สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เขียนขั้นมาเพราะได้ไปปายมาซึ่งปกติก็ไปเป็นประจำอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้คือมีเพื่อนในเฟสบุ๊คสนใจและถามกันเข้ามาเป็นอย่างมาก เพราะเราไปเกือบสองอาทิตย์และใช้งบประมาณไม่มากเท่าที่คิด เลยคิดว่าจะมาเล่าเรื่องราวให้เพื่อนๆให้รู้และเผื่อเป็นประโยชน์แก่เพื่อนๆ ผิดพลาดประการก็ขออภัยด้วยนะคะ
เริ่มจากเพื่อนได้ชวนไปสมัครงานที่เชียงใหม่ ไอเราก็คนว่างงานก็เลยตัดสินใจไปด้วย คือกะไปเที่ยวอยู่แล้วก็นัดเจอกันที่ Mrt หัวลำโพง ไปรถไฟฟรีไปถึงก็เอาบัตรประชชาชนไปรับตั๋วรถไฟฟรีแล้วก็รอเวลาขึ้นรถไฟค่ะ
ระหว่างทาง
ไม่ค่อยมีรูปบนรถไฟนะคะ คือไม่ได้ตั้งใจจะมาเขียนรีวิวแต่อย่างใดเลยไม่ค่อยได้ถ่ายรุปไว้
ถึงเชียงใหม่เวลาตี5 เป๊ะ ก็รอเวลาร้านเช้ามอไซต์เปิดค่ะ เวลา 7โมงเช้า ก็ไปนั่งรอที่แม๊ก ขอบอกว่าวันที่พวกเราไปเป็นวันที่หนาวมากๆพี่เค้ายังบอกว่าน้องมาถูกพอดีเชียงใหม่พึ่งเริ่มหนาวเมื่อวานเอง ค่ะ เชื่อค่ะพี่เพราะหนาวมากกกกหนาวจนสั่นไปหมด
พอได้มอไซต์มาในราคา300บาท ต่อวัน ก็เริ่มขับหาที่พัก ที่พักนี่เราไม่ได้จองมาก่อนนะคะ กะมาวอคอินเอาอยู่แล้ว ตอนแรกจะไปพักแถวนิมมานย่านวัยรุ่นสุดฮิต แต่เรามันสายฝรั่งก็ต้องไปแถวๆท่าแพ หาโฮสเทลนอน ก็ได้โฮลเทลแถวๆโจ๊กสมเพชร ในราคาคนละห้องละ300 ก็ตกคนละ 150 ก็ทำการเชคอินเข้าเลย พี่คนเฝ้าโฮสเทลใจดีมากๆ ให้เข้าก่อนเวลาเลย
ห้องพักก็อยู่ในระดับที่สมราคาค่ะ ห้องน้ำก็ต้องไปเข้าชั้น1 เรานอนชั้น2
พี่คนดูแลใจดีมากๆ แต่เจ้าของที่จะเข้ามาตอนเที่ยงๆนี่สิค่ะ เหวี่ยงมากพอรู้ว่าพี่คนดูแลให้คนไทยเข้ามาพักนางก็ดุพี่คนดูแลใหญ่เลย ละก็คอยจับผิดพวกเราทุกอย่าง ขนาดตอนอาบน้ำนางยังตะโกนเข้ามาว่าอาบน้ำอะอย่าให้น้ำกระเด็นออกมานะ!!! เอิ่มนี่ชั้นเป็นลูกค้านะ พอกะฝรั่งนี่พูดดีหน้าตายิ้มแย้ม เราแอบเฟลๆนิดนึง ใครอยากรู้ชื่อโฮสเทลทักมาในข้อความเลยค่ะ
พอตกกลางคืนก็ออกไปหาร้านนั่งตามสไตล์ค่ะ มีร้านมาแนะนำร้านนึงอยู่ในซอย Beer republic ซึ่งเป็นร้านเล็กๆค่ะ แต่พี่เจ้าของร้านเป็นกันเองมากๆคุนสนุก จนเราสนิทกะพี่เค้าและก็ไปร้านพี่เค้าทุกวันเลย ชื่อร้าน โบ สราญ บาร์ ค่ะอยู่นิมมานซอย11 ถ้าจำไม่ผิดนะ แนะนำเลยเราว่าใครที่มาเชียงใหม่ละอยากเจอบรรยากาศใหม่ๆ ที่ไม่ใช่ ท่าช้าง วอร์มอัพ แนะนำร้านนี้เลย เพลงดีด้วย
