หน้าเปิด
เปิดตอน เหล่านักเรียนกำลังจะกลับญี่ปุ่นหลังจากทัศนศึกษาจบลง พวกมิกิที่กำลังรอในเลาจ์ของสนามบินก็เห็นเครื่อง airbus-380 เครื่องบินสองชั้นรุ่นใหม่ที่จะนั่งกลับพอดีก็ตื่นเต้นนิดหน่อย แต่ไม่ใช่กับคนๆหนึ่งที่ยิ่งเห็นแบบนี้กลับยิ่งหน้าซีดเหงื่อตกจนถอนหายใจเลยทีเดียว ฮินะ นั้นเอง
พอมิกิเห็นฮินะถอนหายใจก็เลยพูดแซวฮินะใหญ่ บอกว่ากลัวเครื่องบินงั้นเหรอ กลัวจนจะร้องไห้เลยเหรอ ริกะยังมาเสริมอีกว่ากลัวเครื่องจะตกงั้นเหรอ ฮินะบอกให้ทั้งสองคนเงียบไปเลย ยอมรับตรงๆเลยว่ากลัวแต่ก็บอกผิดเหรอไง แถมยังอ้างถึงประวัติศาสตร์มนุษย์ บอกว่ามนุษย์โบราณเกิดที่แอฟริกา แต่ก็ไม่ต้องใช้พาหนะใดๆช่วยก็เดินทางไปยังยุโรปและเอเซียได้ แถมยังสร้างการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่โดยการเดินทางไปสุดแดนรัสเซียข้ามไปจนถึงแคนาดาและอเมริกาได้เลย....
ฮินะ: นั้นหมายความว่า.... ฉันก็กลับญี่ปุ่นได้โดยไม่ต้องขึ้นเครื่องไงล่ะ
พวกมิกิ: (แล้วจะใช้เวลาขนาดไหนกัน!?)
พวกมิกิบอกแต่เจ้านี้ช่วยทำให้พวกเรากลับถึงได้ใน 13 ชั่วโมงเองนะ แต่ฮินะบอกเธอจะยอมว่ายน้ำดีกว่านั่งเจ้านั้น 13 ชั่วโมง จิฮารุที่อยู่ใกล้ๆก็ยังพูดเลยว่าฮินะไม่เปลี่ยนเลย ไอกะบอกนั้นก็แค่ทำให้ชวนขำเวลาก่อนขึ้นเครื่องนั้นแหละ แต่จิฮารุก็คิดว่าการทัศนศึกษาจบแล้วสินะ มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเลย ไอกะเห็นด้วยว่าแต่ปัญหาก็เยอะด้วยนะ จิฮารุเลยถามว่าไอกะประทับใจอะไรสุดๆบ้าง ไอกะก็ยิ้มและบอกว่า... พวกแมลงที่ตายได้จากการหวด จิฮารุถึงกับคิดเลยว่าไอกะจำเรื่องนั้นไม่ลืมเลยสินะ
แล้วก็ถึงเวลาประกาศขึ้นเครื่อง ทุกคนก็เริ่มเดินไปขึ้นเครื่องโดยได้นั่งชั้น Business กัน ฮายาเตะเองก็ถามนางิว่าคงไม่แคบไปสำหรับนางิใช่ไหม แต่นางิบอกจะกว้างหรือแคบไม่เกี่ยว ตื่นมาก็ถึงพอดีแล้ว แล้วตอนนั้นฮายาเตะก็รู้สึกอะไรแปลกๆข้างหลังเลยหันไปดู ก็เห็นฮินะที่กำลังเดิน..... เดินแบบขยับขาทีละครึ่งก้าวแบบไม่ยกขาราวกับหนอนที่ค่อยๆกระดืบไปบนพื้น จนฮายาเตะพูดเลยว่าจะเดินช้ายังไงก็ต้องขึ้นเครื่องอยู่ดีนะ ฮินะโวยบอกให้เงียบไปเลยบอกรู้อยู่แล้วน่า ฮายาเตะเลยอาสาพาไปเร็วๆให้จนฮินะบอกให้รอเดี๋ยวเลย เธอยังไม่พร้อม
