เล่าประสบการณ์สุดแสนจะบรรยายที่สวนหลวงร.9

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะครับแต่ผมขอสงวนวันเวลาไว้แต่เพิ่งผ่านมาไม่นานมานี้หรอกครับ

ญาติผมได้จัดงานแต่งที่ศาลากระโจมแตร ณ สวนหลวงร.9ครับ

และผมก็ไม่ทราบว่าศาลาี้มันอยู่ตรงไหน
ผมเจอทางเข้าหน้าสวนก็พุ่งตรงเข้าไปเลยครับ

แล้วก็พบว่ามีรถคันนึงรอเข้าอยู่
ผมจึงตัดสินใจเข้าซ้ายครับเพราะเห็นว่ามีพี่ยามอยู่อีกคน
มีรูปให้ชมครับ

สีฟ้าคือคันผม
สีแดงคือคันก่อนหน้า
สีดำคือรั้ว
สีน่ำตาลคือพี่ยามครับ

แล้วผมก็เปิดกระจกซ้ายถามยาม
(ในส่วนของวงเล็บคือสิ่งที่ผมคิด ณ ตอนนั้น)
ผม:ศาลากระโจมแตรไปทางไหนครับ
ยามชี้นิ้วไปทางขวา* ไปๆเสียตังก่อนเสียตังก่อน
ผมนี่ไม่ได้ฟังที่กูพูดเลยใช่ไหม) อ่าครับๆ
ยามคนขวา:มี4คน มาเดินเล่นใช่ไหมครับ
ผมผมและครอบครัวแต่งตัวชุดราตรีและเสื้อสูทก็แขวนอยู่หลังรถจนบังมองไม่เห็นผู้โดยสารแล้วนะ* ป่าวครับมางานแต่ง
ยามคนขวา:อ่องานแต่ง ศาลากระโจมแตรใช่ไหมครับ
ผม:ใช่ครับ
ยามคนขวา:ศาลากระโจมแตรต้องไปบับๆบุยๆกับๆกุยๆนะครับ *คือฟังไม่รู้เรื่องครับเขาพูดเร็วเกินไปเหมือนไม่ใช่nativeภาษาไทย*
ทั้งคันรถ: *เงียบ...*
พ่อผม:ศาลากระโจมแตรไปทางไหนครับ
และตอนนั้นเองก็มียามอีกคนนึงดูท่าทีจะให้ข้อมูลได้ครบเข้ามาพูดครับ
พี่ยาม:ศาลากระโจมแตรนะครับ ต้องกลับรถออกไปนะครับ แล้วไปเข้าทางประตูเฟื่องฟ้า บลาๆๆ *เขาก็ให้ข้อมูลครบเลยครับไม่ต้องถามเลยสักคำ*
แล้วผมก็ขับรถไปเข้างานแต่งได้ตรงเวลาพอดี

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนะครับทำให้ผมมีคำถามเกิดขึ้นครับ
1.สวนหลวงร.9เป็นสวนสาธารณะหรือสวนส่วนบุคคลกันแน่ครับ ทำไมต้องเก็บค่าเข้า แล้วค่าเข้าเอาไปบำรุงสวนหรือเปล่า
2.ยามมีกัน3คน ได้เรื่องอยู่คนเดียว ดีครับดี ผมจะได้มาสมัครงานที่นี่บ้าง อยู่เฉยๆได้เงินเดือนเหมือนกัน
*ขัดจังหวะนิดนึงครับ ผมเพิ่งทราบว่า ห้องน้ำแถวๆศาลากระโจมแตรต้องเสียค่าเข้าด้วย อันนี้ผมไม่ทราบมาก่อนเพราะพ่อผมเพิ่งมาบอกทีหลัง*
3.เสียค่าเข้าแล้วต้องเสียค่าห้องน้ำอีกหรอครับ
4.และผมอยากจะทราบด้วยว่าหน่วยงานใดพอจะช่วยได้หลังจากเกิดเหตุการณ์แบบนี้บ้างครับ

หากท่านมีคำถามหรือจุดไหนไม่เคลียผมจะมาตอบให้ได้ครับ