ความรักที่ผิดศีลธรรม

สวัสดีค่ะ    ตอนนี้เราทุกข์ใจมากจากการกระทำที่เห็นแก่ตัวของตัวเองจริงๆแล้วทุกปัญหาย่อมมีทางออกของมันเองและตัวเราเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าควรจะทำยังไงเพียงแต่ต้องการความเห็นข้างมากในการช่วยตัดสินใจเท่านั้นเอง    จึงได้ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนค่ะแต่เลิกกันบ่อยมากแต่ก็กลับมาหากันบ่อยเป็นอย่างนี้ซ้ำๆซากๆจนระบุสถานะไม่ได้แล้วว่าเป็นอะไรกัน   ส่วนตัวผู้ชายเองก็ยอมรับค่ะว่าไม่ได้รักเราแล้วแต่มันยังผูกพันแค่เท่านั้นเองส่วนเรายังรักเขาค่ะรักมากและไม่เคยเปลี่ยนใจเรายอมทำทุกอย่างทุกทางเพื่อให้ได้อยู่กับเค้าไม่ว่าจะเป็นอะไรกันก็ตามแค่มีเค้าอยู่ข้างๆเราก็มีความสุขไปวันๆแล้วถึงแม้บางครั้งมันจะทุกข์บ้างเพราะความไม่ชัดเจนของสถานะที่เราเป็นอยู่และเราก็รู้ทั้งรู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่ได้รักเราแล้ว  แต่เรื่องนี้ควรจะจบที่เราสองคนมันควรจะเป็นปัญหาของเราสองคนแต่ไม่ใช่อย่างนั้นเมื่อมีผู้ชายอีกคนนึงเข้ามาในชีวิตเราและเขาก็มีแฟนอยู่แล้ว   ผู้ชายคนนี้ดีกับเราทุกอย่างเอาอกเอาใจมารับมาส่งสปอร์ตมากสุภาพบุรุษมากด้วย(เราเคยเมาแล้วไปนอนห้องเขาแต่เขาไม่ได้ล่วงเกินอะไรเราเลยทั้งๆที่มีโอกาสตั้งหลายครั้ง)ผู้ชายคนนี้รู้ทั้งรู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้วแล้วพวกเขาก็รู้จักกันด้วยเพียงแต่ไม่สนิทเพราะเรียนคนละเอกแต่คณะเดียวกัน  บ่อยครั้งที่เรามีปัญหากับแฟนบ้างน้อยใจแฟนบ้างเราก็มักจะไปดื่มกับผู้ชายคนนี้แต่ไม่เคยมีอะไรกันเลยจนกระทั่งวันนึงที่เราควบคุมอารมณ์ไม่ได้มีอะไรกับเค้าไป หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้เรายอมรับว่าบางครั้งที่อยู่กับเขาเรามีความสุขบ้างแต่มันก็แสนจะทุกข์เหลือเกินลึกๆในใจเราเราไม่เพียงแต่ทำผิดต่อคนรักไม่เพียงแต่ทำผิดต่อแฟนของผู้ชายคนนี้ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยแต่เรายังทำผิดต่อผู้ชายคนนี้ด้วยเรารู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเราแต่เราแค่รู้สึกดีไม่ได้รักเขาเลยเพราะในใจเรามีแต่แฟนคนเดียวเท่านั้นและคิดว่าคงไม่มีทางรักผู้ชายคนนี้ได้    มันจึงเป็นเรื่องที่เราสับสนวุ่นวายใจเหลือเกินจากการะทำโง่ๆเห็นแก่ตัวเพียงแค่หาคนแก้เหงาเวลาเรามีปัญหากับแฟนและตอนนี้เรารู้สึกแย่มากอยากหนีปัญหาแต่ก็หนีไม่ได้เราควรจะทำยังไงต่อไปดีคะถ้าเกิดว่าผู้ชายคนนี้จริงจังกับเราจริงๆแล้วแฟนเขาล่ะ   เราไม่อยากทำร้ายผู้หญิงคนนั้นแค่นี้เราก็รู้สึกผิดบาปในใจมากแล้ว    ขอบคุณที่รับฟังปัญหาของเราค่ะ