ในที่สุดฮินะก็มาถึงที่นั่งจนได้ แต่เล่นเอาซะหมดแรงเลยทีเดียวจนฮายาเตะถามเลยว่าไหวไหม ฮินะก็พูดแบบหมดแรงเหมือนคนใกล้ตายบอกให้ช่วยหน่อย บอกตัวเธอขยับตัวไม่ไหวแล้ว ฮายาเตะก็เข้าใจบอกจะช่วยเตรียมของที่จะช่วยให้ฮินะหลับก็แล้วกัน และก็ขออนุญาตินางิ แต่ฮายาเตะยังไม่ทันพูดขอนางิก็รู้ทันทีและบอกให้ฮายาเตะไปดูแลฮินะดีกว่า ฮินะก็ตัวสั่นถามเลยว่ามียาสลบไหม หรือจะให้ฮายาเตะต่อยเธอให้หลับดี ฮายาเตะบอกเกรงใจเลย
ถึงเวลาเครื่องออก นางิพูดกับฮายาเตะบอกทัศนศึกษาเริ่มที่ภูเขาหิมะไปป่าและลาสเวกัส บอกทุกอย่างสนุกจริงๆ ก็ในที่สุดก็จบแล้ว จากนี้ก็วันเกิดฮายาเตะ แล้วก็ของเธอ และก็...
นางิ: วันคริสมาสต์อีกครั้ง
ฮายาเตะ: นั่นสินะครับ
หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมง ตอนนี้ท้องฟ้ามืดแล้ว ทุกคนต่างกำลังหลับ แต่ฮายาเตะกำลังเดินเล่นอยู่ภายในเครื่องและมองออกไปที่ท้องฟ้านอกหน้าต่างอยู่คนเดียว จนกระทั้งฮินะเข้ามาทัก ฮายาเตะถามฮินะไม่เป็นไรแล้วเหรอ ฮินะบอกพออยู่บนฟ้ามันก็อีกเรื่องแล้ว ฮายาเตะเลยถามงั้นเอากาแฟไหม บอกเลาจ์บนเครื่องมีเครื่องดื่มดีๆเพียบเลย ฮินะเลยขอสักแก้ว แล้วฮายาเตะก็บอกรู้สึกได้บังเอิญคุยกับฮินะมาตลอดเลย ฮินะบอกทัศนศึกษานี้ก็เหมือนความวุ่นวายอีกอย่างนั้นแหละ แต่ฮายาเตะบอกนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะสนุกด้วยกัน บอกสงสัยว่าเรื่องแบบนี้จะมีอีกรึเปล่า ฮินะบอกฮายาเตะจะอ่อนไหวไปรึเปล่า
ฮินะบอกฮายาเตะกับพี่เธอควรจะดีใจให้มากกว่านี้สิ หนี้ของฮายาเตะก็หมดแล้ว ตอนนี้ฮายาเตะเป็นอิสระ จะสามารถคบหาใครก็ได้แล้ว หรือจะเลิกเป็นพ่อบ้านก็ได้ ตอนนี้ฮายาเตะได้ชีวิตของตัวเองคืนแล้ว ฮินะจึงแสดงความยินดีและบอกพอกลับถึงญี่ปุ่นฮายาเตะก็จะได้เริ่มชีวิตใหม่แล้ว ฮายาเตะขอบคุณแต่ก็คิดถึงชีวิตใหม่ต่อจากนี้ที่กำลังรอเขาอยู่
ในตอนนี้การเดินทางอันยาวนานจบแล้ว ก่อนหน้านี้มิโคโตะได้บอกถึงเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งกับฮายาเตะ มณีราชาทั้งสามอันที่ฮายาเตะได้มา มิคาโดะ และฮิเมงามิ จุดสิ้นสุดกำลังจะเริ่ม
จบตอน จบภาคการทัศนศึกษา
