บ้านกำลังจะแตก!!! พ่อมีเมียน้อย ถ้าคุณเป็นแม่เรา คุณจะทำยังไงคะ

ช่วยหน่อยนะคะ ยาวหน่อยแต่เราอยากได้ความคิดเห็นจากทุกคน โดยเฉพาะคนทื่เคยเจอแบบนี้

เราเองก็มืดแปดด้าน ไม่รู้จะแนะนำแม่ยังไง มันเป็นเรื่องของเขาสองคนที่ต้องตัดสินใจกัน แต่แม่ก็ปรึกษากับเราตลอด

พ่อแม่เราอยู่ด้วยกันมา 30 กว่าปี พ่อรักแม่มาก ดูแลกันดีมาตลอด ตอนนี้อายุใกล้ 60 ทั้งคู่
ในสายตาเรานะ เราว่าพ่อเราเป็นคู่ครองที่โอเคเลย แต่พอเจอแบบนี้ บอกตรงๆ ตอนนี้เราก็ผิดหวัง
ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับแม่ได้ ไม่เคยคิดเลยจริงๆ

>>>เรื่องมันเกิดเพราะแม่แยกเตียงนอนกับพ่อ นั่นล่ะจุดเริ่มต้น
ผช. ความต้องการเรื่องนั้นยังมี แต่แม่เราวัยทองแล้วไง ใกล้ 60 แล้วไม่ต้องการแล้ว
เราเพิ่งมารู้จากพ่อว่า เรื่องอย่างว่าแม่ไม่เคยให้พ่อมานานมากแล้ว แม่ก็ชอบพูดทำนองว่า
ให้พ่อไปมีอะไรกับคนอื่นได้ เปิดทาง และพูดบ่อยๆ แม่อ่ะพูดไปงั้นเหมือนลองใจ แต่พ่อคิดว่าแม่ให้ทำได้จริงๆ
นี่ล่ะที่เขาว่าชี้โพรงให้กระรอก เราเข้าใจเลยในจุดนี้

พ่อแอบซ่อนไว้นานแล้วเกือบ 2 ปี ไม่ให้แม่รู้ แล้วพอความแตกก็บอกแม่ว่าตั้งใจให้เป็นเมียน้อย
อยู่กัน 2 บ้านต่างคนต่างอยู่ ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร เขาไม่ได้มารบกวนอะไร พ่อบอกทางนั้นว่าแม่รับได้ และไม่มาก้าวก่ายกัน

ส่วนแม่ พอรู้ความจริงก็รับไม่ได้ โกรธแค้น ยิ่งพ่อชื่นชมเมียน้อยตลอดเข้าข้างตลอด สวยกว่า รวยกว่าแม่ อ่อนกว่าพ่อ 3 ปีได้
แม่ก็ยิ่งแค้น อยู่ด้วยกันมาลำบากด้วยกันมา ช่วยกันสร้างทุกอย่างมา แต่พ่อกลับทำแบบนี้ ซ้ำชื่นชมเมียน้อย ไม่นึกถึงหัวอกแม่
คือเหมือนว่าหลง เห็นผิดเป็นถูกไปหมดแล้ว มองว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ

