ถึงเวลา ลาพักร้อน..แล้วซินะ วันนี้จะมารีวิวไปเที่ยวเกาหลี ซึ่งเราไปมาเมื่อตอน 3-8 กุมภา 2016 ทริปนี้เน้นกินช๊อป วางแพลนกันแบบหลวมๆ ไปกับเดอะแก๊งค์ 5 คน
พร้อมแล้วก็ขึ้นเครื่องกันเลย เราจองตอนกลาง มกราคม 2016 บินแอร์เอเชียโก สนนราคาประมาณ 13000 นะ ( ตั๋วเครื่องบินไปกลับ+น้ำหนักไป 20 กก. กลับ 20 กก. + ค่าที่พักที่ Yakorea ทงแดมุน 5 คืน ) บิน 8 โมงเช้า ถึงก็ประมาณบ่าย 3 เวลาเค้าจะเร็วกว่าเรา 2 ชั่วโมง
พอถึงสนามบินอินชอนแล้ว อย่างแรก เติมเงินในทรีมันนี่ ให้เรียบร้อย พร้อมเช่า Pocket Wifi เสร็จสรรพสบายใจแล้วก็ลากกระเป๋าลงใต้ดิน ลำบากนิดหน่อย หูกระเป๋าเดินทางอีช้านก็หลุด หลุดต่อหน้าต่อตาประชาชนประเทศเกาหลี มาเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอีกที ก็ตอนที่ลากกระเป๋าขึ้นบันไดเลื่อนจาก คิดว่าพ้นเสากลางของบันได สรุปว่าอิช้านขึ้นไปแต่ตัว กระเป๋าเลยตกเป็นภาระของเพื่อนร่วมทางและประชาชนคนเกาหลีที่มีน้ำใจ หลงนิดหน่อย ก็มาถึง ทงแดมุน ลากกระเป๋าขึ้นบันไดนึกว่าไม่มีลิฟท์ขึ้นมาเสร็จเจอลิฟท์เข้าให้ ป้าดดโธ่ เข้า Yakorea ที่พักคือโอเคนะ แต่หนาวยะเยือกกกกก ลากกระเป๋าขึ้นบันไดในเกสเฮ้าส์อี้กก แทบคลาน เอาของเก็บเข้าที่พักเสร็จ เราก็คิดว่าจะไปไหนกันดี แล้วก็ปิดโหวตที่ "ฮงแด"
แกแก หาข้าวเย็นกินกัน ก่อนมาเราก็มี มิชชั่นกันว่า เราต้องมีปิ้งย่างซักมื้อ จัดไปเลยค่ามื้อแรก สรรหารีวิวเด็ดๆในพันทิป ก็มาเจอร้านนี้ ซึ่ง เราไม่ได้ถ่ายหน้าร้านไว้ แต่เข้าฮงแดไปเดินจนสุด ร้านจะอยู่ทางซ้ายมือมีป้ายเหลืองๆอ่า
จะบอกว่า หมูที่นี่อร่อยมากกกก มันสุโค้ยยมากกก อร่อยจนอยากถามว่า "ที่นี่เค้าเลี้ยงหมูกันยังไง" ขอบคุณหนึ่งในเดอะแก๊งที่หารีวิวร้านเด็ดๆนี้เจอ
เมื่อกินกลืนหมูเกาหลีจนเสร็จ เราก็เดินแต๊นแต๊กันไป มีเสื้อผ้าวัยรุ่น เยอะมาก สวยๆทั้งนั้นแต่ส่วนมากจะหนาถ้าซื้อกลับมาที่ไทยนี่คงร้อนจนเป็นลม ก็ดั้นด้นมาหน้าหนาวกันเองนี่เนอะ สักพักเราก็เดินมาเจอ เจ้าเครันปัง ที่ขึ้นชื่อว่าต้องกินให้ได้ มันอร่อยขนาดนั้นเลยหรอ
อุ้ !! มันดีงามมากคร่า 1000 วอน ที่คุ้มมาก มันไม่ใช่ขนมปังไข่แบบที่เราคิด เนื้อมันไม่เหมือนขนมปังซะทีเดียว กึ่งๆแป้งขนมปังแต่เหนียวนุ่มเหมือนแป้งแพนเค้กอ่ะ อร่อย ต้องมาโดน !!
