คือไปวัดแห่งหนึ่งค่ะ วัดนี้ดังมากด้วยสถานที่และสถาปัตยกรรมสวยงาม มีการฝึกนั่งสมาธิ จึงมีผู้คนมาเยือนมากมาย ทางวัดก็เปิดให้เข้าชมภายในเป็นรอบเวลาไป
คนที่ไปท่องเที่ยว ที่ไม่ใช่ผู้ปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ ก็มากมาย แต่งกายสุภาพก็เยอะ คนทั่วไป คนท้องที่ คุณตา คุณยาย ใส่เสื้อผ้าเก่า ๆ ธรรมดา แต่ดูเหมาะสมกับสถานที่ก็มี น่าชมเชยมาก
แต่ก็มีใส่ขาสั้น คือสั้นปิดสะโพกมาหน่อยก็มี ดูน่าไปเที่ยวทะเลมาก ชุดเสื้อเปิดไหล่ก็มี ชุดเดรสสั้นเข้ารูปแขนกุดดูหรูก็มี ชุดกระโปรงสั้นบานก็มี เสื้อแหวกร่องอกก็มี คือเป็นคนไทยด้วยนี่สิ แต่เราก็จะเห็นการแต่งตัวอย่างนี้เกือบทุกที่ที่มีวัด ก็คงต้องแล้วแต่ความคิดวิจารณญาณของบุคคลนั้น ๆ ว่าควรหรือไม่อย่างไร ตามปัจจัยแวดล้อมของแต่ละคน แต่ส่วนตัวของเรา คงไม่ทำแบบนั้นแน่
บางคนก็จูงลูกจูงหลานมาวิ่งเล่น ไม่ได้สอนให้ไหว้พระไหว้เจ้า นั่นก็อาจเพราะเด็กยังเล็กอยู่มั้ง วิ่งไปกรี๊ดไป แม่ก็ดุเสียงดังไป อันนี้ก็อาจจะความบังเอิญที่ควบคุมไม่ได้
มาสถานที่สวยงาม มาทั้งที่ก็ต้องถ่ายรูป และเราก็เป็นหนึ่งในนั้น คือกราบองค์พระพุทธรูปเสร็จ ก็จะรีบถอยออกมา ขอท่านในใจ แล้วก็ถ่ายรูป เสร็จกิจแล้วเราก็ไป เราก็ไม่รู้หรอกว่าสมควรมั้ยกับการถ่ายรูปธรรมดา
บางคนก็นั่งตรงที่คนกราบพระนั่นแหละ ก็ขำดี เขากำลังกราบพระอยู่ ตัวเองก็มานั่งโพสถ่ายรูปหาจุดที่ดีที่สุด แล้วคนก็กราบลงไปพอดี
คือที่เล่ามาทั้งหมด คิดว่าทุกคนก็คงเจอมาแล้วล่ะ
แต่ก็จะเห็นอยู่หลายคนนะที่เซลฟี่กับพระพุทธรูป แม้แต่รูปปั้น อนุสรณ์ที่ระลึกบุคคลสำคัญที่เสียชีวิตไปแล้ว ด้วยการโพสท่าน่ารัก ดูฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งมาก บางคู่ก็ดูสวีทหวานแหววต่อหน้าท่าน ดูรักกันดี
ความจริงก็สิทธิ์ของเขาอ่ะนะ รำคาญบ้างที่เขาให้เราขยับไปหน่อย ยืนกดดันให้เราไหว้พระเร็ว ๆ เพราะเข้าไปอยู่ในเฟรมหน้าจอเขา
อันนี้แหละที่เราจะถาม ว่าควรหรือไม่กับการเซลฟี่กับพระพุทธรูป หรืออนุสาวรีย์บุคคลสำคัญ ด้วยท่าทางดังกล่าว
ความจริงก็เรื่องของเขาเนอะ คนเราจะทำอะไรย่อมต้องรู้ตัวเอง และรับผิดชอบการกระทำของตนเอง
แต่เรายอมรับว่า ก็ยังเป็นคนที่คิดยึดอะไรบางอย่างอยู่นะ เช่น กรอบประเพณี กาลเทศะ แต่โลกไปเร็วเหลือเกิน บางอย่างก็ยังปล่อยวางไม่ทัน เลยอยากถามความเห็นว่าโดยทั่วไปแล้วคิดกันยังไงค่ะ
