ขอท้าวความไปเป็นเวลาสัก 1 ปีกว่าๆ ที่ตอนนั้น จขกท.ได้ย้ายเข้ามาพักอาศัยอยู่กับสามี(ยังไม่ได้แต่ง) ซึ่งสามีเค้าเคยมีครอบครัวมาแล้ว แล้วมีลูกชาย 1 คน(แม่และลูกย้ายออกไปหลังจากเลิกรากัน) และเค้าได้เลิกรากันไปเป็นเวลา 1 ปี ก่อนที่เราจะย้ายเข้ามาอยู่บ้านเค้า ที่บ้านเป็นหมู่บ้านจัดสรร บ้านเดี่ยว ซึ่งในซอยบ้านจะเป็นซอยตัน บ้านอยู่หลังที่ 3 นับจากก้นซอยที่เป็นทางตัน และในซอยนี้มีบ้านที่เลี้ยงหมาอยู่ประมาณ 4 หลังซึ่งรวมกับบ้านที่เราพักอยู่ แต่หมาบ้านเรามันไม่ค่อยเห่าใครจะไปจะมาหรือมายืนหน้าบ้านมันก็ไม่เห่า แต่..หมาที่เห่าระงมทั้งกลางวัน กลางคืน คือบ้านหลังที่ 2ที่ติดกับบ้านเราซึ่งมีหมาอยู่ 3 ตัว ซึ่งพฤติกรรมการเห่าก็คือ เห่าได้ตลอดเวลา เช่น ใบไม้ปลิว ก็เห่า บ้านตรงข้ามเขากลับเข้าบ้านมา ไม่ว่าจะกลับเข้าบ้านตอนกลางวัน ก็เห่า ตอนกลางคืนยิ่งเห่า และนั่นก็หมายรวมถึงบ้านที่เราพักอยู่ด้วย จะเข้าจะออกเวลาไหนก็เห่า และจะมีบ้านอีก 1 หลังประมาณกลางๆซอยมีหมาอยู่ 2 ตัว หลังนี้ก็เห่าเหมือนกันแต่จะเห่าเฉพาะเวลาค่ำๆตอนสิ้นแสงพระอาทิตย์แล้ว เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เราได้ไปเที่ยวดูคอนเสริ์ตที่อิมแพคเมืองทองมา ซึ่งก่อนไปก็ได้บอกกล่าวสามีแล้ว ตั้ง 2 ครั้ง ก่อนที่จะถึงวันไป บอกหมดว่า คอนเสริ์ตเริ่มเล่น 1 ทุ่มนะ คงจะกลับดึกนะซึ่งเค้าก็รับฟัง แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ คร้ังนี้คืออรอบที่ 2 หลังจากที่เรามาอยู่บ้านนี้ แล้วกลับดึก (รอบแรกไปเดินเซ็นทรัลถึงบ้าน 4 ทุ่ม) ถึงบ้านเที่ยงคืนเพราะคอนเสริ์ตเลิกตอน 4 ทุ่มครึ่งเกือบ 5 ทุ่ม แล้วขับไปส่งน้องที่พักอยู่แถวช้างสามเศียร แล้วตีรถขึ้นด่วนมาลงบางบ่อ ถึงบ้าน เที่ยงคืนหน่อยๆและเป็นไปตามคาด หมาบ้านกลางซอยเห่า และหมาข้างบ้านก็เห่า ก็เข้าบ้านมา หิวข้าว เลยอุ่นกับข้าวในตู้กินเสร็จ ขึ้นห้องนอนเพื่อจะไปอาบน้ำประมาณเที่ยงคืนยี่สิบห้านาที ซึ่งในห้อง สามีนอนหลับไปแล้ว น่าจะเมาด้วยเพราะเห็นขวดโซดาวางอยู่ข้างล่าง พยายามทำทุกอย่างให้เบาที่สุด เพราะกลัวสามีตื่น ..แต่สุดท้ายก็ตื่นมาจนได้ พอเราล้มตัวลงนอนหันหลังให้ หลังจากสามีเข้าห้องน้ำเสร็จเดินเข้ามาในห้อง แล้วตะโกนตะคอกใส่เราว่า "กูไม่ชอบนะมี เมียหมาเห่า กลับบ้านตี1 ตี2 (ซึ่งเวลานั้นมันเพิ่งเที่ยงคืนกว่าๆ) เราก็เงียบ ไม่ถึงอึดใจ สามีเอามือเค้าเหวี่ยงมาตบหัวเราด้านหลังอย่างแรง จนสะดุ้งและชาไปทั้งหัว ซึ่งเรานอนหันหลังให้อยู่ไม่ทันตั้งตัวและในใจก็ไม่คิดว่าจะโดนทำร้ายแบบนี้ เรานิ่ง ตัวแข็ง ไม่กระดุกกระดิกตัว ซึ่งรู้ตัวว่าถ้าขยับตัวแม้แต่น้อย คือต้องโดนหนักกว่านี้ ทำตัวแข็งไปสักพักใหญ่ๆ แล้วเค้าก็พูดอีกว่า "คร้ังหน้านะจะโดนตีนกู แล้วก็เก็บเสื้อผ้าออกไปด้วย นับจากนี้ต่อไป จะไม่ได้อะไรจากกูอีก"
