เหงา... แต่บางทีก็สบายใจ

ปกติเป็นคนโลกส่วนตัวสูงครับ แล้วช่วงนี้สอบด้วย ก็อยากอยู่คนเดียว คือมันก็เครียดๆเรื่องเรียน เรื่องสอบอะครับ เพื่อนชวนไปอ่านหนังสือแต่ไปอ่านหอเพื่อน ผมไม่ค่อยชอบ เพราะผมรู้สึกว่าไม่ค่อยได้อ่านเท่าไหร่และเราก็ไม่เก่งเหมือนเพื่อน ต้องพยายามเยอะกว่า

มีเพื่อนคนนึงชวนไปอ่านที่หอสมุด ผมเป็นคนที่ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวไม่ก็กับเพื่อนแค่ 2-3 คน แต่ชอบไปอยู่ในที่ๆคนเยอะๆ เช่น ไปเดินห้างบ้าง สวนสาธารณะบ้าง แล้วพอมาเจอกับหอสมุด ก็ติดใจขึ้นมาทันที(จริงๆก็อยากมาคนเดียวนานแล้วแต่ก็ขี้เกียจ 555+) อีกอย่างที่หอสมุดมีที่นั่งและแอร์ สบายกว่าที่หอเพื่อนอีกครับ ไม่ปวดหลัง เงียบด้วย แล้วก็ชอบไปอ่านหนังสือคนเดียวครับ ชอบที่ได้เห็นคนอื่นอ่านเหมือนกัน มันทำให้เรามีกำลังใจ เหมือนมีเพื่อนอ่านไปด้วยกัน มีคนพยายามไปกับเรา แล้วก็รู้สึกว่าได้จดจ่อกับหนังสือมากกว่าไปอ่านหอเพื่อนหรืออ่านคนเดียวครับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อีกอย่างคือไปหาอาหารตาจากคณะอื่น 555+

แต่ตัวผมก็รู้สึกว่าตัวเองเหงานะ แต่ถ้าเราไปอยู่ในที่ๆมีคนอยู่คนเดียวแบบเราและอยู่ในที่ๆมีคนมาก (พูดง่ายๆคือตัวใครตัวมัน กลุ่มใครกลุ่มมัน แต่ก็พูดคุยกันได้) ผมก็รู้สึกว่าบางทีการอยู่คนเดียวมันก็ดีนะสบายใจตรงที่ผมไม่ต้องไปทำตามใจใคร ผมก็รู้สึกชอบนะ  เลยคิดว่า ถ้าเหงาอย่าอยู่คนเดียว ออกไปข้างนอก ไปเจอผู้คนบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ไปในที่ๆคนมีคู่หรือคนเป็นกลุ่มเขาไปกันเพราะบางทีเหมือนตอกย้ำความเหงาเข้าไปอีก แต่ลองไปในที่ๆมีคนแบบเราดูมั่ง เราจะได้คิดว่า "อย่างน้อยก็มีเขาเหงาเป็นเพื่อนเรานะ"

แต่สุดท้ายผมก็เหงาอยู่ดี แต่ก็มีคนชวนคุยอะครับ แต่ผมก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยอยากตอบ (ไม่มีอะไรมาบ่นเฉยๆครับ 555+) ผมเคยถามเพื่อนคนนึง เขาบอกว่าไม่แปลก เพราะเขาก็ชอบไปอ่านหนังสือที่หอสมุดคนเดียวเหมือนกัน มันทำให้จดจ่อกับหนังสือมากว่า เดี๋ยวผมก็จะไปนั่งอ่านแล้ว อิอิ รู้สึกมีแรงบันดาลใจ รู้สึกว่าที่แม่ด่าว่าทำไมไม่อ่านหนังสือ เราพิสูจน์ให้ท่านเห็นแล้ว ว่าเราทำได้นะ (หรา) บางทีก็หวังว่าจะพบรักที่หอสมุดนะ คงฟินไปอีกแบบนึง[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ (บางคนคงอ่านมาคงบอกว่าทำไมผมแรด จริงๆแล้วผมแรดเงียบ...ไม่ใช่และ 555+)

แล้วมีใครเป็นเหมือนผมบ้างไหมครับ ???