[Spoil] Hayate no Gotoku! - 521
เปิดตอน เหล่านักเรียนกำลังจะกลับญี่ปุ่นหลังจากทัศนศึกษาจบลง พวกมิกิที่กำลังรอในเลาจ์ของสนามบินก็เห็นเครื่อง airbus-380 เครื่องบินสองชั้นรุ่นใหม่ที่จะนั่งกลับพอดีก็ตื่นเต้นนิดหน่อย แต่ไม่ใช่กับคนๆหนึ่งที่ยิ่งเห็นแบบนี้กลับยิ่งหน้าซีดเหงื่อตกจนถอนหายใจเลยทีเดียว ฮินะ นั้นเอง
พอมิกิเห็นฮินะถอนหายใจก็เลยพูดแซวฮินะใหญ่ บอกว่ากลัวเครื่องบินงั้นเหรอ กลัวจนจะร้องไห้เลยเหรอ ริกะยังมาเสริมอีกว่ากลัวเครื่องจะตกงั้นเหรอ ฮินะบอกให้ทั้งสองคนเงียบไปเลย ยอมรับตรงๆเลยว่ากลัวแต่ก็บอกผิดเหรอไง แถมยังอ้างถึงประวัติศาสตร์มนุษย์ บอกว่ามนุษย์โบราณเกิดที่แอฟริกา แต่ก็ไม่ต้องใช้พาหนะใดๆช่วยก็เดินทางไปยังยุโรปและเอเซียได้ แถมยังสร้างการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่โดยการเดินทางไปสุดแดนรัสเซียข้ามไปจนถึงแคนาดาและอเมริกาได้เลย....
ฮินะ: นั้นหมายความว่า.... ฉันก็กลับญี่ปุ่นได้โดยไม่ต้องขึ้นเครื่องไงล่ะ
พวกมิกิ: (แล้วจะใช้เวลาขนาดไหนกัน!?)
พวกมิกิบอกแต่เจ้านี้ช่วยทำให้พวกเรากลับถึงได้ใน 13 ชั่วโมงเองนะ แต่ฮินะบอกเธอจะยอมว่ายน้ำดีกว่านั่งเจ้านั้น 13 ชั่วโมง จิฮารุที่อยู่ใกล้ๆก็ยังพูดเลยว่าฮินะไม่เปลี่ยนเลย ไอกะบอกนั้นก็แค่ทำให้ชวนขำเวลาก่อนขึ้นเครื่องนั้นแหละ แต่จิฮารุก็คิดว่าการทัศนศึกษาจบแล้วสินะ มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเลย ไอกะเห็นด้วยว่าแต่ปัญหาก็เยอะด้วยนะ จิฮารุเลยถามว่าไอกะประทับใจอะไรสุดๆบ้าง ไอกะก็ยิ้มและบอกว่า... พวกแมลงที่ตายได้จากการหวด จิฮารุถึงกับคิดเลยว่าไอกะจำเรื่องนั้นไม่ลืมเลยสินะ
แล้วก็ถึงเวลาประกาศขึ้นเครื่อง ทุกคนก็เริ่มเดินไปขึ้นเครื่องโดยได้นั่งชั้น Business กัน ฮายาเตะเองก็ถามนางิว่าคงไม่แคบไปสำหรับนางิใช่ไหม แต่นางิบอกจะกว้างหรือแคบไม่เกี่ยว ตื่นมาก็ถึงพอดีแล้ว แล้วตอนนั้นฮายาเตะก็รู้สึกอะไรแปลกๆข้างหลังเลยหันไปดู ก็เห็นฮินะที่กำลังเดิน..... เดินแบบขยับขาทีละครึ่งก้าวแบบไม่ยกขาราวกับหนอนที่ค่อยๆกระดืบไปบนพื้น จนฮายาเตะพูดเลยว่าจะเดินช้ายังไงก็ต้องขึ้นเครื่องอยู่ดีนะ ฮินะโวยบอกให้เงียบไปเลยบอกรู้อยู่แล้วน่า ฮายาเตะเลยอาสาพาไปเร็วๆให้จนฮินะบอกให้รอเดี๋ยวเลย เธอยังไม่พร้อม