ปัญหาคือ

1. แม่รับไม่ได้ ทำใจไม่ได้ พอพูดถึงก็เจ็บทุกครั้ง แม่บอกเหมือนคนโง่โดนหลอกมาตลอด คนอื่นรู้หมด (เพื่อนพ่อเรา)
    แม่เราต้องการเวลาทำใจอย่างมากถ้าจะต้องให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่ใช่วันสองวัน
2. พ่อบอกจะเลิกติดต่อเมียน้อย เลือกแม่ แต่สิ่งที่พ่อทำคือ ชอบว่าแม่ว่าทำไมยังคิดยังเครียดยังทุกข์ ยิ่งกินเหล้ายิ่งพูดเยอะ
  พอพูดก็ขุดคุ้ยกันไปเรื่องนั้นอีก ให้แม่เจ็บอีก ชื่นชมเมียน้อยบ้างอะไรบ้าง ให้แม่รู้สึกต่ำต้อย ซ้ำบอกเมียน้อยว่าแม่ให้ความสุขไม่ได้
  แม่เรารับไม่ได้ หาว่าพ่อเห็นแก่ตัว คิดถึงแต่ความสุขตัวเองไม่คิดถึงแม่ คำพูดของพ่ออย่างเช่น
                -  เขาไม่ว่าวุ่นวายหรอก เขาก็อยู่ของเขา ไม่มาทำให้เดือดร้อนหรอก เรื่องเงินทองเขาไม่มาเดือดร้อน
                -  เรื่องธรรมดา ผู้ชายทุกคนเขาก็เป็นกัน มีกันไปทั่วเมียน้อย ไม่เห็นเขาจะเดือดร้อนกันเลย
                -  ทำไมแม่ถึงรับไม่ได้ ทำใจให้สบายดิ คิดว่ามันเป็นแค่เรื่องเล็กๆดิ
  คือพ่อเราอ่ะ เอาอย่างคนอื่น เห็นเขาทำกัน เขามีกันไม่มีปัญหา ก็อยากมีตาม ฟังแต่มุมของผู้ชาย ว่าเป็นเรื่องธรรมดา
  แล้วก็มโนไปว่าแม่รับได้ ซึ่งมันไม่มีผญ.คนไหนรับได้หรอก กับเรื่องแบบนี้ ยิ่งเอาเมียน้อยมาเทียบ ยิ่งรับไม่ได้
3. พ่ออยากให้แม่ทำใจได้ไวๆ ลืมๆ ไปซะเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น มาเริ่มต้นกันใหม่ แต่แม่ทำไม่ได้ ต้องใช้เวลามาก
   เพราะที่ผ่านมาแม่เชื่อใจมาตลอดว่าพ่อจะไม่ทำร้ายกัน
4. ในความรู้สึกของแม่คือ ตอนนี้พ่ออยู่บ้านเหมือนสังกะตาย เหมือนโดนบังคับ ปกติพ่อจะออกไปทุกเย็น กลับมาดึกๆ
   ไม่ไปเที่ยวก็แวะไปหาเมียน้อยนั่นล่ะ แต่ความรู้สึกของพ่อคือ แม่ไม่ยอมทำตัวเหมือนเดิม ทำให้เครียด ทำเหมือนพ่อไม่มีตัวตน
   ทำให้พ่อไม่มีความสุขที่จะอยู่บ้าน และพูดบ่อยๆ ว่าเพราะไม่เข้าใจกันแบบนี้สักวันต้องแยกกันอยู่

คำถาม

1. ถ้าคุณเป็นแม่เราคุณจะทำยังไงคะ หรือใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง มาแลกเปลี่ยนกันหน่อย


เราเป็นห่วงแม่เรามาก แม่ไม่ค่อยสบาย ไม่อยากให้แม่เราทุกข์และเครียด แม่เราอยากเลิกอยากหย่าให้รู้แล้วรู้รอดไป
เพราะคิดแล้วมันเจ็บกับความรู้สึกที่มีมาตลอด 30 ปี แต่พ่อไม่ยอมไป บอกว่าเลือกแม่ ไม่ไปถ้าแม่ไม่ไล่
ซึ่งถ้าแม่ไล่ ก็หมายความว่า พ่อสามารถโยนความผิดให้แม่ได้เต็มๆ ว่าแม่ไล่แล้วเลยอยู่ไม่ได้
เพราะทุกวันนี้คือ พ่อก็โทษอยู่แล้วว่าเพราะแม่แยกเตียงนอนพ่อถึงเป็นแบบนี้ เอาแต่ว่าแม่แล้วก็มองว่ามีเมียน้อยเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย
ซ้ำอยากให้แม่ทำใจยอมรับให้ได้ แต่แม่เราไม่สามารถยอมรับได้

2. เราในฐานะลูก เราควรทำยังไง ควรพูดกับแม่ยังไง ควรให้แม่ปล่อยวางยังไง

3. เรื่องนี้แม่ปิดไว้ไม่อยากให้น้องชายเรารู้ เพราะกลัวน้องยิ่งเกลียดพ่อ เพราะทั้งสองไม่ค่อยลงรอยกัน
    น้องเราควรรู้ไหม หรือว่าปิดไว้แบบที่แม่ต้องการ
4.พ่อเราบอกเราว่าจะกลับตัว ไม่ยุ่งกับทางนั้นอีก แต่ต้องมีติดต่อกันบ้าง ต้องใช้เวลา พ่อเราจะกลับตัวได้จริงๆ ไหม
   หรือว่าไม่ทางที่พ่อเราจะทำได้เพราะยังติดต่อกันอยู่

ปล.ขออนุญาตแท็กห้องศาสนา เพราะมีคนบอกว่าธรรมะจะช่วยเยียวยาจิตใจได้ ช่วยครอบครัวเราทีค่ะ  เครียดเหลือเกิน