คือตอนแรกเราก็อยู่ของเราดีๆแหละ แต่พอขึ้นม.2เราก็โดนจังแยกห้องไปอยู่ห้องใหม่ในนั้นไม่มีใครรู้จักหรือสนิดด้วยเลยเพื่อนที่มาจากห้องเดียวกันก็ไม่ค่อยสนิด เราก็นิสัยเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้าเท่าไหร ก็เลยทำให้สนิดกับคนอื่นยากมาก ผ่านไป1เดือนแล้วก็ยังไม่ค่อยสนิดกับใครเลย แล้วพอขึ้นเดือนใหม่ห้องเราจะจับที่ใหม่โดยการจับฉลาก เราก็จับได้นั่งกับเพื่อนห้องเก่า มันก็ย้ายที่ไปนั่งกับเพื่อนที่มันสนิดด้วย เราก็นั่งคนเดียวมาสักพัก เราก็เริ่มสนิดกับคนที่นั่งข้างหน้าเรา แล้วพอย้ายได้1-2อาทิตย์ก็มีผช.ห้องเรามานั่งข้างเราแบบย้ายกระเป๋าย้ายของมานั่งข้างเราเลยอ่ะ ตอนแรกเราก็รู้สึกรำคาญนิดๆ เพื่อนข้างหน้าก็ล้อบ้างว่าชอบอ้อมานั่งข้างๆเนี้ย เราก็ไม่สนใจเรียนของเราต่อไปตอนนั้นเราไม่ชอบมันเลยรู้สึกรำคาญมากกว่า แล้วพอได้ย้ายที่ใหม่เราได้นั่งหลังมันก็นั่งอีกแถวข้างหน้าเรา ตอนนั้นเราก็รู้สึกสบายใจที่ได้แยกออกจากมัน ตอนแรกๆมันก็หันมาหาเราแล้วยิ้มแล้วพูดว่าโห่ รอบตัวไม่มีคนเก่งๆเลยเว้ย เราก็หัวเราะแล้วเรียนของเราต่อ สักพักเหมือนเรากับมันเริ่มห่างกันเริ่มไม่สนิดกันแล้ว แล้วพอตอนสอบกลางภาคมันก็ได้มานั่งข้างๆเราอีก ก้วยความรำคาญเลยไม่สนใจมันเลย สักพักเราเหมือนขาดอะไรบ้างอย่างไป แต่เราไม่รู้ว่าอะไรมันรู้สึกโล่งๆ เหมือนไม่มีใครมาแกล้งไม่มีใครมายุ่งกับเรา ตอนเราก็ไม่คิดจะชอบมันหรอกสักพัก ตอนพักก่อนเรียนพิเศษมันไม่เรียน เราก็ไปกับเพื่อนห้องเก่าเราแล้วตอนนั้นก่อนลงไปเราเห็นมันเล่นกับเพื่อนเรา(เพื่อนห้องใหม่)ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ชอบคนที่มันเล่นด้วยเลย เรารู้สึกอิจฉามัน เราก็เลยไปถามเพื่อนว่าเรารู้สึกอย่างงี้มันหมายความว่ายังไงเพื่อนก็ตอบมาว่าเราชอบมันแล้ว ตอนแรกเราก็ไม่ค่อยเชื่อพวกมันสักพักก็เริ่มอยากจะเข้าใกล้มันมากกว่านี้ ก่อนสอบปลายภาคก็เลยได้นั่งเก้าอี้เดียวกับมัน-////- เรานั่งข้างหน้าเพื่อนมันแล้วมันจะทำงานมันเลยขอเรานั่งครึ่งหนึ่งตอนนั้นก็เลยให้นั่งไป-//- แล้วมีอยู่ช่วงหนึ่งเราเคยล้อมันก็เพื่อนเราอีกคนเพื่อนคนนี้เรียบร้อยมากกกกก เราเลยล้อมันเล่นๆ แล้วตอนสอบวันแรกเราก็แกล้งมันเขียนว่า(ชื่อเพื่อน)รัก(ชื่อมัน)กระดาษที่เราเขียนมันต้องหันออกใส่แสงถึงจะเห็นแล้วเราก็ยืนให้เพื่อนอีกคนหนึ่งอ่านแล้วหัวเราะมันก็ยิ้มๆเหมือนมีแผนแล้วก็ยืนให้มัน ตอนแรกมันก็งงแล้วหมุนไปหมุนมาถูกแสงเฉย