เราเพิ่งดู Reply 1988 จบเห็นกระทู้ในพันทิพเยอะมาก ทีมคนนั้น ทีมคนนี้ อ่านไม่รู้เรื่องเลยอะไรมันจะสนุกขนาดนั้น
สักพักมีเพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้ดูและอีกคนก็มาแนะนำให้ดูบอกว่า สนุก เป็นแนวครอบครัว แต่เราดูตัวละครแล้วมีแต่พวกแม่ๆ ป้าๆ ลุง เยอะเลยท่าทางจะน่ารำคาญ แถมการแต่งกายก็ดูโบราณเก๊าเก่า เลยปล่อยไว้อย่างนั้น ว่างๆค่อยดู
และวันว่างก็มาถึงเลยเปิดดูซัก 1 ตอน และก็ดูไปเรื่อยเรื่อยจนครบ 20 ตอนดูแบบที่อยากรู้ว่าใครคือสามี แต่ก็ไม่เข้ามาอ่านสปอยล์แม้แต่นิดเดียว ดูเองไปเรื่อยเรื่อยซึมซับกับมิตรภาพและความผูกพันของตัวละครทั้งหมดไปทุกๆตอน
แม่ๆป้าๆลุงๆที่เคยว่าดูน่ารำคาญในตอนแรกกลับเป็นกลุ่มเริ่ดที่สุดทำให้หัวเราะหนักมากในหลายๆตอน และชอบมากๆกับคุณแม่รามีรัน และเมื่อดูไปเรื่อยเรื่อยเราก็หลงรักลูกชายทั้งสองของคุณแม่รามีรันอย่างไม่รู้ตัว
พี่ใหญ่ คิมจองบง และน้องเล็ก คิมจองฮวัน
จองบงถึงแม้จะดูเป็นเด็กที่ไม่เอาไหนแต่ความจริงแล้ว เรารู้สึกว่าพี่จองบงเป็นเด็กดีมาก คุณแม่บอกอะไรก็เชื่อฟัง เป็นพ่อบ้านแทนแม่ได้ ทำงานได้ไม่เกี่ยง พูดจาก็สุภาพ สังเกตจากการเขียนจดหมายให้สาวพูดเพราะทุกคำ เห็นเงียบเงียบแต่มาแรงแซงหน้าใครไปก่อนเพื่อน มุมานะและตั้งใจอย่างถึงขีดสุดถ้าพี่ไม่ชนะพี่จะไม่เลิกเล่นเกมหรือเลิกเล่นรูบิค
ดูพี่จองบงแล้วมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกและจองบงก็เป็นคนที่รักน้องมากเวลาดูฉากพี่น้อง 2 คนนี้อยู่ด้วยกันรู้สึกประทับใจ ชอบฉากที่สองพี่น้องนอนดูดาวและขอพรให้กันและกันที่สุด
จองฮวัน ตอนแรกที่เปิดฉากเพื่อน 5 คนแล้วว่าไอ้นี่ดูธรรมดาไปจนถึงไม่หล่อก็ว่าได้ ตาตี๋ ปากก็หนา ดูพิลึก เมื่อดูไปเรื่อยเรื่อยความน่ารักของจองฮวันก็เปิดออกมาให้คนดูเห็นที่ละนิด จะว่าไปแล้วจองฮวันเป็นคนที่สื่อสารกับคนดูมากที่สุด เราได้เห็นมุมต่างๆที่น่ารักมากๆของจองฮวันหลายๆตอน เค้าเป็นคนที่รักเพื่อน รักพี่ชาย รักแม่ แอบรักนางเอก และทำให้คนดูอย่างเราตกหลุมรักจองฮวันขึ้นมาทันทีทุกครั้งที่เขาแอบยิ้มคนเดียว
ออกแนวนิ่ง พูดน้อยแต่แอบทำคนเดียวซะส่วนใหญ่ ซึ่งไอ้พฤติกรรมแอบๆทั้งหลายเนี่ยแหละมันทำให้คนดูอย่างเราเชียร์จองฮวันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ยิ่งตอนท้ายๆ เวลาเพื่อนๆรวมกันห้าคนทีไร เรานี่คอยจะมองหาแต่จองฮวัน 55
ตอนลาก่อนรักแรก เราว่าเป็นตอนที่เจ็บปวดสำหรับกองเชียร์อย่างเราแต่ก็จบ แบบแฟร์ๆดี ก็ไม่บอก ไม่กล่าว ไม่แสดงออก ก็ไม่มีใครรู้ จองฮวันก็ยอมรับ แถมที่น่ารักสุดสุดคือตอนที่แท็กไปหาที่ค่ายทหารแล้วก็นั่งกินข้าวด้วยกันจองฮวันก็บอกว่าให้จีบเลยไม่ต้องกลัวใครจะเสียใจ เท่ที่สุด