หมดไปกับวันที่หนึ่งที่เราอิ่มท้องอิ่มใจ -----------------------------------------------------------
แพลนวันที่ 2 ก็ Everland ละกันเนอะ เราแหกขี้หูขี้ตาตื่นกันมาต้ังแต่ ตี5 นั่งรถไฟใต้ดินไปลงสถานี คังนัม เพื่อไปต่อรถเมล์สาย 5002 นั่งกันแบบยาวๆในรถอุ่นๆ หลับสบายมาก ไม่ได้ชมเมืองอะไรกับเค้าเลย
พอถึงปลายทางเราก็ลงเพื่อไปต่อรถของ Everland ไปถึง เฮ้ย ทำไมไม่มีคนเลย หรือเรามาเช้าไป
อืม เรามาเช้าไป --"
รอสักพัก ก็จะมีพนักงานเริ่มมาประจำตรงจุดต่างๆ ลืมบอกไปว่าเราซื้อตั๋วเข้าจากที่เกสเฮ้าเลยค่ะ มันได้ราคาพิเศษ รู้สึกจะ 32000 วอน
เข้าไปเล่นกันเถอะ !!
ตัวอิช้านไม่รอช้ารีบวิ่งไปที่ ร้านขายของที่ระลึก เอิบ เราไม่สันทัดเรื่องของเล่นหวาดเสียวพวกนั้นหรอก ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเพื่อนค่ะ
ช้อปเสร็จละ หิวจัง หาไรกินดีล่ะ ร้านในนั้นก็ยังไม่ค่อยเปิดด้วยสิ แล้วเรด้าความหิวก็ตรงไปที่ ร้านขายของทานเล่น
ไก่สไปซี่อะไรสักอย่าง คืออร่อยอีกแล้ววว อร่อยมาก ซอสหวานๆเค็มๆ เผ็ดหน่อยๆ ไม้เดียวอยู่ท้อง ราคาอยู่ที่ 4500 วอน
อ้าวร้านเบอร์เกอร์เปิดละอ่ะ ไก่มะกี้ก็เหมือนจะย่อยสลายไปละ กินก็ได้โน๊ะ
เลือกเมนูไปเลือกเมนูมาก็จบที่ เซทเบอร์เกอร์กุ้ง อร่อยดี ในเซทก็มี เฟรนช์ฟรายกับโค้ก โค้กที่นี่เค้าซ่าจริงๆ สนนราคาที่ 6900 วอน
ควรเลิกกินแล้วไปดูบรรยากาศใน everland ซะทีมั้ย
T-express ปิดจ้า
หิวอีกละ เรด้าจับของกินก็พาเราไป ที่หน้าร้าน ชูโรส อร่อยเค้าทอดให้ใหม่เลย แต่กลิ่นซินนามอนแรงไปหน่อย อันนึงกิน 2 คน พอหายอยาก ราคา อยู่ที่ 1900 วอนค่ะ
เนื่องจากเดอะแก๊งค์ไปเล่นสไลด์เดอร์หิมะของผู้ใหญ่กัน อิช้านซึ่งกลัวทุกอย่างมีหรอจะพลาดขึ้นไปเล่นกับพวกนางไม่มีทาง ชั้นจะรอพวกแกอยู่ตรงนี้แหละ !!
แอร๊ยยย แล้วอิช้านก็พบทางของอิช้านแล้วววว น่ารักมุ้งมิ้ง แต่ในใจก็แอบคิด พวกมันไปสไลด์เดอร์หิมะกันที่ไหนฟะ เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะนี่ก็คิดว่ากลับไปเล่นที่ดรีมเวิลด์ อุ้แม่ นานมากข่าาาา
พอเจอกันก็ชวนกันกลับ ป่ะกลับกันเถอะ !