ข้างหลังนั่นคือพี่เจ้าของร้าน ชื่อพี่โจ๋ ใครไปก็ไปนั่งร้านพี่เค้าได้ ข้างในร้านเปิดเป็นแกลอรี่ด้วยนะ กินครบ500 พี่เค้าแถมผ้าพันคอให้ด้วย เฉพาะสาวๆนะ ฮี่ๆ
บรรยากาศร้านเราไม่ได้ถ่ายมาเลย เพราะไม่ค่อยจะมีสติเท่าไหร่ ฮ่าๆ
ไปปายกันมะ คิดถึงปายวะเคยไปมายัง เพื่อนบอกไม่เคยไป ก็เข้าทางเราแล้ว ตะล่อมทุกทางจนมันยอมไป
เพื่อน : ว่าแต่ไปไงดีอะ รถตู้อ่อ150บาทนะ
เรา : ไม่อะอยากขับมอไซต์ไปมากกว่า กูเคยนั่งรถตู้ไปแล้วบรรยากาศข้างทางสวยมากอยากลงไปถ่ายรูปก็ไม่ได้ลง
ว่าแล้วก็ปรึกษาคนท้องถิ่น ถามพี่เจ้าของร้านว่า พี่ๆหนูจะขับมอไซต์ไปปายอะพี่ว่าไง
พี่เจ้าของร้านบอก Nice!!!! โอเคงั้นไปพรุ่งนี้เลย
ออกจากเชียงใหม่ประมาณบ่าย 3 กับระยะทางประมาน 130 กว่ากิโล ถ้าจำไม่ผิดนะ
เราว่ามันก็ไม่แย่นะ บรรยากาศดีมาก อากาศเย็นตลอดเลยเพราะขับอยู่ในหุบเขา ข้างทางก็สวยมากๆจนทำให้เราจอดถ่ายรูปซึมซับบรรยากาศตลอดเลย
จุดชมวิวจะบอกว่าตรงนี้สวกมากกกก มองลงไปเห็นภูเขาสุดลูกหูลูกตาเลย ถ้าถึงตรงนี้คือเราจะใกล้จะถึงปายแล้วนะ
หมาเจ้าถิ่น ตรงจุดชมวิว ตัวลูกน่ารักมากแต่ขี้กลัวมากเดินเข้าไปใกล้นางก็วิ่งหนีเลย
ถ่ายรูปแพ้บ
ถึงปายก็ขับรถหาโฮสเทลอีกตามเคย ใครจะไปปายถ้าไม่ใช่ช่วงเทศกาลแนะนำให้วอคอินนะ เพราะที่พักถูกๆเยอะมากๆคนก็ใจดี ส่วนเราได้โฮสเทลคืนละ100 บาทห้องก็ตามราคาค่ะ แต่ห้องน้ำนี่ไม่ไหวเลยแต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรมากมายเพราะเราแค่นอนอยู่แล้ว กลางวันก็เที่ยวอย่างคืนก็ออกไปเมา เรื่องห้องเลยเอาแค่เก็บของกับนอนได้ก็พอ ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกแล้วแต่โฮสเทลที่เรานอนอยู่ตรงข้าม วิลล่าเดอปาย ถ้าใครไปลองถามๆดูก็ได้เค้าน่าจะรู้กัน
คืนแรกที่ปายย บาร์ที่เราจะพาไปคือบาร์ที่เราเคยมาหลายรอบแล้วแล้วไม่เคยได้นั่งเลยเพราะเต็มตลอด มาครั้งนี้ต้องไปให้ นั่นคือ Spirit Bar อยู่ในถนนคนเดินเลย จะเป็นซอกเล็กให้เดินเข้าไป พอเข้าไปแล้วเหมือนคนละโลกเลย
บาร์ที่นี่เกือบทุกร้านจะมีกองไฟให้นั่งผิงกันนะ เพราะอากาศเย็นมากๆ และนักดนตรีที่นี่ก็คือเหล่าบรรดาแบลคแพคเกอร์นั่นแหละ บางคนอยู่ปายมาหลายปีก็อาศัยเล่นดนตรีเอาทิปจากนักท่องเที่ยว ขอบอกว่าแต่ละคนนี่เจ๋งมากๆเสียงดีมาก เพลงก็ดีมากๆ เรายังจะบอกให้เค้าไปประกวดเดอะว๊อยซ์อยู่เลย คือชอบมาก555
