสุขกับเงินที่พี่ได้ไป แต่ให้พี่คิดในมุมกลับกัน ถ้าพี่เป็นผู้บริโภค หรือเป็นลูกค้า พี่คงไม่อยากเจอแบบนี้ใช่มั้ยคะ? บางคนอาจจะทำงานเหนื่อยแทบตายเพื่อเก็บเงินมาซื้อรองเท้าพี่เพราะเค้าคิดว่าเป็นของแท้ แถมได้ทำบุญ ถ้าเค้ารู้ว่าโดนหลอกเค้าคงจะเสียใจน่าดูนะคะพี่ สุดท้าย...ผู้บริโภคทุกคนมีสิทธิที่จะเรียกร้องความเป็นธรรมนะคะ ถ้ามีแต่คนโดนแล้วแบบ เออ ช่าง
ย้ำนะคะว่าแน๊ทไม่ได้พาดพิงและไม่ได้จะทำร้ายใคร แน๊ทแค่เล่าไว้ให้เป็นประสบการณ์ที่ดีให้กลับทุกคนนะคะ
ปล.1ก่อนออกจากบ้านยายพูดว่า "ถ้าแน๊ทไปเอาตังคืน เค้าอาจจะโกรธ แล้วให้พวกมาดักตีหัวที่หน้าประตูก็ได้นะลูก อย่าไปเลยลูก เค้าอาจจะมีการ์ดก็ได้นะ "..ยายคะยายก็ดูหนังมาใช่มั้ยคะ?
ปล.2 หลังจากปรึกษาแม่แม่ก็พูดว่า "ระวังเค้าจะตบหน้าหันกลับมานะ"แล้วก็เดินจากไป
ปล.3 แม่เดินมาพูดกับยายตอนเช้าว่า "แม่ๆดูไอ้แน๊ทมันด้วยนะ วันนี้มันอาจจะโดนตบกลับมา ดูมันด้วย"
ค่ะ ซึ้งคะ โอเคค่ะ จบ