ผมรู้จักผู้หญิงคนนึงจากเพื่อนผมเธอเป็นคนน่ารักเรียบร้อยและดูมีภูมิในตัว ก็ทำความรู้จักกันเค้าชื่อฟ้า ผมรู้สึกชอบในแว๊บแรกเลยครับจึงขอเฟซและไลน์เพื่อคุยกับฟ้า ตอนแรกผมตื่นเต้นมากที่ได้คุยกับฟ้าในแชทบอกไม่ถูกเลยครับ ก็ตามภาษาผู้ชายชอบใครก็จีบคนนั้นซึ่งผมไม่ได้คุยกับใครอื่นเลยคุยกับฟ้าคนเดียวยิ่งคุยยิ่งขาดแปลกเหมือนกันนะแต่ก็รุ้สึกดีครับ
คุยได้สักหนึ่งเดือนผมก็ขอเป็นแฟนแต่ฟ้าเค้าไม่พร้อมขอเวลาผมสักระยะนึงแต่ไม่ได้บอกว่านานแค่ไหนนะครับ เราสนิทกันคุยกันได้ทุกเรื่องฟ้าดีครับไม่ค่อยสนใจใครนอกจากผมเราทำเหมือนแฟนกันไปทุกทีๆ (หรือผมคิดไปเองแต่คงไม่นะ)ผมค่อนข้างมั่นใจในตนเองอยู่ครับ ว่าฟ้าเค้ามีใจให้ผมจริงๆนะ คุยกันแบบฟ้าถล่มเลยฮ่าฮ่า คอลเฟซกัน แม้แต่ซักผ้าหรืออาบน้ำเลยน่ารักมากตอนนั้นรู้สึกได้ว่าผมเลือกเค้าถูกคนแล้วอะไรๆก็ลงตัวครับบอกไม่ถูกแต่คนที่เคยมีโมเม้นนี้คงเข้าใจนะครับ
หอเราอยู่ไม่ห่างกันมากผมก็ปั่นจักรยานไปทานข้าวกับเธอทุกวันจนเพื่อนผมก็แซวๆบ้าง ผมอยากเห็นหน้าเธอครับจึงพยายามใกล้ชิดเหมือนคนรักกันทุกคู่ที่น่ารักผมพยายามทำให้พิเศษเสมอ บางทีฟ้าก็งอนแบบไร้สาเหตุผมก็ง้อเธอเหมือนทุกๆคู่ผมงอนบ้างเธอก็ง้อครับแต่น้อยหน่อยก็ไม่เป็นอะไรรับได้
เวลาได้ผ่านมาสี่เดือนกว่า ตอนนี้ผมกับฟ้าได้เป็นแฟนกันผมรู้สึกดีใจมากและจะรักฟ้าเหมือนเดิมไม่ว่าจะเป็นหลังเป็นแฟนหรือก่อนเป็นแฟน ช่วงรอบเดือนฟ้าไม่สบายตัวร้อน 40องศา อาจจะประจวบกับประจำเดือนมาด้วยเลยเป็นหนัก ผมตัดสินใจดูแลฟ้าโดยให้ฟ้ามานอนที่หอผมคอยหาอะไรให้ทานและเช้ดตัวดูแลเธอเท่าที่ผมช่วยได้คืนที่แย่สำหรับผมกับฟ้าก็ผ่านพ้นไปครับวันรุ่งขึ้นพ่อฟ้ามารับฟ้ากลับบ้านและอาการก็ดีขึ้นมากผมก็ดีใจหายห่วงเธอ ผมอาจจะรักฟ้ามากเกินไปเพราะเวลาฟ้ากลับบ้านผมแทบจะไม่ได้คุยกันเลยเพราะพ่อฟ้าไม่ค่อยอยากให้ฟ้าเล่นโทรศัพท์มากนัก จึงไม่ค่อยออนตอบบ้างไม่ตอบบ้างก็ไม่ได้ ซีเรียสไร เวลาฟ้าไม่มีเพื่อนฟ้าก็มีผมอบอุ่นดีไม่มีปัญหาไรเพราะเธอก็ไม่ได้มีคนอื่นผมก็ไม่มีเช่นกัน
