ขอบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นเด็กปีหนึ่งในม.แห่งหนึ่ง
เรื่องมันมีอยู่ว่า เรามีกลุ่มเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่เราตั้งชื่อกลุ่มเราว่า Monsterhanami เราให้ความหมายมันว่า "ปีศาสรวยเพื่อน"
แรกเริ่มในกลุ่มมีกันแปดคนคะ ไปไหนไปกัน สนุกสนานม้วนซื่น จนเวลาผ่านไปหนึ่งเทอม เพื่อนคนหนึ่งก็มาบอกว่าจะไม่เรียนที่นี้แล้ว ตอนแรกเพื่อนๆก็ไม่ยอมให้ออก แต่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่างที่เพื่อนบอกมา ในที่สุดก็ต้องยอมปล่อยเพื่อนไป เพื่อนคนนี้เราไม่ค่อยสนิทด้วยเท่าไหร่ ก็ไม่ค่อยอะไรมาก
พวกเราก็ยังใช้ชีวิตกันเหมือนเดิม จนมาถึงเทอมสอง เพื่อนอีกคนก็มาบอกว่าจะไปเรียนพยาบาลกับเพื่อนสมัยมธัยม ซึ่งคนนี้เราค้อนข้างสนิทพอสมควร
ตอนแรกเราก็น้อยใจ คิดไปต่างๆนาๆ แต่สุดท้ายก็คิดได้ว่านั้นมันเป็นอนาคตของเพื่อน อนาคตที่ดีกว่า วันที่เพื่อนคนนี้ไปเราเสียใจมากที่ไม่ได้แม้แต่ไปบอกลา เพราะความงี้เง่าของเราเอง และด้วยเหตุที่ว่าเรายังไม่อยากบอกลา เรายังรู้สึกว่าพุ่งนี้จะเจอกันเหมือนเดิม
ไว้แค่นี้ก่อนดึกล่ะ พุ่งนี้มีเรียนเช้าคะ
ต่อคะ พอเพื่อนคนนี้ไปเราก็เหลือกันแค่หกคน แล้วก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง คือ เริ่มรู้สึกว่าอยู่คนเดียว คือ
ถ้าเรากำลังจะเลิกคบกับเพื่อนที่เคยสนิทเวลาเจอกันควรทำตัวยังไง?
เรื่องมันมีอยู่ว่า เรามีกลุ่มเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่เราตั้งชื่อกลุ่มเราว่า Monsterhanami เราให้ความหมายมันว่า "ปีศาสรวยเพื่อน"
แรกเริ่มในกลุ่มมีกันแปดคนคะ ไปไหนไปกัน สนุกสนานม้วนซื่น จนเวลาผ่านไปหนึ่งเทอม เพื่อนคนหนึ่งก็มาบอกว่าจะไม่เรียนที่นี้แล้ว ตอนแรกเพื่อนๆก็ไม่ยอมให้ออก แต่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่างที่เพื่อนบอกมา ในที่สุดก็ต้องยอมปล่อยเพื่อนไป เพื่อนคนนี้เราไม่ค่อยสนิทด้วยเท่าไหร่ ก็ไม่ค่อยอะไรมาก
พวกเราก็ยังใช้ชีวิตกันเหมือนเดิม จนมาถึงเทอมสอง เพื่อนอีกคนก็มาบอกว่าจะไปเรียนพยาบาลกับเพื่อนสมัยมธัยม ซึ่งคนนี้เราค้อนข้างสนิทพอสมควร
ตอนแรกเราก็น้อยใจ คิดไปต่างๆนาๆ แต่สุดท้ายก็คิดได้ว่านั้นมันเป็นอนาคตของเพื่อน อนาคตที่ดีกว่า วันที่เพื่อนคนนี้ไปเราเสียใจมากที่ไม่ได้แม้แต่ไปบอกลา เพราะความงี้เง่าของเราเอง และด้วยเหตุที่ว่าเรายังไม่อยากบอกลา เรายังรู้สึกว่าพุ่งนี้จะเจอกันเหมือนเดิม
ไว้แค่นี้ก่อนดึกล่ะ พุ่งนี้มีเรียนเช้าคะ
ต่อคะ พอเพื่อนคนนี้ไปเราก็เหลือกันแค่หกคน แล้วก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง คือ เริ่มรู้สึกว่าอยู่คนเดียว คือ