เนื่องจากว่าเราต้องไปลงรถเมล์ที่สถานี คังนัม เราก็ไม่พลาดค่ะ สนองนี้ดตัวอิช้านเอง นั่นก็คือการ ไปกิน จิมตักร้านพี่เว่นนนน
บอกแล้วนะว่าทริปนี้เรื่องกินเรื่องใหญ่ ใหญ่กว่าเรื่องดูทางอีก --"
หิวโซ จานใหญ่ คือน้ำตาจะใหล พอได้กินเข้าไปคำแรก โหยยยย นี่แหละ มันใช่ อร่อยมา อร่อยแบบ ป้าคะพวกหนูของส้อมหน่อยค่ะ ตะเกียบมันลื่นมาก ถ้าจะใช้ตะเกียบกินจนหมดสงสัยจะตี 4 พวกเราไม่สามารถจริงๆ ค่ะ อารมคล้ายไก่อบ แบบ เผ็ดๆ อร่อย ฤทธิ์ของพริกไทยทำให้ความหนาวในตัวลดลง มันดีมาก ต้องมากิน เชื่อเถอะ !!
ไปไหนกันต่อดีล่ะคืนนี้ ไปเซอเวย์ที่เมียงดงกันมั้ยล่ะแก
สิ่งแรกที่ทำ ถูกค่ะ คุณเดาถูก สตรีทฟู้ดที่เมียงดงเป็นอะไรที่เราพลาดไม่ได้
โมจิถั่วแดงสตอเบอร์รี่สด 2500 วอน คือบอกไว้เลยว่าต้องกินมันชุ่มฉ่ำมาก นึกว่าอยู่ในไร่สตอเบอร์รี่แล้วมีน้ำจากสปริงเคิล ตื่นค่ะ
มาที่ ขนมปังปลาใส้ถั่วแดง อันนี้ของเพื่อนค่ะ ขโมยนางมาถ่าย ใส้น้อย แต่คนขายหน้าตาดีค่ะ ก็ไม่รู้จะบรรยายอะไร
บรรยากาศของเมียงดงวัน วันแรกก็ไม่ได้โฟกัสอะไรนอกจากของกินค่ะ เราบอกแล้วเราแค่มาเซอร์เวย์
หมดวันที่ 2 ที่การกินค่อนข้างไม่มีมื้อจริงจัง -------------------------------------------
วันที่ 3 ตื่นสายหน่อย แพลนไว้ว่าจะไป มหาวิทยาลัยอีฮวา ป่ะ น่าจะใช่มั้ง
สวยมากนะ แต่หนาวมากกว่า
ต้องหาของร้อนกระแทกปาก หันไปเห็น swiss miss พอดี นางคือสวรรค์ พนักงานเป่าซะโกโก้ร้อนมาก บอกเพื่อนให้ค่อยๆจิบ เราก็ค่อยๆจิบ ขนาดจิบ ลิ้นยังแตกเลย ปัดโธ่
แล้วมื้อเช้าของเราก็เป็น มาม่า หม้อใหญ่ๆ คล้ายๆ เรดซัน อ่ะ ที่ไม่ค่อยประทับใจ มันเผ็ดไป เราขอผ่าน
แต่คิมบับ อร่อยมากกกก
มาท้าความหนาวกันโหน่ยยยยยยย
มันกัดไม่เข้าอ่ะแกร้ หนาวเย็นปาก อร่อย แต่ทว่ากินหน้าร้อนน่าจะอร่อยกว่า
เดินแต่ฮงแดเมื่อเช้า เราจะไปขึ้น นัมซาน ทาวเวอร์ตอนค่ำ ไปไหนก่อนดีล่ะ เมียงดงมั้ย จัดไปคร่า
วันนี้พร้อม ช้อปแหลกบ้างละ เป้าหมายของเดอแก๊งค์ เราไม่รู้แต่ของเราคือ หา Stan Smith หาไปประมาณ 3-4 ร้านไม่เจอ โอเคงั้นถอดใจ
