เพราะเท่าที่เห็นคำพิพากษาของศาลชั้นต้น มากว่าร้อยละ50ทั้งโจทก์และจำเลยมีการยื่นอุทธรณ์ต่อไป
เหมือนคำตัดสินของศาลชั้นต้นมันไม่มีความหมายอะไรเลย คนที่แพ้คดีถ้าคำตัดสินไม่ได้ห้ามอุทธรณ์ทุกคนก็จะยื่นอุทธรณ์ทั้งนั้น
ผมว่ามันเสียเวลาเปล่าๆ เสียเวลาทำไมกับศาลชั้นต้น2-3ปี เพราะไม่ว่าแพ้หรือชนะมันก็ต้องไปต่อที่อุทธรณ์หรืออาจะยาวไปฏีกา
ที่สำคัญคำพิพากษาของศาลชั้นต้น บางคนไม่ยอมรับด้วยซ้ำอ้างคดียังไม่ถึงฏีกา ถือเป็นผู้บริสุทธิ์
แล้วแบบนี้ศาลชั้นต้นมีไว้ทำไม? คำตัดสินไม่ได้มีผลอะไรกับจำเลย
ผมไม่เข้าใจจริงๆ สุดท้ายแล้วศาลชั้นต้นคือส่วนเกินของระบบยุติธรรม ไว้เป็นช่องทางซื้อเวลาสำหรับคนมีเงินเท่านั้นหรือ?
ในกระบวนการยุติธรรม ผมรู้สึกว่าควรเอาศาลชั้นต้นออกจากระบบดีมั้ย?
เหมือนคำตัดสินของศาลชั้นต้นมันไม่มีความหมายอะไรเลย คนที่แพ้คดีถ้าคำตัดสินไม่ได้ห้ามอุทธรณ์ทุกคนก็จะยื่นอุทธรณ์ทั้งนั้น
ผมว่ามันเสียเวลาเปล่าๆ เสียเวลาทำไมกับศาลชั้นต้น2-3ปี เพราะไม่ว่าแพ้หรือชนะมันก็ต้องไปต่อที่อุทธรณ์หรืออาจะยาวไปฏีกา
ที่สำคัญคำพิพากษาของศาลชั้นต้น บางคนไม่ยอมรับด้วยซ้ำอ้างคดียังไม่ถึงฏีกา ถือเป็นผู้บริสุทธิ์
แล้วแบบนี้ศาลชั้นต้นมีไว้ทำไม? คำตัดสินไม่ได้มีผลอะไรกับจำเลย
ผมไม่เข้าใจจริงๆ สุดท้ายแล้วศาลชั้นต้นคือส่วนเกินของระบบยุติธรรม ไว้เป็นช่องทางซื้อเวลาสำหรับคนมีเงินเท่านั้นหรือ?