คือ ผมมีเเฟนอยุ่คนนึง คบกันได้ไม่นานมานี้เอง เธอนิสัยดี น่ารัก สวยโอเค เเต่เธอเป็นจำพวก เบื่ออะไรง่ายมากกก เเละ นิสัยก็เดาทางยากเหมือนกัน อารมเข้าๆออกๆ หรือ ทำอะไรที่ทำให้ความรู้สึกผมมัน หวั่นๆ คือผมกลัวจะเสียเธอไปเพราะเธออาจจะเบื่อตัวผม ตัวผมก็ไม่ได้ดีอะไรหนักหรอกครับ เเต่นานๆทีครั้งนึงเจอคนที่ พอเข้าใจ คุยถูกคอ
เเต่นั้นล่ะฮ่ะ ทีผม หวั่นเจอคนที่ดี ไม่อยากเสียไป ผมรักเธอมาก อีกอย่างก็ชอบมานานก็ได้คบสักที ไม่อยากเสียเธอไปจริงๆ เเต่ก็ไม่เเน่วันนึง วันนั้นมาถึง
อยากตั้งรับวันนั้นมากวันที่ หลายๆอย่างๆมัน ทวีคูณขึ้นมาเรื่อยๆ จนอยู่ไปนานๆจนถึงจุดหัก ในหัวใจ เธออาจจะไม่รู้สึกอะไรก็ได้
เเต่ผมนี้สิ ขนาดพึ่งเริ่มต้น ใจมันก็เริ่มเปราะเเล้วล่ะ กลัวๆจริง
คือผม หนักใจคิดมาก ไปหน่อย
เเต่นั้นล่ะฮ่ะ ทีผม หวั่นเจอคนที่ดี ไม่อยากเสียไป ผมรักเธอมาก อีกอย่างก็ชอบมานานก็ได้คบสักที ไม่อยากเสียเธอไปจริงๆ เเต่ก็ไม่เเน่วันนึง วันนั้นมาถึง
อยากตั้งรับวันนั้นมากวันที่ หลายๆอย่างๆมัน ทวีคูณขึ้นมาเรื่อยๆ จนอยู่ไปนานๆจนถึงจุดหัก ในหัวใจ เธออาจจะไม่รู้สึกอะไรก็ได้
เเต่ผมนี้สิ ขนาดพึ่งเริ่มต้น ใจมันก็เริ่มเปราะเเล้วล่ะ กลัวๆจริง