ผมมีปัญหากับการลืมอดีตและผมเป็นทุกข์กับมันมาก ไม่รู้จะตั้งคำถามยังไงแต่พอจะมีวิธี แนวทางอะไรบ้าง ช่วยแชร์หน่อยครับ

ปัญหาเดิมๆที่ผมเป็นมาโดยตลอด ไม่มีซึ่งวิธีแก้สำหรับผม ผมคิดเองได้เท่าไรลองแก้ดูเท่านั้น แต่ผมไม่สามารถลืมแฟนเก่าได้เลย ทั้งที่เลิกกันไปนานมากแล้ว เหมือนผมยังอยู่ในบ่วงที่ไม่อาจหลุดพ้น ทั้งที่ไม่เจอหน้า ไม่ได้ยินเสียง นานแล้วหลายปี แต่ผมกลับลืมไม่ลง ทุกสิ่งอย่างยังอยู่ในภาพของความฝัน ใช่ครับ แม้จะไม่เจอแต่เหมือนผมยังได้เห็นหน้าและได้ยินเสียงเธออยู่บ้างบางครั้งคราว ตลอด 10 ปี ที่ผ่านมาผมพยายามลืมเธอให้ได้ แต่ผมทำไม่ได้ อาจดูเป็นความผิดขั้นร้ายแรงสำหรับบางคนที่ได้อ่าน แต่ ไม่ว่าจะขณะช่วงเวลาไหน ผมจะมีหรือไม่มีใครอยู่ข้างๆก็ตามแต่ ผมก็ยังคงคิดถึงเธอ อาจจะต่างช่วงเวลาบ้าง ในขณะที่มีใครอยู่ผมจะลืมได้บ้าง แต่เธอจะกลับมาเตือนสติผมในฝันเสมอ ให้ผมไม่มีวันลืมเธอได้ ผมมองยาวไปถึงวิธีสุดท้ายที่ยังพอทำได้คือเข้าสู่พุทธศาสนา แต่ มันคือการหนีปัญหา เพราะถึงแม้จะอยู่ในนั้น ก็ใช่ว่าผมจะลืมเธอได้อยู่ดี ความรู้สึกผมเหมือนกับยังติดอะไรบางอย่าง ผมทำผิดต่อเธอแล้วผมอยากแก้ไขมัน นั่นคือสิ่งที่ผมเข้าใจ นี่คือสิ่งที่ผมคิดว่ามันยังเป็นบ่วงอยู่ ผมอยากเจอเธอสักครั้ง แต่ผมทำไม่ได้ อาจดูย้อนแย้ง ผมอยากให้เธอกลับเข้ามาในชีวิตผม แต่ผมไม่อยากกลับเข้าไปกวนชีวิตของเธอที่เป็นอยู่ ซึ่งดูเหมือนเธอจะทุกข์มากกว่าสุขอยู่บ้าง แต่เธอก็มีคนข้างกายที่คอยดูแลเธออยู่ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงต่อ ผมอาจเป็นแค่คนที่ยังยึดติดและไม่สามารถลืมความรักนั้นได้ แต่กระทู้นี้เกิดจากความใคร่รู้ของผมเอง ผมซึ่งหมดหนทางในการลืมเธอแล้วในชีวิตนี้ ผมมองหาทางออกใหม่ ทางออกของใครสักคนที่ได้อ่านกระทู้นี้ คำแนะนำของพวกคุณสักคนที่ผมจะนำไปทำ และ หวังว่ามันจะสัมฤทธิ์ผล ผมเจ็บปวดและทรมานกับความรู้สึกนี้มาก ขอบคุณทุกท่าน ทุกคอมเม้น ได้โปรด ยื่นมือส่องไฟให้ผมออกจากตรงนี้ไปเสียที . . .