เดินมาข้างหน้า กรี้ด เจอนางตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ที่ร้าน HOT T โหยยย ลองแล้วใส่ได้แล้ว สอยทันทีคร่า สนนราคาอยู่ที่ 3200 บาท
แล้วอีกอย่างที่อยากให้สาวๆมีสติในการซื้อมากส์ เพราะราคามันถูกจนมึน เราซื้อมาประมาณ 6 แพค ได้ ไหนจะแพคที่มันแถมอี้กกก
ก่อนจะขึ้นนัมซาน ต้องเติมพลังก่อนนนน
ซี่โครงชีส ณ เมียงดง
แกแก เราต้องขึ้นนัมซานละ เดินขึ้น ทางเดินขึ้นนี้ช่างปวดร้าว เราเชื่อแล้วว่าทำไมคนเกาหลีขาไม่ใหญ่เลยซักคน เนินสูง ทั้งนั้น
ต่อแถวขึ้น เคเบิลคาร์ สนนราคาอยู่ที่ คนละ 8500 วอน
แต่เสียใจไม่ได้ถ่ายรูป คือข้างบนมันหนาวจน เราไม่อยากจะทำอะไร ถามว่าสวยมั้ยก็สวยนะแต่ ก็เหมือนที่เห็นในทีวี มันก็ธรรมดา แต่มาโซลแล้วไม่ไปนัมซาลก็เหมือนมาไม่ถึงใช่มั้ยล่ะ ลงจากนัมซาน
เราก็ไปชมวิวตอนกลางคืนของแม่น้ำฮัน แล้วต่อด้วยการ ไปดู ไฟ LED ที่ DDP
หนาวหรอ ไม่เท่าไหร้หร้อกกกกกก เธอเห็นน้ำแข็งนั่นมั้ย ??
อากาศหนาว หนาวหูมาก พร้อมเจาะหูมากค่ะตอนนั้น
รูปนี้เพื่อนถ่าย สอยมาค่ะ
อันนี้มาดูไฟ ที่ DDP อยู่ ทงแดมุนค่ะ สวยค่ะแต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำ
พอไม่มีอะไรทำ ก็ ก็ ก็กินสิคะ เราร่อนเร่เพื่อตามหาซึงนักจี อิหมึกกระดึ้บเนี่ย หาจนทั่วไม่ไหว เลยไปจบที่ จาจังเมียนค่ะ
โหยยยย ชามหรือกะละมัง อิ่มแบบสุดๆ อร่อยยังไงก็ทานไม่หมด เยอะมากกกก
หมดแล้ววันที่ 3 อันหนาวเหน็บ -------------------------------------------------------
ไปต่อกันเลยค่ะ
http://pantip.com/topic/34864137
[CR] I'm [SEOUL] in love :: 3-8 Feb 2016
พร้อมแล้วก็ขึ้นเครื่องกันเลย เราจองตอนกลาง มกราคม 2016 บินแอร์เอเชียโก สนนราคาประมาณ 13000 นะ ( ตั๋วเครื่องบินไปกลับ+น้ำหนักไป 20 กก. กลับ 20 กก. + ค่าที่พักที่ Yakorea ทงแดมุน 5 คืน ) บิน 8 โมงเช้า ถึงก็ประมาณบ่าย 3 เวลาเค้าจะเร็วกว่าเรา 2 ชั่วโมง
