แค่เพื่อน ไม่มีสิทธิ์เป็นแฟน

เรื่องมีอยู่ว่ารู้มีโอกาสได้รู้จักกเพื่อนคนหนึ่งจากการสอบรับตรง และก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนแอดมิดชั่นติด มหาลัยเดียวกัน เลยทำให้ได้สนิทกันมากขึ้น มากจนเกินพอที่จะทำให้คนคนหนึ่งคิดไปเองได้ คุยกันทุกวัน เจอกันทักกันทุกวัน ยิ้มให้กัน กินข้าวด้วยกัน วั้นนั้นผมก็เลยอดไม่ได้ที่จะทักแชทไปถามว่า
ผม : "ตกลงตอนนี้มีคนคุยหรือมีแฟนยัง"
เขา : "ไม่มี ... แล้วทำไมถามตกลงคิดไรกะเราป่าวเนี้ย คงไม่คิดหรอกมั้งเนาะ"
ผม : "ทำไม"
เขา :"ไม่คิดหรอก เพื่อนกันไง"
ผม : "5555 เราชอบเธอนะ"
เขา : "ขอโทษนะเเต่เราเป็นเพื่อนกันนะ"
ผม : "นั่นดิเนาะ 555"  
ตั่งแต่วันที่บอกไป บทสนทนามันเริ่มลดลงเรื่อยๆ จนไม่มี จนตอนนี้ผ่านมาเกือบปี ทำไม ทำไมผมต้องคิดถึงทุกครั้งที่เจอ ทำไมต้องรู้สึก ทั้งๆที่ทุกวันนี้เราไม่ต่างจากคนแปลกหน้า ยิ้มฟรีๆ ยิ้มที่เคยได้รับทำไมมันไม่มีอีก เจอหน้ากันเขาเฉยๆ และพึ่งมารู้ว่าเขากลับไปคบกับเเฟนเก่า โครตตตเจ็บ ...