เราไม่เสียใจที่สุดท้ายแล้วสามีไม่ใช่จองฮวัน เพราะจากเรื่องราวทั้งหมด มันได้พิสูจน์แล้วว่าจองฮวัน เป็นตัวละครที่คนดูรักมากคนนึง เป็นเพื่อนที่ดี เป็นลูกและน้องชายที่น่ารัก รักเพื่อนรักครอบครัว ดูแล้วรู้สึกว่าเป็นคนที่อบอุ่นจริงๆ
อิจฉาที่คุณแม่รามีรันมีลูกชายที่น่ารักทั้ง 2 คนแบบนี้ คนนึงเป็นพ่อครัวโฮมคุ้กกิ้ง อีกคนเป็นทหารอากาศ เลี้ยงลูกมาได้ดีจริงๆ
สุดท้ายแล้วละครเรื่องนี้มีดีมากกว่าความรัก เรารู้สึกได้ถึงความอบอุ่น ความเอื้ออาทร ความผูกพันของเพื่อน ครอบครัวและเพื่อนบ้านมีต่อกัน เรารู้สึกโหยหาวัยเด็กที่เราน่าจะมีเพื่อนบ้านละแวกเดียวกันที่สนิทกันแบบนั้น มันคงเป็นเรื่องที่น่ายินดีไม่ใช่น้อย
ละครจบแล้วพร้อมๆกับความรู้สึกใจหาย แต่เมื่อไหร่ที่คิดถึงเราก็จะเอากลับมาเปิดดูอีก ฟังเพลงอีก ไม่น่าเชื่อว่าจากละครที่ไม่น่าดูในตอนแรกกลายเป็นหนึ่งในละครที่เราชอบมากและจะเป็น 1 ในลิสต์ที่เราดูแล้วต้องบอกต่อ
ปล. เราเชื่อลึกๆว่าถ้าในวันที่ด๊อกซอนมาหาจองฮวันแล้วถามว่าไปเดทได้ไหม วินาทีนั้นโมเมนต์นั้น ถ้าจองฮวันกล้าๆสักนิด จับด๊อกซอนมาจูบแล้วบอกว่า ไม่ให้ไป เราว่าแทคก็แทคเถอะ 555
หลงรักลูกชายทั้งสองของคุณแม่ รามีรัน Reply 1988
เราเพิ่งดู Reply 1988 จบเห็นกระทู้ในพันทิพเยอะมาก ทีมคนนั้น ทีมคนนี้ อ่านไม่รู้เรื่องเลยอะไรมันจะสนุกขนาดนั้น
สักพักมีเพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้ดูและอีกคนก็มาแนะนำให้ดูบอกว่า สนุก เป็นแนวครอบครัว แต่เราดูตัวละครแล้วมีแต่พวกแม่ๆ ป้าๆ ลุง เยอะเลยท่าทางจะน่ารำคาญ แถมการแต่งกายก็ดูโบราณเก๊าเก่า เลยปล่อยไว้อย่างนั้น ว่างๆค่อยดู
และวันว่างก็มาถึงเลยเปิดดูซัก 1 ตอน และก็ดูไปเรื่อยเรื่อยจนครบ 20 ตอนดูแบบที่อยากรู้ว่าใครคือสามี แต่ก็ไม่เข้ามาอ่านสปอยล์แม้แต่นิดเดียว ดูเองไปเรื่อยเรื่อยซึมซับกับมิตรภาพและความผูกพันของตัวละครทั้งหมดไปทุกๆตอน
แม่ๆป้าๆลุงๆที่เคยว่าดูน่ารำคาญในตอนแรกกลับเป็นกลุ่มเริ่ดที่สุดทำให้หัวเราะหนักมากในหลายๆตอน และชอบมากๆกับคุณแม่รามีรัน และเมื่อดูไปเรื่อยเรื่อยเราก็หลงรักลูกชายทั้งสองของคุณแม่รามีรันอย่างไม่รู้ตัว
พี่ใหญ่ คิมจองบง และน้องเล็ก คิมจองฮวัน
จองบงถึงแม้จะดูเป็นเด็กที่ไม่เอาไหนแต่ความจริงแล้ว เรารู้สึกว่าพี่จองบงเป็นเด็กดีมาก คุณแม่บอกอะไรก็เชื่อฟัง เป็นพ่อบ้านแทนแม่ได้ ทำงานได้ไม่เกี่ยง พูดจาก็สุภาพ สังเกตจากการเขียนจดหมายให้สาวพูดเพราะทุกคำ เห็นเงียบเงียบแต่มาแรงแซงหน้าใครไปก่อนเพื่อน มุมานะและตั้งใจอย่างถึงขีดสุดถ้าพี่ไม่ชนะพี่จะไม่เลิกเล่นเกมหรือเลิกเล่นรูบิค
