(วัยระเริง)สนใจความรักมากกว่าการเรียนทำไงดีคะ

เหตุเกิดจากเรามีปมที่บ้านคะ เป็นคนค่อนข้างขาดความรัก ความอบอุ่น จากครอบครัว
พ่อแม่ตีกัน ทะเลาะกันทุกอาทิตย์ พ่อมีเมียน้อยแม่มีชู้อีก บ้านแตกมากๆ  จนวัยรุ่นตอนนี้เรา17ค่ะ
ไม่แปลกที่รุ่นนี้จะมีความรัก เราอยู่กรุงเทพคะ เป็นวัยรุ่นธรมดา ไปสยามเฮฮากับเพื่อนบ่อยๆๆ
รู้สึกใครที่เข้ามาในชีวิตเราอยากอู่กับเขาตลอด เราติดแฟนมากเลยคะ  เราออกมาอยู่หอคนเดียวแล้วตอนนี้เพราะเราเรียนมหาลัยเร็วค่ะ
ตอนนี้ปี2แล้วค่ะ   ไม่ได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบด้วยเพราะเข้าๆไปงั้นแหละขี้เกียจฟังแม่บ่น   ไม่อยากฟังญาติถาม

ปัญหาเราคือ ติดความรักมาก ติดแฟน จนไม่อ่านหนังสือ ไม่ทำแบบฝึกที่เขาให้มาเลยค่ะ นานๆทำที
เมื่อก่อนเราเป็นคนเก่งนะคะ แต่ตอนนี้โตมาคืออ่อนมากเลย อยากแยกแยะ ความรักกับการเรียนมากคะ แต่มีปมทางครอบครัว
กลัวเขาจะจากไปจากเราค่ะ เลยเลือกเขาไว้ก่อน บางทีก็คิดนะคะว่าถ้าเราตั้งใจเรียนจริงๆคงได้ที่เราหวังไว้แน่ แต่เวลาเรียนอยู่ไรงี้ชอบนึกถึงแฟนแล้วไม่มีกระจิตกระใจเรียนเลยค่ะ ใครมีวิธีหรือการเปลี่ยนมุมมองทัศนคติบ้างคะ อยากเลือกอนาคตดีๆ อยากเป็นผู้หญิงเก่ง การวางตัวที่ดีใครๆก็มองก็ชื่นชมคะ


ขอคำแนะนำนะค่ะ อย่าซ้ำเติมเลยค่ะ หากผู้ใหญ่มาอ่าน พอรู้ตัวว่าเร็วเกินเด็กไป ปรึกษาใครไม่ได้เลย