พอถึงสนามบินอินชอนแล้ว อย่างแรก เติมเงินในทรีมันนี่ ให้เรียบร้อย พร้อมเช่า Pocket Wifi เสร็จสรรพสบายใจแล้วก็ลากกระเป๋าลงใต้ดิน ลำบากนิดหน่อย หูกระเป๋าเดินทางอีช้านก็หลุด หลุดต่อหน้าต่อตาประชาชนประเทศเกาหลี มาเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอีกที ก็ตอนที่ลากกระเป๋าขึ้นบันไดเลื่อนจาก คิดว่าพ้นเสากลางของบันได สรุปว่าอิช้านขึ้นไปแต่ตัว กระเป๋าเลยตกเป็นภาระของเพื่อนร่วมทางและประชาชนคนเกาหลีที่มีน้ำใจ หลงนิดหน่อย ก็มาถึง ทงแดมุน ลากกระเป๋าขึ้นบันไดนึกว่าไม่มีลิฟท์ขึ้นมาเสร็จเจอลิฟท์เข้าให้ ป้าดดโธ่ เข้า Yakorea ที่พักคือโอเคนะ แต่หนาวยะเยือกกกกก ลากกระเป๋าขึ้นบันไดในเกสเฮ้าส์อี้กก แทบคลาน เอาของเก็บเข้าที่พักเสร็จ เราก็คิดว่าจะไปไหนกันดี แล้วก็ปิดโหวตที่ "ฮงแด"
แกแก หาข้าวเย็นกินกัน ก่อนมาเราก็มี มิชชั่นกันว่า เราต้องมีปิ้งย่างซักมื้อ จัดไปเลยค่ามื้อแรก สรรหารีวิวเด็ดๆในพันทิป ก็มาเจอร้านนี้ ซึ่ง เราไม่ได้ถ่ายหน้าร้านไว้ แต่เข้าฮงแดไปเดินจนสุด ร้านจะอยู่ทางซ้ายมือมีป้ายเหลืองๆอ่า
จะบอกว่า หมูที่นี่อร่อยมากกกก มันสุโค้ยยมากกก อร่อยจนอยากถามว่า "ที่นี่เค้าเลี้ยงหมูกันยังไง" ขอบคุณหนึ่งในเดอะแก๊งที่หารีวิวร้านเด็ดๆนี้เจอ
เมื่อกินกลืนหมูเกาหลีจนเสร็จ เราก็เดินแต๊นแต๊กันไป มีเสื้อผ้าวัยรุ่น เยอะมาก สวยๆทั้งนั้นแต่ส่วนมากจะหนาถ้าซื้อกลับมาที่ไทยนี่คงร้อนจนเป็นลม ก็ดั้นด้นมาหน้าหนาวกันเองนี่เนอะ สักพักเราก็เดินมาเจอ เจ้าเครันปัง ที่ขึ้นชื่อว่าต้องกินให้ได้ มันอร่อยขนาดนั้นเลยหรอ
อุ้ !! มันดีงามมากคร่า 1000 วอน ที่คุ้มมาก มันไม่ใช่ขนมปังไข่แบบที่เราคิด เนื้อมันไม่เหมือนขนมปังซะทีเดียว กึ่งๆแป้งขนมปังแต่เหนียวนุ่มเหมือนแป้งแพนเค้กอ่ะ อร่อย ต้องมาโดน !!
หมดไปกับวันที่หนึ่งที่เราอิ่มท้องอิ่มใจ -----------------------------------------------------------
แพลนวันที่ 2 ก็ Everland ละกันเนอะ เราแหกขี้หูขี้ตาตื่นกันมาต้ังแต่ ตี5 นั่งรถไฟใต้ดินไปลงสถานี คังนัม เพื่อไปต่อรถเมล์สาย 5002 นั่งกันแบบยาวๆในรถอุ่นๆ หลับสบายมาก ไม่ได้ชมเมืองอะไรกับเค้าเลย
พอถึงปลายทางเราก็ลงเพื่อไปต่อรถของ Everland ไปถึง เฮ้ย ทำไมไม่มีคนเลย หรือเรามาเช้าไป
อืม เรามาเช้าไป --"
รอสักพัก ก็จะมีพนักงานเริ่มมาประจำตรงจุดต่างๆ ลืมบอกไปว่าเราซื้อตั๋วเข้าจากที่เกสเฮ้าเลยค่ะ มันได้ราคาพิเศษ รู้สึกจะ 32000 วอน
เข้าไปเล่นกันเถอะ !!