ไม่มีคนไทยเลยนะ ทั้งที่เมืองไทยละคนไทยหายไปใหนหมดดด
ที่ปายจะมีบาร์ที่เป็นบาร์ต่อนะ แต่จะรู้เฉพาะคนที่มา เพราะพี่เค้าบอกถ้าจะลองต้องมาเองงง ฮ่าาาๆๆ เราก็ไปวันที่ไปมีจัดงานปาร์ตี้พอดี คุ้มเลยอยากรู้ว่าบาร์ไรต้องลองไปปายนะจ๊ะ ฮี่ๆ
ไปต่อที่บาร์นี้ ความเรื้อนฝรั่งจะคูณสิบไปเลย แต่ฮาๆไม่มีการเหยีบเท้าละมีเรื่องกันนะ ทุกคนเอนจอย พูดคุยกัน บาร์ต่อที่นี่ปิดเช้าเลยนะ6 7 โมงเช้า
ใครมาปายเราแนะนำให้ลองเบอร์เกอร์ควีน คืออร่อยมากจริงๆ อร่อยจนแบบเราต้องกินทุกวันอะ ร้านอยู่ในซอยที่พักเรา เค้าน่าจะเรียนว่าซอย1 มั้งถ้าจำไม่ผิด
เบอร์เกอร์เนื้อออออออออออ
ลืมบอกว่าช่วงที่เราไปมีงาน Jive ด้วยซึ่งเป็นเทศกาลคคอนเสิตที่จัดมา10ครั้งแล้ว!!! นี่เราไปอยู่ใหนมาทำไมไม่รู้จัก พี่ที่ปายบอกน้องไปให้ได้นะบัตร500เราก็ถอดใจแล้วไม่ไปดีกว่า แต่โชคดีของเรามากที่ตอนกลางคืนเราไปยาร์ต่อแล้วไปนั่งคุยกับพี่ผู้ชายคนนึงซึ่งมากับบอดี้การด์ประมาณ7 8 คนแต่ด้วยความเมาของเราพูดคุยกะพี่เค้าถูกคอ สรุปแล้วพี่เค้าเป็นคนจัดงาน Jive และให้บัตรฟรีเรามา คือโชคดีมากกก ทำให้เราได้เข้างานแบบงงๆ แบบVIP ด้วยนะ ฮ่าๆๆ
คนเยอะมากกกกกกกกกกกกส่วนใหญ่มาจากเชียงใหม่
เป็นงานที่ยิ่งใหญ่มากๆ ในเรื่องของเทศกาลดนตรีเราก็เฉยๆนะเพราะไปมาหลายที่แล้วมั้งไม่แน่ใจ แต่เรื่องของบรรยากาศนี่เอาไปเลยเต็มสิบ คืออากาศหนาวมากก หนาวจนขาสั่น เต้นไม่ออก ปากสั่นไปหมด ทรมานมากฮ่าๆ แต่ทุกคนดูมีความสุขมากๆอาจเพราะเป็นงานใหญ่ของที่นั่นด้วยมั้ง จัดปีละครั้ง
เราไปแล้วไปเจอก็ถือว่าฟลุ๊คและก็คุ้มมากๆ
มาถึงตอนนี้ก็ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อแล้ว5555 เราอยู่ปายสิบกว่าวัน รู้สึกรักมาก แต่ละวันก็ใช้ชีวิตเหมือนๆกันกินก็กินปกติ นอนก็คืนละร้อย แต่ชีวิตกลางคืนที่ปายแต่อะไรที่เราชอบมาก ยังคิดเลยว่าจะย้ายมาอยู่ดีไหม๊ ฮ่าๆ พอไปกับเพื่อนสองคนมันทำให้เราคุยกับคนอื่นมากขึ้น แลกเปลี่ยนความคิดพูดคุยกับคนอื่นมากขึ้น และได้เพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นเยอะมากๆ มีโอกาศก็คือต้องกลับไปอีกรอบแน่นอน ปาย ปายเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ
