เวลาที่เราทุกข์ใจแล้วเราไม่สามารถหาคนที่จะรับฟังปัญหาของเราได้ แม้แต่เพื่อนสนิท หรือแฟน สถานะการณ์บางครั้งฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีใครเลยเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เหมือนต้องแบกปัญหา ภาระ ความทุกข์ไว้คนเดียวพูดกับใครไม่ได้ ถ้าทนกับมันไม่ได้จริงฉันก็ทำได้แค่เพียงร้องไห้คนเดียวบ้าง นั่งปรับทุกข์ตัวเองบ้าง ความทุกข์ของฉันที่มีส่วนใหญ่แล้วก็อาจจะเป็นเพราะฉันไม่พูดเพราะกลัวว่าปัญหานี้จะไปตกอยู่กับคนที่รับฟัง และบางครั้งฉันต้องการคนที่ร่วมแก้ปัญหากับฉัน ฉันก็รู้เหมือนคนๆนั้นไม่มีตัวตน หลายๆคนที่อ่านอาจจะคิดว่าฉันเพ้ออะไรก็แล้วแต่ แต่คุณจะมีวิธีไหนมั้ยที่ทำให้รู้สึกดีขึ้นเหมือนเจอกับความรู้สึกแบบนี้....
คุณเคยเป็นมั้ยที่เวลาทุกข์ใจอยากร้องไห้...อยากระบายแต่ไม่รู้ว่าจะพูดกับใครได้..แม้กระทั่งแฟน