สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
*ถ้าใช้ภาษาไม่สวยหรือเว้นบรรทัดไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะคะ*
เรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งนะคะ แล้วก็มีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งก็มีประมาณนึง มี2ห้องรวมกันนะคะ เข้าเรื่องเลยคือว่า เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งก็คบกันมาแบบสนิทๆจริงๆก็ต้องประมาณม.2 ซึ่งเราก็โอเคกับมันมากเพราะยังไงก็มาจากโรงเรียนประธมเดียวกัน เลยสนิทกันเป็นพิเศษ และตอนม.3มันก็แบบไปสนิทกับคนอื่นมากกว่าเรา จะว่าเราคิดมากก็ได้นะหรืออาจจะคนละแนวกับมันเลยทำให้ไม่สามารถแบบคุยกันได้มาก แต่ตอนนั้นด้วยเรายังเด็กเราก็คิดมากนะแต่ก็ไม่ได้อะไรมากเลยปล่อยๆตามเลยไปก่อน จนขึ้นม.ปลาย เพื่อนสนิทเรากับเพื่อนคนนั้น(ซึ่งอยู่กลุ่มเราเช่นกัน) ก็แยกห้องกัน เราก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว เรากับเพื่อนสนิทก็เหมือนแบบสนิทกันมากขึ้นด้วยเนื่องจากม.ปลายงานเยอะต้องทำงานคู่กันบ้าง มา-ไปโรงเรียนก็พร้อมกันตลอด เราก็โอเคนะว่าแบบเห๊ยก็ดีอะกลับมาสนิทกัน พอขึ้นม.5-6นี่เลยจุดเปลี่ยนจริงๆ มันเริ่มสนิทกับเพื่อนคนนั้นอีกแล้วซึ่งที่ย้ายไปอยู่อีกห้องนึงเอาจริงคราวนี้ที่มันสนิทกันมากขึ้นนี่คือเพราะแนวสไตล์ต่างๆมันเหมือนจะคล้ายกันมากๆ ในส่วนนี่เราก็โอเคนะว่าเออเหมือนกันคงคุยกันถูกคอมากกว่า แต่คือว่าบางเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับสไตล์หรือเรื่องอื่นๆมันก็ไม่ค่อยจะมาปรึกษาเรานะ คือเมื่อก่อนเราจะเป็นคนแรกที่รู้เรื่องก่อน เดี้ยวนี้เริ่มไม่ใช่ ไม่ใช่เลยจริง มีหลายเรื่องที่เราไม่รู้เลย เราก็ไม่อยากจะถามถ้าอยากบอกเขาคงอยากบอกเอง จนมาช่วงนี้มันไปไหนไม่ชวนเรา ไม่ค่อยตอบเราโดยให้เหตุผลว่าก็ไม่ตอบคนอื่นเหมือนกัน(ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า) แท๊กรูปหาเพื่อนคนอื่นๆว่าเป็นเพื่อนแท้โดยไม่มีชื่อเรา
-จริงๆเราพยายามปล่อยวางแล้ว พยายามมากๆแต่คือมันหลายประเด็นและหลายอย่างที่ทำให้ยากเกิน
-ตอนนี้ก็คือพยายามปล่อยวางจริงๆคิดว่าเนี้ยจะขึ้นมหาลัยแล้วเดี้ยวก็แยกกันต่างคนต่างมีเพื่อนใหม่ ต้องเจออะไรในอีกหลายๆอย่าง
-เอาจริงๆก็อยากรู้ว่านิยามของคำว่า เพื่อนสนิท คืออะไร ?
-นิ่งๆหรือพูดความจริงออกไป ดีกว่ากัน??
รู้สึกได้ระบายมากขึ้นขอบคุณคะ
นิยามของคำว่าเพื่อนสนิท...
*ถ้าใช้ภาษาไม่สวยหรือเว้นบรรทัดไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะคะ*
เรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งนะคะ แล้วก็มีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งก็มีประมาณนึง มี2ห้องรวมกันนะคะ เข้าเรื่องเลยคือว่า เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งก็คบกันมาแบบสนิทๆจริงๆก็ต้องประมาณม.2 ซึ่งเราก็โอเคกับมันมากเพราะยังไงก็มาจากโรงเรียนประธมเดียวกัน เลยสนิทกันเป็นพิเศษ และตอนม.3มันก็แบบไปสนิทกับคนอื่นมากกว่าเรา จะว่าเราคิดมากก็ได้นะหรืออาจจะคนละแนวกับมันเลยทำให้ไม่สามารถแบบคุยกันได้มาก แต่ตอนนั้นด้วยเรายังเด็กเราก็คิดมากนะแต่ก็ไม่ได้อะไรมากเลยปล่อยๆตามเลยไปก่อน จนขึ้นม.ปลาย เพื่อนสนิทเรากับเพื่อนคนนั้น(ซึ่งอยู่กลุ่มเราเช่นกัน) ก็แยกห้องกัน เราก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว เรากับเพื่อนสนิทก็เหมือนแบบสนิทกันมากขึ้นด้วยเนื่องจากม.ปลายงานเยอะต้องทำงานคู่กันบ้าง มา-ไปโรงเรียนก็พร้อมกันตลอด เราก็โอเคนะว่าแบบเห๊ยก็ดีอะกลับมาสนิทกัน พอขึ้นม.5-6นี่เลยจุดเปลี่ยนจริงๆ มันเริ่มสนิทกับเพื่อนคนนั้นอีกแล้วซึ่งที่ย้ายไปอยู่อีกห้องนึงเอาจริงคราวนี้ที่มันสนิทกันมากขึ้นนี่คือเพราะแนวสไตล์ต่างๆมันเหมือนจะคล้ายกันมากๆ ในส่วนนี่เราก็โอเคนะว่าเออเหมือนกันคงคุยกันถูกคอมากกว่า แต่คือว่าบางเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับสไตล์หรือเรื่องอื่นๆมันก็ไม่ค่อยจะมาปรึกษาเรานะ คือเมื่อก่อนเราจะเป็นคนแรกที่รู้เรื่องก่อน เดี้ยวนี้เริ่มไม่ใช่ ไม่ใช่เลยจริง มีหลายเรื่องที่เราไม่รู้เลย เราก็ไม่อยากจะถามถ้าอยากบอกเขาคงอยากบอกเอง จนมาช่วงนี้มันไปไหนไม่ชวนเรา ไม่ค่อยตอบเราโดยให้เหตุผลว่าก็ไม่ตอบคนอื่นเหมือนกัน(ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า) แท๊กรูปหาเพื่อนคนอื่นๆว่าเป็นเพื่อนแท้โดยไม่มีชื่อเรา
-จริงๆเราพยายามปล่อยวางแล้ว พยายามมากๆแต่คือมันหลายประเด็นและหลายอย่างที่ทำให้ยากเกิน
-ตอนนี้ก็คือพยายามปล่อยวางจริงๆคิดว่าเนี้ยจะขึ้นมหาลัยแล้วเดี้ยวก็แยกกันต่างคนต่างมีเพื่อนใหม่ ต้องเจออะไรในอีกหลายๆอย่าง
-เอาจริงๆก็อยากรู้ว่านิยามของคำว่า เพื่อนสนิท คืออะไร ?
-นิ่งๆหรือพูดความจริงออกไป ดีกว่ากัน??
รู้สึกได้ระบายมากขึ้นขอบคุณคะ