ส่วนใครที่มีข้อสงสัยหรืออยากจะถามอะไรทักมาถามได้นะ ขอโทษที่รูปไม่เยอะเลย เพราะเหมือนเราไปอยู่จริงๆเลยไม่ได้มัวแต่ถ่ายรูปโทรศัพท์นี่แทบไม่ได้จับเลย
[CR] Pai ปายเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ
เริ่มจากเพื่อนได้ชวนไปสมัครงานที่เชียงใหม่ ไอเราก็คนว่างงานก็เลยตัดสินใจไปด้วย คือกะไปเที่ยวอยู่แล้วก็นัดเจอกันที่ Mrt หัวลำโพง ไปรถไฟฟรีไปถึงก็เอาบัตรประชชาชนไปรับตั๋วรถไฟฟรีแล้วก็รอเวลาขึ้นรถไฟค่ะ
ระหว่างทาง
ไม่ค่อยมีรูปบนรถไฟนะคะ คือไม่ได้ตั้งใจจะมาเขียนรีวิวแต่อย่างใดเลยไม่ค่อยได้ถ่ายรุปไว้
ถึงเชียงใหม่เวลาตี5 เป๊ะ ก็รอเวลาร้านเช้ามอไซต์เปิดค่ะ เวลา 7โมงเช้า ก็ไปนั่งรอที่แม๊ก ขอบอกว่าวันที่พวกเราไปเป็นวันที่หนาวมากๆพี่เค้ายังบอกว่าน้องมาถูกพอดีเชียงใหม่พึ่งเริ่มหนาวเมื่อวานเอง ค่ะ เชื่อค่ะพี่เพราะหนาวมากกกกหนาวจนสั่นไปหมด
พอได้มอไซต์มาในราคา300บาท ต่อวัน ก็เริ่มขับหาที่พัก ที่พักนี่เราไม่ได้จองมาก่อนนะคะ กะมาวอคอินเอาอยู่แล้ว ตอนแรกจะไปพักแถวนิมมานย่านวัยรุ่นสุดฮิต แต่เรามันสายฝรั่งก็ต้องไปแถวๆท่าแพ หาโฮสเทลนอน ก็ได้โฮลเทลแถวๆโจ๊กสมเพชร ในราคาคนละห้องละ300 ก็ตกคนละ 150 ก็ทำการเชคอินเข้าเลย พี่คนเฝ้าโฮสเทลใจดีมากๆ ให้เข้าก่อนเวลาเลย
ห้องพักก็อยู่ในระดับที่สมราคาค่ะ ห้องน้ำก็ต้องไปเข้าชั้น1 เรานอนชั้น2
พี่คนดูแลใจดีมากๆ แต่เจ้าของที่จะเข้ามาตอนเที่ยงๆนี่สิค่ะ เหวี่ยงมากพอรู้ว่าพี่คนดูแลให้คนไทยเข้ามาพักนางก็ดุพี่คนดูแลใหญ่เลย ละก็คอยจับผิดพวกเราทุกอย่าง ขนาดตอนอาบน้ำนางยังตะโกนเข้ามาว่าอาบน้ำอะอย่าให้น้ำกระเด็นออกมานะ!!! เอิ่มนี่ชั้นเป็นลูกค้านะ พอกะฝรั่งนี่พูดดีหน้าตายิ้มแย้ม เราแอบเฟลๆนิดนึง ใครอยากรู้ชื่อโฮสเทลทักมาในข้อความเลยค่ะ
พอตกกลางคืนก็ออกไปหาร้านนั่งตามสไตล์ค่ะ มีร้านมาแนะนำร้านนึงอยู่ในซอย Beer republic ซึ่งเป็นร้านเล็กๆค่ะ แต่พี่เจ้าของร้านเป็นกันเองมากๆคุนสนุก จนเราสนิทกะพี่เค้าและก็ไปร้านพี่เค้าทุกวันเลย ชื่อร้าน โบ สราญ บาร์ ค่ะอยู่นิมมานซอย11 ถ้าจำไม่ผิดนะ แนะนำเลยเราว่าใครที่มาเชียงใหม่ละอยากเจอบรรยากาศใหม่ๆ ที่ไม่ใช่ ท่าช้าง วอร์มอัพ แนะนำร้านนี้เลย เพลงดีด้วย
ข้างหลังนั่นคือพี่เจ้าของร้าน ชื่อพี่โจ๋ ใครไปก็ไปนั่งร้านพี่เค้าได้ ข้างในร้านเปิดเป็นแกลอรี่ด้วยนะ กินครบ500 พี่เค้าแถมผ้าพันคอให้ด้วย เฉพาะสาวๆนะ ฮี่ๆ
