กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของกระผมครับ ผิดพลาดประการใดก็ขอให้ตั้งสติแล้วมองหาเชือกที่มีแข็งแรงสูง เดินไปใต้ไม้ที่สูงพอประมาณ เหนื่อยหน่อยแต่ก็สู้ๆนะครับ
เข้าเรื่องเลยแล้วกันนน...
หวัดดีครับผมเป็นนักศึกษานึงอยู่มอที่มีอุโมงค์ต้นไม้ที่สวยงามมากๆเบยยยยย (ไม่อยากจะบอกจริมๆว่าเป็นจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย) ผมเป็นคนหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ สูงมั้ง ขาวไม่มากกก เกาหลีนิดๆ (อันยองครับ)
เรามาเข้าเนื้อหากันเลยนะครับ...
chapter1: intro
คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นคนที่ชอบหิวดึกๆ เลยไป 7 ที่หลังมอ(ประตู4 ไงจำไม่ได้หรอ) แล้วผมได้ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งเขายื่นอยู่ใน 7 ครับ เธอคนที่มีรูปร่างหน้าตาที่ดีเลยทีเดียวดีจริงไม่มโน ตัวเล็ก ดัดฟัน ผมยาว หน้าเทามาเลยครับ(555หน้าเทาล้อเล่นนะ) มองไปเห็นครั้งก็คิดในใจเลยว่าใช่ต้องใช่แน่ๆมันเป็นอะไรที่พูดยากต้องให้เธอแก้
อาจจะหาว่าโรคจิตก็ได้ แต่ผมก็เดินเข้าไปโดยไม่ลังเลเพื่อจะไปดูหนังหน้าเป็นให้ชัดมากกที่สุด เสียงแรกที่ยินเมื่อก้าวเข้าไปในประตู "ตื้อตึง" ตามด้วยเสียงเล็กๆของผู้หญิงคนนึง "all cafe สวัสดีคะ" ผมนิอดยิมตรงมุมปากไม่ได้เลยย เข้าเรื่องต่อเลยนะครับ จบครับ....จบจริงๆ ไม่ได้ทำอะไรเลยยยยย เศร้าแรงงงงง เฟสอยู่ไหน? ไม่มี!
chapter2 : ออกค้นหา
กลับถึงห้องแค่นั้นแหละ ผมต้องทำไง? หาสิ จากกที่แหล่งข้อมูลที่ผมมีโชคดีที่น้องเขาได้สวมใส่เสื้อตัวใหญ่ๆ หนาๆ มีหมวกข้างหลัง เข้ามอมาต้องซื้อ ใครไม่ซื้อแปลว่าตังไม่พอ ถถถ มันเป็นเสื้อที่คุณก็รู้ว่าใคร ใครก็ใส่กัน มีทุกรุ่น รุ่นล่ะแบบไม่ซ้ำกัน พอดีตาของผมได้เหลือบไปเห็น#22 เท่านั้นแหละก็ถือว่าได้ข้อมูลที่ดีกลับมา ผมเริ่มต้นหาเฟสที่กลุ่มกลุ่มนึงเป็นกลุ่มที่รวมผู้คนจำนวนมากมายยหลายภูมิภาค ก็เกือบๆ 10000 ใช่ครับ หมื่นคน !!!!
ใช่ครับตาแฉะ หมดไปเยอะครับกับ all cafe หานานมากจำไม่ได้ว่านานแค่ไหน แต่!!! สุดท้ายก็ว่างเปล่า หนาวๆเหงาๆเหมือนเดิม ไม่ใช่ว่าผมไม่พยายามนะครับ ผมทำแล้ว ลองแล้ว หมื่นกว่าาาาาคน! ไม่เจอ!!!! หาไปเทอมนึงเต็มๆ สามเดือนของตรู
chapter3 : แต่เราก็หากันจนเจอออ
หลังจากสามเดือนออกค้นหาาา อยู่ดีดี๊....เพื่อนก็บอกว่า "วาร์ปมั้ยเพื่อนนนนน" (ใช้ในเวลาส่งเฟสสาวๆให้เพื่อนๆที่หิวโหย) ใช่ครับ! เจอแบบงงๆ เอาสามเดือนตรูคืนมาาาา ได้มาแล้วววทำไรล่ะ ส่องเข้าไป ดูให้รู้ว่าใช่ต้องใช่แน่ๆมันเป็นอะไรที่พูดยากต้องให้เธอแก้
ด้วยอาการณ์หิวโหย และอิดโรยยของเจ้าของกระทู้เองงง มือสั่นกดลั่นไปที่ตุ้มแอดเฟรน... รอเกือบวันครับ ในที่สุด.....ในที่สุด....ในที่สุด การแจ้งเตือนก็เด้งขึ้นมาาาาา ดีใจกว่า
นี่แหละครับ... ผมควรไปต่อหรือพอแค่นี้ครับ? สำหรับกระทู้นี้ (ขอความเห้ฯชาวเน็ตด้วยครับ)
ไม่ได้สปอยยยย แต่ตอนต่อไปเด็ดมากกกก นี้แค่เริ่มต้น...