ดูพี่จองบงแล้วมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกและจองบงก็เป็นคนที่รักน้องมากเวลาดูฉากพี่น้อง 2 คนนี้อยู่ด้วยกันรู้สึกประทับใจ ชอบฉากที่สองพี่น้องนอนดูดาวและขอพรให้กันและกันที่สุด
จองฮวัน ตอนแรกที่เปิดฉากเพื่อน 5 คนแล้วว่าไอ้นี่ดูธรรมดาไปจนถึงไม่หล่อก็ว่าได้ ตาตี๋ ปากก็หนา ดูพิลึก เมื่อดูไปเรื่อยเรื่อยความน่ารักของจองฮวันก็เปิดออกมาให้คนดูเห็นที่ละนิด จะว่าไปแล้วจองฮวันเป็นคนที่สื่อสารกับคนดูมากที่สุด เราได้เห็นมุมต่างๆที่น่ารักมากๆของจองฮวันหลายๆตอน เค้าเป็นคนที่รักเพื่อน รักพี่ชาย รักแม่ แอบรักนางเอก และทำให้คนดูอย่างเราตกหลุมรักจองฮวันขึ้นมาทันทีทุกครั้งที่เขาแอบยิ้มคนเดียว
ออกแนวนิ่ง พูดน้อยแต่แอบทำคนเดียวซะส่วนใหญ่ ซึ่งไอ้พฤติกรรมแอบๆทั้งหลายเนี่ยแหละมันทำให้คนดูอย่างเราเชียร์จองฮวันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ยิ่งตอนท้ายๆ เวลาเพื่อนๆรวมกันห้าคนทีไร เรานี่คอยจะมองหาแต่จองฮวัน 55
ตอนลาก่อนรักแรก เราว่าเป็นตอนที่เจ็บปวดสำหรับกองเชียร์อย่างเราแต่ก็จบ แบบแฟร์ๆดี ก็ไม่บอก ไม่กล่าว ไม่แสดงออก ก็ไม่มีใครรู้ จองฮวันก็ยอมรับ แถมที่น่ารักสุดสุดคือตอนที่แท็กไปหาที่ค่ายทหารแล้วก็นั่งกินข้าวด้วยกันจองฮวันก็บอกว่าให้จีบเลยไม่ต้องกลัวใครจะเสียใจ เท่ที่สุด
เราไม่เสียใจที่สุดท้ายแล้วสามีไม่ใช่จองฮวัน เพราะจากเรื่องราวทั้งหมด มันได้พิสูจน์แล้วว่าจองฮวัน เป็นตัวละครที่คนดูรักมากคนนึง เป็นเพื่อนที่ดี เป็นลูกและน้องชายที่น่ารัก รักเพื่อนรักครอบครัว ดูแล้วรู้สึกว่าเป็นคนที่อบอุ่นจริงๆ
อิจฉาที่คุณแม่รามีรันมีลูกชายที่น่ารักทั้ง 2 คนแบบนี้ คนนึงเป็นพ่อครัวโฮมคุ้กกิ้ง อีกคนเป็นทหารอากาศ เลี้ยงลูกมาได้ดีจริงๆ
สุดท้ายแล้วละครเรื่องนี้มีดีมากกว่าความรัก เรารู้สึกได้ถึงความอบอุ่น ความเอื้ออาทร ความผูกพันของเพื่อน ครอบครัวและเพื่อนบ้านมีต่อกัน เรารู้สึกโหยหาวัยเด็กที่เราน่าจะมีเพื่อนบ้านละแวกเดียวกันที่สนิทกันแบบนั้น มันคงเป็นเรื่องที่น่ายินดีไม่ใช่น้อย
ละครจบแล้วพร้อมๆกับความรู้สึกใจหาย แต่เมื่อไหร่ที่คิดถึงเราก็จะเอากลับมาเปิดดูอีก ฟังเพลงอีก ไม่น่าเชื่อว่าจากละครที่ไม่น่าดูในตอนแรกกลายเป็นหนึ่งในละครที่เราชอบมากและจะเป็น 1 ในลิสต์ที่เราดูแล้วต้องบอกต่อ
ปล. เราเชื่อลึกๆว่าถ้าในวันที่ด๊อกซอนมาหาจองฮวันแล้วถามว่าไปเดทได้ไหม วินาทีนั้นโมเมนต์นั้น ถ้าจองฮวันกล้าๆสักนิด จับด๊อกซอนมาจูบแล้วบอกว่า ไม่ให้ไป เราว่าแทคก็แทคเถอะ 555