เวลาเดินทางมาถึงช่วงปิดเทอมประมาณหนึ่งเดือนครับ ผมคิดถึงฟ้ามากเพราะอยู่บ้านไม่ค่อยได้คุยกันเธอคุยไม่ค่อยได้ผมนี่เฉาเลยครับ บอกไม่ถูกแต่ก็คิดว่าเปิดเทอมเราจะได้เจอและดูแลความรักเราเช่นเดิมครับ ช่วงปิดเทอมก็มีส่งรูปให้ดูบ้างคอลบางเวลาแต่ก็น้อยครับผมเข้าใจฟ้าไม่คิดมาก
เวลาที่เราห่างกันหนึ่งเดือนได้ผ่านพ้นไป เปิดภาคเรียนที่สองเปิดมาผมก็คุยแชทกับฟ้าปกติเธอดูตอบน้อยลงครับผม ถามว่าเป็นอะไรรึเปล่าเธอบอกว่าเปล่าไม่มีอะไรนะ ผมขอคอลฟ้าก็ดูหงุดหงิดไม่คอลครับโดยให้เหตุผลปัดไปปัดมาหลายที ผมแปลกใจจึงถามว่าแปลกไปนะมีคนอื่นรึเปล่า ฟ้าบอกไม่มีผมจึงถามว่าแล้วเป็นอะไรทำไมไม่ค่อยคุยกันแบบว่าหลายสิ่งที่เคยมีมันหายไปมันค่อยๆเลื่อนเหลือแค่คำว่าแฟนเพราะเธอตอบผมน้อยมากเธอแทบไม่มีเวลาให้เลยผมถามเบื่อไหมเธอเริ่มรำคาญผมรู้สึกได้แต่ตอบว่า" ไม่ " ผมรู้สึกอึดอัดเพราะความเปลี่ยนแปลงอย่างบอกไม่ถูกเดินด้วยกัน ฟ้าเดินไม่รอผมเลย หลังสุดทักมาเฉพาะมีธุระเหมือนเพื่อนกันที่คุยกันเมื่ออยากคุย พอคุยเสร็จเธอก็ไปผมเริ่มหวั่นกลัวจะเสียฟ้าไปมันมีหลายอย่างที่เปลี่ยนไปผมจึงขอคุยกับฟ้า
ว่าที่ผ่านมาเทอมหนึ่งมันโอเคมากเลยนะทำไมตอนนี้เปลี่ยนไป แล้วละเธอตอบมาว่า ก็แค่หลงช่วงโปรโมชั่นส่วนตอนนี้ฟ้ารักในคำว่ารักมันไม่ดีตรงไหน (ได้ฟังผมใจสลาย โอ้ยแค่หลงแต่ผมรักจริงไม่เคยไม่รัก) ผมโมโหเลยถามอีกว่าที่รักเพราะที่เราทำดีหรือ รักที่เราเป็นตัวเรา ฟ้าตอบ"รักที่ทำดีนะ" ผมรุ้สึกได้เลยว่ามันไม่ค่อยโอเคแล้วทำไมเปลี่ยนไปเหมือนคนละคนเลย ผมจึงขอฟ้าเลิกแล้วฟ้าก็ร้องและวิ่งหนีผมไป ซึ่งผม งง และถามในแชทว่าเป้นอะไรทำไมร้องละที่ทำมาเหมือนเพื่อนกันเลยนะ ฟ้าตอบว่าเราเสียใจเลยร้องนะ ผมใจอ่อนเพราะรักฟ้ามากจึงำม่เลิกตัดไม่ขาด
ให้โอกาสอีกสักครั้งอยากให้ความรักเรากลับมาเหมือนเดิมที่รักันแบบบริสุทธิ์ใจ แล้วผลที่ออกมาคือฟ้าเป็นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ยิ่งหนักกว่าเก่า ผมอึดอัดมากถามหมดทุกอย่างเธอฟังแต่ไม่ทำตามเพราะรักเราไม่เท่ากันผมเจ็บมาก มีประโยคนึงที่ฟ้าได้บอกผม.."ตอนนี้เค้ารุ้สึกไม่อยากมีแฟนอะขอโทษนะที่ทำให้เสียใจ" ผม.......ฟังแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเองอย่างไร้สาเหตุครับ