ตัวอิช้านไม่รอช้ารีบวิ่งไปที่ ร้านขายของที่ระลึก เอิบ เราไม่สันทัดเรื่องของเล่นหวาดเสียวพวกนั้นหรอก ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเพื่อนค่ะ
ช้อปเสร็จละ หิวจัง หาไรกินดีล่ะ ร้านในนั้นก็ยังไม่ค่อยเปิดด้วยสิ แล้วเรด้าความหิวก็ตรงไปที่ ร้านขายของทานเล่น
ไก่สไปซี่อะไรสักอย่าง คืออร่อยอีกแล้ววว อร่อยมาก ซอสหวานๆเค็มๆ เผ็ดหน่อยๆ ไม้เดียวอยู่ท้อง ราคาอยู่ที่ 4500 วอน
อ้าวร้านเบอร์เกอร์เปิดละอ่ะ ไก่มะกี้ก็เหมือนจะย่อยสลายไปละ กินก็ได้โน๊ะ
เลือกเมนูไปเลือกเมนูมาก็จบที่ เซทเบอร์เกอร์กุ้ง อร่อยดี ในเซทก็มี เฟรนช์ฟรายกับโค้ก โค้กที่นี่เค้าซ่าจริงๆ สนนราคาที่ 6900 วอน
ควรเลิกกินแล้วไปดูบรรยากาศใน everland ซะทีมั้ย
T-express ปิดจ้า
หิวอีกละ เรด้าจับของกินก็พาเราไป ที่หน้าร้าน ชูโรส อร่อยเค้าทอดให้ใหม่เลย แต่กลิ่นซินนามอนแรงไปหน่อย อันนึงกิน 2 คน พอหายอยาก ราคา อยู่ที่ 1900 วอนค่ะ
เนื่องจากเดอะแก๊งค์ไปเล่นสไลด์เดอร์หิมะของผู้ใหญ่กัน อิช้านซึ่งกลัวทุกอย่างมีหรอจะพลาดขึ้นไปเล่นกับพวกนางไม่มีทาง ชั้นจะรอพวกแกอยู่ตรงนี้แหละ !!
แอร๊ยยย แล้วอิช้านก็พบทางของอิช้านแล้วววว น่ารักมุ้งมิ้ง แต่ในใจก็แอบคิด พวกมันไปสไลด์เดอร์หิมะกันที่ไหนฟะ เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะนี่ก็คิดว่ากลับไปเล่นที่ดรีมเวิลด์ อุ้แม่ นานมากข่าาาา
พอเจอกันก็ชวนกันกลับ ป่ะกลับกันเถอะ !
เนื่องจากว่าเราต้องไปลงรถเมล์ที่สถานี คังนัม เราก็ไม่พลาดค่ะ สนองนี้ดตัวอิช้านเอง นั่นก็คือการ ไปกิน จิมตักร้านพี่เว่นนนน
บอกแล้วนะว่าทริปนี้เรื่องกินเรื่องใหญ่ ใหญ่กว่าเรื่องดูทางอีก --"
หิวโซ จานใหญ่ คือน้ำตาจะใหล พอได้กินเข้าไปคำแรก โหยยยย นี่แหละ มันใช่ อร่อยมา อร่อยแบบ ป้าคะพวกหนูของส้อมหน่อยค่ะ ตะเกียบมันลื่นมาก ถ้าจะใช้ตะเกียบกินจนหมดสงสัยจะตี 4 พวกเราไม่สามารถจริงๆ ค่ะ อารมคล้ายไก่อบ แบบ เผ็ดๆ อร่อย ฤทธิ์ของพริกไทยทำให้ความหนาวในตัวลดลง มันดีมาก ต้องมากิน เชื่อเถอะ !!
ไปไหนกันต่อดีล่ะคืนนี้ ไปเซอเวย์ที่เมียงดงกันมั้ยล่ะแก
สิ่งแรกที่ทำ ถูกค่ะ คุณเดาถูก สตรีทฟู้ดที่เมียงดงเป็นอะไรที่เราพลาดไม่ได้
โมจิถั่วแดงสตอเบอร์รี่สด 2500 วอน คือบอกไว้เลยว่าต้องกินมันชุ่มฉ่ำมาก นึกว่าอยู่ในไร่สตอเบอร์รี่แล้วมีน้ำจากสปริงเคิล ตื่นค่ะ
มาที่ ขนมปังปลาใส้ถั่วแดง อันนี้ของเพื่อนค่ะ ขโมยนางมาถ่าย ใส้น้อย แต่คนขายหน้าตาดีค่ะ ก็ไม่รู้จะบรรยายอะไร
บรรยากาศของเมียงดงวัน วันแรกก็ไม่ได้โฟกัสอะไรนอกจากของกินค่ะ เราบอกแล้วเราแค่มาเซอร์เวย์