เราก็นิ่ง รอจนเค้าล้มตัวลงนอน สักพัก แล้วเราก็ลุกขึ้นหิ้วกระเป๋าถือ กับเสื้อคลุม ออกจากห้องไปนอนบ้านอีกหลังที่ซื้อไว้ซึ่งอยู่ต้นซอย แล้วพออีกวันต่อมาสามีมาทานข้าวเที่ยงที่บ้าน ซึ่งเราไม่อยู่(ตั้งใจหลบหน้าเค้าเพราะโกรธมาก) แล้วพี่สาวเค้าซึ่งมาทำงานเป็นแม่บ้าน ทำกับข้าวให้กิน แล้วเค้าก็เล่าให้พี่สาวเค้าฟังว่า เค้าตีเรา พี่สาวเค้าก็บอกว่าจะไปทำมันทำไม มันไม่ได้ไปบ่อย มันทำแต่งานก็อยากไปเที่ยวบ้าง สามีเราก็บอกว่า "กูอายเค้า ในซอยนี้ไม่มีบ้านไหนเค้าเที่ยวแล้วกลับดึกสักหลัง" ซึ่งเค้าอาจจะหมายถึงไม่มีเมียบ้านไหน กลับบ้านดึก บอกอีกว่าอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็เลิกกันไป ซึ่งพี่สาวเค้าก็เล่าให้เราฟังว่า ก็เลยหยุดไม่พูดกับมันต่อ เพราะกลัวจะทะเลาะกัน
เราอยากขอความคิดเห็นว่า ที่เราพักที่บ้านหลังนี้ ปีกว่า แล้วกลับบ้านดึกแค่ 2 ครั้ง และใน 2 ครั้งก็ได้บอกกล่าวสามีแล้วว่าจะไปไหน คือมันหมายถึงเราไปบ่อยเหรอ แล้วอีกอย่างที่ได้รู้สาเหตุที่เค้า ด่าเราและตีเรา คือแค่เพราะเค้าอาย กลัวคนบ้านในซอยนี้รู้และเอาแกไปนินทา ว่ามีเมียอย่างเรา เที่ยวแล้วกลับบ้านดึก เหรอค่ะ คำว่า "หน้าตาทางสังคม" มันมีค่ามีความหมายมากกว่าคนในครอบครัวอย่างงั้นหรือ??
ตั้งแต่เกิดเรื่องถึงวันนี้ เราก็เก็บเสื้อผ้ามาพักที่บ้านอีกหลังนึง ต่อจากนี้ไปยังไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ มันบวกกับความเครียดความกังวลอีกหลายเรื่องที่เป็นผลมาจากสามีเรา คือเรื่องทำงาน(บริษัทครอบครัว)กับสามี แล้วโดนด่าประจำว่าทำงานไม่ได้เรื่อง ทำงานไม่เก่ง กับ ความกังวลเรื่องการจะมีลูกกับสามีแต่ไม่มีสักที ซึ่งสามีเราได้ไปออกปากกับญาติทางบ้านเรา ซึ่งพูดต่อหน้ากันหลายคน ว่าถ้ามีลูกให้ไม่ได้ ก็จะไม่แต่งงานนะ(ตอนที่ได้ยินหน้าชาไปเลยค่ะ) มาประกอบกับเรื่องภรรยาเก่าเค้ายอมปล่อยให้ลูกชายกลับมาพ่อได้แล้ว ให้พามาบ้านได้แล้ว กับให้ไปไหนต่อไหนกับพ่อได้แล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ที่เลิกกันใหม่ๆ ห้ามไม่ให้ลูกเจอกับพ่อเลย ถึงขั้นเรียกตำรวจจะมาจับพ่อเลยถ้ามายุ่งกับลูก มันเลยรวมเป็นความกังวลของเราใน ณ.เวลานี้ ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะยาวนานถึงเมื่อไหร่ อนาคตข้างหน้า เรากับสามีจะไปด้วยกันได้ถึงแค่ไหน ที่ซีเรียส คือการโดนทำร้าย ซึ่งแม้กระทั่งคนที่เลี้ยงดูเรามาจนโต ยังไม่เคยตีเราเลยสักครั้ง มันเลยทำให้ยิ่งคิดมากว่าทำไม สามีถึงต้องทำกับเราขนาดนี้ เพียงเพราะเหตุผล ที่เค้าอาย เค้าแคร์ บ้านเพื่อนบ้านในซอย ถึงต้องใช้กำลังทำร้ายเราเลยเหรอ