บรรยากาศร้านเราไม่ได้ถ่ายมาเลย เพราะไม่ค่อยจะมีสติเท่าไหร่ ฮ่าๆ
ไปปายกันมะ คิดถึงปายวะเคยไปมายัง เพื่อนบอกไม่เคยไป ก็เข้าทางเราแล้ว ตะล่อมทุกทางจนมันยอมไป
เพื่อน : ว่าแต่ไปไงดีอะ รถตู้อ่อ150บาทนะ
เรา : ไม่อะอยากขับมอไซต์ไปมากกว่า กูเคยนั่งรถตู้ไปแล้วบรรยากาศข้างทางสวยมากอยากลงไปถ่ายรูปก็ไม่ได้ลง
ว่าแล้วก็ปรึกษาคนท้องถิ่น ถามพี่เจ้าของร้านว่า พี่ๆหนูจะขับมอไซต์ไปปายอะพี่ว่าไง
พี่เจ้าของร้านบอก Nice!!!! โอเคงั้นไปพรุ่งนี้เลย
ออกจากเชียงใหม่ประมาณบ่าย 3 กับระยะทางประมาน 130 กว่ากิโล ถ้าจำไม่ผิดนะ
เราว่ามันก็ไม่แย่นะ บรรยากาศดีมาก อากาศเย็นตลอดเลยเพราะขับอยู่ในหุบเขา ข้างทางก็สวยมากๆจนทำให้เราจอดถ่ายรูปซึมซับบรรยากาศตลอดเลย
จุดชมวิวจะบอกว่าตรงนี้สวกมากกกก มองลงไปเห็นภูเขาสุดลูกหูลูกตาเลย ถ้าถึงตรงนี้คือเราจะใกล้จะถึงปายแล้วนะ
หมาเจ้าถิ่น ตรงจุดชมวิว ตัวลูกน่ารักมากแต่ขี้กลัวมากเดินเข้าไปใกล้นางก็วิ่งหนีเลย
ถ่ายรูปแพ้บ
ถึงปายก็ขับรถหาโฮสเทลอีกตามเคย ใครจะไปปายถ้าไม่ใช่ช่วงเทศกาลแนะนำให้วอคอินนะ เพราะที่พักถูกๆเยอะมากๆคนก็ใจดี ส่วนเราได้โฮสเทลคืนละ100 บาทห้องก็ตามราคาค่ะ แต่ห้องน้ำนี่ไม่ไหวเลยแต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรมากมายเพราะเราแค่นอนอยู่แล้ว กลางวันก็เที่ยวอย่างคืนก็ออกไปเมา เรื่องห้องเลยเอาแค่เก็บของกับนอนได้ก็พอ ไม่ได้ถ่ายรูปมาอีกแล้วแต่โฮสเทลที่เรานอนอยู่ตรงข้าม วิลล่าเดอปาย ถ้าใครไปลองถามๆดูก็ได้เค้าน่าจะรู้กัน
คืนแรกที่ปายย บาร์ที่เราจะพาไปคือบาร์ที่เราเคยมาหลายรอบแล้วแล้วไม่เคยได้นั่งเลยเพราะเต็มตลอด มาครั้งนี้ต้องไปให้ นั่นคือ Spirit Bar อยู่ในถนนคนเดินเลย จะเป็นซอกเล็กให้เดินเข้าไป พอเข้าไปแล้วเหมือนคนละโลกเลย
บาร์ที่นี่เกือบทุกร้านจะมีกองไฟให้นั่งผิงกันนะ เพราะอากาศเย็นมากๆ และนักดนตรีที่นี่ก็คือเหล่าบรรดาแบลคแพคเกอร์นั่นแหละ บางคนอยู่ปายมาหลายปีก็อาศัยเล่นดนตรีเอาทิปจากนักท่องเที่ยว ขอบอกว่าแต่ละคนนี่เจ๋งมากๆเสียงดีมาก เพลงก็ดีมากๆ เรายังจะบอกให้เค้าไปประกวดเดอะว๊อยซ์อยู่เลย คือชอบมาก555
ไม่มีคนไทยเลยนะ ทั้งที่เมืองไทยละคนไทยหายไปใหนหมดดด