เซลฟี่กับพระพุทธรูป สมควรหรือไม่
คนที่ไปท่องเที่ยว ที่ไม่ใช่ผู้ปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ ก็มากมาย แต่งกายสุภาพก็เยอะ คนทั่วไป คนท้องที่ คุณตา คุณยาย ใส่เสื้อผ้าเก่า ๆ ธรรมดา แต่ดูเหมาะสมกับสถานที่ก็มี น่าชมเชยมาก
แต่ก็มีใส่ขาสั้น คือสั้นปิดสะโพกมาหน่อยก็มี ดูน่าไปเที่ยวทะเลมาก ชุดเสื้อเปิดไหล่ก็มี ชุดเดรสสั้นเข้ารูปแขนกุดดูหรูก็มี ชุดกระโปรงสั้นบานก็มี เสื้อแหวกร่องอกก็มี คือเป็นคนไทยด้วยนี่สิ แต่เราก็จะเห็นการแต่งตัวอย่างนี้เกือบทุกที่ที่มีวัด ก็คงต้องแล้วแต่ความคิดวิจารณญาณของบุคคลนั้น ๆ ว่าควรหรือไม่อย่างไร ตามปัจจัยแวดล้อมของแต่ละคน แต่ส่วนตัวของเรา คงไม่ทำแบบนั้นแน่
บางคนก็จูงลูกจูงหลานมาวิ่งเล่น ไม่ได้สอนให้ไหว้พระไหว้เจ้า นั่นก็อาจเพราะเด็กยังเล็กอยู่มั้ง วิ่งไปกรี๊ดไป แม่ก็ดุเสียงดังไป อันนี้ก็อาจจะความบังเอิญที่ควบคุมไม่ได้
มาสถานที่สวยงาม มาทั้งที่ก็ต้องถ่ายรูป และเราก็เป็นหนึ่งในนั้น คือกราบองค์พระพุทธรูปเสร็จ ก็จะรีบถอยออกมา ขอท่านในใจ แล้วก็ถ่ายรูป เสร็จกิจแล้วเราก็ไป เราก็ไม่รู้หรอกว่าสมควรมั้ยกับการถ่ายรูปธรรมดา
บางคนก็นั่งตรงที่คนกราบพระนั่นแหละ ก็ขำดี เขากำลังกราบพระอยู่ ตัวเองก็มานั่งโพสถ่ายรูปหาจุดที่ดีที่สุด แล้วคนก็กราบลงไปพอดี
คือที่เล่ามาทั้งหมด คิดว่าทุกคนก็คงเจอมาแล้วล่ะ
แต่ก็จะเห็นอยู่หลายคนนะที่เซลฟี่กับพระพุทธรูป แม้แต่รูปปั้น อนุสรณ์ที่ระลึกบุคคลสำคัญที่เสียชีวิตไปแล้ว ด้วยการโพสท่าน่ารัก ดูฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งมาก บางคู่ก็ดูสวีทหวานแหววต่อหน้าท่าน ดูรักกันดี
ความจริงก็สิทธิ์ของเขาอ่ะนะ รำคาญบ้างที่เขาให้เราขยับไปหน่อย ยืนกดดันให้เราไหว้พระเร็ว ๆ เพราะเข้าไปอยู่ในเฟรมหน้าจอเขา
อันนี้แหละที่เราจะถาม ว่าควรหรือไม่กับการเซลฟี่กับพระพุทธรูป หรืออนุสาวรีย์บุคคลสำคัญ ด้วยท่าทางดังกล่าว
ความจริงก็เรื่องของเขาเนอะ คนเราจะทำอะไรย่อมต้องรู้ตัวเอง และรับผิดชอบการกระทำของตนเอง
แต่เรายอมรับว่า ก็ยังเป็นคนที่คิดยึดอะไรบางอย่างอยู่นะ เช่น กรอบประเพณี กาลเทศะ แต่โลกไปเร็วเหลือเกิน บางอย่างก็ยังปล่อยวางไม่ทัน เลยอยากถามความเห็นว่าโดยทั่วไปแล้วคิดกันยังไงค่ะ