ในที่สุดฮินะก็มาถึงที่นั่งจนได้ แต่เล่นเอาซะหมดแรงเลยทีเดียวจนฮายาเตะถามเลยว่าไหวไหม ฮินะก็พูดแบบหมดแรงเหมือนคนใกล้ตายบอกให้ช่วยหน่อย บอกตัวเธอขยับตัวไม่ไหวแล้ว ฮายาเตะก็เข้าใจบอกจะช่วยเตรียมของที่จะช่วยให้ฮินะหลับก็แล้วกัน และก็ขออนุญาตินางิ แต่ฮายาเตะยังไม่ทันพูดขอนางิก็รู้ทันทีและบอกให้ฮายาเตะไปดูแลฮินะดีกว่า ฮินะก็ตัวสั่นถามเลยว่ามียาสลบไหม หรือจะให้ฮายาเตะต่อยเธอให้หลับดี ฮายาเตะบอกเกรงใจเลย
ถึงเวลาเครื่องออก นางิพูดกับฮายาเตะบอกทัศนศึกษาเริ่มที่ภูเขาหิมะไปป่าและลาสเวกัส บอกทุกอย่างสนุกจริงๆ ก็ในที่สุดก็จบแล้ว จากนี้ก็วันเกิดฮายาเตะ แล้วก็ของเธอ และก็...
นางิ: วันคริสมาสต์อีกครั้ง
ฮายาเตะ: นั่นสินะครับ
หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมง ตอนนี้ท้องฟ้ามืดแล้ว ทุกคนต่างกำลังหลับ แต่ฮายาเตะกำลังเดินเล่นอยู่ภายในเครื่องและมองออกไปที่ท้องฟ้านอกหน้าต่างอยู่คนเดียว จนกระทั้งฮินะเข้ามาทัก ฮายาเตะถามฮินะไม่เป็นไรแล้วเหรอ ฮินะบอกพออยู่บนฟ้ามันก็อีกเรื่องแล้ว ฮายาเตะเลยถามงั้นเอากาแฟไหม บอกเลาจ์บนเครื่องมีเครื่องดื่มดีๆเพียบเลย ฮินะเลยขอสักแก้ว แล้วฮายาเตะก็บอกรู้สึกได้บังเอิญคุยกับฮินะมาตลอดเลย ฮินะบอกทัศนศึกษานี้ก็เหมือนความวุ่นวายอีกอย่างนั้นแหละ แต่ฮายาเตะบอกนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะสนุกด้วยกัน บอกสงสัยว่าเรื่องแบบนี้จะมีอีกรึเปล่า ฮินะบอกฮายาเตะจะอ่อนไหวไปรึเปล่า
ฮินะบอกฮายาเตะกับพี่เธอควรจะดีใจให้มากกว่านี้สิ หนี้ของฮายาเตะก็หมดแล้ว ตอนนี้ฮายาเตะเป็นอิสระ จะสามารถคบหาใครก็ได้แล้ว หรือจะเลิกเป็นพ่อบ้านก็ได้ ตอนนี้ฮายาเตะได้ชีวิตของตัวเองคืนแล้ว ฮินะจึงแสดงความยินดีและบอกพอกลับถึงญี่ปุ่นฮายาเตะก็จะได้เริ่มชีวิตใหม่แล้ว ฮายาเตะขอบคุณแต่ก็คิดถึงชีวิตใหม่ต่อจากนี้ที่กำลังรอเขาอยู่
ในตอนนี้การเดินทางอันยาวนานจบแล้ว ก่อนหน้านี้มิโคโตะได้บอกถึงเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งกับฮายาเตะ มณีราชาทั้งสามอันที่ฮายาเตะได้มา มิคาโดะ และฮิเมงามิ จุดสิ้นสุดกำลังจะเริ่ม
จบตอน จบภาคการทัศนศึกษา