หมดวันที่ 2 ที่การกินค่อนข้างไม่มีมื้อจริงจัง -------------------------------------------
วันที่ 3 ตื่นสายหน่อย แพลนไว้ว่าจะไป มหาวิทยาลัยอีฮวา ป่ะ น่าจะใช่มั้ง
สวยมากนะ แต่หนาวมากกว่า
ต้องหาของร้อนกระแทกปาก หันไปเห็น swiss miss พอดี นางคือสวรรค์ พนักงานเป่าซะโกโก้ร้อนมาก บอกเพื่อนให้ค่อยๆจิบ เราก็ค่อยๆจิบ ขนาดจิบ ลิ้นยังแตกเลย ปัดโธ่
แล้วมื้อเช้าของเราก็เป็น มาม่า หม้อใหญ่ๆ คล้ายๆ เรดซัน อ่ะ ที่ไม่ค่อยประทับใจ มันเผ็ดไป เราขอผ่าน
แต่คิมบับ อร่อยมากกกก
มาท้าความหนาวกันโหน่ยยยยยยย
มันกัดไม่เข้าอ่ะแกร้ หนาวเย็นปาก อร่อย แต่ทว่ากินหน้าร้อนน่าจะอร่อยกว่า
เดินแต่ฮงแดเมื่อเช้า เราจะไปขึ้น นัมซาน ทาวเวอร์ตอนค่ำ ไปไหนก่อนดีล่ะ เมียงดงมั้ย จัดไปคร่า
วันนี้พร้อม ช้อปแหลกบ้างละ เป้าหมายของเดอแก๊งค์ เราไม่รู้แต่ของเราคือ หา Stan Smith หาไปประมาณ 3-4 ร้านไม่เจอ โอเคงั้นถอดใจ
เดินมาข้างหน้า กรี้ด เจอนางตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ที่ร้าน HOT T โหยยย ลองแล้วใส่ได้แล้ว สอยทันทีคร่า สนนราคาอยู่ที่ 3200 บาท
แล้วอีกอย่างที่อยากให้สาวๆมีสติในการซื้อมากส์ เพราะราคามันถูกจนมึน เราซื้อมาประมาณ 6 แพค ได้ ไหนจะแพคที่มันแถมอี้กกก
ก่อนจะขึ้นนัมซาน ต้องเติมพลังก่อนนนน
ซี่โครงชีส ณ เมียงดง
แกแก เราต้องขึ้นนัมซานละ เดินขึ้น ทางเดินขึ้นนี้ช่างปวดร้าว เราเชื่อแล้วว่าทำไมคนเกาหลีขาไม่ใหญ่เลยซักคน เนินสูง ทั้งนั้น
ต่อแถวขึ้น เคเบิลคาร์ สนนราคาอยู่ที่ คนละ 8500 วอน
แต่เสียใจไม่ได้ถ่ายรูป คือข้างบนมันหนาวจน เราไม่อยากจะทำอะไร ถามว่าสวยมั้ยก็สวยนะแต่ ก็เหมือนที่เห็นในทีวี มันก็ธรรมดา แต่มาโซลแล้วไม่ไปนัมซาลก็เหมือนมาไม่ถึงใช่มั้ยล่ะ ลงจากนัมซาน
เราก็ไปชมวิวตอนกลางคืนของแม่น้ำฮัน แล้วต่อด้วยการ ไปดู ไฟ LED ที่ DDP
หนาวหรอ ไม่เท่าไหร้หร้อกกกกกก เธอเห็นน้ำแข็งนั่นมั้ย ??
อากาศหนาว หนาวหูมาก พร้อมเจาะหูมากค่ะตอนนั้น
รูปนี้เพื่อนถ่าย สอยมาค่ะ
อันนี้มาดูไฟ ที่ DDP อยู่ ทงแดมุนค่ะ สวยค่ะแต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำ
พอไม่มีอะไรทำ ก็ ก็ ก็กินสิคะ เราร่อนเร่เพื่อตามหาซึงนักจี อิหมึกกระดึ้บเนี่ย หาจนทั่วไม่ไหว เลยไปจบที่ จาจังเมียนค่ะ
โหยยยย ชามหรือกะละมัง อิ่มแบบสุดๆ อร่อยยังไงก็ทานไม่หมด เยอะมากกกก
หมดแล้ววันที่ 3 อันหนาวเหน็บ -------------------------------------------------------
ไปต่อกันเลยค่ะ http://pantip.com/topic/34864137