มันมองหน้าเพื่อนคนที่ยืนให้มันแล้วมอง แล้วไอ้คนนั้นมันก็บอกว่าไม่ได้เป็นคนเขียนคนเขียนคืนอีนี้(พร้อมชี้มาทางเรา)ตอนนั้นเรารู้เลยว่าซวยแน่ๆ มันลุกออกจากที่แล้วตบหัวเราครั้งแรกไม่ดังเท่าไหรแล้วมันก็นั่งลงนอนสักพักมันลุกขึ้นมาแล้วหันมามองเราแล้วถามว่าใครตบหัวมัน เราก็ทำหน้างง แล้วมันก็ยิ้มๆเดินมาตบหัวเราเฉยเลยตอนนั้นเสียงดังจริงๆเพื่อนที่นั่งหน้าสุดยังได้ยินเลย แล้วตอนสอบวันที่สองมันไปเข้าห้องนํ้ามันเล่นอะไรก็ครูคุ้มสอบก็ไม่รู้แล้วก็ขำกันทั้งห้องเราก็ขำ แล้วมันก็หันมามองหน้าเราแล้วยิ้มๆ แล้วพอมันกลับมามันก็ทำแบบหมุนตัวอ่ะ ตอนนั้นเรากำลังมองมันไงสบตากันแปปหนึ่งแล้วมันก็หันหนีทันทีเลย แล้วพอสอบเสร็จเป็นไรมากไม่รู้เราคุยกับเพื่อนห้องเก่าอยู่เดินมาชนเราเฉยเลย เกือบจะด่าแล้วมันหันมาขอโทษ เราก็แบบหือออออ แล้วเพื่อนห้องเก่ามันก็นี้ๆ(มันร้ว่าเราชอบมัน)
.
.
.
.
เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนนี้แหละ พอเปิดเทอมสองมันก็มีแฟนแล้ว เศร้าแปป เราเป็นคนมาเช้าไง แล้วเวลามันมามันก็มากับเพื่อชเป็นกลุ่มๆแล้วตอนนั้นเพื่อนเรามาแล้ว1คนแล้วพวกกลุ่มมันก็ขึ้นมาบนห้องเราก็ทำเป็นอารมณ์เสียจะลงข้างล่างแล้วพอเดินกำลังออกเจอมันมันทำเหมือนจะพูดอะไรบ้างอย่างแล้วจะเดินมาหาเราเราก็หยุดแล้ว เราก็เดินผ่านหน้ามันไปแบบไม่สนอะไรเลย หลังจากนั้นเรากับมันแทบจะไม่มองหน้ากันไม่คุยกันเลย ก็จริงอยู่ที่มันนั่งข้างหน้าสุดแล้วเรานั่งแถว3วันแแรกๆมันก็มองหน้าเราบ่อยเหมือนกันหันไปที่เราก็สบตาแล้วมันก็หลบ เราก็ตามหลบไปด้วยอีกคนเลย- - ตอนนั้นเราไม่คุยกับมันเลย สักพักเราเริ่มสังเกตุมันเล่นกับเพื่อนเราที่นั่งหน้าเราแบบเหมืนแฟนกันเลย(ตอนนั้นมันเลิกกับแฟนมันแล้ว) แล้วเราก็ล้อพวกมันแต่คราวนี้มันไม่เหมือนกับตอนนั้นที่เคยล้อคราวนี้ มีการเค้นหาความจริงเกิดขึ้น เราไอ้ด้วยความที่แกล้งทำเป็นไม่ชอบมันก็ต้องไปถามมันว่าชอบเพื่อนเราหรอ มันก็บอกไม่ใช่สักพักเราก็แกล้งว่าเพื่อนเราชอบเองนะ สักพักมันบล็อคเฟสเราเลย ตอนนั้นแบบรู้สึกแย่มากๆ หน้ามันก็ไม่อยากมองไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับมันเลยแม้แต่นิดเดียว เราก็แบบตอนแรกก็แกล้งใช้อุบายฝากเพื่อนไปถามแล้วมันก็บอกว่ารำคาญ เราแทบช็อคตอนนั้นเกลียดตัวเองมากๆ  ตอนนี้เรายัง งง ไม่หายเลยว่าที่ทำทั้งหมดคือ....อะไร อยากระบายเฉยๆไม่มีไรมากหรอก อยากรู้แค่ว่าที่ทำเมื่อตอนนั้นคืออะไร ใครรู้ช่วยตอบที่