▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ประเทศลาว
บันทึกนักเดินทาง
[SR] หนึ่งคน หนึ่งคันมอร์ไซค์ เข้าเที่ยวลาว
แยกจากพวกน้องๆ ออกเดินทางล่าฝัน มุ่งสู่ด่านสากลสะพานมิตรภาพแห่งที่ 3 นครพนม ที่ด่านนี้ไม่อนุญาตให้ขี่มอร์ไซค์ข้าม ถ้าอยากข้ามคุณต้องเอาขึ้นรถบรรทุกไป(ท่านใจดีแล้วนะ ที่ไม่ให้ผมแบกข้ามไป) ผมก็งงแสนงงกับเจ้าหน้าที่ เพราะด่านสากลไทยอื่นๆ ผมข้ามไม่เห็นมีปัญหาอะไร เจ้าหน้าที่ทางลาวก็บอก มาคนเดียว คันเดียว ก็เที่ยวทั่วประเทศลาวได้ จะออกด่านไหนก็แจ้งให้ชัดเจน ออกได้ทุกด่านที่เป็นด่านสากล แต่รถมอร์ไซค์(รถจักร)ที่จะเข้าลาวต้องมีซีซีเกิน 110 ซีซี แต่ทำไมด่านนี้บอกไม่ได้ลูกเดียว ไล่เราให้กลับท่าเดียว(คงเห็นเราเป็นเซราะกราวไบค์เก้อร์) แถมยังบอกว่าเราเมาเหล้า(ใจร้ายจังนะท่านรองผู้กำกับ) เราก็ได้แต่ขำ ฮึฮึในใจ อยากโมโหสวนกลับวัดใจจริงๆ "คนเมาเหล้า ขี่มอร์ไซค์มาคนเดียว มาคันเดียวเป็นร้อยกิโล แล้วจะไปต่ออีกเป็นพันกิโล นี่นะคนเมา" และขอขอบคุณเอกสารข้อตกลงสมัยรัฐบาลไหนก็ไม่รู้ที่ให้ผม สมัยนี้รัฐบาล คสช. เป็นประชาคมอาเซียนกันแล้ว..เย็นไว้ เย็นไว้ ไม่เป็นไร ข้ามด่านอื่นก็ได้ ไม่เห็นต้องง้อ ให้ท่านเก็บสะพานแห่งนี้ไว้ให้รถอื่นข้ามผ่านก็แล้วกัน. แต่เอ..เงินที่สร้าง เงินเดือนเจ้าหน้าที่ ก็เป็นเงินภาษีจากคนไทยจากภาษีรถไทย นี่หว่า..แต่ก็"ช่างมัน(ท่าน)เถอะ". คนที่ขอโทษก่อน คือคนกล้าหาญ คนที่อภัยก่อน คือคนเข้มแข็ง คนที่ลืมได้ก่อน คือคนที่มีความสุข "พระสอนไว้"
บิดฟอสซ่า 300 มาข้ามลาวที่ด่านบึงกาฬ ด่านนี้ช่างแตกต่างราวฟ้ากับดิน กับด่านที่นครพนม. ตม.- ศุลกากร พูดจามีอัธยาศัยดีมากๆ ผมขอแบบฟอร์มที่จะกรอกรายละเอียดของรถ เจ้าหน้าที่บอกว่าเดี๋ยวจะเขียนให้เอง ผมได้เขียนเฉพาะเอกสารออก-เข้าเมืองเท่านั้น แนะนำผมในหลายเรื่องเกี่ยวกับเมืองลาว พร้อมทั้งอวยพรให้ผมปลอดภัยและเที่ยวตามฝันให้สนุก...โอ้เทวดา พระเจ้าจ๊อด พระอะหล่า พระเยซู พระแม่มาลี ผีบ้าน ผีเมือง ภูตแม่น้ำโขง..เป็นบุญเซราะกราวไบค์เก้อร์จริงๆที่เจอข้าราชการในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวใจดีกับประชาชนที่นี่. เอารถลงแพอยู่แถวหน้าเพื่อขึ้นปากซัน ค่าแพขอเก็บสี่ร้อยบาท ผมบอก"คันบ่หยัย ขอหลุดแน" เขาเลยลดให้เหลือสามร้อยบาท ที่ด่านปากซันของลาว เจ้าหน้าที่ลาวพูดจาดี แนะนำดีทุกคน (สงสัยแอบนินทาผมแน่ว่า "คั่นเพินบ่กล้า เพินบ่บ้าคัก คือซิบ่มาผูเดียวดอกหวา") และยังถามเตือนผมว่า จะขี่รถออกจากลาวเข้าไทยที่ด่านไหนอีกด้วย
แวะกินข้าวที่ร้านแม่เพชร เมืองปากซัน ได้ทำบุญบริจาคทาน อุทิศให้พ่อแม่และน้องที่ล่วงลับ มีเพื่อนคุยมากมายละแวกนั้นทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ สาวแก่ แม่หม้าย พอเจอยาดองดอกฝิ่นกับเม็ดฝิ่นแห้ง ไปไหนไม่เป็นเลยผม ต้องหาที่นอนแถวใกล้ร้านนี้แหละ
ปากซัน แขวงบ่อลิคำไชย - โพนสะหวัน แขวงเชียงขวาง
เส้นทางนี้ เริ่มเข้าสู่โหมดที่ไม่คู่ควรกับเจ้าฟอสซ่าเลย
แวะไหว้พระขอพรที่วัดเพีย เมืองโพนสะหวัน วัดเก่แก่มากกว่า 700 ปี ที่ได้รับความเสียหายจากระเบิดในสงคราม