ปล.ผมอยากเล่าและขอความเห็นว่าผมควรทำอย่างไรดีกับคนที่ผมรัก จนเกินกว่าจะตัดสินใจครับ
ควรทำไงกับความรักที่เปลี่ยนดี
คุยได้สักหนึ่งเดือนผมก็ขอเป็นแฟนแต่ฟ้าเค้าไม่พร้อมขอเวลาผมสักระยะนึงแต่ไม่ได้บอกว่านานแค่ไหนนะครับ เราสนิทกันคุยกันได้ทุกเรื่องฟ้าดีครับไม่ค่อยสนใจใครนอกจากผมเราทำเหมือนแฟนกันไปทุกทีๆ (หรือผมคิดไปเองแต่คงไม่นะ)ผมค่อนข้างมั่นใจในตนเองอยู่ครับ ว่าฟ้าเค้ามีใจให้ผมจริงๆนะ คุยกันแบบฟ้าถล่มเลยฮ่าฮ่า คอลเฟซกัน แม้แต่ซักผ้าหรืออาบน้ำเลยน่ารักมากตอนนั้นรู้สึกได้ว่าผมเลือกเค้าถูกคนแล้วอะไรๆก็ลงตัวครับบอกไม่ถูกแต่คนที่เคยมีโมเม้นนี้คงเข้าใจนะครับ
หอเราอยู่ไม่ห่างกันมากผมก็ปั่นจักรยานไปทานข้าวกับเธอทุกวันจนเพื่อนผมก็แซวๆบ้าง ผมอยากเห็นหน้าเธอครับจึงพยายามใกล้ชิดเหมือนคนรักกันทุกคู่ที่น่ารักผมพยายามทำให้พิเศษเสมอ บางทีฟ้าก็งอนแบบไร้สาเหตุผมก็ง้อเธอเหมือนทุกๆคู่ผมงอนบ้างเธอก็ง้อครับแต่น้อยหน่อยก็ไม่เป็นอะไรรับได้
เวลาได้ผ่านมาสี่เดือนกว่า ตอนนี้ผมกับฟ้าได้เป็นแฟนกันผมรู้สึกดีใจมากและจะรักฟ้าเหมือนเดิมไม่ว่าจะเป็นหลังเป็นแฟนหรือก่อนเป็นแฟน ช่วงรอบเดือนฟ้าไม่สบายตัวร้อน 40องศา อาจจะประจวบกับประจำเดือนมาด้วยเลยเป็นหนัก ผมตัดสินใจดูแลฟ้าโดยให้ฟ้ามานอนที่หอผมคอยหาอะไรให้ทานและเช้ดตัวดูแลเธอเท่าที่ผมช่วยได้คืนที่แย่สำหรับผมกับฟ้าก็ผ่านพ้นไปครับวันรุ่งขึ้นพ่อฟ้ามารับฟ้ากลับบ้านและอาการก็ดีขึ้นมากผมก็ดีใจหายห่วงเธอ ผมอาจจะรักฟ้ามากเกินไปเพราะเวลาฟ้ากลับบ้านผมแทบจะไม่ได้คุยกันเลยเพราะพ่อฟ้าไม่ค่อยอยากให้ฟ้าเล่นโทรศัพท์มากนัก จึงไม่ค่อยออนตอบบ้างไม่ตอบบ้างก็ไม่ได้ ซีเรียสไร เวลาฟ้าไม่มีเพื่อนฟ้าก็มีผมอบอุ่นดีไม่มีปัญหาไรเพราะเธอก็ไม่ได้มีคนอื่นผมก็ไม่มีเช่นกัน
เวลาเดินทางมาถึงช่วงปิดเทอมประมาณหนึ่งเดือนครับ ผมคิดถึงฟ้ามากเพราะอยู่บ้านไม่ค่อยได้คุยกันเธอคุยไม่ค่อยได้ผมนี่เฉาเลยครับ บอกไม่ถูกแต่ก็คิดว่าเปิดเทอมเราจะได้เจอและดูแลความรักเราเช่นเดิมครับ ช่วงปิดเทอมก็มีส่งรูปให้ดูบ้างคอลบางเวลาแต่ก็น้อยครับผมเข้าใจฟ้าไม่คิดมาก