คุณคิดยังไงกับฉายา #เมียหมาเห่า
เราก็นิ่ง รอจนเค้าล้มตัวลงนอน สักพัก แล้วเราก็ลุกขึ้นหิ้วกระเป๋าถือ กับเสื้อคลุม ออกจากห้องไปนอนบ้านอีกหลังที่ซื้อไว้ซึ่งอยู่ต้นซอย แล้วพออีกวันต่อมาสามีมาทานข้าวเที่ยงที่บ้าน ซึ่งเราไม่อยู่(ตั้งใจหลบหน้าเค้าเพราะโกรธมาก) แล้วพี่สาวเค้าซึ่งมาทำงานเป็นแม่บ้าน ทำกับข้าวให้กิน แล้วเค้าก็เล่าให้พี่สาวเค้าฟังว่า เค้าตีเรา พี่สาวเค้าก็บอกว่าจะไปทำมันทำไม มันไม่ได้ไปบ่อย มันทำแต่งานก็อยากไปเที่ยวบ้าง สามีเราก็บอกว่า "กูอายเค้า ในซอยนี้ไม่มีบ้านไหนเค้าเที่ยวแล้วกลับดึกสักหลัง" ซึ่งเค้าอาจจะหมายถึงไม่มีเมียบ้านไหน กลับบ้านดึก บอกอีกว่าอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็เลิกกันไป ซึ่งพี่สาวเค้าก็เล่าให้เราฟังว่า ก็เลยหยุดไม่พูดกับมันต่อ เพราะกลัวจะทะเลาะกัน
เราอยากขอความคิดเห็นว่า ที่เราพักที่บ้านหลังนี้ ปีกว่า แล้วกลับบ้านดึกแค่ 2 ครั้ง และใน 2 ครั้งก็ได้บอกกล่าวสามีแล้วว่าจะไปไหน คือมันหมายถึงเราไปบ่อยเหรอ แล้วอีกอย่างที่ได้รู้สาเหตุที่เค้า ด่าเราและตีเรา คือแค่เพราะเค้าอาย กลัวคนบ้านในซอยนี้รู้และเอาแกไปนินทา ว่ามีเมียอย่างเรา เที่ยวแล้วกลับบ้านดึก เหรอค่ะ คำว่า "หน้าตาทางสังคม" มันมีค่ามีความหมายมากกว่าคนในครอบครัวอย่างงั้นหรือ??
ตั้งแต่เกิดเรื่องถึงวันนี้ เราก็เก็บเสื้อผ้ามาพักที่บ้านอีกหลังนึง ต่อจากนี้ไปยังไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ มันบวกกับความเครียดความกังวลอีกหลายเรื่องที่เป็นผลมาจากสามีเรา คือเรื่องทำงาน(บริษัทครอบครัว)กับสามี แล้วโดนด่าประจำว่าทำงานไม่ได้เรื่อง ทำงานไม่เก่ง กับ ความกังวลเรื่องการจะมีลูกกับสามีแต่ไม่มีสักที ซึ่งสามีเราได้ไปออกปากกับญาติทางบ้านเรา ซึ่งพูดต่อหน้ากันหลายคน ว่าถ้ามีลูกให้ไม่ได้ ก็จะไม่แต่งงานนะ(ตอนที่ได้ยินหน้าชาไปเลยค่ะ) มาประกอบกับเรื่องภรรยาเก่าเค้ายอมปล่อยให้ลูกชายกลับมาพ่อได้แล้ว ให้พามาบ้านได้แล้ว กับให้ไปไหนต่อไหนกับพ่อได้แล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ที่เลิกกันใหม่ๆ ห้ามไม่ให้ลูกเจอกับพ่อเลย ถึงขั้นเรียกตำรวจจะมาจับพ่อเลยถ้ามายุ่งกับลูก มันเลยรวมเป็นความกังวลของเราใน ณ.เวลานี้ ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะยาวนานถึงเมื่อไหร่ อนาคตข้างหน้า เรากับสามีจะไปด้วยกันได้ถึงแค่ไหน ที่ซีเรียส คือการโดนทำร้าย ซึ่งแม้กระทั่งคนที่เลี้ยงดูเรามาจนโต ยังไม่เคยตีเราเลยสักครั้ง มันเลยทำให้ยิ่งคิดมากว่าทำไม สามีถึงต้องทำกับเราขนาดนี้ เพียงเพราะเหตุผล ที่เค้าอาย เค้าแคร์ บ้านเพื่อนบ้านในซอย ถึงต้องใช้กำลังทำร้ายเราเลยเหรอ