งอนแล้วก็ง้อ ง้อแล้วก็งอน

๏ อันความรักมักคล้ายฟันกับลิ้น
เมื่อยามกินลิ้มรสอร่อยเหาะ
แต่ยามว่างวุ่นมาพาทะเลาะ
ฟันจะเฉาะฉีกสิ้นนะลิ้นนา

๏ แม้นเธองอนงอนมาฉันจะง้อ
ไม่รีรอคลอเคลียนะเมียจ๋า
เป็นผัวหนุ่มทุ่มเททุกเวลา
ลองหลับตามาคิดมาคุยกัน

๏ เธอหน้าหมองหมองได้ฉันให้หมอง
แต่ถ้ามองมองใครมิใช่ฉัน
จากหน้าหมองหมองตรองจะม่องพลัน
ใจฉันนั้นมันจะขาดอยู่รอนรอน

๏ โอ๋เมียฉันหันหนีสุดที่รัก
อย่าเพิ่งชักมีดขึงหรือดึงศร
แค่เย้าหยอกหลอกเล่นเป็นคำกลอน
แล้วจะนอนนิ่งเงียบอย่างเรียบร้อย