เวลาที่เราห่างกันหนึ่งเดือนได้ผ่านพ้นไป เปิดภาคเรียนที่สองเปิดมาผมก็คุยแชทกับฟ้าปกติเธอดูตอบน้อยลงครับผม ถามว่าเป็นอะไรรึเปล่าเธอบอกว่าเปล่าไม่มีอะไรนะ ผมขอคอลฟ้าก็ดูหงุดหงิดไม่คอลครับโดยให้เหตุผลปัดไปปัดมาหลายที ผมแปลกใจจึงถามว่าแปลกไปนะมีคนอื่นรึเปล่า ฟ้าบอกไม่มีผมจึงถามว่าแล้วเป็นอะไรทำไมไม่ค่อยคุยกันแบบว่าหลายสิ่งที่เคยมีมันหายไปมันค่อยๆเลื่อนเหลือแค่คำว่าแฟนเพราะเธอตอบผมน้อยมากเธอแทบไม่มีเวลาให้เลยผมถามเบื่อไหมเธอเริ่มรำคาญผมรู้สึกได้แต่ตอบว่า" ไม่ " ผมรู้สึกอึดอัดเพราะความเปลี่ยนแปลงอย่างบอกไม่ถูกเดินด้วยกัน ฟ้าเดินไม่รอผมเลย หลังสุดทักมาเฉพาะมีธุระเหมือนเพื่อนกันที่คุยกันเมื่ออยากคุย พอคุยเสร็จเธอก็ไปผมเริ่มหวั่นกลัวจะเสียฟ้าไปมันมีหลายอย่างที่เปลี่ยนไปผมจึงขอคุยกับฟ้า
ว่าที่ผ่านมาเทอมหนึ่งมันโอเคมากเลยนะทำไมตอนนี้เปลี่ยนไป แล้วละเธอตอบมาว่า ก็แค่หลงช่วงโปรโมชั่นส่วนตอนนี้ฟ้ารักในคำว่ารักมันไม่ดีตรงไหน (ได้ฟังผมใจสลาย โอ้ยแค่หลงแต่ผมรักจริงไม่เคยไม่รัก) ผมโมโหเลยถามอีกว่าที่รักเพราะที่เราทำดีหรือ รักที่เราเป็นตัวเรา ฟ้าตอบ"รักที่ทำดีนะ" ผมรุ้สึกได้เลยว่ามันไม่ค่อยโอเคแล้วทำไมเปลี่ยนไปเหมือนคนละคนเลย ผมจึงขอฟ้าเลิกแล้วฟ้าก็ร้องและวิ่งหนีผมไป ซึ่งผม งง และถามในแชทว่าเป้นอะไรทำไมร้องละที่ทำมาเหมือนเพื่อนกันเลยนะ ฟ้าตอบว่าเราเสียใจเลยร้องนะ ผมใจอ่อนเพราะรักฟ้ามากจึงำม่เลิกตัดไม่ขาด
ให้โอกาสอีกสักครั้งอยากให้ความรักเรากลับมาเหมือนเดิมที่รักันแบบบริสุทธิ์ใจ แล้วผลที่ออกมาคือฟ้าเป็นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ยิ่งหนักกว่าเก่า ผมอึดอัดมากถามหมดทุกอย่างเธอฟังแต่ไม่ทำตามเพราะรักเราไม่เท่ากันผมเจ็บมาก มีประโยคนึงที่ฟ้าได้บอกผม.."ตอนนี้เค้ารุ้สึกไม่อยากมีแฟนอะขอโทษนะที่ทำให้เสียใจ" ผม.......ฟังแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเองอย่างไร้สาเหตุครับ
ปล.ผมอยากเล่าและขอความเห็นว่าผมควรทำอย่างไรดีกับคนที่ผมรัก จนเกินกว่าจะตัดสินใจครับ