ความห่างไกลกับความรัก

เรามีแฟนอ่ะ แล้วเราอยู่ไกลกัน เราอยู่กทม. ส่วนแฟนอยู่พิษณุโลก เราคบกันได้ 1 ปีแล้ว เราเจอกันบนโลกออนไลน์ เราจะเจอกันครั้งล่ะ 1-2 วันเท่านั้น อาจจะ 1 เดือนต่อครั้ง ทุกครั้งที่เราเจอกันเรามีความสุขนะ เราคิดเสมอว่าสักวันเราจะไม่ต้องไกลกันอีก เป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่คบกัน แต่ตอนนี้ไม่รู้อะไรทำให้เธอเปลี่ยนไป เธอบอกว่า เธอไม่อยากเจอเพราะเธอไม่อยากจากอีก การจากกันทำให้เธอเป็นทุกข์ เหมือนตอนนี้เธอไม่มีความสุขเลยที่คบกัน เธอบอกว่าเธอรักเรา รักเหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนอะไร  ส่วนตัวเรา เราไม่มีปัญหาเลยสำหรับความห่างไกล เหตุที่เรายังใกล้กันไม่ได้เพราะเราทั้งคู่ก็เรียนหนังสืออยู่ ต่างคนก้ต่างมีภาระหน้าที่ที่ต่างกัน เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงเพื่อให้เธอมีความสุข เรายังใกล้เธอไม่ได้ เราควรบอกเลิกเธอรึเปล่า เพื่อให้เธอได้เจอคนที่ใกล้ คนที่พร้อมจะอยู่เป็นเพื่อนเธอเมื่อเธอต้องการ คนที่ไปไหนกับเธอก้ได้ เราควรทำแบบนี้รึเปล่า เพราะตอนนี้การที่เธอมีเราเป็นแฟนอยู่ เรารู้สึกว่าเราไม่มีตัวตนอีกแล้ว ไม่มีค่าต่อความรู้สึกเธออีกต่อไปแล้ว เคยถามเธอว่า "มีความสุขบ้างมั๊ย" เธอตอบว่า ไม่สุขและไม่ทุกข์ ... เราควรทำไงต่อไปดี เราอยากเห็นเธอมีความสุข เราไม่อยากเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอทุกข์