จริงอยู่ว่า ทุกคนเกิดมาไม่เท่ากัน ไอคนที่ฐานะไม่ดีแต่เกิดก้อย่าพูดมากไป
เดี๋ยวเขาจะหาว่า พูดมาก ทัศนะคติไม่ดี ทั้งที่ไอที่ว่ามา มันก็คือ ความจริงแท้ๆ

ส่วนคนที่เกิดมา มีพร้อมทุกอย่าง การใช้ชีวิต อะไรก็ง่าย อยากเรียนอะไรก็เรียน
อยากทำอะไรก็ทำ แต่ก็นะ ทุกคนก็ไม่ได้มีชีวิตสวยหรูแบบนี้ บ้างก็ยังเรียนหนังสืออยู่
แต่อยู่ๆ ธุรกิจที่บ้านดันมาเจ๊ง ซะงั้น จากคุณหนู กลายสภาพเป็น ลูกคนจนไป
แถมความเครียดต่างๆ ก็ประดังเข้ามา แน่นอนว่า ใครเจอสภาพนี้ย่อมทำใจไม่ได้

ขณะที่อีกหลายคน ไม่ได้ร่ำรวย ก็คงได้แต่ใช้แรงกาย เวลาในชีวิตไปแลกค่าแรง
เอาไว้หาความสุข จากสิ่งภายนอก ได้มาแล้วก็ได้เบื่อ อยากได้ของใหม่
ก็เลยต้องใช้ชีวิต วนเวียนไปมาแบบนี้ จนสุดท้าย พอเขาไม่จ้างเท่านั้นแหล่ะ
ปัญหาเกิดเลยทันที กลายเป็นคนไม่มีกิน ไม่มีใช้ ถึงแม้บางคนจะเก็บสำรองไว้บ้าง
ใช้ยามฉุกเฉินพอถึงเวลาจริงๆก็ไม่พอ

บางคนอาจจะโชคร่าย พ่อแม่ตายหมด ชีวิตก็เลยต้องลำบาก สิ่งที่สำคัญก็คือ
จะต้องพยายามดิ้นรน เรียนให้ได้วุฒิอะไรสักอย่าง เพราะถ้าไม่มีเลย ชีวิตจะทำอะไรไม่ได้
แม้จะดูยากเย็นไม่มีหนทางก็ตามที

บางคนเป็นนักธุรกิจ รายได้ร้อยล้าน ปรากฎอยู่ๆ ขายของไม่ได้ เกิดปัญหาภัยธรรมชาติ
อาจจะพายุเข้า ไฟไหม้โรงงาน ข้าวของเสียหายหมด ผลปรากฎก็เลยต้องกลายเป็นพนี้พันล้าน
จริงอยู่ว่า ถึงคนจะบอก ทุกอย่างอยู่ที่ทัศนคติ ถ้าเขาเชื่อว่ากลับมาได้เขาจะกลับมาได้
แต่ก็จะมีสักกี่คนละที่ทำได้แบบนี้ แล้วเรือ่งพวกนี้ก็ต้องอาศัย ปัจจัยหลายๆอย่างด้วย
บางคนได้คนช่ว่ยเหลือ ชีวิตเลยกลับมาได้ แต่ก็อาจจะไม่ดีเท่าเดิม

จากตัวอย่างดังกล่าว เวลาตกอับ ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงไหนของชีวิต

1.ลองหาคนช่วยเหลือดู ซึ่งก็อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะเขาก็มีปัญหา อาจจะได้แค่รับฟัง

2.หาเวลาอยู่เงียบๆ ทบทวนสิ่งต่างๆในชีวิต แล้วคิดหาทางต่อไปว่า จะเอายังไงต่อ

3.หากแก้ไขอะไรไม่ได้ก็ขอให้ทำใจยอมรับ หันเข้าหาธรรมะ ปรึกษาพระ นักจิตวิทยา

4.หากเกิดไม่มีข้าวกิน บ้านไฟไหม้ เสียทุกอย่างในชีวิตไปเหลือตัวเปล่า
ก็คงจะต้องไปขอข้าวที่วัดกิน และ ใช้แรงกาย แลกอาหารและน้ำ



สุดท้ายจะบอกว่า โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอนนะ จงพิจารณาสิ่งเหล่าน้ไว้บ้าง