ไปต่อ หรือ พอแค่นี้ ?
หวัดดีครับผมเป็นนักศึกษานึงอยู่มอที่มีอุโมงค์ต้นไม้ที่สวยงามมากๆเบยยยยย (ไม่อยากจะบอกจริมๆว่าเป็นจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย) ผมเป็นคนหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ สูงมั้ง ขาวไม่มากกก เกาหลีนิดๆ (อันยองครับ)
chapter1: intro
คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นคนที่ชอบหิวดึกๆ เลยไป 7 ที่หลังมอ(ประตู4 ไงจำไม่ได้หรอ) แล้วผมได้ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งเขายื่นอยู่ใน 7 ครับ เธอคนที่มีรูปร่างหน้าตาที่ดีเลยทีเดียวดีจริงไม่มโน ตัวเล็ก ดัดฟัน ผมยาว หน้าเทามาเลยครับ(555หน้าเทาล้อเล่นนะ) มองไปเห็นครั้งก็คิดในใจเลยว่าใช่ต้องใช่แน่ๆมันเป็นอะไรที่พูดยากต้องให้เธอแก้
chapter2 : ออกค้นหา
กลับถึงห้องแค่นั้นแหละ ผมต้องทำไง? หาสิ จากกที่แหล่งข้อมูลที่ผมมีโชคดีที่น้องเขาได้สวมใส่เสื้อตัวใหญ่ๆ หนาๆ มีหมวกข้างหลัง เข้ามอมาต้องซื้อ ใครไม่ซื้อแปลว่าตังไม่พอ ถถถ มันเป็นเสื้อที่คุณก็รู้ว่าใคร ใครก็ใส่กัน มีทุกรุ่น รุ่นล่ะแบบไม่ซ้ำกัน พอดีตาของผมได้เหลือบไปเห็น#22 เท่านั้นแหละก็ถือว่าได้ข้อมูลที่ดีกลับมา ผมเริ่มต้นหาเฟสที่กลุ่มกลุ่มนึงเป็นกลุ่มที่รวมผู้คนจำนวนมากมายยหลายภูมิภาค ก็เกือบๆ 10000 ใช่ครับ หมื่นคน !!!!
ใช่ครับตาแฉะ หมดไปเยอะครับกับ all cafe หานานมากจำไม่ได้ว่านานแค่ไหน แต่!!! สุดท้ายก็ว่างเปล่า หนาวๆเหงาๆเหมือนเดิม ไม่ใช่ว่าผมไม่พยายามนะครับ ผมทำแล้ว ลองแล้ว หมื่นกว่าาาาาคน! ไม่เจอ!!!! หาไปเทอมนึงเต็มๆ สามเดือนของตรู
chapter3 : แต่เราก็หากันจนเจอออ
หลังจากสามเดือนออกค้นหาาา อยู่ดีดี๊....เพื่อนก็บอกว่า "วาร์ปมั้ยเพื่อนนนนน" (ใช้ในเวลาส่งเฟสสาวๆให้เพื่อนๆที่หิวโหย) ใช่ครับ! เจอแบบงงๆ เอาสามเดือนตรูคืนมาาาา ได้มาแล้วววทำไรล่ะ ส่องเข้าไป ดูให้รู้ว่าใช่ต้องใช่แน่ๆมันเป็นอะไรที่พูดยากต้องให้เธอแก้
นี่แหละครับ... ผมควรไปต่อหรือพอแค่นี้ครับ? สำหรับกระทู้นี้ (ขอความเห้ฯชาวเน็ตด้วยครับ)
ไม่ได้สปอยยยย แต่ตอนต่อไปเด็ดมากกกก นี้แค่เริ่มต้น...