ที่ปายจะมีบาร์ที่เป็นบาร์ต่อนะ แต่จะรู้เฉพาะคนที่มา เพราะพี่เค้าบอกถ้าจะลองต้องมาเองงง ฮ่าาาๆๆ เราก็ไปวันที่ไปมีจัดงานปาร์ตี้พอดี คุ้มเลยอยากรู้ว่าบาร์ไรต้องลองไปปายนะจ๊ะ ฮี่ๆ
ไปต่อที่บาร์นี้ ความเรื้อนฝรั่งจะคูณสิบไปเลย แต่ฮาๆไม่มีการเหยีบเท้าละมีเรื่องกันนะ ทุกคนเอนจอย พูดคุยกัน บาร์ต่อที่นี่ปิดเช้าเลยนะ6 7 โมงเช้า
ใครมาปายเราแนะนำให้ลองเบอร์เกอร์ควีน คืออร่อยมากจริงๆ อร่อยจนแบบเราต้องกินทุกวันอะ ร้านอยู่ในซอยที่พักเรา เค้าน่าจะเรียนว่าซอย1 มั้งถ้าจำไม่ผิด
เบอร์เกอร์เนื้อออออออออออ
ลืมบอกว่าช่วงที่เราไปมีงาน Jive ด้วยซึ่งเป็นเทศกาลคคอนเสิตที่จัดมา10ครั้งแล้ว!!! นี่เราไปอยู่ใหนมาทำไมไม่รู้จัก พี่ที่ปายบอกน้องไปให้ได้นะบัตร500เราก็ถอดใจแล้วไม่ไปดีกว่า แต่โชคดีของเรามากที่ตอนกลางคืนเราไปยาร์ต่อแล้วไปนั่งคุยกับพี่ผู้ชายคนนึงซึ่งมากับบอดี้การด์ประมาณ7 8 คนแต่ด้วยความเมาของเราพูดคุยกะพี่เค้าถูกคอ สรุปแล้วพี่เค้าเป็นคนจัดงาน Jive และให้บัตรฟรีเรามา คือโชคดีมากกก ทำให้เราได้เข้างานแบบงงๆ แบบVIP ด้วยนะ ฮ่าๆๆ
คนเยอะมากกกกกกกกกกกกส่วนใหญ่มาจากเชียงใหม่
เป็นงานที่ยิ่งใหญ่มากๆ ในเรื่องของเทศกาลดนตรีเราก็เฉยๆนะเพราะไปมาหลายที่แล้วมั้งไม่แน่ใจ แต่เรื่องของบรรยากาศนี่เอาไปเลยเต็มสิบ คืออากาศหนาวมากก หนาวจนขาสั่น เต้นไม่ออก ปากสั่นไปหมด ทรมานมากฮ่าๆ แต่ทุกคนดูมีความสุขมากๆอาจเพราะเป็นงานใหญ่ของที่นั่นด้วยมั้ง จัดปีละครั้ง
เราไปแล้วไปเจอก็ถือว่าฟลุ๊คและก็คุ้มมากๆ
มาถึงตอนนี้ก็ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อแล้ว5555 เราอยู่ปายสิบกว่าวัน รู้สึกรักมาก แต่ละวันก็ใช้ชีวิตเหมือนๆกันกินก็กินปกติ นอนก็คืนละร้อย แต่ชีวิตกลางคืนที่ปายแต่อะไรที่เราชอบมาก ยังคิดเลยว่าจะย้ายมาอยู่ดีไหม๊ ฮ่าๆ พอไปกับเพื่อนสองคนมันทำให้เราคุยกับคนอื่นมากขึ้น แลกเปลี่ยนความคิดพูดคุยกับคนอื่นมากขึ้น และได้เพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นเยอะมากๆ มีโอกาศก็คือต้องกลับไปอีกรอบแน่นอน ปาย ปายเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ
ส่วนใครที่มีข้อสงสัยหรืออยากจะถามอะไรทักมาถามได้นะ ขอโทษที่รูปไม่เยอะเลย เพราะเหมือนเราไปอยู่จริงๆเลยไม่ได้มัวแต่ถ่ายรูปโทรศัพท์นี่แทบไม่ได้จับเลย
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น